Udostępnij za pośrednictwem


Definicje kolumn w raportach finansowych

Ten artykuł zawiera informacje o definicjach kolumn. Definicja kolumny to składnik (blok konstrukcyjny) raportu, który określa zawartość kolumn raportu. Podobnie jak definicje wierszy, definicje kolumn podstawowych mogą być używane w wielu raportach.

Tworzenie i modyfikowanie definicji kolumny

Definicja kolumny może zawierać do dwóch do 255 kolumn.

Tworzenie definicji kolumny

  1. W Report Designer w okienku nawigacji kliknij Definicje kolumn.
  2. W menu Plik kliknij Nowy, a następnie kliknij polecenie Definicja kolumny.
  3. Dodaj zawartość definicji kolumny.

Otwieranie definicji kolumny

  1. W Report Designer w okienku nawigacji kliknij Definicje kolumn.
  2. Kliknij dwukrotnie definicję kolumny, aby ją otworzyć.

Dodawanie kolumny do definicji kolumny

  1. W Report Designer kliknij Definicje kolumn, a następnie otwórz definicje kolumny do zmodyfikowania.
  2. Wybierz kolumnę, w której chcesz wstawić nową kolumnę.
  3. W menu Edycja kliknij Wstaw kolumnę. Nowa kolumna pojawi się na lewo od zaznaczonej kolumny.

Usuwanie kolumny z definicji kolumny

  1. W Report Designer kliknij Definicje kolumn, a następnie otwórz definicje kolumny do zmodyfikowania.
  2. Zaznacz kolumnę, którą chcesz usunąć.
  3. W menu Edycja kliknij polecenie Usuń kolumnę.

Zawartość definicji kolumny

Definicja kolumny zawiera następujące informacje:

  • Kolumny opisów dla definicji wiersza
  • Kolumny kwot, które wyświetlają dane finansowe lub obliczenia oparte na innych danych w definicji kolumny
  • Formatowanie kolumn
  • Kolumny atrybutów

Te informacje są wyświetlane w następujących obszarach w definicji kolumny:

  • Obszar nagłówka definicji kolumn zawiera tekst nagłówka i formatowanie, które pojawia się w raporcie. Nagłówek może obowiązywać do jednej kolumny danych, obejmować wiele kolumn albo dotyczyć określonych kolumn warunkowo. Definicja kolumny może zawierać dowolną liczbę wierszy nagłówków.

    Banknot

    Nagłówki kolumn obowiązują do wszystkich kolumn danych w raporcie, natomiast nagłówki raportów mają zastosowanie do całego raportu. Nagłówki raportu definiuje się na karcie Nagłówki i stopki w definicji raportu.

  • Wiersze szczegółów kolumny to wiersze w obszarze wierszy nagłówka w definicji kolumny. Wiersze szczegółów kolumny definiują informacje uwzględniona w raporcie. W poniższej tabeli wymieniono i opisano wiersze szczegółów kolumny.

    Nazwa wiersza szczegółów kolumny Opis
    Typ kolumny (Wymagane) Umożliwia określenie typu danych w kolumnie.
    Kod księgi/Atrybut kategorii Umożliwia określenie informacji o danych finansowych dla kolumn typu FD i ATTR.
    Rok podatkowy Objęte okresy Umożliwia określenie informacji o danych finansowych dla kolumn typu FD.
    Wzór Umożliwia określenie formuły obliczania dla kolumn typu CALC.
    Szerokość kolumny Dodatkowe odstępy przed kolumną Zmiana formatu Sterowanie wydrukiem Umożliwia określenie specjalnych opcji formatu.
    Ograniczenia kolumny Umożliwia ograniczenie danych.
    Jednostka raportowania Umożliwia ograniczenie kolumny, aby zawierała dane tylko dla określonej jednostki raportowania.
    Sposób wyświetlania waluty Filtr waluty Umożliwia formatowanie waluty.
    Filtr wymiaru Umożliwia określenie filtru w celu ograniczenia danych do określonych jednostek raportowania danych finansowych.
    Filtr atrybutu Umożliwia określenie filtru w celu ograniczenia danych finansowych.
    Data początkowa Data końcowa Umożliwia ograniczenie danych finansowych do określonych dat.
    Uzasadnienie Umożliwia wyrównanie do lewej, wyrównanie do środka lub wyrównanie do prawej tekst opisu, który jest określony w definicji wiersza.

Ograniczenia kolumny w definicji kolumny

Za pomocą ograniczenia kolumny można określić sposób, w jaki definicja kolumny używa danych lub oblicza informacje. Ponadto kolumnę raportu można ograniczyć do konkretnej jednostki lub wybranych dat.

Banknot

Kod Ograniczenie kolumny zastępuje ustawienie przypisane w definicji wierszy, które może powodować konflikt z tym kodem.

Komórka ograniczenia kolumny

Komórka Ograniczenia kolumny może zawierać kody, które ograniczają lub wyłączają informacje, np. formatowanie wiersza, szczegóły i kwoty dla tej kolumny.

Dodawanie ograniczeń kolumny do definicji kolumny

  1. W Report Designer otwórz definicję kolumny do zmodyfikowania.
  2. Kliknij dwukrotnie komórkę Ograniczenia kolumny dla kolumny, którą chcesz ograniczyć.
  3. W oknie dialogowym Ograniczenia kolumny wybierz jeden lub więcej kodów z listy, a następnie kliknij OK.

Kody ograniczeń kolumny

W poniższej tabeli opisano kody ograniczeń dotyczących kolumn.

Kod ograniczenia kolumny Opis
SU Pominięcie podkreślenia dla kolumny, w której w definicji wiersza wprowadzono polecenie podkreślenia (---) lub polecenia podwójnego podkreślenia (===). Na przykład może to służyć do podkreślania kwot będących wynikiem obliczania wartości procentowych.
ST Pominięcie sumy, tak aby wyświetlane były tylko szczegóły w kolumnie (np. kolumna statystyk).
SD Pominięcie szczegółów, aby w kolumnie były widoczne tylko wiersze TOT i CAL wiersze (z definicji wiersza).
DR Ograniczenie kwot w kolumnie FD do kwot po stronie debetowej.
CR Ograniczenie kwot w kolumnie FD do kwot po stronie kredytowej.
ADJ Ograniczenie kwot w kolumnie do kwot korekty okresu, jeśli te kwoty są dostępne.
XAD Ograniczenie kwot w kolumnie, tak aby kwoty korekty okresu były wykluczone.
PT Ograniczenie kwot w kolumnie, tak aby tylko zaksięgowane transakcje były uwzględniane, jeśli transakcje te są dostępne.
UPT Ograniczenie kwot w kolumnie, tak aby tylko niezaksięgowane transakcje były uwzględniane, jeśli transakcje te są dostępne.

