Planowanie lokacji i hierarchii w programie Configuration Manager
Dotyczy: System Center 2012 Configuration Manager, System Center 2012 Configuration Manager SP1, System Center 2012 Configuration Manager SP2, System Center 2012 R2 Configuration Manager, System Center 2012 R2 Configuration Manager SP1
Przed wdrożeniem programu System Center 2012 Configuration Manager w środowisku produkcyjnym zaplanuj układ i hierarchię lokacji. W fazie planowania ustal liczbę i typ lokacji oraz miejsce, w którym planujesz te lokacje wdrożyć. Planuj każdą lokację osobno, ustalając, gdzie w każdej z nich zainstalować role systemu lokacji.
.jpeg "System_CAPS_tip") Porada |
|---|
Pamiętaj, aby uwzględnić w swoim planie nie tylko bieżące wymagania sprzętowe, ale także przyszłe modyfikacje sprzętowe serwerów. |
Program Menedżer konfiguracji możesz wdrożyć jako jedną autonomiczną lokację główną albo jako wiele lokacji w hierarchii. Planując wstępne wdrożenie, weź pod uwagę taki układ, który będzie można rozszerzać pod kątem przyszłego wzrostu zgodnie z wymogami danej organizacji. Planowanie pod kątem rozszerzania to ważny krok, ponieważ zmiany w programie System Center 2012 Configuration Manager w porównaniu z poprzednimi wersjami produktu oznaczają, że program Menedżer konfiguracji może teraz obsłużyć więcej klientów w mniejszej liczbie lokacji.
.jpeg "System_CAPS_important"){kind=icon} Ważne |
|---|
Program Menedżer konfiguracji nie obsługuje przenoszenia serwera lokacji między domenami. Jeśli zachodzi konieczność przeniesienia serwera lokacji, należy odinstalować z niego program Menedżer konfiguracji, przenieść serwer do nowej domeny, a następnie zainstalować nową lokację programu Menedżer konfiguracji. Nie można pomyślnie przywrócić lokacji oryginalnej na serwerze przeniesionym do nowej domeny. |
W implementacji projektu hierarchii pomocne będą następujące części tego tematu:
Planowanie hierarchii w programie Configuration Manager
Informacje o typach lokacji w programie Configuration Manager
Ustalanie, czy instalować centralną lokację administracyjną
Określanie, czy zainstalować lokację główną
Określanie, czy zainstalować lokację dodatkową
Określanie, czy zainstalować lokację lub używać opcji zarządzania zawartością
Planowanie rozszerzenia autonomicznej lokacji głównej
Planowanie języków systemów operacyjnych klienta i serwera w programie Configuration Manager
Informacje o pakietach językowych
Planowanie pakietów językowych serwera
Planowanie pakietów językowych klienta
Najlepsze rozwiązania dotyczące zarządzania pakietami językowymi
Planowanie konsoli programu Configuration Manager
- Informacje o konsoli tylko do odczytu
Planowanie wielu użytkowników administracyjnych i globalnej replikacji danych w programie Configuration Manager
Informacje o wielokrotnych edycjach danych globalnych w programie Configuration Manager
Informacje o dostępie do danych z konsoli programu Configuration Manager
Co nowego w programie Configuration Manager
Uwaga
Informacje podane w tej części występują również w— przewodnik Wprowadzenie do programu System Center 2012 Configuration Manager.
W programie System Center 2012 Configuration Manager wprowadzono centralną lokację administracyjną oraz pewne zmiany w lokacjach głównych i dodatkowych. W poniższych tabelach przedstawiono krótki opis tych lokacji oraz ich porównanie z lokacjami w programie Configuration Manager 2007.
Lokacja |
Cel |
Zmiana w porównaniu z programem Configuration Manager 2007 |
|---|---|---|
Centralna lokacja administracyjna |
Centralna lokacja administracyjna koordynuje replikację danych między lokacjami w całej hierarchii za pomocą replikacji bazy danych programu Configuration Manager. Centralna lokacja administracyjna umożliwia również administrowanie konfiguracjami agentów klientów, odnajdywania i innych operacji w całej hierarchii. Ta lokacja może służyć do wszystkich czynności administracyjnych i raportowania w hierarchii. |
Choć ta lokacja w programie System Center 2012 Configuration Manager znajduje się na szczycie hierarchii, różni się w następujący sposób od lokacji centralnej programu Configuration Manager 2007:
|
Lokacja główna |
Zarządza klientami w dobrze połączonych sieciach. |
Lokacje główne w programie System Center 2012 Configuration Manager różnią się w następujący sposób od lokacji głównych w programie Configuration Manager 2007:
|
Lokacja dodatkowa |
Steruje dystrybucją zawartości do klientów w lokalizacjach zdalnych przez łącza o ograniczonej przepustowości. |
Lokacje dodatkowe w programie System Center 2012 Configuration Manager różnią się w następujący sposób od lokacji dodatkowych w programie Configuration Manager 2007:
|
Co nowego w programie Configuration Manager SP1
Uwaga
Informacje podane w tej części występują również w— przewodnik Wprowadzenie do programu System Center 2012 Configuration Manager.
Począwszy od wersji Menedżer konfiguracji SP1 można rozszerzyć autonomiczną lokację główną do hierarchii zawierającej nową centralną lokację administracyjną. Po zainstalowaniu nowej centralnej lokacji administracyjnej można zainstalować dodatkowe lokacje główne. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Rozszerzanie autonomicznej lokacji głównej do hierarchii z centralną lokacją administracyjną.
Planowanie hierarchii w programie Configuration Manager
Podczas planowania hierarchii w programie Menedżer konfiguracji pomyśl o swojej sieci i środowisku komputerowym i ustal wymagania biznesowe z perspektywy swojej firmy. Dzięki temu będziesz w stanie zaplanować implementację programu Menedżer konfiguracji, używając do realizacji celów swojej organizacji minimalnej liczby serwerów i jak najmniejszego obciążenia administracyjnego.
W przypadku niezamortyzowanej jeszcze inwestycji w program Configuration Manager 2007 w programie System Center 2012 Configuration Manager jest dostępne gotowe rozwiązanie do automatycznej migracji z programu Configuration Manager 2007. Rozwiązanie to nie obsługuje jednak uaktualnień miejscowych wcześniejszych wersji programu Menedżer konfiguracji ani współdziałania z programem Configuration Manager 2007 z wyjątkiem dwóch następujących sytuacji. Pierwszy wyjątek polega na tym, że podczas aktywnej migracji z programu Configuration Manager 2007 do programu System Center 2012 Configuration Manager można udostępnić punkty dystrybucji programu Configuration Manager 2007 programowi System Center 2012 Configuration Manager, udostępniając zarazem ich zawartość klientom programu System Center 2012 Configuration Manager. Drugi wyjątek to możliwość uaktualnienia lokacji dodatkowych programu Configuration Manager 2007 do roli punktów dystrybucji programu System Center 2012 Configuration Manager.
Dlatego też, aby zachować status inwestycji w bieżącej infrastrukturze programu Configuration Manager 2007, należy zainstalować program System Center 2012 Configuration Manager jako nową hierarchię, a następnie zmigrować dane i klientów programu Configuration Manager 2007 do programu System Center 2012 Configuration Manager. Ta równoległa implementacja stanowi przy tym okazję do przeprojektowania i uproszczenia hierarchii dzięki użyciu mniejszej liczby serwerów lokacji.
