Udostępnij za pośrednictwem


Tworzenie i obsługa instalacji sieciowej programu Visual Studio

📣 Chcielibyśmy usłyszeć Twoją opinię!Poświęć chwilę, aby ukończyć tę ankietę i daj nam znać, jak możemy poprawić wrażenia z układu. Dziękujemy za wsparcie!

Czasami administrator przedsiębiorstwa chce utworzyć prywatną pamięć podręczną instalacji (znaną również jako "układ"), która zawiera pliki programu Visual Studio, które można wdrażać na komputerach klienckich w organizacji.

Tworzenie układu jest przydatne w następujących sytuacjach:

  • Użytkownik ma ograniczone uprawnienia
  • Maszyny klienckie mają ograniczony dostęp do Internetu
  • Organizacja chce standandaryzować określoną wersję zestawu narzędzi deweloperskich

Zaprojektowaliśmy program Visual Studio, aby administrator mógł tworzyć i obsługiwać układ oraz przechowywać go w wewnętrznym udziale sieciowym i opcjonalnie udostępnić go w intranecie organizacji. Układ służy jako lokalizacja źródłowa dla wszystkich plików programu Visual Studio wymaganych zarówno do początkowej instalacji klienta, jak i kolejnych aktualizacji.

Informacje na tej stronie są pogrupowane w trzy główne sekcje:

  • Utwórz układ: opisuje sposób tworzenia układu z poprawną zawartością produktu, konfigurowania ustawień domyślnych, przechowywania go w sieciowym udziale plików i udostępniania go w intranecie.
  • Zachowaj układ: informacje o tym, jak najlepiej zaktualizować wersję produktu układu lub zmodyfikować zawartość produktu, ustawienia kanału, wersję instalatora oraz rozmiar folderu.
  • pomoc i obsługa techniczna: gdzie poprosić o pomoc

Tworzenie układu

Przygotowanie lokalizacji udostępniania plików w sieci

Najpierw należy określić miejsce przechowywania pobranych pakietów programu Visual Studio. Jeśli masz wiele wersji programu Visual Studio używanych w przedsiębiorstwie (na przykład Visual Studio 2022 Professional i Visual Studio 2022 Enterprise), musisz utworzyć oddzielny układ dla każdej edycji. Utworzenie oddzielnego układu dla każdej edycji może zużywać dużo miejsca na dysku, zwłaszcza jeśli uważasz, że aktualizacje układu również zużywają miejsce na dysku.

Ścieżka układu musi być mniejsza niż 80 znaków; niektóre organizacje pomyślnie używają linków symbolicznych do obejścia ograniczenia 80 znaków.

Pobierz instalator Visual Studio, aby utworzyć układ

Pobierz odpowiedni bootstrapper dla żądanej wersji programu Visual Studio i skopiuj go do katalogu, który ma służyć jako repozytorium układu. Po utworzeniu układu można go użyć do zainstalowania programu Visual Studio na dowolnej maszynie klienckiej. Program inicjujący jest plikiem wykonywalnym używanym do tworzenia, aktualizowania i wykonywania innych operacji układu. Aby wykonać ten krok, musisz mieć uprawnienia do połączenia internetowego i administratora.

Następujące programy rozruchowe zawsze instalują najnowszą najbezpieczniejszą wersję programu Visual Studio 2019, bez względu na to, kiedy je uruchamiasz. Alternatywnie, jeśli chcesz utworzyć lub zaktualizować układ do określonej wersji programu Visual Studio 2019, przejdź do strony Wydania programu Visual Studio 2019, która zawiera linki do programów inicjujących stałej wersji dla każdej wersji serwisowej, i pobierz odpowiedni. Skopiuj go do katalogu, który ma służyć jako lokalizacja źródłowa układu.

Wydanie Program rozruchowy
Visual Studio 2019 Enterprise w wersji 16.11 vs_enterprise.exe
Visual Studio 2019 Professional w wersji 16.11 vs_professional.exe
Visual Studio 2019 Build Tools w wersji 16.11 vs_buildtools.exe

Inne obsługiwane programniki uruchamiania obejmują vs_teamexplorer.exe, vs_testagent.exei vs_testcontroller.exe.

Następujące instalatory zawsze instalują najnowszą i najbezpieczniejszą wersję programu Visual Studio 2022 w bieżącym kanale, niezależnie od tego, kiedy je uruchomisz. Alternatywnie, jeśli chcesz utworzyć lub zaktualizować układ do określonej wersji lub określonego kanału programu Visual Studio 2022, pobierz stałą lub ustaloną wersję programu inicjującego dla wersji obsługi kanału, który cię interesuje, z Historii wydań programu Visual Studio 2022. Skopiuj go do katalogu, który ma służyć jako lokalizacja źródłowa układu.