Uwaga: nie wszyscy dostawcy danych obsługują niezaksięgowane transakcje.

Ograniczanie kolumny do jednostki raportowania

  1. W Report Designer otwórz definicję kolumny do zmodyfikowania.
  2. Kliknij dwukrotnie komórkę Jednostka raportowania dla kolumny, którą chcesz ograniczyć.
  3. W oknie dialogowym Raportowania wyboru jednostki na liście Drzewo raportowania wybierz drzewo.
  4. Rozwiń lub zwiń listy jednostek, wybierz jednostkę raportowania, a następnie kliknij OK.

Formatowanie nagłówków kolumn

Można dodawać, modyfikowanie i usuwanie nagłówki, które pojawiają się u góry kolumn w raporcie. Można także skonfigurować warunkowe nagłówki obejmujące kilka kolumn, na podstawie pola Okres z definicji kolumn i pola Okres podstawowy z definicji raportu. Funkcja okresu podstawowego przyspiesza tworzenie raportów prognozy ciągłej.

Tworzenie nagłówków kolumn i zarządzanie nimi

Za pomocą okna dialogowego Nagłówek kolumny można dodawać, modyfikować i usuwać nagłówki, które pojawiają się u góry kolumn w raporcie. W poniższej tabeli opisano pola w tym oknie dialogowym Nagłówek kolumny.

Pole Opis
Tekst nagłówka kolumny Ten tekst pojawia się w nagłówku kolumny. Możesz wpisać tekst bezpośrednio w tym polu lub kliknąć przycisk Wstaw autoText, aby wybrać opcję aktualizacji nagłówka kolumny po każdym wygenerowaniu raportu. Aby uwzględnić wiele kodów autotekstu, kliknij ponownie przycisk Wstaw autoText, a następnie kliknij inny kod na liście.
Opcje formatu Umożliwia zastosowanie formatowania w nagłówku kolumny, np. pole lub podkreślenie.
Rozszerz od Rozszerz do Umożliwia zdefiniowanie kolumny lub kolumn, do których odnosi się tekst nagłówka.
Uzasadnienie Umożliwia określenie, jak tekst nagłówka powinien być wyrównany dla kolumny lub zakresu kolumn, które są określone w polach Rozszerz od i Rozszerz do.

Tworzenie nagłówka kolumny

  1. W Report Designer otwórz definicję kolumny do zmodyfikowania.
  2. Kliknij dwukrotnie komórkę nagłówka.
  3. W oknie dialogowym Nagłówek kolumny wpisz tekst nagłówka kolumny. Alternatywnie, kliknij przycisk Wstaw autoText, a następnie wybierz opcję.
  4. W polu Opcje formatu wybierz format dla nagłówka.
  5. W polu Rozszerz od wprowadź literę kolumny, od której nagłówek kolumny powinien się zaczynać. W polu Rozszerz do wprowadź literę kolumny, od której nagłówek kolumny powinien się kończyć.
  6. W obszarze Uzasadnienie można ustawić, czy tekst nagłówka kolumny powinien być wyrównany do lewej krawędzi, do środka lub do prawej krawędzi.
  7. Kliknij przycisk OK.

Dodawanie wiersza nagłówka kolumny

  1. W Report Designer otwórz definicję kolumny do zmodyfikowania.
  2. Zaznacz komórkę w wierszu nagłówka.
  3. W menu Edycja kliknij Wstaw wiersz. Nowy wiersz jest wstawiany powyżej wiersza wybranego w punkcie 2.

Banknot

Jeśli masz cztery lub więcej wierszy nagłówków raportu w raporcie, nagłówki będą się nakładać po wyeksportowaniu raportu do arkusza programu Excel. Aby wyświetlić wszystkie nagłówki na raporcie, zwiększ górny margines w definicji raportu.

Usuwanie wiersza nagłówka kolumny

  1. W Report Designer otwórz definicję kolumny do zmodyfikowania.
  2. W wierszu nagłówka zaznacz komórkę do usunięcia.
  3. W menu Edycja kliknij Usuń wiersz.

Tworzenie nagłówka generowanego automatycznie

Projektant raportów może automatycznie wygenerować nagłówki kolumn na podstawie kodów autotekstu. Kody autotekstu są wartościami zmiennymi, które są aktualizowane po każdym wygenerowaniu raportu. Każdy nagłówek kolumny może zawierać te kody, aby określać informacje raportu, które mogą być różne, np. daty czy numery okresów. W związku z tym jedna definicja kolumny może być używana w odniesieniu do wielu definicji raportu, okresów czasu i drzew raportowania. Ponieważ kody autotekstu opierają się na informacjach kalendarza z wierszy szczegółów definicji kolumny, są one obsługiwane tylko kolumn CALC i FD. Sposób wyświetlania kodu autotekstu w nagłówku kolumny ma wpływ na sposób wyświetlania informacji w raporcie. W oknie dialogowym Nagłówek kolumny kody autotekstu są wyświetlane z użyciem małych i wielkich liter. Dlatego w także w raporcie tekst jest wyświetlany przy użyciu małych i dużych liter. Na przykład w standardowym roku kalendarzowy kod @CalMonthLong rozwiązuje cyfrę 7 do miesiąca lipca. Jeśli nazwa miesiąca ma być pisana wielkimi literami (na przykład LIPIEC), w polu Tekst nagłówka kolumny należy wpisać kod autotekstu składający się z samych wielkich liter. Na przykład wpisz @CALMONTHLONG. Można łączyć ze sobą kody i tekst. Na przykład można wprowadzić następujący tekst nagłówka: Okres @FiscalPeriod-@FiscalYear od @StartDate do @EndDate. Generowany nagłówek raportu będzie wyglądał mniej więcej tak: Okres 1-02 od 01-01-2002 do 31-01-2002.

Banknot

Format niektórych tekstów, np. długich dat, zależy od ustawień regionalnych na serwerze. Aby zmienić te ustawienia, kliknij przycisk Start, kliknij Panel sterowania, a następnie kliknij Region i język. W poniższej tabeli pokazano dostępne opcje autotekstu dla nagłówków kolumn.