Przed przystąpieniem do instalacji pierwszej lokacji nowej hierarchii programu System Center 2012 Configuration Manager zastanów się nad wymaganiami biznesu i środowiska sieciowego i przeanalizuj, w jaki sposób nowe możliwości programu Menedżer konfiguracji mogą pomóc w spełnieniu tych wymagań przy równoczesnej redukcji infrastruktury. O ile to tylko możliwe, staraj się zaplanować instalację tylko jednej autonomicznej lokacji głównej w swojej hierarchii, chyba że pojedyncza lokacja nie byłaby w stanie obsłużyć tylu klientów i urządzeń, iloma zarządzasz. Projekt hierarchii autonomicznej lokacji głównej zapobiega nadmiernym obciążeniom związanym z zarządzaniem dodatkowymi lokacjami oraz z replikacją baz danych między lokacjami. Jeśli zachodzi konieczność zarządzania większą liczbą urządzeń niż jest w stanie obsłużyć jedna lokacja, trzeba jako pierwszą lokację zainstalować centralną lokację administracyjną, a następnie zainstalować jedną lub więcej podrzędnych lokacji głównych. Informacje o liczbie klientów obsługiwanych przez każdą lokację znajdują się w części w temacie .c1e93ef9-761f-4f60-8372-df9bf5009be0#BKMK_SupConfigClientsperSite
Niektóre funkcje przemawiające za podjęciem decyzji o instalacji jednej lokacji głównej zamiast wielu są nowością w programie System Center 2012 Configuration Manager. W programie System Center 2012 Configuration Manager można zarządzać wykorzystaniem przepustowości sieci w celu transferu zawartości do zdalnych punktów dystrybucji w lokacji podobnie do sposobu, w jaki zarządza się przepustowością między lokacjami w hierarchii. Ta funkcja może wyeliminować potrzebę instalowania dodatkowych lokacji do zarządzania transferami zawartości w wolniejszych sieciach, tak jak to było w starszych wersjach programu Menedżer konfiguracji. Wśród innych zmian jest także wykorzystanie ustawień klienckich i administracji opartej na rolach, co eliminuje potrzebę utrzymywania osobnych lokacji dla niestandardowych ustawień klienta lub osobnych lokacji dla opartych na zabezpieczeniach partycji dostępu lub odpowiedzialności. Kiedy już zrozumie się i weźmie pod uwagę wszystkie zmiany w programie System Center 2012 Configuration Manager, pozostającą kwestią wpływającą na podjęcie decyzji o instalacji wielu lokacji głównych jest często liczba urządzeń i klientów, które musi obsłużyć dana hierarchia, a nie lokalizacja tych klientów i urządzeń.
W programach starszych niż program System Center 2012 Configuration Manager SP1 nie było możliwości zmiany wstępnie wybranego projektu hierarchii. Dotyczy to zwłaszcza użycia programu System Center 2012 Configuration Manager bez dodatku Service Pack, kiedy to nie ma możliwości konwersji autonomicznej lokacji głównej w podrzędną lokację główną, podległą i wysyłającą raporty do centralnej lokacji administracyjnej. Tak więc w celu zmiany konfiguracji trzeba by odinstalować autonomiczną lokację główną, a potem zainstalować ją ponownie jako lokację główną podrzędną wobec centralnej lokacji administracyjnej. Począwszy jednak od programu Menedżer konfiguracji SP1, można rozszerzyć autonomiczną lokację główną do hierarchii obejmującej centralną lokację administracyjną, a następnie zainstalować więcej podrzędnych lokacji głównych. Ta możliwość rozszerzenia autonomicznej lokacji głównej do rozmiarów większej hierarchii jest dostępna zarówno w przypadku lokacji nowych, zainstalowanych w programie Menedżer konfiguracji SP1, jak i w przypadku lokacji uaktualnianych z programu System Center 2012 Configuration Manager bez dodatku Service Pack. Program Menedżer konfiguracji nie obsługuje jednak konwersji hierarchii obejmującej centralną lokację administracyjną w autonomiczną lokację główną. Informacje o rozszerzaniu autonomicznej lokacji głównej znajdują się w części Planowanie rozszerzenia autonomicznej lokacji głównej dalej w tym temacie.
Możliwość rozszerzenia autonomicznej lokacji głównej pozwala na wdrożenie programu Menedżer konfiguracji przy użyciu minimalnej infrastruktury serwera, jednej autonomicznej lokacji głównej, z opcją rozszerzenia tej hierarchii o obsługę większej liczby urządzeń w późniejszym czasie. Ponadto, począwszy od programu Menedżer konfiguracji SP1, dane można migrować z jednej hierarchii programu System Center 2012 Configuration Manager do innej hierarchii programu Menedżer konfiguracji, o ile w obydwu hierarchiach działa ten sam dodatek Service Pack. Można na przykład migrować dane z jednej lokacji lub hierarchii programu Menedżer konfiguracji SP1 do innej lokacji lub hierarchii programu Menedżer konfiguracji SP1. Oznacza to, że można zmigrować dane ze środowiska testowego do produkcyjnego lub zmigrować dane pochodzące z nabycia lub przejęcia, a potem zarządzać połączonym środowiskiem użytkowników i urządzeń z jednej hierarchii programu System Center 2012 Configuration Manager. Informacje o migracji znajdują się w temacie Migrowanie hierarchii w programie System Center 2012 Configuration Manager.
Informacje o typach lokacji w programie Configuration Manager
Wdrożenie programu Menedżer konfiguracji obejmuje albo hierarchię lokacji, albo lokację autonomiczną. Hierarchia składa się z wielu lokacji, z których każda zawiera co najmniej jeden serwer systemu lokacji. Lokacja autonomiczna również składa się z co najmniej jednego serwera systemu lokacji. Na poniższych diagramach przedstawiono przykładowe schematy lokacji.
.jpeg "Site designs")
Serwery systemu lokacji zapewniają w lokacji rozszerzenie funkcjonalności programu Menedżer konfiguracji. Można na przykład zainstalować w lokacji system lokacji w celu zapewnienia obsługi wdrożenia oprogramowania lub zarządzania urządzeniami przenośnymi. Aby pomyślnie zaplanować hierarchię lokacji oraz zidentyfikować optymalne sieciowe i geograficzne rozmieszczenie serwerów lokacji, należy dokładnie zapoznać się z informacjami o typach poszczególnych lokacji oraz alternatywami lokacji oferowanymi przez systemy lokacji używane do wdrażania zawartości.
Informacje z poniższej tabeli mają pomóc w planowaniu typów lokacji, które mogą się okazać potrzebne w danej hierarchii.
Serwer |
Cel |
Więcej informacji |
|---|---|---|
Centralna lokacja administracyjna |
Lokalizacja zalecana do wszystkich czynności administracyjnych i raportowania w hierarchii. |
|
Lokacja główna |
Lokacja wymagana, która zarządza klientami w dobrze połączonych sieciach. Do lokacji głównej są przypisani wszyscy klienci. |
|
Lokacja dodatkowa |
Zarządza klientami w lokalizacjach zdalnych, gdzie jest wymagana kontrola przepustowości sieci. |
|
Podczas planowania hierarchii programu Menedżer konfiguracji warto uwzględnić następujące kwestie:
Dystrybucja zawartości wdrożeń do punktów dystrybucji pozwala planować i ograniczać ruch danych w sieci. Dlatego w niektórych zdalnych lokalizacjach sieciowych warto zamiast lokacji zastosować punkt dystrybucji.
Rekordy danych odnajdywania (rekordy DDR) dotyczące nieznanych zasobów są transferowane przy użyciu replikacji opartej na plikach z lokacji głównej do centralnej lokacji administracyjnej w celu przetwarzania. Ponieważ procesy odnajdywania mogą tworzyć dużą liczbę rekordów DDR, należy zaplanować położenie centralnej lokacji administracyjnej i zastanowić się, w których lokacjach powinny być uruchamiane operacje odnajdywania, aby zminimalizować transfer rekordów DDR w sieciach o niskiej przepustowości. Rekordy DDR dotyczące znanych zasobów są przetwarzane w pierwszej lokacji głównej, która je odbierze, i nie są transferowane przy użyciu replikacji opartej na plikach do centralnej lokacji administracyjnej. Zamiast tego po przetworzeniu w lokacji głównej informacje odnajdywania są replikowane do innych lokacji przy użyciu replikacji bazy danych.
