Właściwość KeyboardShortcut
Właściwość KeyboardShortcut opisuje kombinację lub, która aktywuje określony dostępny obiekt.
Właściwość KeyboardShortcut jest pobierana przez wywołanie metody IAccessible::get_accKeyboardShortcut.
Pobrany ciąg opisuje skrótu (nazywany również akceleratorem klawiatury ) lub klucza dostępu (nazywanym również ). Klucz dostępu to podkreślony znak w tekście menu, elementu menu lub etykiety kontrolki, takiej jak przycisk wypychania.
Pobrany ciąg musi zawierać nazwę klucza wraz z modyfikatorem lub kluczami. Ciąg musi mieć następujący format, aby klienci mogli łatwo go przeanalizować: [[klucz modyfikujący]+[...]+] nazwa klucza.
Przykłady obejmują ALT+F, CTRL+ALT+4, WIN+F1, CTRL+ALT+SHIFT+BACKSPACE lub po prostu BACKSPACE.
W poniższej tabeli wymieniono klucze modyfikujące.
Klucz modyfikatora | Opis |
---|---|
ALT | Alternatywny klucz modyfikatora |
CTRL | Klucz modyfikatora sterowania |
ZMIANA | modyfikatora shift |
WYGRAĆ | logo systemu Windows |
FN | Klucz funkcji na komputerach przenośnych |
Nie lokalizuj ciągów skrótów klawiaturowych.
Obsługa obiektów, które mają oba typy kluczy
Jeśli obiekt ma zarówno skrótu, jak i klucz dostępu, właściwość KeyboardShortcut zwraca klucz dostępu. Klucz dostępu jest tym, który użytkownik naciska, gdy obiekt lub obiekt nadrzędny obiektu ma fokus klawiatury. Na przykład element menu Drukuj może mieć zarówno skrótu (CTRL+P), jak i dostępu (P). Jeśli użytkownik naciska CTRL+P, gdy menu jest aktywne, nic się nie dzieje. Jeśli jednak użytkownik naciska P, gdy menu jest aktywne, wywołuje okno dialogowe Drukuj aplikacji. W tym przypadku właściwość KeyboardShortcut to "P", aby odzwierciedlić to, co użytkownik musi nacisnąć, gdy menu ma fokus klawiatury.