Opcja i kod autotekstu Opis
Nazwa miesiąca (@CalMonthLong) Pozwala drukować nazwę bieżącego miesiąca w nagłówku kolumny. Jeśli użytkownik zdecyduje się zaokrąglać kwoty w raporcie do tysięcy, milionów lub miliardów, lub jeśli szerokość kolumn w raporcie jest mniejsza niż 9 znaków, nazwa miesiąca jest skracana do pierwszych trzech liter.
Skrócona nazwa miesiąca (@CalMonthShort) Pozwala drukować skróconą nazwę miesiąca dla wybranego okresu obrachunkowego.
Numer okresu (@FiscalPeriod) Pozwala drukować formularz liczbowy okresu obrachunkowego identyfikowanego dla tej kolumny. Jeżeli kolumna obejmuje wiele okresów, drukowany jest ostatni okres w zakresie.
Opis okresu (@FiscalPeriodName) Pozwala drukować opis okresu obrachunkowego identyfikowanego w danych finansowych.
Rok obrachunkowy (@FiscalYear) Pozwala drukować rok obrachunkowy dla kolumny w postaci numerycznej.
Rok kalendarzowy (@CalYear) Pozwala drukować rok kalendarzowy dla kolumny w postaci numerycznej.
Data początkowa (@StartDate) Pozwala drukować datę początkową kolumny.
Data końcowa (@EndDate) Pozwala drukować datę końcową kolumny.
Nazwa jednostki z drzewa (@UnitName) Jeśli kolumna jest ograniczona do określonej jednostki z drzewa raportowania, ta opcja pozwala drukować nazwę jednostki w nagłówku kolumny.
Opis jednostki (@UnitDesc) Jeśli kolumna jest ograniczona do określonej jednostki z drzewa raportowania, ta opcja pozwala drukować opis jednostki w nagłówku kolumny.
Kod księgi (@BookCode) Pozwala drukować kod księgi określony w kolumnie.
Pusty wiersz (@Blank) Pozwala wstawić pusty wiersz w nagłówku kolumny.

Tworzenie warunkowego nagłówka rozszerzonego

Nagłówki rozszerzone mogą obejmować kilka kolumn opartych na danych określonego okresu. Na przykład jeśli masz raport budżetu dla roku obrachunkowego i chcesz wyświetlać rzeczywiste budżety z poprzednich miesięcy razem z prognozowanymi budżetami przyszłych miesięcy, możesz użyć nagłówka rozszerzonego, aby automatycznie aktualizować nagłówek raportu. Przy tworzeniu nagłówka warunkowego łączenia należy pamiętać o następujących przypadkach:

  • Każdy warunek zatrzymania (pole Rozszerz do) dopasowany przed warunkiem rozpoczęcia (pole Rozszerz od) jest ignorowany. Na przykład kolumna B ma warunek rozszerzenia zdefiniowany jako BASE+1 do BASE, BASE jest w kolumnie C, a BASE+1 jest w kolumnie D. W takim przypadku warunek zatrzymania w kolumnie C jest ignorowany i drukowanie nagłówka zaczyna się w kolumnie D.
  • W przypadku określenia nagłówków kolumn, które nakładają się na siebie, zachodzą one na siebie po wydrukowaniu raportu. Raport jest generowany, ale następujące ostrzeżenie jest wyświetlane w polu Stan kolejki raportu: „Nagłówki kolumny BASE zachodzą na inne nagłówki kolumny mogą powodować nakładanie się tekstu”. Na przykład definicja nagłówka w kolumnie B to B do BASE +1, a definicja nagłówka w kolumnie D to BASE+1 do F. W takim przypadku nagłówki są drukowane jeden na drugim i są nieczytelne. Zawsze gdy w definicji Rozszerz od/Rozszerz do używana jest wartość BASE, należy wyświetlić wygenerowany raport, aby sprawdzić, czy nagłówki nie nakładają się.
  • Jeśli w definicji rozszerzenia zdefiniowana jest wartość BASE w kolumnie nieprzeznaczonej do drukowania (NP), jest ona ignorowana niezależnie od definicji kolumny. Zasadniczo ten scenariusz odpowiada sytuacji, w której nie ma definicji nagłówka kolumny.
  • W przypadku kolumn z drukowaniem warunkowym (P<B, P>=B) warunkowe nagłówki rozszerzone zachowują się tak samo, jak zwykłe definicje nagłówków kolumn. Na przykład jeśli warunek nie jest spełniony, wszelkie kolejne dopasowani kolumny dla warunku rozszerzenia sprawiają, że nagłówek jest drukowany.

Tworzenie warunkowego nagłówka rozszerzonego

  1. W Report Designer otwórz definicję kolumny do zmodyfikowania.
  2. Kliknij dwukrotnie komórkę nagłówka.
  3. W oknie dialogowym Nagłówek kolumny wpisz tekst nagłówka kolumny. Alternatywnie, kliknij przycisk Wstaw autoText, a następnie wybierz opcję.
  4. W polu Opcje formatu wybierz styl formatowania dla nagłówka.
  5. Określ okres w stosunku do okresu podstawowego, który jest określany podczas generowania raportu. W polach Rozszerz od i Rozszerz do wpisz jedną z następujących wartości: BASE, BASE-X lub BASE+X, gdzie X oznacza liczbę okresów z okresu podstawowego. Na przykład po wprowadzeniu BASE w polu Rozszerz od tekst warunkowego nagłówka rozszerzone kolumny zaczyna się w nagłówku kolumny, gdzie wartość Okres podstawowy z definicji raportu jest równy wartości Okres z definicji kolumny . Kończy się w kolumnie, która jest wskazana w polu Rozszerz do. W związku z tym jeśli rozszerzenie zostało zdefiniowane jako BASE do M i wartość Okres podstawowy w definicji raportu wynosi 4, nagłówek zaczyna się w kolumnie, w której okres jest ustawiony na 4 i kończy się w kolumnie M. Nagłówki zaczynają się i rozpoczynają tylko w kolumnach przeznaczonych do drukowania.
  6. W obszarze Uzasadnienie można ustawić, czy tekst nagłówka kolumny powinien być wyrównany do lewej krawędzi, do środka lub do prawej krawędzi.
  7. Kliknij przycisk OK.

Przykład warunkowego nagłówka rozszerzonego

Pewien użytkownik tworzy raport dla dynamicznej prognozy sześciu miesięcy. Użytkownik chce, aby słowo „Rzeczywiste” było drukowane nad kolumnami zawierającymi dane rzeczywiste, a słowo „Budżet” — nad kolumnami zawierającymi prognozy budżetu. Każdy kolejny generowany raport zawiera o jedną kolumnę z danymi rzeczywistymi więcej i o jedną kolumnę budżetu mniej. Chociaż użytkownik może zmodyfikować definicję kolumny ręcznie za każdym razem, gdy raport jest generowany, aby dopasować nagłówki, to aby przyspieszyć i uprościć tę procedurę, postanawia utworzyć warunkowe nagłówki rozszerzone, które będą automatycznie tworzyły nagłówki nad odpowiednimi kolumnami w każdym kolejnym raporcie. Użytkownik otwiera Projektanta raportów, klika opcję Definicja kolumny w panelu nawigacyjnym i otwiera definicję kolumny dla raportu. Użytkownik wpisuje następujące informacje. Wartość okresu podstawowego w definicji raportu wynosi 4.