Administracja oparta na rolach zapewnia hierarchii centralny, administracyjny model zabezpieczeń i nie wymaga instalowania lokacji dla zapewnienia granicy zabezpieczeń. Do definiowania tego, co użytkownicy administracyjni mogą w hierarchii oglądać i czym mogą zarządzać, można użyć zakresów zabezpieczeń, ról zabezpieczeń oraz kolekcji.
Informacje o operacjach w całej hierarchii podają na podstawie ich stanu alerty w konsoli programu Menedżer konfiguracji.
W poniższych sekcjach przedstawiono informacje, które pomogą w podjęciu decyzji o tym, czy instalować lokacje i systemy lokacji programu Menedżer konfiguracji.
Ustalanie, czy instalować centralną lokację administracyjną
W razie potrzeby wielu lokacji głównych zainstaluj centralną lokację administracyjną. Jeżeli jednak w jednej lokacji głównej nie jest obsługiwanych więcej klientów i urządzeń niż jest to możliwe, w celu ograniczenia obciążenia administracyjnego i uniknięcia niepożądanej replikacji bazy danych między lokacją główną a centralną lokacją administracyjną można zainstalować autonomiczną lokację główną. W hierarchii autonomicznej taka lokacja główna działa w taki sam sposób jak centralna lokacja administracyjna. W programach starszych niż program Menedżer konfiguracji SP1 nie było możliwości zmiany tej opcji. Począwszy od programu Menedżer konfiguracji SP1 można rozszerzyć autonomiczną lokację główną do hierarchii z centralną lokacją administracyjną, a następnie dodać więcej lokacji głównych. Program System Center 2012 Configuration Manager nie umożliwia jednak usunięcia centralnej lokacji administracyjnej z hierarchii w celu konwersji hierarchii do projektu autonomicznego.
Centralna lokacja administracyjna służy do konfigurowania ustawień całej hierarchii oraz monitorowania wszystkich lokacji i obiektów w hierarchii. Ten typ lokacji nie umożliwia bezpośredniego zarządzania klientami, ale koordynuje międzylokacyjną replikację danych w zakresie konfiguracji lokacji i klientów w całej hierarchii.
Poniższe informacje ułatwią planowanie centralnej lokacji administracyjnej:
Centralna lokacja administracyjna jest lokacją najwyższego poziomu w hierarchii.
W przypadku konfigurowania hierarchii z wieloma lokacjami głównymi należy w pierwszej kolejności zainstalować centralną lokację administracyjną.
Centralna lokacja administracyjne obsługuje tylko lokacje główne jako lokacje podrzędne.
Centralna lokacja administracyjna nie może mieć przypisanych klientów.
Centralna lokacja administracyjna nie obsługuje wszystkich ról systemu lokacji. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Planowanie lokalizacji instalacji ról systemu lokacji w hierarchii.
Podczas używania konsoli programu Menedżer konfiguracji połączonej z centralną lokacją administracyjną można zarządzać wszystkimi klientami w hierarchii i wykonywać zadania zarządzania lokacjami w ramach lokacji głównej.
Tylko centralna lokacja administracyjna umożliwia wyświetlenie wszystkich danych dotyczących wszystkich lokacji. Te dane obejmują takie informacje, jak dane o zapasach i komunikaty o stanie.
Za pośrednictwem centralnej lokacji administracyjnej można skonfigurować operacje odnajdywania w całej hierarchii, przypisując metody odnajdywania poszczególnym lokacjom.
Zabezpieczeniami w hierarchii można zarządzać, przypisując różne role zabezpieczeń, zakresy zabezpieczeń i kolekcje do różnych użytkowników administracyjnych. Te konfiguracje obejmują wszystkie lokacje w hierarchii.
W ramach kontroli komunikacji między lokacjami w hierarchii istnieje możliwość skonfigurowania replikacji plików i bazy danych. Obejmuje to planowanie replikacji bazy danych lokacji i zarządzanie przepustowością transferu danych opartych na plikach między lokacjami.
Określanie, czy zainstalować lokację główną
Lokacje główne służą do zarządzania klientami. Lokację główną można zainstalować jako lokację podrzędną względem centralnej lokacji administracyjnej w dużej hierarchii, a w przypadku nowej hierarchii — jako pierwszą lokację. Podczas instalowania lokacji głównej jako pierwszej lokacji hierarchii zostaje utworzona autonomiczna lokacja główna. Zarówno podrzędne, jak i autonomiczne lokacje główne obsługują lokacje dodatkowe jako lokacje podrzędne względem tych lokacji głównych.
Zainstalowanie lokacji głównej zaleca się z następujących powodów:
Umożliwia bezpośrednie zarządzanie klientami.
Umożliwia zwiększenie liczby klientów i urządzeń, którymi można zarządzać w ramach jednej hierarchii. Informacje o liczbie klientów i urządzeń obsługiwanych przez każdą lokację główną znajdują się w części w temacie .c1e93ef9-761f-4f60-8372-df9bf5009be0#BKMK_SupConfigClientsperSite
Zapewnia lokalny punkt łączności do celów administracji.
Umożliwia spełnienie wymagań organizacyjnych w zakresie zarządzania. Lokację główną można na przykład zainstalować jako lokalizację zdalną, aby zarządzać transferem zawartości wdrożenia w sieci o niskiej przepustowości. W programie System Center 2012 Configuration Manager są jednak dostępne opcje umożliwiające ograniczenie przepustowości sieci używanej podczas transferu danych do punktu dystrybucji, dzięki czemu nie trzeba instalować dodatkowych lokacji.
Poniższe informacje ułatwią planowanie lokacji głównych:
Istnieje możliwość skonfigurowania autonomicznej lub podrzędnej lokacji głównej w dużej hierarchii. Jeżeli lokacja główna należy do hierarchii z centralną lokacją administracyjną, replikacja danych między lokacjami odbywa się w ramach replikacji bazy danych. W przypadku braku konieczności obsługi większej liczby klientów i urządzeń niż jest to możliwe w jednej lokacji głównej zaleca się zainstalowanie autonomicznej lokacji głównej. Począwszy od programu Menedżer konfiguracji SP1 istnieje możliwość konwersji autonomicznej lokacji głównej do większej hierarchii, gdy wydajność jednej lokacji głównej nie umożliwia obsługi wdrożenia.
Lokacja główna obsługuje tylko centralną lokację administracyjną jako lokację nadrzędną.
Lokacja główna obsługuje tylko lokacje dodatkowe jako lokacje podrzędne, a ponadto umożliwia obsługę wielu podrzędnych lokacji dodatkowych.
W programie Menedżer konfiguracji bez dodatku Service Pack po zainstalowaniu nie można zmienić nadrzędnej relacji lokacji głównej. Począwszy od programu Menedżer konfiguracji SP1 można jednak zainstalować nową centralną lokację administracyjną jako lokację nadrzędną istniejącej autonomicznej lokacji głównej.
Zadaniem lokacji głównych jest przetwarzanie wszystkich danych z przypisanych im klientów.
Podczas instalacji lokacja główna automatycznie konfiguruje replikację bazy danych przy użyciu wyznaczonej centralnej lokacji administracyjnej.
Przy użyciu replikacji bazy danych lokacje główne bezpośrednio komunikują się z centralną lokacją administracyjną.
