Korzystanie ze zmiennych środowiskowych podczas testów generycznych

Aby zaprogramować test rodzajowy, wpisz informacje w pola na stronie testu rodzajowego.W kilku z tych pól wpisz ścieżki do folderów.Chociaż ścieżki te można trwale zakodować, możesz także użyć zmiennych środowiskowych, aby reprezentować ścieżki w poniższych polach:

• docelowy plik wykonywalny

• argumenty wiersza polecenia

• lokalizacja pliku wyników podsumowania

• elementy wdrożenia

Możesz użyć dowolnej zmiennej środowiskowej zdefiniowanej przez system lub przez użytkownika, takiej jak SystemDrive, ProgramFiles i UserProfile.Szczególnie przydatną zmienną jest ComSpec.ComSpec rozwija się do pełnej ścieżki cmd.exe, który jest plikiem wykonywalnym wiersza polecenia.Możesz użyć ComSpec, aby uruchamiać skrypty wiersza polecenia, takie jak pliki .bat.

[!UWAGA]

Zmienne środowiskowe nie są rozróżniane ze względu na wielkość liter.

Aby określić, które zmienne środowiskowe są ustawione i jakie wartości posiadają, wpisz set w wierszu polecenia.

Domyślnie, niezdefiniowane zmienne środowiskowe są rozwijane w pusty ciąg.Na przykład, jeśli określisz %MyExecutableDir%MyExecutable.exe w teście rodzajowym, ale MyExecutableDir nie jest zdefiniowane, silnik testowy traktuje ten ciąg jako MyExecutable.exe i próbuje uruchomić go w katalogu wdrażania.To zadziała, gdy MyExecutable.exe zostało wdrożone.

Można użyć zmiennej środowiskowej do kontroli folderu, w którym silnik testowy uruchamia test.Na przykład, jeśli ustawisz MyExecutableDir na E:\builds\drop\...\Bin\, silnik testowy spróbuje uruchomić plik w tej lokalizacji.Ta technika jest przydatna, jeśli testy nie mogą być przenoszone, co może nastąpić w przypadku, gdy test znajduje się w kontroli źródła.

Wymagania

• Visual Studio Ultimate, Visual Studio Premium

Zobacz też

Koncepcje

Korzystanie z pliku podsumowującego wyniki podczas testu generycznego