Format A W F D E F G H Z J tys. W P
Nagłówek 1 Wartość rzeczywista Budżet
Nagłówek 2 @CalMonthLong @CalMonthLong @CalMonthLong @CalMonthLong @CalMonthLong @CalMonthLong @CalMonthLong @CalMonthLong @CalMonthLong @CalMonthLong @CalMonthLong @CalMonthLong
Nagłówek 3
Typ kolumny OPIS WF WF WF WF WF WF WF WF WF WF WF WF
Kod/atrybut księgi RZECZYWISTA BUDGET2012 RZECZYWISTA BUDGET2012 RZECZYWISTA BUDGET2012 RZECZYWISTA BUDGET2012 RZECZYWISTA BUDGET2012 RZECZYWISTA BUDGET2012
Rok obrachunkowy BASE BASE BASE BASE BASE BASE BASE BASE BASE BASE BASE BASE
Okres 1 1 2 2 3 3 4 4 5 5 6 6
Uwzględnione okresy PERIODIC PERIODIC PERIODIC PERIODIC PERIODIC PERIODIC PERIODIC PERIODIC PERIODIC PERIODIC PERIODIC PERIODIC
Szerokość kolumna 30 10 10 10 10 10 10 10 10 10 10 10 10
Sterowanie wydrukiem P<=B P>B P<=B P>B P<=B P>B P<=B P>B P<=B P>B P<=B P>B

Następnie użytkownik dwukrotnie klika komórkę nagłówka w kolumnie B, aby otworzyć okno dialogowe Nagłówek kolumny, w którym wpisuje następujące informacje.

Pole Wartość
Tekst nagłówka kolumny Rzeczywista
Wstaw autotekst Nie zostanie dokonany żaden wybór.
Opcje formatu Pole
Uzasadnienie Nie zostanie dokonany żaden wybór.
Rozszerz od mld
Rozszerz do BASE

Po wprowadzeniu informacji użytkownik klika przycisk OK. Następnie użytkownik dwukrotnie klika komórkę nagłówka w kolumnie C, aby otworzyć okno dialogowe Nagłówek kolumny, w którym wpisuje następujące informacje.

Pole Wartość
Tekst nagłówka kolumny Budżet
Wstaw autotekst Nie zostanie dokonany żaden wybór.
Opcje formatu Pole
Uzasadnienie Nie zostanie dokonany żaden wybór.
Rozszerz od BASE+1
Rozszerz do P

Teraz za każdym razem gdy jest generowany ten raport, słowo „Rzeczywiste” będzie drukowane nad kolumnami zawierającymi dane rzeczywiste, a słowo „Budżet” — nad kolumnami zawierającymi prognozy budżetu. Oprócz tego liczba kolumn będzie co miesiąc odpowiednio korygowana.

Stosowanie uzasadnienia kolumny

Komórka Uzasadnienie służy do zastosowania formatowania uzasadnienia do kolumny opisu w raporcie. Ta opcja dotyczy tylko opisów kolumn, a nie rzeczywistych wartości.

  1. W Report Designer otwórz definicję kolumny do zmodyfikowania.

  2. Kliknij dwukrotnie komórkę Uzasadnienie.

  3. Z listy wybierz jedną z następujących wartości:

    • Brak – Nie zastosowano żadnego uzasadnienia.
    • Do lewej – Wyrównuje opisy kolumn do lewej.
    • Do środka – Wyśrodkuj opisy kolumn.
    • Do prawej — wyrównuje opisy kolumn do prawej.

Dodawanie specjalnych opcji formatowania

W definicji kolumny wiersze szczegółów formatowania kolumn odnoszą się do specjalnego formatowania w zaznaczonych kolumnach. Mimo że niektóre z opcji Sterowanie wydrukiem i Ograniczenia kolumny odnoszą się do kolumn FD, to większość opcji dotyczy wszystkich typów kolumn. Formatowanie określone w definicji kolumny ma wyższy priorytet od formatowania określonego w definicji raportu. Jednak formatowanie określone w definicji wiersza ma wyższy priorytet od formatowania określonego w definicji kolumny. Następujące wiersze są traktowane jako wiersze formatowania:

  • Szerokość kolumny
  • Dodatkowe odstępy przed kolumną
  • Zmiana formatu/waluty
  • Sterowanie wydrukiem

Zmiana szerokości kolumny

Komórka Szerokość kolumny określa liczbę znaków na potrzeby szerokość tej kolumny w drukowanym raporcie. Szerokość kolumny ma znaczenie dla kolumn zawierających kwoty (CALC, WKS lub FD), opisy (DESC) oraz wypełnienia (FILL). Domyślnie opcja Autodopasowanie opcja wybrana, więc szerokość każdej kolumny jest automatycznie dopasowywana do jej zawartości.

Określ szerokości kolumny w raporcie

  1. W Report Designer otwórz definicję kolumny do zmodyfikowania.
  2. W komórce Szerokość kolumny wpisz liczbę odstępów dla szerokości kolumny. Maksymalna szerokość każdej kolumny to 255 znaków (to obejmuje procenty, przecinku i nawiasy). Alternatywnie, aby włączyć w Report Designer opcję wybierania odpowiedniej szerokości kolumny na podstawie zawartości komórki, kliknij dwukrotnie komórkę Szerokość kolumny, a następnie Autodopasowanie.

Dodawanie odstępu między kolumnami

Komórka Dodatkowe odstępy przed kolumną określa szerokość separatora przed jedną kolumną i kolumnami z nią sąsiadującymi w definicji kolumny. Ustawienie Dodatkowe odstępy przed kolumną dotyczy wszystkich wierszy szczegółów kolumny dla kolumny, ale nie wierszy nagłówka kolumny. Za pomocą tej opcji można oddzielać grupy kolumn lub dodawać kilka odstępów przed opisem, tak aby kolumna opisu była wcięta względem tytułów wyrównanych do lewej krawędzi w raporcie. Domyślna między poszczególnymi kolumnami są dwa odstępy. To ustawienie można zmienić na karcie Ustawienia w definicji raportu.

Ustalanie odstępów między kolumnami

  1. W Report Designer otwórz definicję kolumny do zmodyfikowania.
  2. W komórce Dodatkowe odstępy przed kolumną wpisz, ile odstępów chcesz wstawić pomiędzy kolumnami.

Określanie zamiany formatu waluty

Komórka Zmiana formatu/waluty określa formatowanie wartości dziesiętnych, waluty i kwot procentowych w kolumnie. To formatowanie zastępuje wszelkie formatowanie określone w definicji raportu lub domyślnych ustawieniach systemu.