Podczas instalowania lokacji głównej istnieje możliwość zainstalowania zwykle używanych ról systemu lokacji. Lista ról systemu lokacji obsługiwanych w lokacjach głównych znajduje się w sekcji Planowanie lokalizacji instalacji ról systemu lokacji w hierarchii.
Określanie, czy zainstalować lokację dodatkową
Lokacje dodatkowe służą do zarządzania transferem zawartości wdrożenia oraz danymi klienta w sieciach o niskiej przepustowości.
Lokacją dodatkową zarządza się z poziomu centralnej lokacji administracyjnej lub lokacji głównej nadrzędnej względem lokacji dodatkowej. Lokacje dodatkowe należy podłączyć do lokacji głównej. Aby przenieść te lokacje do innej lokacji nadrzędnej, należy je odinstalować, a następnie zainstalować ponownie jako lokacje podrzędne względem nowej lokacji głównej. Przesyłanie zawartości między równorzędnymi lokacjami dodatkowymi ułatwia zarządzanie replikacją zawartości wdrożenia opartą na plikach. Lokacja dodatkowa transferuje dane klienta do lokacji głównej przy użyciu replikacji opartej na plikach. Replikacja bazy danych służy jednak lokacji dodatkowej również do komunikacji z jej nadrzędną lokacją główną.
Zaleca się zainstalowanie lokacji dodatkowej w przypadku spełnienia jednego z następujących warunków:
Do lokacji nie jest wymagany lokalny użytkownik administracyjny.
Istnieje konieczność zarządzania transferem zawartości wdrożenia do niższych lokacji w hierarchii.
Istnieje konieczność zarządzania informacjami o kliencie wysyłanymi do wyższych lokacji w hierarchii.
Aby uniknąć instalowania lokacji dodatkowej, gdy w lokalizacjach zdalnych znajdują się klienci, zaleca się używanie usługi Windows BranchCache lub punktów dystrybucji z możliwością kontroli przepustowości i planowania. Te opcje zarządzania zawartością pozwalają ograniczyć liczbę instalowanych lokacji oraz serwerów i można ich używać niezależnie od tego, czy istnieją lokacje dodatkowe. Informacje o opcjach zarządzania zawartością w programie Menedżer konfiguracji znajdują się w temacie Określanie, czy zainstalować lokację lub używać opcji zarządzania zawartością.
Poniższe szczegółowe informacje ułatwią planowanie lokacji dodatkowych:
Lokacje dodatkowe automatycznie instalują program SQL Server Express podczas instalacji lokacji, jeśli lokalne wystąpienie programu SQL Server jest niedostępne.
Instalację lokacji dodatkowej inicjuje się z poziomu konsoli programu Menedżer konfiguracji połączonej z centralną lokacją administracyjną lub lokacją główną.
Podczas instalacji lokacja dodatkowa automatycznie konfiguruje replikację bazy danych przy użyciu jej nadrzędnej lokacji głównej.
Lokacje dodatkowe komunikują się bezpośrednio z nadrzędną lokacją główną i uzyskują podsieć udostępnionej bazy danych programu Menedżer konfiguracji przy użyciu replikacji bazy danych.
Lokacje dodatkowe obsługują przesyłanie zawartości opartej na plikach do innych lokacji dodatkowych ze wspólną nadrzędną lokacją główną.
W ramach instalacji lokacji dodatkowych automatycznie są wdrażane punkt zarządzania i punkt dystrybucji znajdujące się na serwerze lokacji dodatkowej.
Określanie, czy zainstalować lokację lub używać opcji zarządzania zawartością
Jeżeli klienci znajdują się w zdalnych lokalizacjach sieciowych, zaleca się użycie co najmniej jednej opcji zarządzania zawartością zamiast lokacji głównej lub dodatkowej. W przypadku korzystania z usługi Windows BranchCache często nie jest wymagana inna lokacja, a ponadto można skonfigurować punkty dystrybucji do kontroli przepustowości lub ręcznie skopiować zawartość do punktów dystrybucji (wstępnie przygotowaną zawartość).
Zaleca się wdrożenie punktu dystrybucji zamiast instalowania innej lokacji w przypadku spełnienia jednego z następujących warunków:
Przepustowość sieci wystarcza komputerom klienckim w lokalizacjach zdalnych do komunikowania się z punktem zarządzania w celu pobierania zasad klienta oraz wysyłania informacji dotyczących zapasów, stanu raportowania i odnajdywania.
Usługa inteligentnego transferu w tle (BITS) nie zapewnia odpowiedniej kontroli przepustowości określonej w wymaganiach dotyczących sieci.
Więcej informacji o opcjach zarządzania zawartością w programie Menedżer konfiguracji znajduje się w temacie Wprowadzenie do zarządzania zawartością w programie Configuration Manager.
Planowanie rozszerzenia autonomicznej lokacji głównej
Począwszy od programu System Center 2012 Configuration Manager SP1 można zainstalować nową centralną lokację administracyjną jako lokację nadrzędną istniejącej autonomicznej lokacji głównej. Powoduje to rozszerzenie autonomicznej lokacji głównej do większej hierarchii obsługującej instalowanie dodatkowych, nowych lokacji głównych. Do nowej hierarchii można rozszerzyć tylko jedną istniejącą lokację główną, ponieważ baza danych nowej centralnej lokacji administracyjnej jest oparta na bazie danych autonomicznej lokacji głównej. Po zainstalowaniu tej nowej centralnej lokacji administracyjnej nie można dołączyć ani rozszerzyć istniejących lokacji głównych do tej samej hierarchii. Istnieje jednak możliwość zainstalowania nowych lokacji głównych jako lokacji podrzędnych względem centralnej lokacji administracyjnej.
Aby rozszerzyć autonomiczną lokację główną do większej hierarchii, uruchom Instalatora programu Menedżer konfiguracji z nośnika programu Menedżer konfiguracji SP1 (lub nowszej wersji programu Menedżer konfiguracji) i zainstaluj nową centralną lokację administracyjną na nowym serwerze. Nową centralną lokację administracyjną można zainstalować jako pierwszą lokację w nowej hierarchii lub rozszerzyć istniejącą autonomiczną lokację główną do hierarchii. Rozszerzając istniejącą autonomiczną lokację główną, należy określić jej serwer, który ma zostać rozszerzony. Instalator kontynuuje działanie po nawiązaniu połączenia z serwerem autonomicznej lokacji głównej.
Po ukończeniu pracy Instalatora autonomiczna lokacja główna w hierarchii z centralną lokacją administracyjną zostaje zmieniona na podrzędną lokację główną.
Po rozszerzeniu autonomicznej lokacji głównej do hierarchii nie można odłączyć jej od hierarchii, aby ponownie pełniła funkcję autonomicznej lokacji głównej. Aby usunąć lokację główną z hierarchii, należy ją odinstalować.
