GraphicsBindingSimD3d11 Klasa

Definicja

Przestrzeń nazw:

Microsoft.Azure.RemoteRendering

Zestaw:

RemoteRenderingClientCS.dll

Powiązanie interfejsu API grafiki dla symulacji lokalnej.

public ref class GraphicsBindingSimD3d11 : Microsoft::Azure::RemoteRendering::GraphicsBinding

public class GraphicsBindingSimD3d11 : Microsoft.Azure.RemoteRendering.GraphicsBinding

type GraphicsBindingSimD3d11 = class
    inherit GraphicsBinding

Public Class GraphicsBindingSimD3d11
Inherits GraphicsBinding

Dziedziczenie

Object

GraphicsBinding

GraphicsBindingSimD3d11

Uwagi

To powiązanie graficzne służy do renderowania monoskopowego obrazu zdalnego w normalnej aplikacji klasycznej. Bez czujników zapewniających ruch głowy, to powiązanie wymaga od użytkownika zapewnienia bieżącej aktualizacji kamery każdej ramki. Podstawowa konfiguracja działa zgodnie z poniższymi instrukcjami:

1. Zawartość zdalna i lokalna jest renderowana na obiekcie docelowym renderowania koloru/głębokości poza ekranem o nazwie "proxy" przy użyciu aparatu proxy dostarczonego przez funkcję Update. Serwer proxy musi zostać utworzony zgodnie z rozwiązaniem buforu zaplecza. Przed rozpoczęciem renderowania należy wywołać metodę InitSimulation() z uchwytami tekstury serwera proxy, a także urządzeniem D3D, aby w pełni zainicjować symulację.

2. Każda ramka, przed rozpoczęciem renderowania, aktualizacja jest wywoływana z bieżącą transformacją aparatu, a zwrócona transformacja serwera proxy jest stosowana do aparatu proxy.

3. Na początku renderowania do serwera proxy BlitRemoteFrameToProxy() należy wywołać polecenie , wypełnia to informacje o zdalnym kolorze i głębi w obiektach docelowych renderowania serwera proxy. Każdą lokalną zawartość można teraz renderować na serwerze proxy przy użyciu aparatu proxy.

4. Po powiązaniu buforu wstecznego należy wywołać tylko ReprojectProxy() inne renderowanie i nie powinno być wykonywane żadne inne renderowanie.

5. Powtórz krok 2 do zakończenia sesji.

6. Wywołaj połączenie DeinitSimulation() po zakończeniu sesji zdalnej.

Właściwości

Api	Pochodne powiązanie grafiki, do którego można rzutować to wystąpienie. (Odziedziczone po GraphicsBinding)

Metody

BlitRemoteFrameToProxy()	Blits bieżącej ramki zdalnej do aktualnie powiązanego obiektu docelowego renderowania.
DeinitSimulation()	Deinitializuje symulację. Należy wywołać wywołanie po zakończeniu sesji renderowania zdalnego.
GetLastFrameStatistics(FrameStatistics)	Pobiera statystyki ostatniej ramki. (Odziedziczone po GraphicsBinding)
GetPoseMode()	Pobiera bieżący tryb pozowania. (Odziedziczone po GraphicsBinding)
GetRemoteFocusPoint(Float3, Float3, Float3)	Pobiera zdalny punkt koncentracji uwagi.
InitSimulation(IntPtr, Int32, Int32, Single, Boolean, Boolean, Boolean)	Inicjuje symulację. Należy wywołać wywołanie przed rozpoczęciem sesji renderowania zdalnego. Jest to alternatywne wywołanie inicjowania, w którym nie skonfigurowano żadnych obiektów docelowych serwera proxy. W związku z tym tryb pozowania lokalnego zostanie wymuszony i ReprojectProxy() zasadniczo stanie się trybem no-op. Obiekt wywołujący ma powiązać końcowy element docelowy renderowania przed wywołaniem metody BlitRemoteFrameToProxy().
InitSimulation(IntPtr, IntPtr, IntPtr, Single, Boolean, Boolean, Boolean)	Inicjuje symulację. Należy wywołać wywołanie przed rozpoczęciem sesji renderowania zdalnego.
ReprojectProxy()	Przeprojektuje teksturę koloru serwera proxy na bufor back-buffer.
SetPoseMode(PoseMode)	Ustaw tryb pozowania. (Odziedziczone po GraphicsBinding)
Update(SimulationUpdateParameters, SimulationUpdateResult)	Musi być wywoływana każda ramka.

Zobacz też

• GraphicsBinding