Reguły alokacji — informacje
Dotyczy: Microsoft Dynamics AX 2012 R3, Microsoft Dynamics AX 2012 R2, Microsoft Dynamics AX 2012 Feature Pack, Microsoft Dynamics AX 2012
W tym temacie wyjaśniono różnicę pomiędzy alokacjami stałymi i zmiennymi, objaśniono metody alokacji, które są dostępne dla alokacji, składniki każdej alokacji oraz sposób używania reguł alokacji księgi w planowaniu budżetu. Alokacja jest to dystrybuowanie kwot pieniężnych do jednego lub kilku kont albo do kombinacji kont i wymiarów opartych na regułach alokacji.
Uwaga
Ten temat zawiera informacje o funkcjach, które zostały dodane lub zmienione dla aktualizacji zbiorczej 7 lub nowszej dla systemu Microsoft Dynamics AX 2012 R2. Te informacje dotyczą również systemu AX 2012 R3.
Stałe i zmienne alokacje
Istnieją dwa typy alokacji: stałe i zmienne.
Stała alokacja jest używana do dystrybuowania określonych procentowo kwot transakcji do kont i wymiarów dystrybucji. Na przykład wydatki na reklamę firmy mogą być dzielone pomiędzy określonymi działami. Dział A ponosi 70% wydatków na reklamę, Dział B ponosi 20% , a Dział C ponosi 10%.
Zmienna alokacja służy do dystrybuowania zmiennych procentowo wartości transakcji do różnych kont i wymiarów. Na przykład można alokować koszty reklamy firmy proporcjonalnie do udziału wielkości sprzedaży poszczególnych działów w łącznej wielkości sprzedaży.
Metody alokacji
Dostępne są następujące metody alokacji:
Podstawa
Stały procent
Stała waga
Rozdziel równomiernie kwoty z dokumentu źródłowego
Jeśli dla reguły alokacji występuje metoda alokacji Podstawa, to należy także zdefiniować oddzielną regułę dla alokacji księgi. W poniższej sekcji opisano składniki tych reguł.
Składniki reguł alokacji
W każdej regule alokacji występują cztery podstawowe komponenty: ogólny, źródłowy, celu oraz przeciwstawny. Każdy składnik zawiera istotne informacje niezbędne w procesie alokacji.
W składniku ogólnym użytkownik określa opcje odnoszące się m.in. do metody alokacji, ustawień reguł między firmami oraz aktywności reguł. Ustawienia ogólne decydują o tym, jakie pola są dostępne na dodatkowych kartach reguł.
W składniku źródłowym użytkownik określa dane źródłowe dla alokacji, a składnik ten jest także nazywany pulą alokacji lub przedziałem alokacji. Wartości mogą pochodzić z księgi głównej albo można określić stałą wartość źródła alokacji.
Cel określa sposób dystrybuowania wyniku obliczeń alokacji do docelowych wierszy dystrybucji.
Składnik przeciwstawny określa pozycje konta przeciwstawnego, od których zależy saldo docelowych wierszy dystrybucji. Pozycje te są zwykle używane zamiast kont i wymiarów określonych dla źródła.
Podstawa określa bazę obliczenia alokacji oraz wyznacza proporcje alokacji wartości źródłowych do docelowych wierszy dystrybucji. Odniesienia do podstawy będzie używane tylko wtedy, gdy dla metody alokacji wybrano Podstawa, ponieważ tylko w wypadku tej metody są potrzebne informacje związane z podstawą.
Reguły alokacji księgi w planowaniu budżetu
Począwszy od aktualizacja zbiorcza 7 dla Microsoft Dynamics AX 2012 R2, można użyć reguł alokacji księgi dla planów budżetu. Korzystając z reguł alokacji księgi do planowania budżetu, reguły alokacji działają tak samo jak w księdze, ale źródło danych oraz miejsce docelowe danych pochodzi z planu budżetu.
Można ręcznie wybrać reguły alokacji księgi do użycia dla planów budżetu. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Najważniejsze zadania: tworzenie i przetwarzanie planów budżetu. Można także użyć harmonogramu alokacji, który jest uruchamiany jako część procesu przepływu pracy. Więcej informacji o definiowaniu ustawień harmonogramu alokacji można znaleźć w temacie Najważniejsze zadania: konfigurowanie planowania budżetu i procesów planowania budżetu.
Uwaga
Nie można użyć międzyfirmowych reguł alokacji księgi dla planów budżetu.
Patrz również
Tworzenie informacji źródłowych i docelowych dla reguły alokacji