Przypisywanie formatu/waluty zastępczej do kolumny raportu

  1. W Report Designer otwórz definicję kolumny do zmodyfikowania.
  2. Kliknij dwukrotnie komórkę Format/waluta zastępcza w kolumnie kwoty.
  3. W oknie dialogowym Zmiana formatu wybierz opcje formatowania.

Dodawanie kodu sterowania wydrukiem

Komórka Sterowanie wydrukiem może zawierać kody zmieniające widok lub ustawienia drukowania kolumny. Dostępne są dwa rodzaje kodów sterowania: zwykłe kody sterowania wydrukiem i warunkowe kody sterowania wydrukiem.

Zwykłe kody sterowania wydrukiem

Kod sterowania wydrukiem Przeliczanie walut Opis
NP Niedrukowane Pozwala wykluczyć kwoty w tej kolumnie z drukowanego raportu oraz z obliczeń. Aby uwzględnić kolumnie niedrukowaną, należy odwołać się do niej bezpośrednio w formule obliczania. Na przykład kolumna niedrukowana C jest uwzględniona w następującym obliczeniu: B+C+D. Nie jest ona jednak uwzględniona w następującym obliczeniu: B:D.
XCR Zmienianie znaku, jeśli zwykłe saldo wiersza jest po stronie kredytowej Utwórz budżet lub raport porównawczy, jeśli jakiekolwiek niekorzystne odchylenia (takie jak niedobór przychodów lub przekroczenie wydatków) ma zawsze wartość ujemną. Zastosuj ten kod do kolumny CALC, aby odwrócić znak kwoty w kolumnie, jeśli zwykłe saldo danego wiersza jest po stronie kredytowej (na co wskazuje C w kolumnie Zwykłe saldo w definicji wiersza).

Uwaga: dla wierszy TOT i CAL, które zwykle uwzględniają saldo kredytu, należy pamiętać o wprowadzeniu litery C w kolumnie Zwykłe saldo w definicji wiersza.

X0 Pomijanie kolumny, jeśli występując same zera lub puste pola Wyklucz kolumnę FD z raportu, jeśli wszystkie komórki w tej kolumnie są puste lub zawierają zera.
SR Pomijanie zaokrąglania Zapobiegaj zaokrąglaniu kwoty w tej kolumnie.
XR Pomijanie akumulacji Pomijaj akumulację. Jeśli raport używa trzeba raportowania, kwoty w tej kolumnie nie są akumulowane w następnych węzłach nadrzędnych.
RP Powtarzanie kolumny na każdej stronie Powtórz określoną kolumnę na każdej stronie raportu. Na przykład można użyć kodu sterowania wydrukiem RP, aby uwzględnić kolumnę typu ROW, która wstawia kody wiersza na każdej stronie.
WT Zawijanie tekstu Jeśli tekst w kolumnie jest za długi, by zmieścić się w dostępnym miejscu, zawijaj tekst, by całość znalazła się w kolumnie.

Kody warunkowego sterowania wydrukiem

Kody warunkowego sterowania wydrukiem opis
(brak) Usuwanie zaznaczenia warunkowego wydruku.
P<B Wyświetlenie określonej kolumny tylko wtedy, gdy okres jest krótszy niż okres podstawowy.
P>B Wyświetlenie określonej kolumny tylko wtedy, gdy okres jest dłuższy niż okres podstawowy.
P=B Wyświetlenie określonej kolumny tylko wtedy, gdy okres jest równy okresowi podstawowemu.
P<=B Wyświetlenie określonej kolumny tylko wtedy, gdy okres jest krótszy niż okres podstawowy lub równy okresowi podstawowemu.
P>=B Wyświetlenie określonej kolumny tylko wtedy, gdy okres jest dłuższy niż okres podstawowy lub równy okresowi podstawowemu.

Dodawanie kodów sterowania wydrukiem do kolumny raportu

  1. W Report Designer otwórz definicję kolumny do zmodyfikowania.
  2. Kliknij dwukrotnie komórkę Sterowanie wydrukiem.
  3. W oknie dialogowym Sterowanie wydrukiem wybierz kod na liście Wybierz opcje sterowania wydrukiem. Aby wybrać więcej niż jeden kod, przytrzymaj klawisz Ctrl i zaznaczaj kolejne kody.
  4. Wybierz opcję w polu Opcje drukowania warunkowego. Domyślnie zaznaczona jest opcja (brak). W tym samym czasie może być wybrany tylko jeden kod drukowania warunkowego.
  5. Kliknij przycisk OK

Wskazówka

Można również wprowadzić kody drukowania bezpośrednio w komórce Sterowanie wydrukiem. Kolejne kody sterowania wydrukiem należy oddzielić przecinkami.

Typy kolumn

Typy danych zawartych w każdej kolumnie w raporcie określa wartość w wierszu Typ kolumny w definicji kolumny. Każda definicja kolumny musi zawierać co najmniej jedną kolumnę opisu (OPIS) oraz jedną kolumnę kwoty (WF, ARK lub OBL).

Banknot

Kody typów kolumn nie mają zastosowania we wszystkich systemach księgowych. Wybranie typu, który nie jest prawidłowy dla systemu księgowania, spowoduje, ze ta kolumna w raporcie będzie pusta.

