Wprowadzenie
Miary w modelach usługi Microsoft Power BI są niejawne lub jawne. Miary niejawne to automatyczne zachowania, które umożliwiają wizualizacjom podsumowywanie danych w kolumnach modelu. Miary jawne, nazywane po prostu miarami, to obliczenia, które można dodawać do modelu. Ten moduł koncentruje się na sposobie używania miar niejawnych.
W okienku Pola kolumna wyświetlana z symbolem sigma (∑ ) wskazuje dwa fakty:
- Jest to kolumna numeryczna.
- Po użyciu jej w wizualizacji wyświetlone zostanie podsumowanie wartości w kolumnie (jeśli dodana zostanie do pola obsługującego podsumowywanie).
Na poniższej ilustracji zwróć uwagę, że tabela Sales (Sprzedaż ) zawiera tylko pola, które można podsumować, w tym kolumnę obliczeniową Profit Amount (Kwota zysku ).
Jako autor modelu danych możesz kontrolować, czy i jak kolumna będzie podsumowywana, ustawiając właściwość Podsumowanie na Nie sumuj lub na wybraną funkcję agregującą. Jeśli ustawisz właściwość Podsumowanie na Nie sumuj, symbol sigma obok nazwy kolumny w okienku Pola nie będzie już widoczny.
Aby dowiedzieć się, jak autorzy raportów mogą korzystać z miar niejawnych, pobierz i otwórz plik Adventure Works DW 2020 M04.pbix.
W raporcie z tabeli Sales ( Sprzedaż ) dodaj pole Sales Amount (Kwota sprzedaży ) do wizualizacji macierzy, która grupuje rok obrachunkowy i miesiąc w wierszach.
Aby określić sposób podsumowywania kolumny, w panelu pól wizualizacji kliknij strzałkę dla pola Sales Amount i przejrzyj opcje dostępne w menu kontekstowym.
Zauważ, że obok funkcji agregującej Suma wyświetla się znacznik wyboru. Oznacza to, że dana kolumna jest podsumowywana poprzez zsumowanie wszystkich wartości w kolumnie. Funkcję agregującą można zmienić, wybierając dowolną z innych opcji: średnią, minimum itd.
Następnie do wizualizacji macierzy dodaj pole Unit Price (Cena jednostkowa).
Domyślnie podsumowywanie jest teraz ustawione na opcję Średnia. Nie należy sumować wartości cen jednostkowych, ponieważ są stawkami, czyli są nieaddytywne.
Miary niejawne pozwalają autorom raportów korzystać z domyślnych technik podsumowywania lub zmodyfikować je odpowiednio do potrzeb wizualizacji.
Kolumny numeryczne obsługują największą liczbę funkcji agregujących:
- Suma
- Średnia
- Minimum
- Maksimum
- Liczba (unikatowe)
- Liczba
- Odchylenie standardowe
- Wariancja
- Mediana
Podsumowywanie kolumn nienumerycznych
Kolumny nienumeryczne również można podsumowywać. Symbol sigma nie wyświetla się jednak obok ich nazw w okienku Pola, ponieważ domyślnie nie są podsumowywane.
Kolumny tekstowe obsługują następujące opcje agregacji:
- Pierwsze (alfabetycznie)
- Ostatnie (alfabetycznie)
- Liczba (unikatowe)
- Liczba
Kolumny dat obsługują następujące opcje agregacji:
- Najwcześniejsze
- Najnowsze
- Liczba (unikatowe)
- Liczba
Kolumny wartości logicznych obsługują następujące opcje agregacji:
- Liczba (unikatowe)
- Liczba
Zalety miar niejawnych
Miary niejawne mają kilka zalet. Stanowią prostą koncepcję, której łatwo się nauczyć i którą łatwo zastosować. Zapewniają autorom raportów elastyczność w wizualizowaniu danych modelu, a autorowi modelu danych oszczędzają pracy, ponieważ dzięki nim nie trzeba tworzyć obliczeń jawnych.
Ograniczenia miar niejawnych
Miary niejawne mają pewne ograniczenia. Pomimo ustawienia prawidłowej metody podsumowania autorzy raportów mogą ją zmienić i zagregować kolumnę w nieodpowiedni sposób. Na przykład w wizualizacji macierzy można zmienić funkcję agregującą kolumnę Unit Price na Suma.
Wizualizacja raportu przestrzega konfiguracji, ale teraz wygenerowała kolumnę Sum of Unit Price (Suma ceny jednostkowej ), która przedstawia mylące dane.
Największym ograniczeniem miar niejawnych jest to, że działają tylko w prostych scenariuszach — mogą podsumowywać tylko wartości kolumn używających konkretnych funkcji agregujących. Jeśli chcesz obliczyć na przykład proporcję między wielkością sprzedaży w każdym miesiącu a wielkością sprzedaży rocznej, musisz utworzyć miarę jawną za pomocą formuły Data Analysis Expressions (DAX), która pozwoli osiągnąć ten bardziej zaawansowany cel.
Miary niejawne nie działają podczas wykonywania na modelu zapytań za pomocą wyrażeń wielowymiarowych (MDX). Język MDX wymaga użycia miar jawnych i nie może podsumowywać danych w kolumnach. Jest on używany, gdy model semantyczny usługi Power BI jest odpytyany przy użyciu funkcji Analizuj w programie Excel lub gdy raport podzielony na strony usługi Power BI używa zapytania generowanego przez graficznego projektanta zapytań MDX.