Udostępnij za pośrednictwem


Tworzenie i wdrażanie maszyn wirtualnych — omówienie

 

Data opublikowania: marzec 2016

Dotyczy: System Center 2012 SP1 - Virtual Machine Manager, System Center 2012 R2 Virtual Machine Manager, System Center 2012 - Virtual Machine Manager

Program Virtual Machine Manager (VMM) udostępnia wiele metod tworzenia i wdrażania maszyn wirtualnych oraz stosowania standardowych ustawień konfiguracji do tych maszyn wirtualnych.W tej części przedstawiono informacje o tych metodach oraz innych pojęciach związanych z maszynami wirtualnymi.

Metody tworzenia i wdrażania maszyn wirtualnych

  • Tworzenie i wdrażanie autonomicznej maszyny wirtualnej. Autonomiczną maszynę wirtualną można utworzyć ręcznie przy użyciu następujących metod:

    • Tworzenie i wdrażanie maszyny wirtualnej za pomocą pustego wirtualnego dysku twardego. Po utworzeniu maszyny wirtualnej przy użyciu tej metody można zainstalować system operacyjny z obrazu iso, dysku CD, dysku DVD lub z usługi rozruchu sieciowego, jeśli serwer środowiska wykonawczego przed uruchomieniem systemu (PXE) jest dostępny.Instrukcje znajdują się w temacie Sposób tworzenia i wdrażania maszyny wirtualnej na podstawie pusty wirtualny dysk twardy.

    • Tworzenie i wdrażanie maszyny wirtualnej na podstawie istniejącego wirtualnego dysku twardego. Przy użyciu tej metody można utworzyć maszynę wirtualną na podstawie istniejącego wirtualnego dysku twardego przechowywanego w bibliotece programu VMM.Zalecane jest korzystanie z wirtualnego dysku twardego, który został uogólniony za pomocą programu Sysprep; w przeciwnym razie nowa maszyna wirtualna będzie miała tożsamość identyczną z tożsamością maszyny źródłowej.Instrukcje znajdują się w temacie Tworzenie i wdrażanie maszyny wirtualnej na podstawie istniejącego wirtualnego dysku twardego.

    • Tworzenie i wdrażanie maszyny wirtualnej na podstawie istniejącej maszyny wirtualnej. Przy użyciu tej metody można sklonować istniejącą maszynę wirtualną z biblioteki programu VMM w celu utworzenia nowej.Zalecane jest sklonowanie maszyny wirtualnej, która została uogólniona za pomocą programu Sysprep, tak aby sklonowane maszyny wirtualne nie miały tej samej tożsamości.Począwszy od programu System Center 2012 R2, podczas tworzenia maszyny wirtualnej przy użyciu tej metody program Virtual Machine Manager automatycznie używa dysku różnicowego, jeśli wykryje dysk podstawowy na hoście, na którym tworzona jest klonowana maszyna wirtualna.

  • Tworzenie i wdrażanie maszyny wirtualnej z wykorzystaniem konwersji wirtualna-wirtualna (V2V). Ta metoda umożliwia skopiowanie istniejącej maszyny wirtualnej VMware i utworzenie maszyny wirtualnej Hyper-V.Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Jak przekonwertować maszyny wirtualne VMware na maszyny wirtualne funkcji Hyper-V (V2V) przy użyciu programu VMM.

    Oprócz tego do konwersji V2V można użyć konwertera Microsoft Virtual Machine Converter (MVMC).Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Microsoft Virtual Machine Converter 3.0.

  • Tworzenie i wdrażanie maszyny wirtualnej z wykorzystaniem konwersji fizyczna-wirtualna (P2V). Ta metoda umożliwia przekonwertowanie istniejącego komputera fizycznego na maszynę wirtualną, jeśli używany jest program VMM w programie System Center 2012 lub System Center 2012 z dodatkiem Service Pack 1 (SP1).Konwersje P2V są wykonywane tylko jako optymalne rozwiązanie.Więcej informacji o konwersji P2V można znaleźć w temacie Jak wdrożyć maszynę wirtualną poprzez konwersję komputera fizycznego (P2V).

    W celu przeprowadzenia konwersji P2V można również użyć programu Microsoft Virtual Machine Converter (MVMC).Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Microsoft Virtual Machine Converter 3.0.

    Uwaga

    Począwszy od programu System Center 2012 R2, konwersja P2V w programie VMM nie jest już możliwa.Zamiast tego należy użyć programu MVMC.Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Microsoft Virtual Machine Converter 3.0.

  • Tworzenie i wdrażanie maszyny wirtualnej przy użyciu szablonu maszyny wirtualnej. Ta metoda umożliwia tworzenie maszyn wirtualnych ze spójnymi ustawieniami konfiguracji pobranymi z szablonu.Szablony maszyn wirtualnych to wstępnie skonfigurowane obiekty XML przechowywane w bibliotece programu VMM.Za pomocą szablonów można kontrolować i ograniczać konfiguracje maszyn wirtualnych dostępne do wyboru dla użytkowników samoobsługi.Z szablonami skojarzonych jest wiele właściwości, w tym profil systemu operacyjnego gościa, profil sprzętu i co najmniej jeden plik VHD, który może zostać użyty do utworzenia nowej maszyny wirtualnej.W celu utworzenia szablonów maszyn wirtualnych należy najpierw utworzyć wymagane profile, a następnie utworzyć szablony na podstawie tych profilów.Szablony mogą być tworzone na podstawie istniejącego szablonu, wirtualnego dysku twardego przechowywanego w bibliotece lub istniejącej maszyny wirtualnej wdrożonej na hoście.