Określanie typu kolumny

  1. W Report Designer otwórz definicję kolumny do zmodyfikowania.

  2. W odpowiedniej kolumnie kliknij dwukrotnie komórkę w wierszu Typu kolumny.

  3. Wybierz typ kolumny z listy. W poniższej tabeli opisano różne typy kolumn.

    Kod typu kolumny Opis
    WF Wyświetl dane finansowe, korzystając z kolumny łącza do wymiarów finansowych w definicji wiersza. W przypadku zaznaczenia typu kolumny WF następuje automatyczne wprowadzenie ustawień w następujących wierszach:
    • Kod księgi/kategoria atrybutu: RZECZYWISTE
    • Kod księgi/kategoria atrybutu: RZECZYWISTE
    • Rok obrachunkowy: PODSTAWOWE
    • Okres: PODSTAWOWE
    • Uwzględnione okresy: OKRESOWE
    • Szerokość kolumny: 14
    Można zmieniać takie ustawienia domyślne.
    CALC Pozwala wyświetlić wynik prostego lub złożonego obliczenia określonego w komórce Formuła Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Zaawansowane opcje formatowania w raportowaniu finansowym.
    DESC Umożliwia wyświetlenie opisu wiersza z definicji wiersza. Mimo że kolumna opisu jest często pierwszą kolumną w raporcie, może zajmować dowolną pozycję.
    ROW Umożliwia wyświetlanie kodów pojedynczego wiersza dla wierszy finansowych z kolumny Kod wiersza w definicji wiersza. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Definicje wierszy w raportowaniu finansowym.
    ACCT (kody kont) Umożliwia wyświetlenie wartości segmentów danych finansowych lub wartości wymiaru, które mają zastosowanie do każdego wiersza. W przypadku raportów szczegółów kont i transakcji drukowane jest w pełni kwalifikowane konto (np. 110140-070-0101). Jeśli w kolumnie Łącze do Wymiary finansowe w powiązanej definicji wiersza określono zakresy, każdy zakres jest ujęty w nawiasy kwadratowe i traktowany jak jedna wartość (np. [110140:110700]-070-[0101:0200]). W raportach finansowych oraz ogólnych raportach obejmujących kilka kont drukowane jest łącze danych finansowych pochodzące z definicji wiersza (np. 1100:1200).
    FILL Umożliwia wypełnienie komórki znakami ujętymi w pojedynczych cudzysłowach. Jeśli nie zostanie wprowadzony znak, kolumna jest pusta. Na przykład, aby wstawić w kolumnie wielokropek (...), należy wprowadzić FILL'.'.
    PAGE Umożliwia wstawienie pionowego podziału strony w raporcie. Kolumny znajdujące się na prawo od kolumny STRONA trafiają na następną stronę.
    ATTR Umożliwia wyświetlanie atrybutu konta lub transakcji w tej kolumnie, jeśli system księgowy obsługuje atrybuty. Atrybut, który musi mieć zastosowanie do jednego pełnego konta, pobiera podrzędne informacje o koncie lub transakcji z danych finansowych. Atrybuty na poziomie konta przedstawiają dane pochodzące z danych wyświetlanych atrybutów na poziomie kont i transakcji, które zaistniały w momencie księgowania transakcji. Jeśli jako typ kolumny zostanie wybrana opcja ATR, w definicji kolumny w wierszu szczegółów Kod księgi/kategoria atrybutu należy określić kategorię atrybutu.

Kolumna Wymiary finansowe

Następujące definicje wiersza Definicja kolumny dotyczą kolumn typu FD (kwoty z wymiarów finansowych).

Komórka Kod księgi/Kategoria atrybutu

Komórka Kod księgi/Kategoria atrybutu komórki określa kod księgi dla danych w FD kolumny. Definicja kolumny może uwzględnić wiele kolumn z danymi rzeczywistymi, budżetem i statystykami. Definicja kolumny może również wyświetlać różne okresy, np. bieżący lub od początku roku, oraz różne kwoty. Lista kodów księgi odzwierciedla opcje wartości rzeczywistych, budżetu i statystyk (niefinansowe), które zostały określone w danych finansowych.

Komórka Rok obrachunkowy

Komórka Rok obrachunkowy określa rok obrachunkowy, który kolumna powinna uwzględniać. Rok może odnosić się do roku okresu podstawowego, który jest określany podczas generowania raportu. Dostępne są następujące opcje.

Opcja Opis
BASE Umożliwia użycie roku podstawowego określonego w czasie tworzenia raportu.
BASE+# Umożliwia użycie roku o określoną liczbę lat w przód od po roku podstawowym. Na przykład, aby użyć trzeciego w kolejności roku po roku podstawowym, należy wpisać BASE+3.
BASE-# Umożliwia użycie roku o następującą liczbę lat wstecz od roku podstawowego: . Na przykład, aby użyć poprzedniego roku, należy wpisać BASE-1.
# Umożliwia wprowadzenie rzeczywistego roku obrachunkowego.

Komórka Okres

Komórka Okres określa okres obrachunkowy, który kolumna powinna uwzględniać. Okres może odnosić się do okresu podstawowego, który jest określany podczas generowania raportu. Dostępne są następujące opcje.

Opcja opis
BASE Umożliwia użycie okresu podstawowego.
BASE+# Umożliwia użycie okresu o określoną liczbę okresów w przód od okresu podstawowego. Na przykład, aby użyć trzeciego w kolejności okresu po okresie podstawowym, należy wpisać BASE+3.
BASE-# Umożliwia użycie okresu o określoną liczbę okresów wstecz od okresu podstawowego. Na przykład, aby użyć poprzedniego okresu, należy wpisać BASE-1.
BASE-#:BASE Umożliwia użycie wielu okresów od kilku okresów przed okresem podstawowym i z uwzględnieniem okresu podstawowego. Na przykład, aby użyć trzech poprzednich okresów wraz z okresem podstawowym, należy wpisać BASE-3:BASE
BASE:BASE+# Umożliwia użycie wielu okresów od okresu podstawowego przez kilka okresów po okresie podstawowym. Na przykład, aby użyć okresu podstawowego i kolejnych dwóch okresów, należy wpisać BASE:BASE+2.
BASE-#:BASE+# Umożliwia użycie wielu okresów od kilku okresów przed okresem podstawowym do kilku okresów po okresie podstawowym. Na przykład, aby użyć trzech wcześniejszych okresów, okresu podstawowego i kolejnych dwóch okresów, należy wpisać BASE-3:BASE+2.
1:BASE Umożliwia użycie wielu okresów od pierwszego okresu do okresu podstawowego.
# Pozwala zawsze używać okresu o określonym numerze. Nie zalecamy używania tej opcji, ponieważ ogranicza ona elastyczność definicji kolumny.
#:# Pozwala zawsze używać zakresu okresów. Nie zalecamy używania tej opcji, ponieważ ogranicza ona elastyczność definicji kolumny.

W każdej specyfikacji okresu można wyjść poza zakres roku obrachunkowego i można łączyć ze sobą lata i zakresy okresów. Na przykład można określić okresy jako BASE-5 (co odpowiada sześciu okresom wstecz) i uruchomić raport z okresem podstawowym 2. W takim przypadku raport wyświetla dane dla pierwszych dwóch okresów określonego roku obrachunkowego i ostatnie cztery okresy poprzedniego roku obrachunkowego.

Określanie okresów dla kolumny WF

  1. W Report Designer otwórz definicję kolumny do zmodyfikowania.
  2. W kolumnie FD kliknij dwukrotnie komórkę w wierszu Okres, a następnie wybierz odpowiednią opcję z listy.
  3. Na pasku formuły powyżej okienka nawigacji lub w komórce Okres uzupełnij formułę. Zamień wszystkie znaki numeru (#) na odpowiednią wartość.

Komórka Objęte okresy

Komórka Objęte okresy określa kwotę, jaka powinna być wyświetlana w kolumnie. Ta kwota jest uwarunkowana wartością w komórkach Rok obrachunkowy i Okres dla kolumny. Dostępne są następujące opcje.

Opcja Opis
PERIODIC Służy do wyświetlania sumy działania dla bieżącego okresu lub okresów.
PERIODIC/BB Służy do wyświetlania salda początkowego działania dla bieżącego okresu lub okresów.
Od początku roku do chwili obecnej Służy do wyświetlania sumy działania od początku roku. W tym saldo początkowe na dany rok.
YTD/BB Służy do wyświetlania salda początkowego od początku roku.

