Udostępnij za pośrednictwem

Przykład rozwiązywania konfliktów nazw funkcji

  • Artykuł

Rozważ następujące kwestie:

  • Usługa IADs0 nie obsługuje platformy Func0.
  • Usługa IADs1 obsługuje platformy Func1 i Func0.
  • Usługa IADs2 obsługuje platformy Func2 i Func0.

Wszystkie trzy interfejsy to dwa interfejsy.

IADs0 : IDispatch
{
    OtherFunc();
}

IADs1 : IDispatch
{
    Func0() 
    Func1();
}

IADs2 : IDispatch
{
    Func0()
    Func2();
}

Dim myInf1 as IADs1
 
myInf1.Func1  ' IADs1::Func1 is invoked using direct vtable access 
 
myInf1.Func2  ' IADs2::Func2 is invoked using GetIDsOfNames/Invoke

Należy pamiętać, że mimo że usługa IADs1 nie obsługuje platformy Func2, klient ADSI rozpoznaje jeden IDispatch, który obsługuje wszystkie interfejsy podwójne i dyspozytora w modelu. W związku z tym klient ADSI może bezpośrednio wywoływać func2 przy użyciu myInf1.Func2 bez rozpoznawania interfejsu obsługującego func2.

myInf1.Func2

Zarówno IADs1, jak i IADs2 mają funkcję o nazwie Func0, ale IADs1::Func0 jest wywoływana bezpośrednio przy użyciu dostępu vtable, ponieważ oba następujące elementy mają zastosowanie do klienta:

  • Klient ma wskaźnik do obiektu IADs1 z podwójnym interfejsem, który ma funkcję o nazwie Func0.
  • Język Visual Basic obsługuje bezpośredni dostęp do tabel wirtualnych, przy założeniu, że typ danych jest dostępny za pośrednictwem biblioteki typów.

W następnym przykładzie kodu klient ma podwójny wskaźnik interfejsu do identyfikatorów IADs2 zamiast IADs1. W związku z tym usługa IADs2::Func0 jest wywoływana przy użyciu bezpośredniego dostępu do tabel wirtualnych.

Dim myInf2 as IADs2
Set myInf2 = myInf1 ' Query for pointer to IADs2 
myInf2.Func0

Ponownie, w następnym przykładzie kodu, zarówno IADs1, jak i IADs2 mają funkcję o nazwie Func0, ale tutaj klient ma wskaźnik do podwójnego interfejsu IADs0, który nie ma funkcji o nazwie Func0. W związku z tym nie można wykonać bezpośredniego dostępu do tabeli wirtualnej. Zamiast tego wywoływane są IDispatch::GetIDsOfNames i Invoke w celu wywołania funkcji Func0.

Dim myInfNone as IADs0
Set myInfNone = myInf1    ' The aggregated object that 
   ' supports IADs1 and IADs2.
myInfNone.Func0

Rozważ następujące dwa przypadki:

  • IADs1 i IADs2 są implementowane przez dwa składniki COM, Ext1 i Ext2, odpowiednio. Jeśli ext1 występuje przed Ext2 w rejestrze, wywołano identyfikatory IADs1::Func0. Jeśli jednak ext2 pojawia się jako pierwszy w rejestrze, wywołana jest funkcja IADs2::Func0.
  • Jeśli identyfikatory IAD1 i ADs2 są implementowane przez ten sam obiekt rozszerzenia, func0 jest zawsze wywoływany przez metody IADsExtension::P rivateGetIDsOfNames i PrivateInvoke metod.

Deweloper rozszerzenia musi określić, jak rozwiązywać konflikty funkcji lub właściwości różnych podwójnych IDispatch interfejsów o tej samej nazwie w rozszerzeniu. Implementacja IADsExtension::P rivateGetIDsOfNames i metody PrivateInvoke powinny rozwiązać ten konflikt. Jeśli na przykład używasz interfejsów IMyInterface1::Func1 i IMyInterface2::Func1, gdzie IMyInterface1 i IMyInterface2 są dwoma interfejsami IDispatch obsługiwanymi przez ten sam obiekt rozszerzenia. Metody PrivateGetIDsOfNames i PrivateInvoke muszą określić, które metody Func1 powinny być zawsze wywoływane.

To samo dotyczy konfliktowych identyfikatorów DISPID w różnych interfejsach podwójnej lub IDispatch.

Na przykład identyfikator DISPID elementu IMyInterface1::Y to 2 w pliku imyinterface1.odl lub imyinterface1.idl. Identyfikator DISPID interfejsu IMyInterface2::X jest również 2 w pliku iMyInterface2.odl. IADsExtension::P rivateGetIDsOfNames musi zwrócić unikatowy identyfikator DISPID w obrębie samego rozszerzenia, dla każdego, zamiast zwracać ten sam identyfikator DISPID dla obu.

ADSI rozwiązuje pierwszy problem, nie obsługując wielu interfejsów z nazwami funkcji lub właściwości powodujące konflikt. Rozwiązuje to drugi problem, dodając unikatowy, który znajduje się w tym samym obiekcie rozszerzenia, numer interfejsu do nieużywanych bitów identyfikatora DISPID.