Wydanie Program rozruchowy
Visual Studio 2022 Enterprise vs_enterprise.exe
Visual Studio 2022 Professional vs_professional.exe
Visual Studio 2022 Community vs_community.exe
Narzędzia kompilacji Visual Studio 2022 vs_buildtools.exe

Napiwek

Jeśli wcześniej pobrałeś plik programu inicjującego i chcesz sprawdzić, jaka jest jego wersja, oto jak to sprawdzić. W systemie Windows otwórz Eksploratora plików, kliknij prawym przyciskiem myszy plik startowy, wybierz pozycję właściwości, wybierz kartę szczegóły, a następnie zobacz numer wersji produktu . Aby dopasować ten numer do wersji programu Visual Studio, zapoznaj się z tabelą w dolnej części strony wydania programu Visual Studio 2019.

Napiwek

Jeśli wcześniej pobrano plik programu inicjjącego i chcesz sprawdzić, jaka wersja zostanie zainstalowana, oto jak to zrobić. W systemie Windows otwórz Eksploratora plików, kliknij prawym przyciskiem myszy plik programu inicjującego, wybierz pozycję właściwości, a następnie wybierz kartę szczegóły. W polu wersja produktu opisano kanał i wersję, który zostanie zainstalowany przez program inicjujący. Numer wersji powinno zawsze być interpretowane jako "najnowsza wersja serwisowa tego, co zostało określone", a kanał uznaje się za Bieżący, chyba że określono inaczej. Dlatego program rozruchowy dla wersji produktu LTSC 17.0 instaluje najnowszą dostępną wersję serwisową 17.0.x w kanale LTSC 17.0. Program bootstrapper z wersją produktu oznaczoną jako Visual Studio 2022 instaluje najnowszą wersję serwisową programu Visual Studio 2022 na bieżącym kanale.

Pobieranie pakietów programu Visual Studio

Aby wykonać ten krok, musisz mieć połączenie internetowe.

Otwórz wiersz polecenia z podwyższonym poziomem uprawnień, przejdź do katalogu, w którym pobrano program inicjator, i użyj parametrów programu inicjatora zgodnie z definicją w użyj parametrów wiersza polecenia, aby zainstalować stronę programu Visual Studio w celu utworzenia i obsługi układu sieciowego. W poniższych przykładach przedstawiono typowe sposoby tworzenia układów początkowych. Więcej przykładów można znaleźć na stronie przykładów parametrów wiersza polecenia dla instalacji programu Visual Studio .

Pełny początkowy układ ustawień regionalnych pojedynczego języka wymaga około 40 GB miejsca na dysku dla programu Visual Studio Community i około 50 GB dla programu Visual Studio Enterprise. Dodatkowe wersje językowe wymagają około pół GB każda.

Zalecane jest utworzenie początkowego układu programu Visual Studio ze wszystkimi obciążeniami i odpowiednimi językami oraz zapisanie pakietów w katalogu układów na serwerze sieciowym. W ten sposób każda instalacja klienta ma dostęp do całej oferty produktu Visual Studio i możliwości instalowania dowolnego podzestawu. Aby utworzyć pełny układ programu Visual Studio, uruchom następujące polecenie z katalogu, na którym planujesz hostować układ sieciowy:

vs_enterprise.exe --layout c:\VSLayout

Upewnij się, że układ jest oparty na prawidłowym kanale

Ważne jest, aby upewnić się, że układ sieci jest oparty na prawidłowym kanale , ponieważ jest to jedno z kryteriów, które administrator aktualizuje, jeśli wdrożono w całej organizacji, użyj polecenia , aby określić, które wystąpienia klientów powinny zostać zaktualizowane. Jeśli na przykład układ jest oparty na kanale VisualStudio.17.Release.LTSC.17.0 i jeśli klienci są skonfigurowani do odbierania aktualizacji z serwerów hostowanych przez firmę Microsoft, wszystkie aktualizacje zabezpieczeń udostępnione w kanale LTSC 17.0 są dostępne dla klientów, którzy zainstalować lub zaktualizować z tego układu.

Wymienione wcześniej bootstrappers są oparte na bieżącym kanale. Aby utworzyć układ na podstawie jednego z kanałów LTSC, uzyskaj odpowiedni program inicjujące kanału z historii wydania programu Visual Studio 2022 strony, skopiuj go do folderu układu i użyj go do utworzenia lub zaktualizowania układu.

Konfigurowanie zawartości układu

Istnieje kilka opcji, których można użyć do dostosowania zawartości układu sieciowego. Można utworzyć konfigurację częściową, która zawiera tylko określony zestaw lokalizacji językowych , obciążeń, składników oraz ich zalecanych lub opcjonalnych zależności. Układ częściowy jest przydatny, jeśli wiesz, że zamierzasz wdrożyć tylko podzbiór obciążeń na klienckich stacjach roboczych. Typowe parametry wiersza polecenia do dostosowywania układu obejmują:

  • --add określić identyfikatory obciążeń lub składników .
    Jeśli --add jest używana, pobierane są tylko te obciążenia i składniki określone za pomocą --add. Jeśli --add nie jest używana, pobierane są wszystkie obciążenia i składniki.
  • --includeRecommended uwzględnić wszystkie zalecane składniki dla określonych identyfikatorów obciążeń.
  • --includeOptional dołączyć wszystkie opcjonalne składniki dla określonych identyfikatorów obciążeń.
  • --config, aby użyć pliku *.vsconfig w celu określenia obciążeń , składników lub rozszerzeń, które powinny być dołączone do układu lub do których układ powinien się odwoływać. Upewnij się, że określono pełną ścieżkę pliku konfiguracji.
  • --lang określić ustawienia regionalne języka .