Określanie objętych okresów dla kolumny FD

  1. W Report Designer otwórz definicję kolumny do zmodyfikowania.
  2. W kolumnie FD kliknij dwukrotnie komórkę w wierszu Objęte okresy, a następnie wybierz odpowiednią opcję z listy.

Filtr atrybutu w definicji kolumny

Atrybuty są wartościami danych finansowych, które pomogą dokładniej określić konta lub transakcje. Atrybuty kont obejmują Składnik aktywów, Zobowiązanie, Przychód i Wydatek. Atrybuty transakcji obejmują Opisu transakcji i Data zastosowania transakcji. Obsługa atrybutów może się różnić w zależności od przypadku Microsoft Dynamics 365 Finance. Komórka Filtr atrybutu ogranicza dane w kolumnie FD do określonych wartości lub zakresów dla kategorii atrybutów. Chociaż ta funkcja może być używana razem z kolumną ATTR, kolumna ATTR nie jest wymagana. W kolumnie FD występuje limit kont lub transakcji, które będą zawarte w raporcie na podstawie filtra atrybutu.

Banknot

Aby dowiedzieć się, które atrybuty obsługuje dany system ERP, zobacz podręcznik integracji dołączony do tego systemu.

Stosowanie filtra atrybutu dla kolumny FD w raporcie

  1. W Report Designer otwórz definicję kolumny do zmodyfikowania.
  2. Kliknij dwukrotnie komórkę Filtr atrybutów dla kolumny WF.
  3. W oknie dialogowym Filtr atrybutów kliknij dwukrotnie komórkę w kolumnie Atrybut, a następnie wybierz typ filtru.
  4. Aby jeszcze bardziej ograniczyć liczbę wyników, należy wprowadzić zakres w kolumnach Od i Do. Komórka Od musi zawierać wartość.
  5. Kliknij przycisk OK

Przykład filtra atrybutu

W poniższym przykładzie przedstawiono część opisu kolumny zawierającą atrybut konta w wierszu Kod księgi/Kategoria atrybutu. Filtr atrybutu dla tej kolumny określa zakres wartości, które mają być ujęte w raporcie.

Filtruj A mld
Typ kolumny OPIS WF
Kod księgi/kategoria atrybutu RZECZYWISTA
Rok obrachunkowy BASE
Okres 1:BASE
Uwzględnione okresy PERIODIC
...
Szerokość kolumna 30
...
Filtr atrybutu Odwołanie=[01:10]

Filtr wymiaru w definicji kolumny

Filtr wymiaru służy do ograniczania kolumny FD do określonych wartości wymiaru. Filtr może uwzględniać jeden wymiar, zakres wymiarów lub grupę wymiarów. Ponadto filtr może uwzględniać zestawy wartości arów. Ponieważ wartości wymiarów mogą być różne, system oparty na ..\wymiarach finansowych\wymiarach nie musi odpowiadać dokładnej długości. Filtr jest stosowane niezależnie od tego, czy raport obejmuje drzewo raportowania. Można użyć symbolu wieloznacznego (* lub ?) w dowolnym miejscu. W przypadku określenia wielu kont, należy rozdzielić je przecinkami, np.: +Konto=[1200], +Konto=[1100], Dział= [01?] Aby otrzymywać informacje o wszystkich działach dla wybranego konta, można wykluczyć wymiar Dział z filtra wymiaru. Na przykład oba z poniższych filtrów wymiarów są obsługiwane w taki sam sposób:

  • +Konto=[1100],Dział
  • +Konto=[1100]

Można także użyć dowolnej kombinacji znaków alfanumerycznych dla dokładnego dopasowywania i można zdefiniować wymiary częściowe. Na przykład Lokalizacja = [10*] obejmuje wszystkie wartości wymiaru lokalizacji, które mają na początku wartość 10.

Stosowanie filtra wymiaru dla kolumny w raporcie

  1. W Report Designer otwórz definicję kolumny do zmodyfikowania.
  2. Kliknij dwukrotnie komórkę Filtr wymiaru dla kolumny FD.
  3. W oknie dialogowym Wymiary wpisz filtry, które mają być stosowane.
  4. Kliknij przycisk OK

Formatowanie raportu z wieloma walutami w definicji kolumny

Raport wielu walut może wyświetlać kwoty w walucie rozliczeniowej księgi, raportowania w księdze, walutę transakcji źródłowej lub przeliczone waluty raportowania. Waluta rozliczeniowa dla firmy jest definiowana konfiguracji księgi. Nie należy mylić tego ustawienia z ustawieniem opcji regionalnych systemu operacyjnego, w którym można skonfigurować domyślne symbole waluty używane w raportach. W definicji kolumny dostępne są następujące komórki dotyczące waluty:

  • Wyświetlanie waluty— umożliwia określenie typu waluty (księgowa, raportowania, transakcja lub raportowanie przetłumaczone), w której są wyświetlane transakcje. Przeliczanie na walutę raportowania to funkcja nazywana czasem przeliczeniem waluty. Przeliczania waluty polega na raportowaniu kwot księgi głównej w walucie, która nie musi być walutą funkcjonalną firmy lub walutą raportowania, w której wprowadzono transakcję.
  • Filtr waluty– Określ filtr waluty. W raporcie są wyświetlane tylko transakcje, które są wprowadzane w wybranej walucie.

Aby określić walutę rozliczeniową firmy, należy wykonać następujące czynności.

  1. W Report Designer w menu Firma kliknij polecenie Firmy.
  2. W oknie dialogowym Firmy wybierz firmę, a następnie kliknij Widok.
  3. W oknie dialogowym Przeglądanie firm w obszarze Opcje regionalne można wyświetlić walutę zdefiniowaną dla wybranej firmy.

Określanie waluty w raporcie z wieloma walutami

  1. W Report Designer otwórz definicję kolumny do zmodyfikowania.
  2. Kliknij dwukrotnie komórkę Wyświetlanie waluty w odpowiedniej kolumnie FD, a następnie wybierz opcję wyświetlania danych waluty: Wyświetlanie waluty, Raportowanie księgi, waluta transakcji lub wybierz przeliczenie waluty na inną walutę raportowania.
  3. Kliknij dwukrotnie komórkę Filtr waluty w odpowiedniej kolumnie FD, a następnie wybierz odpowiedni kod waluty na liście. W raporcie są wyświetlane tylko transakcje, które są wprowadzane w tej walucie.

