Udostępnij za pośrednictwem


Invoke-WebRequest

Pobiera zawartość ze strony internetowej w Internecie.

Składnia

Invoke-WebRequest
      [-UseBasicParsing]
      [-Uri] <Uri>
      [-WebSession <WebRequestSession>]
      [-SessionVariable <String>]
      [-Credential <PSCredential>]
      [-UseDefaultCredentials]
      [-CertificateThumbprint <String>]
      [-Certificate <X509Certificate>]
      [-UserAgent <String>]
      [-DisableKeepAlive]
      [-TimeoutSec <Int32>]
      [-Headers <IDictionary>]
      [-MaximumRedirection <Int32>]
      [-Method <WebRequestMethod>]
      [-Proxy <Uri>]
      [-ProxyCredential <PSCredential>]
      [-ProxyUseDefaultCredentials]
      [-Body <Object>]
      [-ContentType <String>]
      [-TransferEncoding <String>]
      [-InFile <String>]
      [-OutFile <String>]
      [-PassThru]
      [<CommonParameters>]

Opis

Polecenie Invoke-WebRequest cmdlet wysyła żądania HTTP, HTTPS, FTP i FILE do strony internetowej lub usługi internetowej. Analizuje odpowiedź i zwraca kolekcje formularzy, łączy, obrazów i innych znaczących elementów HTML.

To polecenie cmdlet zostało wprowadzone w Windows PowerShell 3.0.

Uwaga

Domyślnie kod skryptu na stronie internetowej może być uruchamiany, gdy strona jest analizowana w celu wypełnienia ParsedHtml właściwości. Użyj przełącznika, -UseBasicParsing aby pominąć tę opcję.

Przykłady

Przykład 1. Wysyłanie żądania internetowego

To polecenie używa Invoke-WebRequest polecenia cmdlet do wysyłania żądania internetowego do witryny Bing.com.

$R = Invoke-WebRequest -URI https://www.bing.com?q=how+many+feet+in+a+mile
$R.AllElements | Where-Object {
    $_.name -like "* Value" -and $_.tagName -eq "INPUT"
} | Select-Object Name, Value

name       value
----       -----
From Value 1
To Value   5280

Pierwsze polecenie wystawia żądanie i zapisuje odpowiedź w zmiennej $R .

Drugie polecenie filtruje obiekty we właściwości AllElements , gdzie właściwość name jest podobna do "* Value", a tagName to "INPUT". Przefiltrowane wyniki są przesyłane potokiem, aby wybrać Select-Object właściwości nazwy i wartości .

Przykład 2. Używanie stanowej usługi internetowej

W tym przykładzie pokazano, jak używać Invoke-WebRequest polecenia cmdlet z stanową usługą internetową, taką jak Facebook.

$R = Invoke-WebRequest https://www.facebook.com/login.php -SessionVariable fb
# This command stores the first form in the Forms property of the $R variable in the $Form variable.
$Form = $R.Forms[0]
# This command shows the fields available in the Form.
$Form.fields

Key                     Value
---                     -----
...
email
pass
...

# These commands populate the username and password of the respective Form fields.
$Form.Fields["email"]="User01@Fabrikam.com"
$Form.Fields["pass"]="P@ssw0rd"
# This command creates the Uri that will be used to log in to facebook.
# The value of the Uri parameter is the value of the Action property of the form.
$Uri = "https://www.facebook.com" + $Form.Action
# Now the Invoke-WebRequest cmdlet is used to sign into the Facebook web service.
# The WebRequestSession object in the $FB variable is passed as the value of the WebSession parameter.
# The value of the Body parameter is the hash table in the Fields property of the form.
# The value of the *Method* parameter is POST. The command saves the output in the $R variable.
$R = Invoke-WebRequest -Uri $Uri -WebSession $FB -Method POST -Body $Form.Fields
$R.StatusDescription

Pierwsze polecenie używa Invoke-WebRequest polecenia cmdlet do wysyłania żądania logowania. Polecenie określa wartość "FB" dla wartości parametru SessionVariable i zapisuje wynik w zmiennej $R . Po zakończeniu $R wykonywania polecenia zmienna zawiera obiekt HtmlWebResponseObject , a zmienna $FB zawiera obiekt WebRequestSession .

Po zalogowaniu Invoke-WebRequest się polecenia cmdlet do serwisu facebook właściwość StatusDescription obiektu odpowiedzi internetowej w zmiennej $R wskazuje, że użytkownik jest pomyślnie zalogowany.

To polecenie pobiera linki na stronie internetowej.

(Invoke-WebRequest -Uri "https://devblogs.microsoft.com/powershell/").Links.Href

Polecenie Invoke-WebRequest cmdlet pobiera zawartość strony internetowej. Następnie właściwość Links zwróconego obiektu HtmlWebResponseObject służy do wyświetlania właściwości Href każdego łącza.

