Udostępnij za pośrednictwem


Wirtualizacja adresów IP pulpitu zdalnego w systemach Windows Server 2019 i Windows Server 2022

W tym artykule omówiono wirtualizację adresów IP pulpitu zdalnego w systemie Windows Server.

Uwaga

Wirtualizacja adresów IP pulpitu zdalnego w systemie Windows Server jest obsługiwana tylko w środowiskach lokalnych.

Dotyczy: Windows Server 2019, Windows Server 2022
Oryginalny numer KB: 4501072

Jak używać wirtualizacji adresów IP

Aby użyć wirtualizacji adresów IP, wykonaj następujące kroki:

  1. Uruchom okno programu PowerShell z podwyższonym poziomem uprawnień i uruchom następujące polecenie cmdlet, aby zmienić nazwę klucza rejestru:

    Rename-Item HKLM:\SYSTEM\CurrentControlSet\Services\WinSock2\Parameters\AppId_Catalog\2C69D9F1 Backup_2C69D9F1
    

    Uwaga

    Usunięcie klucza ma takie same efekty, ale zmiana nazwy zapewnia sposób łatwiejszego przywracania w razie potrzeby. Poniżej przedstawiono wartości domyślne:

    HKEY_LOCAL_MACHINE\SYSTEM\CurrentControlSet\Services\WinSock2\Parameters\AppId_Catalog\2C69D9F1\AppFullPath: C:\Windows\System32\svchost.exe
    DozwoloneLspCategories: 0x40000000

  2. Uruchom ponownie komputer.

  3. Włącz funkcję wirtualizacji adresów IP. W tym celu otwórz plik gpedit.msc, przejdź do pozycji Konfiguracja>komputera Szablony>administracyjne Składniki pulpitu zdalnego Usługi>>pulpitu zdalnego Zgodność aplikacji hosta>sesji usług pulpitu zdalnego, a następnie włącz zasady Włączanie wirtualizacji adresów IP pulpitu zdalnego.

  4. Uruchom ponownie komputer.

Więcej informacji

Wirtualizacja adresów IP pulpitu zdalnego została wprowadzona w systemie Windows Server 2008 R2. W systemie Windows Server 2008 serwer terminalu miał jeden adres IP, który został udostępniony wszystkim użytkownikom pulpitu zdalnego. To sprawiło, że środowisko pulpitu zdalnego różniło się od zwykłego pulpitu i wprowadziło pewne problemy ze zgodnością aplikacji.

W systemie Windows Server 2008 R2 serwer hosta sesji usług pulpitu zdalnego, wcześniej znany jako Serwer terminali, obsługiwany na sesję i na program wirtualizacji adresów IP pulpitu zdalnego dla aplikacji Winsock. Ta obsługa została zapewniona przez przypisanie poszczególnych adresów IP do sesji użytkowników w celu uniknięcia problemów z niezgodnością aplikacji przez symulowanie pojedynczego pulpitu użytkownika. Ta metoda nadal jest używana w bieżącej wersji systemu Windows Server.