Zarządzanie maszynami wirtualnymi z systemem Linux platformy Azure

  • 5 min

Aby zoptymalizować możliwości zarządzania maszynami wirtualnymi z systemem Linux platformy Azure, należy zrozumieć interakcję między platformą Azure a systemem operacyjnym maszyny wirtualnej. Ta interakcja jest szczególnie istotna podczas aprowizacji maszyn wirtualnych.

Agenci zarządzania obsługiwani przez platformę

Aprowizowanie maszyn wirtualnych to proces tworzenia wartości parametrów konfiguracji maszyny wirtualnej platformy Azure, takich jak nazwa hosta, nazwa użytkownika i hasło, które są dostępne dla systemu operacyjnego podczas uruchamiania lub procesu rozruchu . Agent aprowizacji używa tych wartości, konfiguruje system operacyjny i raportuje wyniki po zakończeniu.

pomoc techniczna platformy Azure agentów aprowizacji cloud-init i agenta systemu Linux platformy Azure (WALA).

  • Agenci aprowizacji cloud-init są powszechnie używanym podejściem do dostosowywania systemu Linux podczas początkowego rozruchu. Za pomocą pakietu cloud-init można instalować pakiety i zapisywać pliki lub konfigurować użytkowników i zabezpieczenia. Ponieważ pakiet cloud-init jest wywoływany podczas początkowego procesu rozruchu, nie potrzebujesz więcej kroków ani wymaganych agentów, aby zastosować konfigurację. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz dokumentację cloud-init.

    Uwaga

    Firma Microsoft ulepsza proces konfiguracji maszyny wirtualnej w celu używania pakietu cloud-init zamiast agenta systemu Linux. Istniejący klienci pakietu cloud-init mogą używać swoich bieżących skryptów cloud-init, a nowi klienci mogą korzystać z rozbudowanych funkcji konfiguracji cloud-init.

  • WALA. WALA to agent specyficzny dla platformy Azure, którego można użyć do aprowizowania i konfigurowania maszyn wirtualnych platformy Azure. Możesz również użyć usługi WALA do zaimplementowania obsługi rozszerzeń platformy Azure.

Diagnostyka rozruchu i konsola szeregowa

Aby zoptymalizować zarządzanie procesem rozruchu i rozwiązywanie problemów z nim, można włączyć diagnostykę rozruchu i użyć konsoli szeregowej.

Włączanie diagnostyki rozruchu

Diagnostyka rozruchu pomaga analizować błędy rozruchu, zbierając informacje o dzienniku szeregowym i zrzuty ekranu. Diagnostykę rozruchu można włączyć podczas tworzenia maszyny wirtualnej lub po jej utworzeniu. Aby przyspieszyć proces aprowizacji, wybierz opcję zarządzanego konta magazynu, aby przechowywać dane diagnostyczne rozruchu.

Korzystanie z konsoli szeregowej maszyny wirtualnej platformy Azure

Dostęp do konsoli szeregowej maszyny wirtualnej platformy Azure umożliwia rozwiązywanie problemów z błędami rozruchu. Konsola szeregowa udostępnia konsolę opartą na tekście za pośrednictwem portu szeregowego maszyny ttyS0 wirtualnej z systemem Linux. Ten dostęp jest niezależny od łączności sieciowej lub stanu systemu operacyjnego.

Użytkownicy platformy Azure z co najmniej uprawnieniami na poziomie współautora mogą uzyskiwać dostęp do konsoli szeregowej przy użyciu witryny Azure Portal lub interfejsu wiersza polecenia platformy Azure. Aby korzystać z konsoli szeregowej, należy włączyć diagnostykę rozruchu.

Konsola szeregowa może pomóc przywrócić maszynę wirtualną do stanu operacyjnego w sytuacjach takich jak następujące scenariusze:

  • Uszkodzone pliki fstab tabeli systemu plików

  • Błędnie skonfigurowane reguły zapory

  • Uszkodzenie systemu plików

  • Problemy z konfiguracją protokołu SSH

  • Typowe problemy z modułem ładujący rozruchu:

    • Odliczanie menu GRUB na maszynach wirtualnych platformy Azure gen2. Ponieważ starszy sprzęt został usunięty z emulacji na maszynach wirtualnych platformy Azure generacji 2, czasomierz odliczania menu Grand Unified Bootloader (GRUB) może zbyt szybko odliczyć, aby wyświetlić ładowanie w czasie rzeczywistym domyślnego wpisu. Aby rozwiązać ten problem, zastąp "timeout=100000" domyślny wpis "timeout=5" w pliku /boot/grub/grub.conf lub /etc/default/grub lub ich odpowiedniki.

    • Błąd rozruchu jądra w kdump. Jeśli przechwytywanie zrzutu awaryjnego kończy się paniką jądra podczas rozruchu, należy zarezerwować więcej pamięci dla jądra. Na przykład w konfiguracji ubuntu GRUB zmień parametr crashkernel=384M-:128M na crashkernel=384M-:256M.