Znaki obszaru End-User-Defined i Private Use
Znaki zdefiniowane przez użytkownika końcowego (EUDC) w zestawach znaków dwubajtowych (DBCS) i prywatnych znaków obszaru użytkowania (PUA) w Unicode są znakami niestandardowymi. Można je zdefiniować i zaimplementować przez użytkownika końcowego lub przez inną firmę, taką jak producent sprzętu, grupa użytkowników, organ rządowy lub firma zajmująca się projektowaniem czcionek. Ich użycie umożliwia użytkownikom tworzenie nazw i innych słów przy użyciu znaków, które nie są dostępne w standardowych czcionkach ekranu i drukarek.
Znaki EUDC i PUA można przypisywać inaczej lub w ogóle nie przypisywać na różnych komputerach. Niektóre strony kodu mają rozszerzenia, które ponownie używają zakresu EUDC, a te rozszerzenia mogą powodować konflikt ze sobą. W innych przypadkach producent może udostępnić niestandardowy zestaw znaków w jednym z tych zakresów. Ponadto grupy użytkowników mogą próbować podać dodatkowe znaki w aplikacji PUA. Różne kombinacje tych przypadków mogą powodować konflikt. Podczas tworzenia aplikacji opartych na znakach EUDC lub PUA należy pamiętać o sprzecznych interpretacjach pojedynczego punktu kodu.
W poniższych tematach omówiono czcionki obsługujące kontrolery EUDC oraz dostęp do tych znaków i zarządzanie nimi:
- zestawy znaków i czcionki
- wpisy rejestru EUDC
Tematy pokrewne