Udostępnij za pośrednictwem

Nazywanie woluminu

  • Artykuł

Etykieta to przyjazna dla użytkownika nazwa przypisana do woluminu, zwykle przez użytkownika końcowego, aby ułatwić rozpoznawanie. Wolumin może mieć etykietę, literę dysku, obie lub nie. Aby ustawić etykietę dla woluminu, użyj funkcji SetVolumeLabel.

Kilka czynników może utrudniać zidentyfikowanie określonych woluminów wyłącznie na podstawie liter dysków i ich etykiet. Jednym z nich jest to, że wolumin nie musi mieć litery dysku ani etykiety. Innym aspektem jest to, że dwa różne woluminy mogą mieć tę samą etykietę, co sprawia, że są one nie do odróżnienia, z wyjątkiem identyfikacji przez literę dysku. Trzeci czynnik polega na tym, że przypisania liter dysku mogą zmieniać się w miarę dodawania i usuwania woluminów z komputera.

Aby rozwiązać ten problem, system operacyjny używa ścieżek GUID woluminu do identyfikacji woluminów. Są to ciągi tego formularza:

\\?\Volume{identyfikator GUID}\

gdzie GUID to globalnie unikatowy identyfikator, który identyfikuje wolumin.

Ścieżka identyfikatora GUID woluminu jest czasami nazywana unikatową nazwą woluminu, ponieważ ścieżka identyfikatora GUID woluminu może odwoływać się tylko do jednego woluminu. Jednak ten termin jest mylący, ponieważ wolumin może mieć więcej niż jedną ścieżkę identyfikatora GUID woluminu.

Prefiks "\\?\" wyłącza analizowanie ścieżek i nie jest uważany za część ścieżki. Aby uzyskać więcej informacji na temat prefiksu "\\?\", zobacz nazewnictwo pliku lub katalogu.

W przypadku używania ścieżek GUID woluminu z prefiksem "\\?\" należy określić pełne ścieżki.

zainstalowany folder jest skojarzeniem między folderem na jednym woluminie a innym woluminem, dzięki czemu ścieżka folderu może służyć do uzyskiwania dostępu do woluminu. Jeśli na przykład używasz funkcji SetVolumeMountPoint w celu utworzenia zainstalowanego folderu, który kojarzy wolumin "D:\" z folderem "C:\MountD\", możesz użyć ścieżki ("D:\" lub "C:\MountD\"), aby uzyskać dostęp do woluminu "D:\".

Punkt montowania woluminu to dowolna ścieżka w trybie użytkownika, która może służyć do uzyskiwania dostępu do woluminu. Istnieją trzy typy punktów instalacji woluminu:

  • Litera dysku, na przykład "C:\".
  • Ścieżka identyfikatora GUID woluminu, na przykład "\\?\Volume{26a21bda-a627-11d7-9931-806e6f6e66963}\".
  • Zamontowany folder, na przykład "C:\MountD\".

Wszystkie funkcje związane z woluminem i zamontowanym folderem, które przyjmują ścieżkę identyfikatora GUID woluminu jako parametr wejściowy, wymagają znaku ukośnika zwrotnego na końcu. Wszystkie funkcje dotyczące woluminów i zamontowanych folderów, które zwracają ścieżkę identyfikatora GUID woluminu, zapewniają ukośnik odwrotny na końcu, co nie ma miejsca w przypadku funkcji CreateFile. Wolumin można otworzyć, wywołując CreateFile i pomijając końcowy ukośnik odwrotny z nazwy woluminu, którą określisz. createFile przetwarza ścieżkę identyfikatora GUID woluminu z dołączonym ukośnikiem odwrotnym jako katalog główny woluminu.

System operacyjny przypisuje ścieżkę identyfikatora GUID woluminu do woluminu po pierwszym zainstalowaniu woluminu i sformatowaniu woluminu. Funkcje woluminu i zamontowanego folderu używają ścieżek GUID woluminu do uzyskania dostępu do woluminów. Aby uzyskać ścieżkę identyfikatora GUID woluminu dla woluminu, użyj funkcji GetVolumeNameForVolumeMountPoint.

Długość ścieżki może być problemem podczas tworzenia zainstalowanego folderu, który łączy wolumin z głębokim drzewem katalogów z katalogiem na innym woluminie. Dzieje się tak, ponieważ ścieżka woluminu jest połączona ze ścieżką katalogu. Zdefiniowana globalnie stała MAX_PATH definiuje maksymalną liczbę znaków, które może zawierać ścieżka. (Aby uzyskać więcej informacji na temat MAX_PATH, zobacz Nazewnictwo pliku lub katalogu. To ograniczenie można uniknąć, wykonując jedną z następujących czynności:

  • Odwołaj się do woluminów poprzez ścieżki GUID ich woluminu.
  • Użyj wersji unicode (W) funkcji plików, które obsługują prefiks \\?\.