Udostępnij za pośrednictwem

Składniki izolowane

  • Artykuł

Autorzy pakietów instalacyjnych mogą określić, że instalator kopiuje pliki udostępnione (często udostępnione biblioteki DLL) aplikacji do folderu tej aplikacji, a nie do lokalizacji udostępnionej. Ten prywatny zestaw plików (DLL) jest następnie używany tylko przez aplikację. Izolowanie aplikacji wraz ze składnikami udostępnionymi w ten sposób ma następujące zalety:

  • Aplikacja zawsze używa wersji udostępnionych plików, z którymi została wdrożona.
  • Instalowanie aplikacji nie zastępuje innych wersji udostępnionych plików przez inne aplikacje.
  • Kolejne instalacje innych aplikacji korzystających z różnych wersji udostępnionych plików nie mogą zastąpić plików używanych przez tę aplikację.

Ponieważ bieżąca implementacja modelu COM przechowuje jedną pełną ścieżkę w rejestrze dla każdej pary CLSID/Context, wymusza na wszystkich aplikacjach używanie tej samej wersji udostępnionej biblioteki DLL. Aby umożliwić aplikacji przechowywanie prywatnej kopii serwera COM, moduł ładujący systemu w systemie Windows 2000 sprawdza obecność elementu . Plik LOKALNY w folderze aplikacji. Jeśli moduł ładujący systemu wykryje element . Plik LOKALNY zmienia logikę wyszukiwania, aby preferować biblioteki DLL znajdujące się w tym samym folderze co aplikacja.

Gdy Instalator Windows uruchamia akcję IsolateComponents kopiują pliki składnika (często udostępnione biblioteki DLL) określone w kolumnie Component_Shared tabeli IsolatedComponent do tego samego folderu co składnik (często plik .exe) określony w kolumnie Component_Application. Instalator tworzy plik w tym katalogu o zerowej długości bajtów, o krótkiej nazwie pliku klucza dla Component_Application (zazwyczaj nazwa jest taka sama jak .exeaplikacji ) dołączana za pomocą polecenia . LOKALNY. Instalator używa rejestracji składnika w jego lokalizacji udostępnionej i nie zapisuje żadnych informacji rejestracyjnych dotyczących kopii składnika w lokalizacji prywatnej.

Aby uzyskać więcej informacji, zobacz: