Często zadawane pytania dotyczące analizy kodu w programie Visual Studio

Analiza kodu i pliki EditorConfig działają ręcznie. Podczas definiowania stylów kodu w pliku EditorConfig lub na stronie Opcje edytora tekstów faktycznie konfigurujesz analizatory kodu wbudowane w program Visual Studio. Pliki EditorConfig mogą służyć do włączania lub wyłączania reguł analizatora, a także do konfigurowania pakietów analizatora NuGet.

Zestawy reguł i pliki EditorConfig mogą współistnieć i mogą służyć do konfigurowania analizatorów. Zarówno pliki EditorConfig, jak i zestawy reguł umożliwiają włączanie i wyłączanie reguł oraz ustawianie ich ważności.

Jednak pliki EditorConfig oferują również dodatkowe sposoby konfigurowania reguł:

• W przypadku analizatorów jakości kodu platformy .NET pliki EditorConfig umożliwiają zdefiniowanie typów kodu do przeanalizowania.
• W przypadku analizatorów w stylu kodu platformy .NET wbudowanych w program Visual Studio pliki EditorConfig umożliwiają zdefiniowanie preferowanych stylów kodu dla bazy kodu.

Oprócz zestawów reguł i plików EditorConfig niektóre analizatory są konfigurowane za pomocą plików tekstowych oznaczonych jako dodatkowe pliki dla kompilatorów języka C# i VB.

Tak. W przypadku analizatorów zainstalowanych z pakietu NuGet te reguły są wymuszane w czasie kompilacji, w tym podczas kompilacji ciągłej integracji. Analizatory używane w kompilacji ciągłej integracji szanują konfigurację reguł zarówno z zestawów reguł, jak i plików EditorConfig. Obecnie analizatory kodu wbudowane w program Visual Studio nie są dostępne jako pakiet NuGet, więc te reguły nie są wymuszane w kompilacji ciągłej integracji.

Środowisko IDE programu Visual Studio zawiera wbudowane analizatory, które szukają zarówno problemów ze stylem kodu, jak i jakością. Te reguły ułatwiają korzystanie z nowych funkcji językowych w miarę ich wprowadzania i poprawiania możliwości utrzymania kodu. Analizatory IDE są stale aktualizowane przy użyciu każdej wersji programu Visual Studio.

Analizatory StyleCop są analizatorami innych firm zainstalowanymi jako pakiet NuGet, który sprawdza spójność stylu w kodzie. Ogólnie rzecz biorąc, reguły StyleCop umożliwiają ustawianie osobistych preferencji dla bazy kodu bez zalecania jednego stylu na inny.

Analiza kodu oparta na platformie .NET analizuje kod źródłowy w czasie rzeczywistym i podczas kompilacji, natomiast starsza analiza analizuje pliki binarne po zakończeniu kompilacji. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Analiza oparta na platformie .NET kompilatora i starsza analiza.

Zarówno analizatory FxCop, jak i analizatory platformy .NET odwołują się do implementacji analizatora fxCop reguł urzędu certyfikacji platformy kompilatora .NET ("Roslyn"). Przed programem Visual Studio 2019 16.8 i .NET 5.0 te analizatory są dostarczane jako Microsoft.CodeAnalysis.FxCopAnalyzers pakiet NuGet. Począwszy od programów Visual Studio 2019 16.8 i .NET 5.0, te analizatory są dołączone do zestawu .NET SDK. Są one również dostępne jako Microsoft.CodeAnalysis.NetAnalyzers pakiet NuGet. Rozważ migrację z analizatorów FxCop do analizatorów platformy .NET.

Aby zapobiec traktowaniu ostrzeżeń analizy kodu jako błędów, wykonaj następujące kroki:

1. Utwórz plik props o następującej zawartości:

   <Project>
      <PropertyGroup>
         <CodeAnalysisTreatWarningsAsErrors>false</CodeAnalysisTreatWarningsAsErrors>
      </PropertyGroup>
   </Project>
   

2. Dodaj wiersz do pliku projektu csproj lub vbproj, aby zaimportować plik props utworzony w poprzednim kroku. Ten wiersz należy umieścić przed wszystkimi wierszami, które importuje pliki .props analizatora. Jeśli na przykład plik .props ma nazwę codeanalysis.props:

   ...
   <Import Project="..\..\codeanalysis.props" Condition="Exists('..\..\codeanalysis.props')" />
   <Import Project="..\packages\Microsoft.CodeAnalysis.NetAnalyzers.5.0.0\build\Microsoft.CodeAnalysis.NetAnalyzers.props" Condition="Exists('..\packages\Microsoft.CodeAnalysis.NetAnalyzers.5.0.0\build\Microsoft.CodeAnalysis.NetAnalyzers.props')" />
   ...
   

Strona właściwości Analiza kodu na poziomie rozwiązania została usunięta na rzecz bardziej niezawodnej grupy właściwości udostępnionych. W przypadku zarządzania analizą kodu na poziomie projektu strona właściwości Analiza kodu jest nadal dostępna. (W przypadku projektów zarządzanych zalecamy również migrację z zestawów reguł do pliku EditorConfig w celu skonfigurowania reguły). W przypadku zestawów reguł udostępniania w wielu/wszystkich projektach w rozwiązaniu lub repozytorium zalecamy zdefiniowanie grupy właściwości za pomocą właściwości CodeAnalysisRuleSet w udostępnionym pliku props/targets lub pliku Directory.props/Directory.targets . Jeśli nie masz żadnych typowych rekwizytów ani obiektów docelowych importowanych przez wszystkie projekty, rozważ dodanie takiej grupy właściwości do pliku Directory.props lub Directory.targets w katalogu rozwiązania najwyższego poziomu, który jest automatycznie importowany we wszystkich plikach projektu zdefiniowanych w katalogu lub jego podkatalogach.

Zobacz też

• Omówienie analizatorów
• Ustawienia konwencji kodowania platformy .NET dla pliku EditorConfig