Poniżej przedstawiono kilka przykładów tworzenia niestandardowego układu sieciowego.

  • Aby utworzyć układ z wymaganymi składnikami dla wszystkich obciążeń tylko w jednym języku, uruchom polecenie:

    vs_enterprise.exe --layout C:\VSLayout --lang en-US
    
  • Aby utworzyć układ z wymaganymi składnikami dla wszystkich obciążeń w wielu językach, uruchom polecenie:

    vs_enterprise.exe --layout C:\VSLayout --lang en-US de-DE ja-JP
    
  • Aby utworzyć układ z jednym obciążeniem i wszystkimi wymaganymi i zalecanymi składnikami dla tego obciążenia we wszystkich językach, uruchom polecenie:

    vs_enterprise.exe --layout C:\VSLayout --add Microsoft.VisualStudio.Workload.Azure --includeRecommended
    
  • Aby utworzyć układ z dwoma obciążeniami i jednym opcjonalnym składnikiem w trzech językach, uruchom polecenie:

    vs_enterprise.exe --layout C:\VSLayout --add Microsoft.VisualStudio.Workload.Azure --add Microsoft.VisualStudio.Workload.ManagedDesktop --add Microsoft.VisualStudio.Component.Git --lang en-US de-DE ja-JP
    

Inicjowanie zawartości układu za pomocą pliku konfiguracji

Parametru --config można użyć do przekazania pliku *.vsconfig. Upewnij się, żebyś określił pełną ścieżkę pliku konfiguracji. Użycie pliku *.vsconfig podczas tworzenia układu dostosowuje i ogranicza zawartość układu sieciowego do tego, co jest określone w pliku konfiguracji. Plik konfiguracji jest kopiowany do katalogu layout i zmieniany na layout.vsconfig.

Wszystkie rozszerzenia określone w pliku *.vsconfig nie są kopiowane bezpośrednio do układu. Zamiast tego plik response.json układu zawiera odwołanie do nowo utworzonego pliku layout.vsconfig, definiując lokalizację instalacji rozszerzeń klienta. Jeśli instalujesz rozszerzenia, które nie są podpisane cyfrowo, upewnij się, że edytujesz response.json, aby dodać "allowUnsignedExtensions": true. Zobacz przykłady zawartości response.json.

vs_enterprise.exe --layout "C:\VSLayout" --config "C:\myconfig.vsconfig" 

Skopiuj układ do udziału sieciowego

Należy hostować układ w udziale sieciowym, aby można było uzyskać do niego dostęp z komputerów klienckich. Jeśli układ został utworzony na komputerze lokalnym, musisz skopiować go do lokalizacji pliku sieciowego. W poniższym przykładzie użyto xcopy. Możesz również użyć robocopy, jeśli chcesz. Przykład:

xcopy /e c:\VSLayout \\server\share\layoutdirectory

Konfigurowanie domyślnych ustawień instalacji początkowej klienta dla tego układu

Plik o nazwie response.json jest tworzony w folderze głównym układu. Ten dostosowywalny plik dostarcza początkowe ustawienia domyślne do skonfigurowania na kliencie, gdy klient początkowo jest instalowany z układu. Typowe opcje konfiguracji obejmują możliwość konfigurowania:

  • Które obciążenia, składniki lub języki powinny być instalowane domyślnie na kliencie
  • Jeśli należy zainstalować także zalecane składniki
  • Jeśli klient powinien przestrzegać *.vsconfig pliku instalacyjnego
  • Gdzie klient powinien otrzymywać aktualizacje od
  • Jeśli składniki poza obsługą powinny zostać usunięte podczas aktualizacji
  • Jeśli niepodpisane rozszerzenia mogą być programowo ładowane cicho &

Więcej informacji można znaleźć na stronie Automatyzacja instalacji Visual Studio za pomocą pliku odpowiedzi.

Udostępnianie układu za pośrednictwem witryny intranetowej

Począwszy od czerwca 2023 r., możesz udostępniać swoje układy w wewnętrznej witrynie intranetowej, co pozwala na wykorzystanie buforowania plików serwera internetowego i zdolności wydajnościowych georeplikacji. Aby użyć tej nowej funkcji, należy użyć najnowszych programów inicjujących programu Visual Studio i najnowszego Instalatora programu Visual Studio. Administratorzy IT muszą wykonać następujące czynności, aby skorzystać z tej funkcji hostingu w sieci Web intranet:

  1. Najpierw utwórz i zachowaj układ sieciowy oraz upewnij się, że bity są obecne i regularnie aktualizowane w udziale sieciowym. Pamiętaj również, aby skonfigurować wartość channelUri w response.json układu, jeśli klienci mają pobierać aktualizacje z lokalizacji układu intranetowego.