Wymagania wstępne dotyczące rozszerzania autonomicznej lokacji głównej
Aby rozszerzyć autonomiczną lokację główną do hierarchii z centralną lokacją administracyjną, musi ona spełniać następujące wymagania wstępne:
Wymaganie wstępne |
Szczegóły |
|---|---|
Autonomiczna lokacja główna i nowa centralna lokacja administracyjna muszą mieć tę samą wersję programu Menedżer konfiguracji |
W przypadku instalowania centralnej lokacji administracyjnej i rozszerzenia autonomicznej lokacji głównej przy użyciu Instalatora programu z dodatkiem SP1, ta autonomiczna lokacja główna również musi występować w programie z dodatkiem SP1. |
Autonomicznej lokacji głównej nie można skonfigurować do migracji danych z innej hierarchii programu Menedżer konfiguracji |
Należy zatrzymać aktywną migrację danych z innych hierarchii programu Menedżer konfiguracji do autonomicznej lokacji głównej, a następnie usunąć wszystkie konfiguracje migracji. Dotyczy to nieukończonych zadań migracji oraz konfiguracji aktywnej hierarchii źródłowej. Jest to wymagane, ponieważ operacje migracji odbywają się za pośrednictwem lokacji najwyższej warstwy w hierarchii, a po rozszerzeniu autonomicznej lokacji głównej konfiguracje migracji nie umożliwiają transferu danych do centralnej lokacji administracyjnej. Jeżeli po rozszerzeniu autonomicznej lokacji głównej migracja zostanie ponownie skonfigurowana w lokacji głównej, ta lokacja będzie pełniła funkcję centralnej lokacji administracyjnej używanej do operacji związanych z migracją. Więcej informacji o sposobie konfigurowania migracji znajduje się w temacie Konfigurowanie hierarchii źródłowych i lokacji źródłowych w celu dokonania migracji do programu System Center 2012 Configuration Manager. |
Konto komputera hostującego nową centralną lokację administracyjną musi należeć do grupy Administratorzy w autonomicznej lokacji głównej. |
Aby pomyślnie rozszerzyć autonomiczną lokację główną, konto komputera nowej centralnej lokacji administracyjnej musi należeć do grupy Administratorzy w autonomicznych lokacjach głównych. Jest to wymagane tylko podczas rozszerzania lokacji. Po ukończeniu rozszerzania konto można usunąć z grupy w lokacji głównej. |
Kontu użytkownika uruchamiającego instalację nowej centralnej lokacji administracyjnej należy przyznać uprawnienia administratora oparte na rolach w ramach autonomicznej lokacji głównej. |
Aby zainstalować centralną lokację administracyjną w ramach scenariusza rozszerzania lokacji, konto użytkownika uruchamiającego instalację tej lokacji musi mieć zdefiniowane w administracji opartej na rolach w autonomicznej lokacji głównej uprawnienia Administrator o pełnych uprawnieniach lub Administrator infrastruktury. |
Aby rozszerzyć lokację, należy odinstalować z autonomicznej lokacji głównej następujące role systemu lokacji:
|
Te role systemu lokacji są obsługiwane tylko w lokacji najwyższej warstwy w hierarchii. Dlatego przed rozszerzeniem autonomicznej lokacji głównej należy je odinstalować. Po rozszerzeniu lokacji można ponownie zainstalować te role systemu lokacji w centralnej lokacji administracyjnej. Nie ma konieczności odinstalowywania pozostałych ról systemu lokacji z lokacji głównej. |
Port usługi SQL Server Service Broker musi być otwarty między autonomiczną lokacją główną a komputerem instalującym centralną lokację administracyjną |
W celu replikacji danych między centralną lokacją administracyjną a lokacją główną program Menedżer konfiguracji wymaga otwartego portu usługi SQL Server Service Broker między tymi lokacjami. Podczas instalowania centralnej lokacji administracyjnej i rozszerzania autonomicznej lokacji głównej nie można ustalić w wyniku sprawdzania wymagań wstępnych, czy port określony w usłudze SQL Server Service Broker jest otwarty w lokacji głównej. |
W przypadku skonfigurowania autonomicznej lokacji głównej do migracji, przed rozszerzeniem tej lokacji należy zatrzymać wszystkie aktywne operacje zbierania danych |
W przypadku migracji danych z innej hierarchii programu Menedżer konfiguracji, przed rozszerzeniem lokacji należy zatrzymać wszystkie aktywne operacje zbierania danych. Po rozszerzeniu lokacji można ponownie skonfigurować zbieranie danych. Więcej informacji o zatrzymywaniu i ponownym konfigurowaniu zbierania danych do migracji znajduje się w części Zbieranie danych migracji w temacie Planowanie strategii hierarchii źródłowej w programie System Center 2012 Configuration Manager. |
Uwagi dotyczące rozszerzania autonomicznej lokacji głównej
W ramach rozszerzenia autonomicznej lokacji głównej obiekty i konfiguracje istniejące w bazie danych lokacji głównej zostają udostępnione nowej centralnej lokacji administracyjnej. Oprócz wyjątków opisanych w poniższej tabeli nie istnieją specjalne uwagi dotyczące rozszerzania autonomicznej lokacji głównej.
Uwagi |
Szczegóły |
|---|---|
Punkty aktualizacji oprogramowania |
Przed rozszerzeniem autonomicznej lokacji głównej nie trzeba wprowadzać zmian w konfiguracji punktów aktualizacji oprogramowania w lokacji. Jednak w ramach rozszerzania autonomicznej lokacji głównej konfiguracja punktów aktualizacji oprogramowania w lokacji głównej automatycznie zmienia się do synchronizowania tych punktów z punktem w nowej centralnej lokacji administracyjnej. Dlatego po zainstalowaniu nowej centralnej lokacji administracyjnej należy jak najszybciej zaplanować instalację punktu aktualizacji oprogramowania w tej lokacji i skonfigurować ją, aby synchronizowała się z usługami Windows Server Update Services (WSUS). W przypadku konfigurowania punktu aktualizacji oprogramowania w centralnej lokacji administracyjnej, punkty aktualizacji oprogramowania w lokacji głównej nie mogą synchronizować nowych aktualizacji oprogramowania. Bezpośrednio po rozszerzeniu autonomicznej lokacji głównej należy się spodziewać dużego obciążenia przetwarzaniem danych w centralnej lokacji administracyjnej w związku z synchronizacją informacji o aktualizacjach oprogramowania z lokacji głównej. Centralna lokacja administracyjna automatycznie tworzy nowe obiekty do zarządzania aktualizacjami oprogramowania. Obiekty w centralnej lokacji administracyjnej są autorytatywne w ramach danej hierarchii. Konfiguracje istniejące już w lokacji głównej są automatycznie stosowane do centralnej lokacji administracyjnej. Te konfiguracje obejmują harmonogramy synchronizacji, konfiguracje zastępowania oraz dodatkowe powiązane ustawienia. |
Pakiety wdrożeń oprogramowania |
Pakiety utworzone w autonomicznej lokacji głównej przed jej rozszerzeniem nadal będą zarządzane przez tę lokację główną. Te pakiety są jednak replikowane jako dane globalne do wszystkich lokacji w hierarchii i można nimi zarządzać za pośrednictwem centralnej lokacji administracyjnej. Jedynym wyjątkiem jest pakiet instalacyjny klienta. |
Pakiet instalacyjny klienta |
Po rozszerzeniu autonomicznej lokacji głównej własność pakietu instalacyjnego klienta zostaje przeniesiona do centralnej lokacji administracyjnej. Identyfikator tego pakietu nie zostaje jednak zmieniony. Tym pakietem zarządza lokacja najwyższej warstwy w hierarchii i modyfikuje go w celu obsługi tylko języków systemu operacyjnego klienta wybranych w tej lokacji, dlatego centralna lokacja administracyjna musi obsługiwać te same języki klienta, które wybrano w lokacji głównej. Więcej informacji zawiera sekcja Planowanie pakietów językowych klienta w temacie Planning for Sites and Hierarchies in Configuration Manager. |
Ustawienia klienta |
