Udostępnij za pośrednictwem

make_unique

  • Artykuł

Tworzy i zwraca unique_ptr do obiektu określonego typu, który jest konstruowany przy użyciu określonych argumentów.

// make_unique<T>
template<class T, 
    class... Types>
    unique_ptr<T> make_unique(Types&&... Args)
    {
    return (unique_ptr<T>(new T(forward<Types>(Args)...))); 
    }

// make_unique<T[]>
template<class T>
    make_unique(size_t Size) 
    { 
    return (unique_ptr<T>(new Elem[Size]())); 
    }

// make_unique<T[N]> disallowed
template<class T, 
    class... Types>
    typename enable_if<extent<T>::value != 0, 
        void>::type make_unique(Types&&...) = delete;

Parametry

  • T
    Typ obiektu, na który będzie wskazywał unique_ptr.

  • Types
    Typy argumentów konstruktora określone przez Args.

  • Args
    Argumenty do przekazania do konstruktora obiektu typu T.

  • Elem
    Tablica elementów typu T.

  • Size
    Liczba elementów do przydzielenia miejsca w nowej tablicy.

Wartość zwrócona

unique_ptr do obiektu określonego typu T.

Uwagi

Pierwsze przeciążenie jest używane dla pojedynczych obiektów, drugie przeciążenie jest wywoływane dla tablic a trzecie przeciążenie zapobiega określeniu rozmiaru tablicy w argumencie typu (make_unique<T[N]>); ta konstrukcja nie jest obsługiwana przez bieżący standard.Kiedy używasz make_unique do tworzenia unique_ptr do tablicy, musisz oddzielnie zainicjować elementy tablicy.Jeżeli rozważasz to przeciążenie, być może być lepszym rozwiązaniem jest użycie kontenera std::vector.

Ponieważ make_unique jest starannie zaimplementowane z uwzględnieniem bezpieczeństwa pod względem wyjątków, rekomendujemy użycie make_unique zamiast bezpośredniego wywołania konstruktorów unique_ptr.

Przykład

Poniższy przykład ilustruje sposób używania metody make_unique.Aby uzyskać więcej przykładów, zobacz Porady: tworzenie wystąpień unique_ptr i korzystanie z nich.

class Animal
{
private:
    std::wstring genus;
    std::wstring species;
    int age;
    double weight;
public:
    Animal(const wstring&, const wstring&, int, double){/*...*/ }
    Animal(){}
};

void MakeAnimals()
{
    // Use the Animal default constructor.
    unique_ptr<Animal> p1 = make_unique<Animal>();

    // Use the constructor that matches these arguments
    auto p2 = make_unique<Animal>(L"Felis", L"Catus", 12, 16.5);

    // Create a unique_ptr to an array of 5 Animals
    unique_ptr<Animal[]> p3 = make_unique<Animal[]>(5);

    // Initialize the elements
    p3[0] = Animal(L"Rattus", L"norvegicus", 3, 2.1);
    p3[1] = Animal(L"Corynorhinus", L"townsendii", 4, 1.08);

    // auto p4 = p2; //C2280

    vector<unique_ptr<Animal>> vec;
    // vec.push_back(p2); //C2280 
    // vector<unique_ptr<Animal>> vec2 = vec; // C2280 

    // OK. p2 no longer points to anything
    vec.push_back(std::move(p2)); 

    // unique_ptr overloads operator bool
    wcout << boolalpha << (p2 == false) << endl; // Prints "true" 

    // OK but now you have two pointers to the same memory location
    Animal* pAnimal = p2.get();

    // OK. p2 no longer points to anything
    Animal* p5 = p2.release();
}

Po pojawieniu się błędu C2280 w połączeniu z unique_ptr, prawie na pewno wystąpiła próba wywołania jej konstruktora kopiującego, który jest usuniętą funkcją.

Wymagania

<pamięć>

Zobacz też

Zadania

Porady: tworzenie wystąpień unique_ptr i korzystanie z nich