  2. Następnie administrator będzie musiał przygotować wewnętrzną witrynę internetową i powiązać źródło witryny internetowej z lokalizacją pliku sieciowego układu. Muszą również upewnić się, że serwer internetowy uwzględnia następujące typy MIME:

    rozszerzenie pliku typ MIME
    .cab application/vnd.ms-cab-compressed
    .exe application/octet-stream
    .json application/json
    .msi application/octet-stream
    .msu application/octet-stream
    .nupkg application/octet-stream
    .opc application/octet-stream
    .ps1 application/postscript
    .vsix application/octet-stream
    .xml text/xml
    .zip application/x-zip-compressed
  3. Na koniec, aby wdrożyć ten układ na kliencie, uruchomić skrypt programu PowerShell na kliencie, aby wykonać początkową instalację. Po pomyślnym zainstalowaniu programu Visual Studio na kliencie z układu hostowanego w internecie aktualizacje klienta dla układów hostowanych w sieci Web można zaktualizować za pomocą standardowych metod.

Upewnij się, że układ korzysta z najnowszego instalatora

Notatka

Od czerwca 2023 r. najnowszy instalator jest domyślnie dostarczany z każdą aktualizacją do wszystkich obsługiwanych wersji programu Visual Studio 2017, Visual Studio 2019 i Visual Studio 2022. Jeśli używasz jednej z tych wersji produktu, nie musisz wykonywać żadnych czynności jawnie, aby uzyskać najnowszą wersję instalatora z najnowszymi funkcjami i poprawkami błędów.

Jeśli używasz wersji programu Visual Studio dostarczonej przed czerwcem 2023 r., zalecamy, aby zawsze używać najnowszego Instalatora programu Visual Studio w układzie i dystrybuować go do klientów. Na przykład w przypadku dystrybucji instalatora programu Visual Studio 2022 w układzie programu Visual Studio 2019 klienci programu Visual Studio 2019 na podstawie tego układu mają możliwość zmiany lokalizacji źródłowej aktualizacji lub łatwego usuwania składników poza obsługą. Dalsze szczegóły zostały opisane w poniższej sekcji.

Możliwość zapewnienia programowego korzystania z najnowszego instalatora jest dostępna tylko dla programów inicjujących programu Visual Studio 2019 utworzonych po pierwotnie dostarczonym programie Visual Studio 2022. Dlatego vs_enterprise.exe w poniższym przykładzie musi być wersją dostarczoną po 10 listopada 2021 r.

Aby utworzyć układ całego produktu, który używa najnowszego i największego dostępnego instalatora, uruchom polecenie

vs_enterprise.exe --layout C:\VSLayout --useLatestInstaller

Utrzymanie układu

Najlepszym rozwiązaniem jest okresowe aktualizowanie układu programu Visual Studio do najnowszej bezpiecznej wersji produktu. Dzięki temu układ może być używany zarówno jako punkt instalacji, jak i źródło aktualizacji dla instalacji klienta. W poniższej sekcji opisano najbardziej typowe lub przydatne operacje konserwacji układu.

Jeśli hostujesz układ w sieciowym udziale plików, możesz pobrać zaktualizowany układ do prywatnego udziału lokalnego (na przykład c:\VSLayoutUpdate), a następnie po pobraniu całej zaktualizowanej zawartości skopiuj go do sieciowego udziału plików układu (na przykład \server\products\VS). Jeśli tego nie zrobisz, użytkownicy uruchamiający konfigurację podczas aktualizowania układu mogą napotkać niespójność zawartości z układem, ponieważ nie został on jeszcze całkowicie zaktualizowany.

Aktualizowanie układu do najnowszej wersji produktu

Firma Microsoft często publikuje zaktualizowane wersje produktu, aby rozwiązać problemy z funkcjonalnością lub zabezpieczeniami. Zdecydowanie zalecamy aktualizowanie układu przy użyciu najnowszej wersji produktu, aby klienci zawsze mieli dostęp do najnowszej najbezpieczniejszej wersji produktu. Jest to szczególnie ważne, jeśli klienci nie mają dostępu do Internetu i mogą tylko otrzymywać aktualizacje produktów z układu. Visual Studio zazwyczaj publikuje aktualizacje zabezpieczeń w drugi wtorek miesiąca, znany jako "wtorek poprawek", więc dobrą strategią byłoby zaktualizować wszystkie układy we wtorek poprawek po południu.

