Przejrzyj diagnostykę następnego przeskoku
Funkcja następnego przeskoku w usłudze Azure Network Watcher sprawdza, czy ruch jest kierowany do zamierzonego miejsca docelowego. Ta funkcja umożliwia wyświetlenie następnego punktu połączenia (lub następnego przeskoku) w trasie sieciowej i pomaga zweryfikować poprawną konfigurację sieci.
Informacje o następnym przeskoku
Przejrzyjmy właściwości konfiguracji i podsumowanie funkcji następnego przeskoku w usłudze Azure Network Watcher.
Funkcję następnego przeskoku skonfigurujesz przy użyciu następujących właściwości w witrynie Azure Portal:
- Subskrypcja i grupa zasobów
- Maszyna wirtualna i interfejs sieciowy
- Źródłowy adres IP
- Docelowy adres IP (jeśli chcesz potwierdzić, że określony element docelowy jest osiągalny)
Funkcja testuje następny punkt połączenia w konfiguracji trasy sieciowej.
Test następnego przeskoku zwraca trzy elementy:
- Typ następnego przeskoku
- Adres IP następnego przeskoku (jeśli jest dostępny)
- Tabela tras dla następnego przeskoku (jeśli jest dostępna)
Przykłady następnego przeskoku to Internet, Sieć wirtualna i Punkt końcowy usługi sieci wirtualnej.
Jeśli następny przeskok jest trasą zdefiniowaną przez użytkownika (UDR), proces zwraca trasę zdefiniowaną przez użytkownika. W przeciwnym razie następny przeskok zwraca trasę systemową.
Jeśli następny przeskok ma typ Brak, może istnieć prawidłowa trasa systemowa do docelowego adresu IP, ale żaden następny przeskok nie istnieje w celu kierowania ruchu do miejsca docelowego.
Kwestie do rozważenia podczas korzystania z następnego przeskoku
Funkcja następnego przeskoku jest idealna do identyfikowania nieodpowiadających maszyn wirtualnych lub uszkodzonych tras w sieci.
Po utworzeniu sieci wirtualnej platforma Azure tworzy kilka domyślnych tras wychodzącego ruchu sieciowego. Ruch wychodzący ze wszystkich zasobów (takich jak maszyny wirtualne) wdrożony w sieci wirtualnej jest kierowany na podstawie tras domyślnych platformy Azure. Możesz zastąpić domyślne trasy platformy Azure lub utworzyć inne trasy.
Może się okazać, że maszyna wirtualna nie może już komunikować się z innymi zasobami połączonymi przez określoną trasę. Możesz użyć funkcji następnego przeskoku, aby sprawdzić określony źródłowy i docelowy adres IP w konfiguracji.
Następny przeskok testuje komunikację między źródłem a miejscem docelowym i zgłasza typ następnego przeskoku w trasie ruchu. Następnie możesz usunąć, zmienić lub dodać trasę, aby rozwiązać problemy z routingiem.