Po rozszerzeniu lokacji głównej należy ponownie uruchomić w niej składnik SMS_POLICY_PROVIDER. Przed ponownym uruchomieniem dostawcy zasad lokacja główna nie zapewnia klientowi nowych ani zaktualizowanych ustawień, lecz ustawienia skonfigurowane w lokacji głównej przed jej rozszerzeniem. Uruchom ponownie dostawcę zasad za pomocą programu Configuration Manager Service Manager. Aby użyć programu Configuration Manager Service Manager do zarządzania składnikiem, wybierz składnik w węźle Stan składnika obszaru Stan systemu obszaru roboczego Monitorowanie konsoli programu Menedżer konfiguracji. Po wybraniu składnika na karcie Narzędzia główne w grupie Składnik kliknij przycisk Uruchom, a następnie wybierz pozycję Configuration Manager Service Manager. W oknie dialogowym Configuration Manager Service Manager zlokalizuj składnik do zarządzania, a następnie kliknij przycisk Składnik. Następnie kliknij przycisk Kwerenda. Po wykonaniu kwerendy stanu składnika będzie można nim zarządzać. Ponadto dostawca zasad zostaje ponownie uruchomiony w ramach ponownego uruchomienia usługi SMS_EXECUTIVE na serwerze lokacji lub komputera serwera lokacji. |
Obsługa języków klienta |
Po rozszerzeniu autonomicznej lokacji głównej i zainstalowaniu centralnej lokacji administracyjnej należy zaplanować włączenie w tej lokacji obsługi języków klienta obsługiwanych przez autonomiczną lokację główną. Włączenie obsługi tych samych języków klienta nie jest wymagane, jednak to najlepsze rozwiązanie zapewniające obsługę odpowiednich języków przez nowych instalowanych klientów programu Menedżer konfiguracji. Aby uzyskać więcej informacji na temat sposobu zarządzania językami programu Configuration Manager, zapoznaj się z sekcją Planowanie języków systemów operacyjnych klienta i serwera w programie Configuration Manager w temacie Planning for Sites and Hierarchies in Configuration Manager. |
Domyślny obraz rozruchowy WIM |
Centralna lokacja administracyjna tworzy i wdraża nowy domyślny obraz rozruchowy WIM. Ten obraz WIM będzie nowym domyślnym obrazem rozruchowym używanym w hierarchii. Obraz rozruchowy WIM w autonomicznej lokacji głównej nie zostaje zmodyfikowany, dzięki czemu nadal działają obiekty wdrożenia systemu operacyjnego oparte na tym obrazie WIM. |
| Ważne |
|---|
W przypadku korzystania z programu System Center 2012 R2 Configuration Manager SP1: Po rozwinięciu autonomicznej lokacji głównej, na której uruchomiono program System Center 2012 R2 Configuration Manager SP1, uruchom aplikację Configmgr2012R2SP1.msi w nowej centralnej lokacji administracyjnej, aby włączyć funkcje R2 dla hierarchii. |
Planowanie języków systemów operacyjnych klienta i serwera w programie Configuration Manager
W programie System Center 2012 Configuration Manager można wyświetlać informacje w wielu językach. Interfejs użytkownika programu Menedżer konfiguracji jest domyślnie wyświetlany w języku angielskim, mimo że obiekty utworzone przez użytkownika administracyjnego są wyświetlane w konsoli programu Menedżer konfiguracji i na kliencie w języku wybranym podczas tworzenia. Ponadto, aby umożliwić wyświetlanie interfejsu użytkownika w języku preferowanym przez użytkownika, istnieje możliwość zainstalowania pakietów języków serwera i klienta.
Informacje w poniższych sekcjach ułatwiają planowanie obsługiwanych języków w ramach instalacji pakietów języków. Informacje o sposobie zarządzania pakietami językowymi zawiera sekcja Zarządzanie pakietami językowymi w lokacjach programu Configuration Manager w temacie Zarządzanie konfiguracjami lokacji i hierarchii.
Co nowego w programie Configuration Manager
Uwaga
Informacje podane w tej części występują również w— przewodnik Wprowadzenie do programu System Center 2012 Configuration Manager.
Następujące elementy są nowe lub zostały zmienione pod względem obsługi języka od wydania programu Configuration Manager 2007:
Instalowanie serwerów lokacji za pomocą plików źródłowych określonego języka nie jest już wymagane. Ponadto nie jest już wymagane instalowanie międzynarodowych pakietów klienta w celu włączenia obsługi różnych języków na kliencie. Zamiast tego można zainstalować tylko języki serwera i klienta, które mają być obsługiwane.
Dostępne pakiety językowe klienta i serwera znajdują się na nośnikach instalacyjnych programu Menedżer konfiguracji w folderze LanguagePack, a aktualizacje są dostępne do pobrania wraz ze wstępnie wymaganymi plikami.
Pakiety językowe klienta i serwera można dodać do lokacji podczas instalowania lokacji, a używane pakiety językowe można modyfikować po zainstalowaniu lokacji.
W każdej lokacji można instalować wiele języków, wybierając tylko używane języki:
Każda lokacja obsługuje wiele języków przeznaczonych do konsol programu Menedżer konfiguracji.
W każdej lokacji można instalować indywidualne pakiety językowe klienta, które mają być obsługiwane.
Po zainstalowaniu obsługi języka odpowiadającemu językowi wyświetlania danego komputera konsole programu Menedżer konfiguracji i interfejs użytkownika klienta uruchomiony na tym komputerze będą wyświetlać informacje w tym języku.
Po zainstalowaniu obsługi języka odpowiadającemu preferencjom językowym przeglądarki sieci Web na danym komputerze informacje oparte na sieci Web, w tym katalog aplikacji i usługi SQL Server Reporting Services, będą wyświetlane w tym języku.
Informacje o pakietach językowych
Aby wyświetlać w programie Menedżer konfiguracji tekst w języku preferowanym przez użytkownika, w centralnej lokacji administracyjnej i w lokacjach głównych należy włączyć obsługę pakietów językowych serwera oraz klienta. Lokacje dodatkowe automatycznie obsługują te same języki klienta obsługiwane w ramach ich nadrzędnych lokacji głównych. Aby uzyskać listę obsługiwanych języków, zobacz sekcję Obsługiwane wersje językowe systemów operacyjnych w temacie Informacje techniczne dotyczące pakietów językowych używanych w programie Configuration Manager.
Użyj pakietów językowych serwera w ramach konsoli programu Menedżer konfiguracji i ról systemu lokacji, na przykład punktu usług raportowania.
Użyj pakietów językowych klienta w ramach klientów programu Menedżer konfiguracji i katalogu aplikacji.
Pakiety językowe wyświetlają informacje zgodnie z następującymi preferencjami:
Język wyświetlania na komputerze obejmuje konsolę programu Menedżer konfiguracji, powiadomienia klienta i Centrum oprogramowania.
Preferencje wyświetlania w przeglądarce sieci Web obejmują wyświetlanie raportów i katalogu aplikacji.
Uwaga
Zainstalowane pakiety językowe nie wpływają na dane utworzone przez użytkownika administracyjnego.
Po uruchomieniu Instalatora program Menedżer konfiguracji kopiuje dostępne języki z folderu LanguagePack na nośniku źródłowym programu Menedżer konfiguracji do lokalizacji określonej do pobierania wymagań wstępnych. Jeżeli nośnik źródłowy jest niedostępny, program Menedżer konfiguracji pobiera pakiety językowe wraz z plikami wymagań wstępnych. Z plikami wymagań wstępnych są również pobierane wszystkie brakujące lub zaktualizowane pliki. Następnie podczas działania Instalatora do lokacji można dodać jeden lub większą liczbę dostępnych serwerów i pakietów językowych klienta.
Jeżeli pakiety językowe nie zostaną zainstalowane podczas instalacji serwera lokacji, można je dodać później, uruchamiając Instalatora na serwerze lokacji. Instalatora należy uruchomić z poziomu menu Start lub otwierając plik Setup.exe przy użyciu ścieżki instalacji, a następnie wybrać opcję modyfikacji konfiguracji lokacji. Po zmianie języków obsługiwanych przez lokację program Menedżer konfiguracji wykonuje następujące akcje:
Typ pakietu językowego |
Akcja |
|---|---|
Pakiet językowy serwera |
|
Pakiet językowy klienta |
|
Planowanie pakietów językowych serwera
Aby wyświetlać informacje w konsoli programu Menedżer konfiguracji i punktach usług raportowania w obsługiwanym języku, włącz w lokacji obsługę języka serwera. W każdej lokacji w hierarchii można zainstalować wiele pakietów językowych serwera.