Podczas tworzenia układu początkowego określone opcje, takie jak obciążenia i języki do uwzględnienia w układzie, są zapisywane w pliku konfiguracji układu layout.json. Później po zaktualizowaniu tego układu do nowszej wersji produktu nie trzeba ponownie określać składników produktu, które mają być w układzie. Aktualizacja układu po prostu aktualizuje istniejące składniki w układzie do najnowszej wersji.

Przyjmijmy, że już utworzyłeś ten częściowy układ, używając jednego z wiecznie zielonych bootstraperów w powyższej tabeli.

vs_enterprise.exe --layout c:\VSLayout --add Microsoft.VisualStudio.Workload.ManagedDesktop --lang en-US

Aktualizowanie tego układu do najnowszej wersji produktu oferowanego przez firmę Microsoft i hostowanego na serwerach firmy Microsoft jest łatwe. Wystarczy użyć istniejącego evergreen bootstrapper w układzie i uruchomić polecenie --layout w wierszu polecenia z podwyższonym poziomem uprawnień, aby pobrać najnowsze pakiety do układu w następujący sposób:

vs_enterprise.exe --layout c:\VSLayout

Możesz również zaktualizować układ do zaktualizowanej wersji w sposób nienadzorowany. Proces rozmieszczania uruchamia proces instalacji w nowym oknie konsoli. Okno zostało otwarte, aby administratorzy mogli zobaczyć końcowy wynik aktualizacji układu i podsumowanie wszelkich błędów, które mogły wystąpić. Jeśli chcesz wykonać operację aktualizacji układu w sposób nienadzorowany (na przykład masz skrypt, który jest regularnie uruchamiany w celu zaktualizowania układu do najnowszej wersji), użyj parametru --passive, a proces automatycznie zamknie okno.

vs_enterprise.exe --layout c:\VSLayout --passive

Aktualizowanie układu do określonej wersji produktu

Czasami możesz chcieć zaktualizować układ do konkretnej wersji produktu. Na przykład możesz chcieć dostosować swój układ do najnowszej bezpiecznej wersji bazowej obsługi, którą ustandaryzowała twoja organizacja. Oto jak to zrobić:

Możesz przejść do strony wydania programu Visual Studio 2019 i pobrać program inicjujący dla konkretnej, stabilnej wersji, skopiować go do swojego układu i użyć go do zaktualizowania układu do wersji określonej w tym programie inicjującym. Należy użyć dokładnie takiej samej składni, jak powyżej.

Aby zaktualizować układ do określonej wersji produktu, możesz użyć aktualizacji administratora. Aby uzyskać aktualizację administratora , przejdź do katalogu Microsoft Update i wyszukaj wersję aktualizacji, do której chcesz zaktualizować układ. Pobierz update.exe na komputer hostujący układ, otwórz wiersz polecenia z podwyższonym poziomem uprawnień i uruchom polecenie w następujący sposób:

visualstudioupdate-16.0.0to16.11.23.exe layout --layoutPath c:\VSLayout

Należy pamiętać, że aktualizacja administratora nie inicjuje tworzenia nowego układu; aktualizuje tylko istniejący układ. Aby utworzyć układ początkowy, musisz użyć inicjatora.

Możesz przejść do strony historii wydania programu Visual Studio 2022 i pobrać określony program rozruchowy wersji stałej, skopiować go do układu i użyć go do zaktualizowania układu do tej dokładnej wersji określonej w programie inicjujący. Należy użyć dokładnie takiej samej składni, jak powyżej.

Aby zaktualizować układ do określonej wersji produktu, możesz użyć aktualizacji administratora. Aby uzyskać aktualizację administratora, przejdź do katalogu Microsoft Updatei wyszukaj aktualizację, której potrzebujesz, aby zaktualizować układ. Pobierz update.exe na komputer hostujący układ, otwórz wiersz polecenia z podwyższonym poziomem uprawnień na tym komputerze i uruchom polecenie w następujący sposób:

visualstudioupdate-17.0.0to17.4.4.exe layout --layoutPath c:\VSLayout

Należy pamiętać, że aktualizacja administratora nie zainicjuje tworzenia nowego układu; zaktualizuje on tylko istniejący układ. Aby utworzyć układ początkowy, należy użyć bootstrappera.

Zapewnianie, że układ sieci jest oparty na obsługiwanej wersji

Czasami w miarę przechodzenia kanałów poza obsługę należy upewnić się, że układ sieciowy będzie nadal oparty na obsługiwanym kanale, aby klienci mogli nadal otrzymywać powiadomienia o aktualizacjach zabezpieczeń. Jeśli układ jest oparty na kanale VisualStudio.17.Release.LTSC.17.0, po zakończeniu obsługi kanału LTSC w wersji 17.0 w lipcu 2023 r. nie wydamy do niego żadnych kolejnych aktualizacji zabezpieczeń, a układ i klienci staną się niepewni. Daty wsparcia dla różnych kanałów programu Visual Studio 2022 można obejrzeć tutaj.