    Począwszy od programu System Center 2012 R2 w przypadku tworzenia i wdrażania maszyny wirtualnej za pomocą tej metody użycie dysku różnicowego jest optymalizowane, co zapewnia większą wydajność procesu.

  • Tworzenie i wdrażanie maszyn wirtualnych w ramach wdrożenia usługi. W programie VMM można tworzyć usługi stanowiące logiczne grupy maszyn wirtualnych, które są razem konfigurowane i wdrażane oraz zarządzane jako pojedynczy element.Usługi mogą być jednowarstwowe lub wielowarstwowe.Usługa jednowarstwowa składa się z jednej maszyny wirtualnej, która udostępnia dodatkowe ustawienia konfiguracji oprócz tych zapewnianych przez szablon maszyny wirtualnej.Usługa wielowarstwowa zawiera wiele maszyn wirtualnych.Przykładowo usługa wielowarstwowa może składać się z warstwy programu SQL Server, warstwy programu Server App-V i warstwy aplikacji sieci Web.W celu zdefiniowania usługi należy skonfigurować szablon usługi, który zawiera informacje o maszynach wirtualnych wdrożonych w usłudze.Można utworzyć nowy szablon usługi lub skorzystać z istniejącego szablonu maszyny wirtualnej.

    Począwszy od programu System Center 2012 R2 w przypadku tworzenia i wdrażania maszyny wirtualnej za pomocą tej metody użycie dysku różnicowego jest optymalizowane, co zapewnia większą wydajność procesu.

  • Szybka obsługa maszyn wirtualnych W programie VMM można szybko obsługiwać maszyny wirtualne dzięki wykorzystaniu technologii kopiowania sieci SAN, takich jak funkcje migawki i klonowania.Szybka obsługa jest dostępna dla autonomicznych maszyn wirtualnych i dla maszyn wirtualnych wdrażanych jako usługa.Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Omówienie szybkiej obsługi administracyjnej maszyn wirtualnych przy użyciu kopii w sieci SAN.

Tworzenie i wdrażanie maszyn wirtualnych z wykorzystaniem dysków różnicowych

Począwszy od programu System Center 2012 R2 obsługa dysków różnicowych została zoptymalizowana.Z dysków różnicowych można korzystać w przypadku tworzenia maszyn wirtualnych na podstawie szablonu maszyny wirtualnej lub w ramach usługi.Dyski różnicowe są skojarzone z podstawowym wirtualnym dyskiem twardym, który nie jest zmieniany.Dysk podstawowy współdziała z dyskami różnicowymi zawierającymi wszystkie zmiany dysku podstawowego.To pozwala izolować zmiany dysku podstawowego i zoptymalizować kilka operacji w programie VMM powiązanych z maszynami wirtualnymi.Dysponując niewielkim początkowym zestawem dysków wirtualnych, można użyć dysków różnicowych, dzięki czemu duża część danych dyskowych będzie współużytkowana przez wiele dysków wirtualnych.

Program VMM optymalizuje obsługę dysków różnicowych w celu zapewnienia następujących korzyści:

  • Zoptymalizowana migracja magazynu z wykorzystaniem dysków różnicowych.Podczas migracji program VMM nie przeprowadza migracji dysków podstawowych, chyba że jest to konieczne.

  • Optymalizuj czas wdrażania maszyny wirtualnej, korzystając z dysków różnicowych.Program VMM podejmie próbę identyfikacji i wykorzystania dysków różnicowych na komputerze docelowym.

  • Gdy używane są dyski różnicowe, wdrożenie podstawowego dysku wirtualnego jest optymalizowane dzięki wykorzystaniu funkcji Offloaded Data Transfers (ODX) systemu Windows, która jest w stanie kopiować pliki na maszynę gościa podczas wdrażania usługi.

  • Optymalizuj czas i magazyn klonowania maszyn wirtualnych, korzystając z dysków różnicowych.Program VMMzapewnia możliwość tworzenia i wykorzystywania dysków różnicowych podczas operacji klonowania.

W przypadku korzystania z dysków różnicowych administrator powinien zwrócić uwagę na następujące kwestie:

  • Należy zapewnić usuwanie nieużywanych podstawowych dysków wirtualnych z hostów.

  • Jeśli podstawowy dysk wirtualny zostanie uszkodzony lub z innej przyczyny przestanie być dostępny, wszystkie dyski wirtualne zależne od tego utraconego dysku również zostaną utracone.Jak w przypadku wszystkich danych o krytycznym znaczeniu, należy przestrzegać planu wykonywania kopii zapasowych, który zapewni wysoką dostępność podstawowych dysków wirtualnych.

Szybkie kopiowanie plików

Podczas wdrażania maszyn wirtualnych program VMM musi przenosić i kopiować duże pliki, na przykład pliki VHD, między dwiema lokalizacjami.Począwszy od programu VMM platformy System Center 2012 R2 szybkie kopiowanie plików poprawia wydajność transferu plików, przede wszystkim dzięki wykorzystaniu funkcji odciążającego transferu danych (ODX) wprowadzonej w systemie Windows Server 2012 R2.W programie VMM usługa inteligentnego transferu w tle (BITS) jest nadal używana jako mechanizm transferu plików.Jednak począwszy od platformy System Center 2012 R2 program VMM korzysta z funkcji ODX, gdy jest to możliwe (na przykład podczas kopiowania plików do sieci SAN, które obsługują funkcję ODX).Znacznie skraca to czas wdrażania maszyn wirtualnych.Informacje o funkcji ODX systemu Windows można znaleźć w temacie Windows Offloaded Data Transfers Overview (Funkcja Offloaded Data Transfers w systemie Windows — omówienie).

Zobacz też

Creating and Deploying Virtual Machines in VMM (Tworzenie i wdrażanie maszyn wirtualnych w programie VMM)