Każdy pakiet językowy serwera obsługiwany przez lokację jest dodawany do plików źródłowych instalacji konsoli programu Menedżer konfiguracji na tym serwerze lokacji. Aby wyświetlać w konsoli programu Menedżer konfiguracji informacje w obsługiwanym języku, należy dodać pakiet językowy do lokacji i zainstalować konsolę programu Menedżer konfiguracji przy użyciu plików źródłowych zawierających ten język.
Punkty usług raportowania aktualizują się automatycznie w celu wyświetlania informacji zgodnie z pakietami językowymi zainstalowanymi w lokacji.
Planowanie pakietów językowych klienta
Program Menedżer konfiguracji obsługuje języki klientów urządzeń oraz klientów urządzeń przenośnych:
W ramach instalacji klienta programu Menedżer konfiguracji na urządzeniu zostaje włączona obsługa wszystkich pakietów językowych dostępnych w plikach instalacyjnych klienta.
W ramach instalacji klienta programu Menedżer konfiguracji na urządzeniu przenośnym jednocześnie zostaje włączona obsługa wszystkich języków.
Obsługę określonych języków klienta można włączyć podczas instalowania lokacji lub uruchamiając ponownie Instalatora na komputerze serwera lokacji po zainstalowaniu lokacji. Aby wyświetlać na kliencie informacje w obsługiwanym języku, należy włączyć obsługę języka w lokacji tego klienta i zainstalować klienta przy użyciu plików źródłowych zawierających ten język. Obsługę pakietów językowych należy włączyć przed zainstalowaniem klienta.
Po włączeniu w lokacji obsługi pakietu językowego zostają zaktualizowane pliki instalacyjne klienta. Zestaw plików instalacyjnych klienta aktualizowanych przez lokację zależy od lokalizacji lokacji w hierarchii:
Lokacja najwyższej warstwy w hierarchii zarządza pakietem instalacyjnym klienta. Dystrybucja tego pakietu do wszystkich punktów dystrybucji w hierarchii odbywa się automatycznie. Klient domyślnie używa tego pakietu podczas instalacji plików źródłowych instalacji klienta.
Uwaga
Lokacja najwyższego to centralna lokacja administracyjna lub autonomiczna lokacja główna.
Lokacje główne zarządzają pakietami aktualizacji klienta i aktualizują obsługiwane języki w folderze Client na serwerze lokacji i w punktach zarządzania lokacji. Klienci używają instalacyjnych plików źródłowych z lokacji głównej, gdy proces instalacji klienta nie ma dostępu do pakietu instalacyjnego klienta w punkcie dystrybucji lub gdy do określenia tych plików została użyta właściwości /source wiersza polecenia instalacji klienta.
PoradaGdy jest używana centralna lokacja administracyjna, należy upewnić się, czy klient zainstalował potrzebne pakiety językowe klienta przez dodanie obsługi każdego pakietu językowego do centralnej lokacji administracyjnej i każdej lokacji głównej.
Po zmianie obsługiwanych języków klienta w lokacji najwyższego poziomu należy poczekać jakiś czas na replikację pakietów instalacyjnych klienta do punktów dystrybucji w hierarchii. Status redystrybucji pakietu do punktów dystrybucji można monitorować za pomocą węzła Stan zawartości w obszarze roboczym Monitorowanie konsoli programu Menedżer konfiguracji. Więcej informacji znajduje się w sekcji Monitorowanie zawartości w temacie Operacje i obsługa zarządzania zawartością w programie Configuration Manager.
Postęp można także monitorować, wyświetlając komunikaty o stanie redystrybucji pakietu:
Nazwa pakietu instalacyjnego klienta to Pakiet klienta Menedżer konfiguracji.
Pomyślne zaktualizowanie pakietu w punkcie dystrybucji powoduje wygenerowanie przez punkt dystrybucji komunikat o stanie Identyfikator wiadomości 2330.
Po zainstalowaniu nowego serwera lokacji z obsługą pakietów językowych klienta lub po aktualizacji punktów dystrybucji o zmiany w pakiecie językowym przez istniejący serwer lokacji można dodać obsługiwane pakiety językowe przez zainstalowanie nowych klientów lub ponowne zainstalowanie istniejących klientów na komputerach.
| Ważne |
|---|
Program Menedżer konfiguracji nie obsługuje ponownego instalowania klienta mobilnego bez wcześniejszego wymazania urządzenia przenośnego. Dlatego przy planowaniu obsługi urządzeń przenośnych, w których jest używany inny język niż angielski, obsługę języków w klientach dla urządzeń przenośnych należy włączyć przed instalacją odpowiedniego klienta Menedżer konfiguracji. |
Gdy klient Menedżer konfiguracji jest instalowany na nowym komputerze program CCMSetup modyfikuje wiersz polecenia Instalatora Windows tak, aby dodać obsługę każdego pakietu językowego uwzględnionego w plikach źródłowych instalacji klienta. Aby zaktualizować istniejącego klienta o nowe pakiety językowe należy uaktualnić lub ponownie zainstalować klienta.
Przykładowo języki obsługiwane na komputerze można zmienić przy ponownym wdrożeniu oprogramowania klienckiego za pomocą instalacji klienta w trybie push lub przy wdrażaniu oprogramowania.
Poniższa tabela przedstawia uaktualnienia klienta i metody instalacji, które nie są obsługiwane w zakresie zarządzania pakietami językowymi w uprzednio zainstalowanych klientach.
Metoda |
Szczegóły |
|---|---|
Naprawianie |
Działanie naprawiania w Instalatorze Windows realizuje instalację klienta za pomocą ostatnio wprowadzonego polecenia z wiersza polecenia, które jest zapisane w rejestrze komputera klienckiego. W wierszu polecenia nie zostanie wprowadzone odniesienie do nowych pakietów językowych klienta. |
Automatyczne uaktualnienie klienta |
Uaktualnienie tego typu zakończy się niepowodzeniem, ponieważ automatyczne uaktualnienia bazują na zmianie wersji klienta. Nowe pakiety językowe nie zmieniają wersji klienta. |
Instalacja klientów oparta na aktualizacji oprogramowania |
Punkty aktualizacji oprogramowania realizują instalację klienta za pośrednictwem zmiany wersji klienta. Nowe pakiety językowe nie zmieniają wersji klienta. |
Informacje o tym, jak klienci używają plików źródłowych do instalacji znajdują się w temacie Jak zainstalować klientów na komputerach z systemem Windows w programie Configuration Manager.
Informacje o właściwościach instalacji klienta znajduje się w temacie Informacje o właściwościach instalacji klientów w programie Configuration Manager.
Najlepsze rozwiązania dotyczące zarządzania pakietami językowymi
Poniższe najlepsze rozwiązania pomagają w używaniu pakietów językowych w programie System Center 2012 Configuration Manager.
Języki należy instalować razem z lokacją
Modyfikacja pakietów językowych obsługiwanych przez lokację najwyższego poziomu w hierarchii powoduje rozpoczęcie aktualizacji pakietu instalacyjnego klienta w każdym punkcie dystrybucji w hierarchii, ponowną instalację odpowiednich ról systemu lokacji i zresetowanie lokacji. Dodatkowo aby klienci mogli zacząć używać zainstalowanych pakietów językowych, należy ponownie zainstalować klientów.
Po dodaniu obsługi pakietów językowych klienta do centralnej lokacji administracyjnej należy dodać także te pakiety do każdej lokacji głównej.