Aby zmienić kanał oparty na układzie, należy pobrać program inicjujący żądanego kanału z historii wydania programu Visual Studio 2022 strony, skopiować go do folderu układu i wykonać normalną aktualizację. Klienci powinni wówczas odpowiednio otrzymywać powiadomienia o aktualizacji, aby mogli również zachować bezpieczeństwo.

Modyfikowanie zawartości układu

Istnieje możliwość zmodyfikowania układu częściowego i dodania dodatkowych obciążeń, składników lub języków. Nie jest to niezawodne usuwanie składników z układu.

W poniższym przykładzie dodamy obciążenie Azure i zlokalizowany język do układu, który utworzono wcześniej, używając tylko obciążenia Managed Desktop i języka angielskiego. Po wprowadzeniu modyfikacji układ będzie obejmować zarówno obciążenia Managed Desktop i Azure, jak i zasoby angielskie oraz niemieckie. Oprócz dodawania składników polecenie --layout spowoduje również zaktualizowanie układu do wersji określonej przez program uruchamiającego. Tak więc, jeśli używasz evergreen bootstrappera, wynikowy układ będzie miał nowy składnik, nowy język, i cała zawartość układu zostanie zaktualizowana do najnowszej wersji na kanale bootstrappera.

vs_enterprise.exe --layout c:\VSLayout --add Microsoft.VisualStudio.Workload.Azure --lang de-DE

Jeśli chcesz zmodyfikować istniejący układ częściowy, tak aby stał się pełnym układem, użyj opcji --all, jak pokazano w poniższym przykładzie. Ponownie to polecenie spowoduje zaktualizowanie zawartości układu do wersji określonej przez program inicjujący.

vs_enterprise.exe --layout c:\VSLayout --all

Można dodać składniki do układu, przekazując plik *.vsconfig, który zawiera dodatkowe składniki, jakie chcesz umieścić w swoim układzie. W takim przypadku nowa zawartość *.vsconfig zastąpi istniejącą zawartość layout.vsconfig. Aby uzyskać więcej informacji, zapoznaj się z poprzednią sekcją Używanie pliku konfiguracji do inicjowania zawartości układu.

vs_enterprise.exe --layout C:\VSLayout --config "C:\myupdatedconfig.vsconfig"

Na koniec możesz bezpośrednio edytować plik konfiguracji layout.json w folderze układu i zaktualizować sekcję "add" tego pliku, aby uwzględnić dodatkowe składniki, które mają zostać uwzględnione w układzie. Następnie należy zaktualizować układ przy użyciu --layout zgodnie z wcześniejszym opisem, aby pobrać najnowsze składniki.

Notatka

Najprostszym sposobem zainstalowania nowo dodanych składników układu na maszynie klienckiej jest uruchomienie programu inicjjącego w układzie z komputera klienckiego. Sekcja "add" pliku response.json w układzie określa, które składniki są domyślnie wybrane w interfejsie użytkownika instalatora klienta. Jeśli układ został zmodyfikowany przy użyciu jednej z powyższych metod, możesz ręcznie dokładnie sprawdzić i ewentualnie dostosować sekcję "add" w pliku response.json, żeby lepiej dopasować ją do zawartości w sekcji "add" nowo zmodyfikowanego pliku layout.json.

Skonfiguruj układ, aby usunąć niewspierane komponenty na maszynie klienckiej.

Niektóre przedsiębiorstwa będą chciały skorzystać z funkcji wprowadzonej w programie Visual Studio 2022 w wersji 17.4, która usuwa składniki, które przeszły do stanu braku pomocy technicznej. Jest to stosunkowo łatwe do skonfigurowania, jeśli zarządzasz układem i jeśli klienci otrzymują aktualizacje administratora. Najpierw musisz skonfigurować rozmieszczenie, aby mieć najnowszą wersję instalatora , jak opisano poniżej. Po drugie należy dodać wiersz "removeOos": true do pliku response.json. Jeśli układ ma te dwa szczegóły odpowiednio ustawione, to kolejne aktualizacje administratora będą respektować te ustawienia i usuną nieobsługiwane już składniki z maszyn klienckich.

Weryfikowanie układu

Użyj --verify w celu weryfikacji rozmieszczenia sieci, aby sprawdzić, czy pliki pakietów są brakujące lub nieprawidłowe. Na końcu weryfikacji wyświetla listę brakujących i nieprawidłowych plików.

Weryfikacja działa tylko w przypadku najnowszej wersji określonej wersji pomocniczej programu Visual Studio. Po wydaniu nowej wersji weryfikacja nie będzie działać w przypadku układów zawierających poprzednie wersje.

vs_enterprise.exe --layout <layoutDir> --verify

Notatka

Niektóre ważne pliki metadanych, które są potrzebne dla opcji --verify, muszą znajdować się w folderze layout. Jeśli brakuje tych plików metadanych, nie można uruchomić polecenia "--verify", a instalator wyświetla błąd. Jeśli wystąpi ten błąd, spróbuj ponownie zaktualizować układ lub ponownie utwórz nowy układ sieciowy w innym folderze.

