Wprowadzenie
Firma Microsoft pomoc techniczna platformy Azure kilka metod aprowizowania zasobów dla maszyny wirtualnej z systemem Linux i przenoszenia istniejących obciążeń opartych na systemie Linux.
Przykładowy scenariusz
Załóżmy, że zostałeś zatrudniony przez firmę zajmującą się usługami finansowymi w celu przeniesienia istniejących lokalnych obciążeń opartych na systemie Linux na platformę Azure. Wybrano opcję Infrastruktura jako usługa (IaaS) i Platforma jako usługa (PaaS) jako usługi, które będą potrzebne dla projektu, i ukończono planowanie zasobów wymaganych do wdrożenia. Teraz należy wybrać metodologię wdrażania, która zapewnia optymalną równowagę między prostotą i wydajnością podczas aprowizowania maszyn wirtualnych platformy Azure z systemem Linux. Wybrane opcje obejmują witrynę Azure Portal, interfejs wiersza polecenia platformy Azure oraz szablony programu Terraform i Bicep.
Przegląd podstawowych metod wdrażania
Podczas wybierania metodologii wdrażania, którą należy użyć, należy rozważyć, co ma do zaoferowania każdy wybór.
Azure Portal
Najprostszym podejściem do aprowizowania zasobów platformy Azure jest użycie witryny Azure Portal. Witryna Azure Portal to ujednolicona konsola oparta na sieci Web, która oferuje wygodną alternatywę dla narzędzi wiersza polecenia. Interfejs graficzny oparty na przeglądarce został zaprojektowany w celu ułatwienia wdrażania zasobów i zadań zarządzania przez monitowanie użytkownika o wszelkie wymagane informacje, dostarczanie wskazówek i wyświetlanie przydatnych komunikatów.
Interfejs wiersza polecenia platformy Azure
Interfejs wiersza polecenia platformy Azure to międzyplatformowe narzędzie wiersza polecenia, którego można użyć do uzyskiwania dostępu do subskrypcji platformy Azure i zarządzania ich zasobami. Polecenia interfejsu wiersza polecenia platformy Azure można uruchamiać interaktywnie w interfejsie konsoli, takim jak okno wiersza polecenia systemu Windows lub sesja powłoki systemu Linux. Możesz również dołączyć interfejs wiersza polecenia platformy Azure do skryptów, które używają poleceń powłoki Bash i narzędzi GNU do automatyzacji procesu.
Terraform
Terraform to wieloplatformowe narzędzie infrastruktury typu open source jako kodu (IaC), którego można użyć do aprowizowania i konfigurowania szerokiej gamy środowisk, w tym chmur publicznych i prywatnych wielosieciowych. W przeciwieństwie do interfejsu wiersza polecenia platformy Azure, który zapewnia imperatywne podejście do zarządzania zasobami, program Terraform jest zgodny z podejściem deklaratywnym.
Podejście imperatywne polega na pisaniu skryptów lub uruchamianiu sekwencji poleceń. Jawnie należy podać kroki do uruchomienia w celu wygenerowania żądanego wyniku. W przypadku korzystania z wdrożeń imperatywnych twoim zadaniem jest zarządzanie zależnościami, obsługą błędów i aktualizacjami zasobów. Podejście deklaratywne polega na napisaniu definicji opisującego pożądany wynik, a nie kroków, które należy wdrożyć; narzędzie określa optymalną metodę dostarczania tego wyniku. Robi to przez sprawdzenie bieżącego stanu środowiska, porównanie go ze stanem docelowym, a następnie zaimplementowanie zmian wymaganych do ich identycznego.
Uwaga
Red Hat Ansible to inne popularne narzędzie typu open source, którego można użyć do uzupełnienia funkcji narzędzia Terraform. Rozwiązanie Ansible ułatwia jednak aprowizowanie zasobów w chmurze i obsługuje zarówno zarządzanie konfiguracją, jak i wdrożenia aplikacji.
Bicep
Bicep oferuje alternatywną metodę aprowizacji deklaratywnej dla programu Terraform. Mimo że jest ona przeznaczona wyłącznie dla zasobów platformy Azure, możesz skorzystać z kilku funkcji integracji i użyteczności wspólnych dla technologii opartych na chmurze firmy Microsoft.
Uwaga
Aby zapoznać się z kompleksowym porównaniem narzędzi Bicep i Terraform, zobacz Porównanie programu Terraform i Bicep.
pomoc techniczna platformy Azure dwa typy szablonów na potrzeby aprowizacji deklaratywnej:
Szablon usługi Azure Resource Manager: ten szablon używa standardowego formatu pliku JavaScript Object Notation (JSON).
Szablon Bicep: ten szablon opiera się na języku specyficznym dla domeny (DSL), który firma Microsoft opracowała niedawno, aby uprościć środowisko tworzenia szablonów i ulepszyć wynikowe funkcje.
Oba te szablony umożliwiają wdrożenie praktycznie dowolnego zasobu platformy Azure. Te szablony można również łatwo zintegrować z systemami kontroli wersji i potokami wdrażania, co zwiększa automatyzację i niezawodność. Jednak w porównaniu z szablonami usługi Azure Resource Manager szablony Bicep oferują kilka dodatkowych korzyści, w tym bardziej zwięzłą składnię i wbudowane zarządzanie zależnościami.
Co zrobimy?
W tym module wybierzesz optymalną metodę wdrażania aprowizowania maszyn wirtualnych z systemem Linux na platformie Azure. Wybór zależy od kryteriów, które zostały ustalone w fazie planowania wdrożenia.
Jaki jest główny cel?
Po ukończeniu tego modułu będzie można aprowizować maszyny wirtualne platformy Azure z systemem Linux przy użyciu wybranej metodologii wdrażania. Będziesz również lepiej rozumieć najbardziej odpowiednie przypadki użycia dla każdej metody.