IDiaSession::getFunctionFragments_VA
Pobiera adresy i długości nieciągliwych fragmentów funkcji pod określonym adresem wirtualnym (VA).
Składnia
HRESULT getFunctionFragments_VA(
ULONGLONG vaFunc,
DWORD cbFunc,
DWORD cFragments,
ULONGLONG *pVaFragment,
DWORD *pLenFragment
);
Parametry
vaFunc
[in] Wirtualny adres funkcji.
cbFunc
[in] Całkowity rozmiar w bajtach funkcji (czyli długość funkcji).
cFragments
[in] Liczba elementów przydzielonych dla elementów pVaFragment
i pLenFragment
.
pVaFragment
[out] Bufor tablicy do odbierania adresów wirtualnych każdego fragmentu. Musi to być co najmniej cFragments
długie.
pLenFragment
[out] Bufor tablicy do odbierania długości w bajtach każdego fragmentu. Musi to być co najmniej cFragments
długie.
Wartość zwracana
Jeśli operacja powiedzie się, zwraca wartość S_OK
; w przeciwnym razie zwraca kod błędu.
Przykład
Pokazuje to, jak pobrać adres i długość funkcji za pośrednictwem IDiaSymbol
metody , a następnie liczbę fragmentów, pobrać zestaw fragmentów funkcji, a następnie wydrukować je jako listę adresów początkowych i końcowych.
HRESULT PrintFunctionFragments(CComPtr<IDiaSymbol> pFunc) {
ULONGLONG vaStart = 0;
ULONGLONG cbFunc = 0;
HRESULT hr = pFunc->get_relativeVirtualAddress(&vaStart);
if (FAILED(hr)) {
return hr;
}
hr = pFunc->get_length(&cbFunc);
if (FAILED(hr)) {
return hr;
}
DWORD cFragments = 0;
hr = pSession->getNumberOfFunctionFragments_VA(vaStart, (DWORD) cbFunc, &cFragments);
if (FAILED(hr)) {
return hr;
}
ULONGLONG * rgVA = new (std::nothrow) ULONGLONG[cFragments];
if (rgVA == nullptr) {
return E_OUTOFMEMORY;
}
DWORD * rgLen = new (std::nothrow) DWORD[cFragments];
if (rgLen == nullptr) {
delete[] rgVA;
return E_OUTOFMEMORY;
}
hr = pSession->getFunctionFragments_VA(vaStart, (DWORD) cbFunc, cFragments, rgVA, rgLen);
if (FAILED(hr)) {
delete[] rgVA;
delete[] rgLen;
return hr;
}
for (DWORD i = 0; i < cFragments; i++) {
printf(" %016llX -- %016llX\n", rgVA[i], rgVA[i] + rgLen[i] - 1);
}
delete [] rgVA;
delete [] rgLen;
return S_OK;
}