Przykład wyświetlania waluty i komórek filtra waluty

Użytkownik wybrała następujące waluty w definicji kolumny:

  • Filtr waluty: Jen
  • Wyświetlanie waluty: Waluta rozliczeniowa z księgi (dolary amerykańskie)

Wybrany filtr waluty powoduje, że raport obejmuje tylko transakcje wprowadzone w jenach (JPY). Wybrany sposób wyświetlania waluty sprawia, że raport wyświetla te transakcje w walucie rozliczeniowej, czyli w dolarach amerykańskich (USD).

Kombinacje filtr waluty i sposobu wyświetlania waluty

W poniższej tabeli przedstawiono wyniki raportu, które mogą pojawić się dla różnych kombinacji opcji w komórkach Sposób wyświetlania waluty i Filtr waluty ze względu na wybrane opcje. Walutą funkcjonalną jest UDS.

Komórka Sposób wyświetlania waluty Komórka Filtr waluty Wynik raportu
Waluta transakcji JEN Y6 000 – wynik pokazuje tylko transakcje, które zostały wprowadzone w JPY.
Waluta księgowa z księgi JEN 60 USD– Wynik pokazuje tylko transakcje wprowadzone w JPY i wyświetla te transakcje w USD.

Uwaga: kurs wymiany to w przybliżeniu 100 JPY za 1 USD.

Waluta księgowa z księgi Puste 2 310 USD— Wynik pokazuje wszystkie dane w walucie rozliczeniowej określonej w księdze.

Uwaga: Ta kwota jest sumą wszystkich transakcji w walucie rozliczeniowej.

Waluta transakcji Pusty 2 250 USD– Wynik pokazuje wszystkie kwoty w walucie, w której została wykonana transakcja. Oznacza to, że suma jest zsumowaniem kwot w różnych walutach.

Kolumna obliczania w definicji kolumny

Typ kolumny CALC w definicji kolumny obsługuje złożone obliczenia w komórce Formuła i może zawierać operatory +, -, * i /, a także instrukcje IF/THEN/ELSE. Kolumna obliczeń może również odnosić się do dowolnej innej kolumny, a nawet do kolejnych kolumn. Ponadto kolumna obliczania może również zawierać rok obrachunkowy i okres do obsługi nagłówków dla kolumny. Formuła obliczania może zawierać do 1024 znaków. Aby wyrazić wynik obliczeń jako wartość procentową, należy użyć specjalnego zastąpienia formatu.

Banknot

Wyniki formuł obliczania nie zawierają wartości z niedrukowanych zakresów kolumn. Na przykład formuła A:D drukuje 0 (zero), a formuła A+B+C dla wartości kolumn niedrukowanych oblicza wartości.

Operatory w kolumnach obliczeń

Aby dodać, odjąć, pomnożyć lub podzielić kolumny, wpisz litery kolumn w kolejności obliczania, a następnie użyj odpowiedniego operatora, aby oddzielić poszczególne litery kolumn. W poniższej tabeli opisano operatory, których można używać w kolumnie obliczenia.

Operator Przykład obliczenia opis
+ A+C Dodawanie kwoty w kolumnie A do kwoty w kolumnie C.
: A:C A:C-D Dodawanie zakresu kolejnych kolumn. Na przykład formuła A:C dodaje sumy kolumn od A do C, a formuła A:C-D dodaje sumy kolumny od A do C, a następnie odejmuje kwotę w kolumnie D.
- A-C Powoduje odjęcie kwoty w kolumnie A od kwoty w kolumnie C.

Uwaga: Można także użyć znaku minusa (-), aby zmienić znak w kolumnie. Na przykład formuła -A+B pozwala dodać odwrotną wartość kwoty w kolumnie A do kwoty w kolumnie B.

* A*C Mnożenie kwoty w kolumnie A przez kwotę w kolumnie C.
/ A/C Dzielenie kwoty w kolumnie A przez kwotę w kolumnie C.

Używanie formuły obliczania w definicji kolumny

  1. W Report Designer otwórz definicję kolumny do zmodyfikowania.
  2. W odpowiedniej kolumnie CALC wpisz formułę w komórce Formuła.

Złożone obliczenia

Złożone obliczenia mogą zawierać dowolną kombinację odwołań do komórek, operatorów, wartości i poziomów zagnieżdżonych nawiasów. Na przykład, aby obliczyć średnią kolumn A i B, należy użyć formuły obliczania ((A+B)/2).

Określenie komórek raportu w obliczeniach kolumny

Można tworzyć odwołania do określonej komórki raportu, wprowadzając literę w kolumnie i kod wiersza. Na przykład B.100 odwołuje się do wiersza kodu 100 w kolumnie B. Całą kolumnę można podzielić według kwoty komórki określonego raportu, który znajduje się w tej samej kolumnie. Na przykład obliczenia B/B.100 oznacza, że wartość w kolumnie B powinna być podzielona przez wartość w wierszu kodu 100 w kolumnie B. Jeśli obliczenie odwołuje się do kolumny, która jest zależna od innej kolumny, najpierw jest rozwiązywana kolumna zależna. Jeśli kolumna odwołuje się do innej kolumny, która odwołuje się z powrotem do pierwszej kolumny, spowoduje to błąd odwołania cyklicznego.

Banknot

Obliczenie może być niepoprawne, jeśli zostanie zmieniony priorytet obliczania dla raportu. Priorytet obliczeń można ustawić dla karcie Ustawienia dla definicji raportu.

Mnożenie lub dzielenie kolumny według wiersza bazowego

Można utworzyć kolumnę, w której są wyświetlane wszystkie wartości w określonej kolumnie jako procent liczby bazowej. Można więc wyświetlić relacje między wierszami, takie jak procent wiersza sprzedaży lub odsetek wiersza sumy wydatków. Aby pomnożyć lub podzielić każdy wiersz w określonej kolumnie przez wiersz podstawowy, wpisz kolumnę, która ma zostać użyta do obliczeń, a następnie wpisz *BASEROW lub /BASEROW. Na przykład wpisz C*BASEROW lub C/BASEROW.

Banknot

Gdy w definicji kolumn jest używane obliczenie oparte na wierszu podstawowym, należy pamiętać, że każda definicja wierszy wykorzystywana z tą definicją kolumn musi zawierać co najmniej jeden wiersz podstawowy, który będzie stosowany w obliczeniach.

Dzielenie kwoty w kolumnie przez liczbę okresów

Można podzielić kwotę w kolumnie przez określoną liczbę okresów. Na przykład formuła B/Okresy dzieli wartość w kolumnie B przez liczbę okresów w kolumnie B. Jeśli obliczenie obejmuje wiele kolumn, należy określić liczbę okresów, które zostać użyte w obliczeniach. Na przykład formuła (B+C)/Okresy dodaje kwoty w kolumnach B i C, a następnie dzieli wynik przez wartość okresu.

Dodatkowe zasoby

Definicje wierszy w projektancie raportów finansowych

Zaawansowane opcje formatowania w raportowanie finansowe