Pamiętaj, że firma Microsoft okresowo dostarcza aktualizacje do programu Visual Studio, więc jeśli używasz evergreen bootstrapper, nowszy układ może nie zawierać tej samej wersji co układ początkowy. Jeśli jednak używasz stałych programowników linków, to (prawie) zawsze uzyskasz deterministyczny zestaw plików.

Napraw układ

Użyj --fix, aby przeprowadzić tę samą weryfikację co --verify, a także spróbować rozwiązać zidentyfikowane problemy. Proces --fix wymaga połączenia internetowego, dlatego przed wywołaniem --fixupewnij się, że maszyna jest połączona z Internetem.

vs_enterprise.exe --layout <layoutDir> --fix

Usuwanie starszych wersji z układu

Po wykonaniu aktualizacji układu do pamięci podręcznej sieci folder layout może zawierać niektóre przestarzałe pakiety, które nie są już potrzebne przez najnowszą instalację programu Visual Studio. Możesz użyć opcji --clean, aby usunąć przestarzałe pakiety z folderu układu sieciowego.

W tym celu będziesz potrzebować ścieżek plików do manifestów wykazu zawierających te przestarzałe pakiety. Manifesty katalogu można znaleźć w folderze "Archiwum" w pamięci podręcznej układu sieci. Są one zapisywane podczas aktualizowania układu. W folderze "Archiwum" znajduje się jeden lub więcej folderów o nazwie "GUID", z których każdy zawiera przestarzały manifest katalogu. Liczba folderów "GUID" powinna być taka sama jak liczba aktualizacji wprowadzonych w układach.

Kilka plików jest zapisywanych w każdym folderze "GUID". Dwa najbardziej interesujące pliki to "catalog.json" i plik "version.txt". Plik "catalog.json" jest przestarzałym manifestem wykazu, który należy przekazać do opcji --clean. Drugi plik version.txt zawiera wersję przestarzałego manifestu tego wykazu. Na podstawie numeru wersji możesz zdecydować, czy chcesz usunąć przestarzałe pakiety z tego manifestu katalogowego. Możesz zrobić to samo, przechodząc przez inne foldery "GUID". Po podjęciu decyzji o katalogach, które chcesz wyczyścić, uruchom polecenie --clean, podając ścieżki plików do tych katalogów.

Oto przykład użycia opcji --clean:

c:\VSLayout\vs_enterprise.exe --layout c:\VSLayout --clean c:\VSLayout\Archive\1cd70189-fc55-4583-8ad8-a2711e928325\Catalog.json --clean c:\VSLayout\Archive\d420889f-6aad-4ba4-99e4-ed7833795a10\Catalog.json

Po wykonaniu tego polecenia Instalator analizuje folder układu sieciowego, aby znaleźć listę plików, które zostaną usunięte. Następnie będzie można przejrzeć pliki, które zostaną usunięte i potwierdzić usunięcia.

Konfigurowanie układu w taki sposób, aby zawsze uwzględniał i udostępniał najnowszy instalator

Notatka

Od czerwca 2023 r. najnowszy instalator jest domyślnie wysyłany wraz z każdą aktualizacją obsługiwanych wersji programu Visual Studio 2017, Visual Studio 2019 i Visual Studio 2022. W związku z tym nie trzeba nic jawnie robić, aby uzyskać najnowszą wersję instalatora z najnowszymi funkcjami i poprawkami błędów w układzie i na klientach.

Jeśli jednak używasz układu, który został utworzony przed czerwcem 2023 r., możesz również jawnie skonfigurować układ, aby zawsze uwzględnić i udostępnić najnowszy instalator klientom, nawet jeśli instalator jest uważany za część nowszej wersji programu Visual Studio. W związku z tym, gdy klient zostanie zaktualizowany z tego układu, klient uzyska najnowszy instalator dołączony i dostarczony przez ten układ. Zaletą jest to, że gdy na kliencie znajduje się najnowszy instalator, instalacje klienta będą mogły korzystać z poprawek błędów i nowych funkcji, które będziemy nadal dodawać do instalatora.

Napiwek

Jeśli chcesz zmienić lokalizację, w której instalacja programu Visual Studio 2019 klienta szuka aktualizacji lub jeśli chcesz usunąć wszystkie składniki poza obsługą, musisz uzyskać najnowszy instalator programu Visual Studio 2022 na komputerze klienckim. Jednym ze sposobów jest uwzględnienie instalatora programu Visual Studio 2022 w układach programu Visual Studio 2019 przy użyciu parametrów opisanych poniżej. Możliwość korzystania z najnowszego instalatora jest dostępna tylko dla środowisk uruchomieniowych Visual Studio 2019, które zostały zbudowane po oryginalnym wydaniu Visual Studio 2022. Dlatego vs_enterprise.exe w poniższym przykładzie musi być wersją, która została dostarczona po 10 listopada 2021 r.