Przy modyfikacji pakietów językowych w lokacji aktualizacja plików instalacyjnych jest zależna od położenia danej lokacji w całej hierarchii. Przykładowo przy instalacji klienta może zostać użyty pakiet instalacyjny zarządzany z lokacji najwyższego poziomu. Jednak przy braku dostępu do pakietu instalacyjnego klienta w punkcie dystrybucji może zostać przywrócone wykorzystywanie plików źródłowych z punktu zarządzania w przypisanej lokacji klienta.
Planowanie konsoli programu Configuration Manager
Użytkownicy administracyjni zarządzają środowiskiem programu Menedżer konfiguracji przy użyciu konsoli programu Menedżer konfiguracji. Każda konsola programu Menedżer konfiguracji łączy się z centralną lokacją administracyjną lub lokacją główną. Po nawiązaniu połączenia początkowego konsola programu Menedżer konfiguracji może połączyć się z innymi lokacjami. Nie można jednak połączyć konsoli programu Menedżer konfiguracji z lokacją dodatkową.
Aby połączyć się z konsoli programu Menedżer konfiguracji z inną lokacją, w menu Aplikacja wybierz polecenie Połącz z nową lokacją i podaj nazwę serwera lokacji. Istnieje także możliwość nawiązania połączenia z określoną lokacją bezpośrednio po otwarciu konsoli programu Menedżer konfiguracji. Aby to zrobić, należy podać nazwę serwera lokacji jako część wiersza polecenia wprowadzanego do otwarcia konsoli programu Menedżer konfiguracji. Przykładowo do połączenia się z lokacją uruchomioną na komputerze Serwer1 należy w wierszu polecenia wpisać %path%\microsoft.configurationmanagement.exe Server1.
Program Menedżer konfiguracji nie ogranicza liczby jednoczesnych połączeń konsoli Menedżer konfiguracji z lokacją główną lub centralną lokacją administracyjną. Po połączeniu się z centralną lokacją administracyjną istnieje możliwość wyświetlenia i skonfigurowania danych dla wszystkich lokacji w hierarchii. Jeśli centralna lokacja administracyjna istnieje, lecz połączenie z konsoli programu Menedżer konfiguracji jest nawiązywane bezpośrednio z lokacją główną, to choć można wyświetlać z danego połączenia dane programu Menedżer konfiguracji i zarządzać nimi, to nie jest to możliwe dla danych z innych lokacji głównych lub ich lokacji dodatkowych. Jednak jeśli centralna lokacja administracyjna nie istnieje, ponieważ hierarchia ma autonomiczną lokację główną, z konsoli programu Menedżer konfiguracji można uzyskać dostęp do wszystkich danych w hierarchii.
| Ważne |
|---|
Przy zarządzaniu obiektami lub klientami z konsoli programu Menedżer konfiguracji połączonej z podrzędną lokacja główną w hierarchii z innymi lokacjami głównymi, wprowadzone zmiany są replikowane w hierarchii do innych lokacji głównych nawet, jeśli dane te nie są widoczne. |
Uwaga
Po podłączeniu konsoli programu Menedżer konfiguracji do instalacji programu Menedżer konfiguracji w wersji ewaluacyjnej na pasku tytułowym konsoli będzie wyświetlana liczba dni pozostałych do wygaśnięcia ważności wersji ewaluacyjnej. Liczba dni nie będzie odświeżana automatycznie i będzie aktualizowana wyłącznie po nawiązaniu nowego połączenia z lokacją. Po zakończeniu okresu ewaluacyjnego konsola programu Menedżer konfiguracji będzie łączyć się w trybie tylko do odczytu.
Informacje o konsoli tylko do odczytu
Po połączeniu się z konsoli programu Menedżer konfiguracji z lokacją główną w pewnych sytuacjach konsola programu Menedżer konfiguracji może działać w trybie tylko do odczytu. Choć konsola w trybie tylko do odczytu umożliwia wyświetlanie ustawień obiektów i konfiguracji, to nie można z jej poziomu wprowadzać żadnych zmian, które mogłyby zostać utracone po zakończeniu inicjowania lokacji głównej lub synchronizacji z centralną lokacją administracyjną wynikających z rozwiązania problemów z replikacją.
Konsole w trybie tylko do odczytu są uruchamiane z następujących powodów:
Połączenie z lokacją główną przed instalacją lokacji programu Menedżer konfiguracji.
Połączenie z lokacją główną, w której występują problemy z replikacją między lokacjami.
Połączenie z lokacją główną w trakcie przywracania danej lokacji.
Połączenie z lokacją główną w trakcie inicjowania danych globalnych.
Po pełnej inicjowania lokacji głównej lub usunięciu problemów z replikacją między tą lokacją i centralną lokacją administracyjną należy zamknąć konsolę programu Menedżer konfiguracji i uruchomić ją ponownie. Pozwoli to na nawiązanie normalnej sesji umożliwiającej zarządzanie obiektami i konfiguracją.
Uwaga
Konsola programu Menedżer konfiguracji, która łączy się z wersją ewaluacyjną programu Menedżer konfiguracji zainstalowaną ponad 180 dni temu, będzie działać w trybie tylko do odczytu.
Planowanie wielu użytkowników administracyjnych i globalnej replikacji danych w programie Configuration Manager
Informacje w poniższych sekcjach ułatwią przygotowanie wielu użytkowników administracyjnych mających dostęp do ustawień obiektów i konfiguracji udostępnianych między różnymi lokacjami. Te dane są nazywane danymi globalnymi i są dostępne w całej hierarchii.
Informacje o wielokrotnych edycjach danych globalnych w programie Configuration Manager
Aby uniknąć sytuacji, w której ten sam obiekt jest jednocześnie obsługiwany przez wielu użytkowników administracyjnych w wielu lokalizacjach, program Menedżer konfiguracji uniemożliwia wystąpienie takiej sytuacji. Gdy obiekt wybrany do obsługi jest już używany, można go wyświetlić w trybie tylko do odczytu lub spróbować uzyskać prawo własności do niego. Jeśli przy tej drugiej sytuacji obiekt już nie jest używany przez innego użytkownika administracyjnego, otrzymasz własność danego obiektu i możliwość jego edycji. Nie należy mylić statusu tylko do odczytu obiektu, którym chcesz zarządzać, z konsolą programu Menedżer konfiguracji działającą w trybie tylko do odczytu. Ta sytuacja dotyczy wyłącznie samego obiektu, jest tymczasowa i jest oparta na bieżącej dostępności określonego obiektu. Nie jest ona natomiast powiązana ze statusem lokacji, z którą zostało nawiązane połączenie z konsoli programu Menedżer konfiguracji.
Konsola programu Menedżer konfiguracji pozwala także na rozwiązanie konfliktujących edycji wykonanych z różnych lokacji, gdy z jednej z nich nie była możliwa replikacja danych. Do takiego scenariusza może dojść przy odłączeniu połączenia sieciowego. W takiej sytuacji pierwsza edycja obiektu replikowanego do centralnej lokacji administracyjnej jest traktowana z wyższym priorytetem niż późniejsza edycja z lokacji głównej, w której nie powiodła się replikacja danych.
Informacje o dostępie do danych z konsoli programu Configuration Manager
Administracja oparta na rolach pozwala definiować obiekty w hierarchii, które użytkownicy administracyjni mogą wyświetlić w konsoli programu Menedżer konfiguracji, oraz uprawnienia, które użytkownicy mają dla tych obiektów. Aby ułatwić obsługę dostępu do danych w hierarchii dla każdego użytkownika administracyjnego, należy użyć zestawienia ról bezpieczeństwa, zakresów bezpieczeństwa i kolekcji. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Planowanie bezpieczeństwa w programie Configuration Manager.