Istnieje kilka sposobów umożliwienia układu na włączenie i udostępnienie najnowszego instalatora:

  • Możesz użyć wersji programu Visual Studio utworzonej w czerwcu 2023 r. lub nowszej.

  • Podczas tworzenia lub aktualizowania układu możesz przekazać parametr --useLatestInstaller do programu inicjującego. Spowoduje to ustawienie opcji w pliku layout.json, który można znaleźć w katalogu głównym układu. Oto przykład aktualizowania układu i konfigurowania go pod kątem używania najnowszego i największego dostępnego instalatora.

    vs_enterprise.exe --layout C:\VSLayout --useLatestInstaller
    
  • Możesz edytować plik layout.json bezpośrednio, aby dodać to ustawienie.

    {
       "installChannelUri": ".\\ChannelManifest.json",
       "channelUri": "\\\\server\\share\\layoutdirectory\\ChannelManifest.json",
       "installCatalogUri": ".\\Catalog.json",
       "channelId": "VisualStudio.16.Release",
       "productId": "Microsoft.VisualStudio.Product.Enterprise",
    
       "useLatestInstaller": true,
       "removeOos": true
    
    }
    

Nie ma możliwości programowego usunięcia tego ustawienia w pliku layout.json, więc jeśli chcesz, aby układ zatrzymać przy użyciu najnowszego instalatora udostępnionego przez firmę Microsoft, a zamiast tego użyć wersji instalatora odpowiadającej programowi inicjującemu (który jest przeważnie starszy niż najnowszy instalator), zmodyfikuj plik layout.json i usuń ustawienie "UseLatestInstaller": true.

Należy pamiętać, że to ustawienie "UseLatestInstaller": true można znaleźć również w pliku response.json układu, ale jest ono ignorowane na potrzeby zapewnienia, że układ zawsze ma najnowszy instalator. Plik response.json służy do ustawiania domyślnych opcji konfiguracji dla klienta na, gdy klient instaluje lub aktualizuje z układu. To konkretne ustawienie "useLatestInstaller": true w pliku layout.json służy do zapewnienia, że zawartość układu zawiera najnowszy instalator, aby komputery klienckie mogły następnie uzyskać najnowszy instalator z układu.

Kody błędów

Jeśli użyto parametru --wait, to w zależności od wyniku operacji %ERRORLEVEL% zmienna środowiskowa jest ustawiona na jedną z następujących wartości:

wartość wynik
0 Operacja została ukończona pomyślnie
740 Wymagane podniesienie
1001 Proces instalatora programu Visual Studio jest uruchomiony
1003 Program Visual Studio jest w użyciu
1602 Operacja została anulowana
1618 Inna instalacja uruchomiona
1641 Operacja została ukończona pomyślnie, a zainicjowano ponowny rozruch
3010 Operacja została ukończona pomyślnie, ale instalacja wymaga ponownego uruchomienia, zanim będzie można go użyć
5003 Bootstrapper nie mógł pobrać instalatora
5004 Operacja została anulowana
5005 Błąd analizy wiersza polecenia programu inicjatora
5007 Operacja została zablokowana — komputer nie spełnia wymagań
8001 Niepowodzenie kontroli maszyny ARM
8002 Niepowodzenie wstępnej kontroli pobierania w tle
8003 Awaria z powodu braku dostępnego wsparcia
8004 Błąd katalogu docelowego
8005 Niepowodzenie weryfikacji ładunków źródłowych
8006 Uruchomione procesy programu Visual Studio
8010 System operacyjny nie jest obsługiwany. Zapoznaj się z Wymagania systemowe
-1073720687 Błąd łączności
-1073741510 Instalator programu Microsoft Visual Studio został zakończony (przez użytkownika lub proces zewnętrzny)
Inny
(na przykład:
-1, 1, 1603)
Wystąpił błąd — sprawdź logi, aby uzyskać więcej informacji

Uzyskaj wsparcie dla swojej sieci

Jeśli wystąpi problem z układem sieci, chcemy o tym wiedzieć. Najlepszym sposobem na powiedzenie nam jest użycie narzędzia Zgłoś problem, które jest wyświetlane zarówno w Instalatorze programu Visual Studio, jak i w środowisku IDE programu Visual Studio. Jeśli jesteś administratorem IT i nie masz zainstalowanego programu Visual Studio, możesz przesłać opinii administratora IT tutaj. Jeśli używasz tego narzędzia, bardzo pomocne byłoby wysłanie dzienników za pomocą narzędzia Visual Studio Collect, które może pomóc nam zdiagnozować i rozwiązać problem.

Oferujemy również usługę czatu (tylko w języku angielskim) dla problemów związanych z instalacją.

Dostępne są też inne opcje pomocy technicznej. Zobacz naszą społeczność deweloperów programu Visual Studio.