Przykład 4. Przechwytywanie komunikatów o niepowodzeniu powodzenia z Invoke-WebRequest

W Invoke-WebRequest przypadku napotkania komunikatu HTTP o niepowodzeniu powodzenia (404, 500 itp.), zwraca on brak danych wyjściowych i zgłasza błąd zakończenia. Aby przechwycić błąd i wyświetlić kod stanu , możesz ująć wykonywanie w try/catch bloku. W poniższym przykładzie pokazano, jak to zrobić.

try
{
    $response = Invoke-WebRequest -Uri "www.microsoft.com/unkownhost" -ErrorAction Stop
    # This will only execute if the Invoke-WebRequest is successful.
    $StatusCode = $Response.StatusCode
}
catch
{
    $StatusCode = $_.Exception.Response.StatusCode.value__
}
$StatusCode

404

Pierwsze wywołanie Invoke-WebRequest polecenia z komunikatem ErrorAction of Stop, co wymusza Invoke-WebRequest zgłoszenie błędu zakończenia dla wszystkich żądań, które zakończyły się niepowodzeniem. Błąd zakończenia jest przechwytywane przez catch blok, który pobiera kod stanu z obiektu Exception .

Parametry

-Body

Określa treść żądania. Treść to zawartość żądania, która jest zgodna z nagłówkami. Możesz również przekazać wartość treści do Invoke-WebRequest.

Parametr Treść może służyć do określenia listy parametrów zapytania lub określenia zawartości odpowiedzi.

Gdy dane wejściowe to żądanie GET, a treść to IDictionary (zazwyczaj tabela skrótów), treść jest dodawana do identyfikatora URI jako parametrów zapytania. W przypadku innych żądań GET treść jest ustawiana jako wartość treści żądania w formacie standardowym name=value .

Gdy treść jest formularzem lub jest to dane wyjściowe Invoke-WebRequest wywołania, program PowerShell ustawia zawartość żądania na pola formularza. Na przykład:

$r = Invoke-WebRequest https://website.com/login.aspx $r.Forms\[0\].Name = "MyName" $r.Forms\[0\].Password = "MyPassword" Invoke-RestMethod https://website.com/service.aspx -Body $r

  • Lub-

Invoke-RestMethod https://website.com/service.aspx -Body $r.Forms\[0\]

Type:Object
Position:Named
Default value:None
Required:False
Accept pipeline input:True
Accept wildcard characters:False

-Certificate

Określa certyfikat klienta używany do bezpiecznego żądania internetowego. Wprowadź zmienną zawierającą certyfikat lub polecenie lub wyrażenie, które pobiera certyfikat.

Aby znaleźć certyfikat, użyj Get-PfxCertificate lub użyj Get-ChildItem polecenia cmdlet na dysku Certyfikat (Cert:). Jeśli certyfikat jest nieprawidłowy lub nie ma wystarczającego urzędu, polecenie kończy się niepowodzeniem.

Type:X509Certificate
Position:Named
Default value:None
Required:False
Accept pipeline input:False
Accept wildcard characters:False

-CertificateThumbprint

Określa cyfrowy certyfikat klucza publicznego (X509) konta użytkownika z uprawnieniami do wysyłania żądania. Wprowadź odcisk palca certyfikatu certyfikatu. Certyfikaty są używane w uwierzytelnianiu opartym na certyfikatach klienta. Mogą być mapowane tylko na konta użytkowników lokalnych; nie działają z kontami domeny.

Aby uzyskać odcisk palca certyfikatu, użyj Get-Item polecenia lub Get-ChildItem na dysku programu PowerShell Cert: .

Type:String
Position:Named
Default value:None
Required:False
Accept pipeline input:False
Accept wildcard characters:False

-ContentType

Określa typ zawartości żądania internetowego.

Jeśli ten parametr zostanie pominięty, a metoda żądania to POST, Invoke-WebRequest ustawia typ zawartości na wartość application/x-www-form-urlencoded. W przeciwnym razie typ zawartości nie jest określony w wywołaniu.

Type:String
Position:Named
Default value:None
Required:False
Accept pipeline input:False
Accept wildcard characters:False

-Credential

Określa konto użytkownika, które ma uprawnienia do wysyłania żądania. Wartość domyślna to użytkownik bieżący.

Wpisz nazwę użytkownika, taką jak User01 lub Domain01\User01, lub wprowadź obiekt PSCredential , taki jak jeden wygenerowany przez Get-Credential polecenie cmdlet.

Type:PSCredential
Position:Named
Default value:Current user
Required:False
Accept pipeline input:False
Accept wildcard characters:False

-DisableKeepAlive

Wskazuje, że polecenie cmdlet ustawia wartość KeepAlive w nagłówku HTTP na False. Domyślnie keepAlive ma wartość True. KeepAlive ustanawia trwałe połączenie z serwerem w celu ułatwienia kolejnych żądań.

Type:SwitchParameter
Position:Named
Default value:KeepAlive
Required:False
Accept pipeline input:False
Accept wildcard characters:False

-Headers

Określa nagłówki żądania internetowego. Wprowadź tabelę skrótu lub słownik.

Aby ustawić nagłówki UserAgent , użyj parametru UserAgent . Nie można użyć tego parametru do określenia nagłówków UserAgent lub cookie.

Type:IDictionary
Position:Named
Default value:None
Required:False
Accept pipeline input:False
Accept wildcard characters:False

-InFile

Pobiera zawartość żądania internetowego z pliku.

Wprowadź ścieżkę i nazwę pliku. Jeśli pominięto ścieżkę, wartość domyślna to bieżąca lokalizacja.

Type:String
Position:Named
Default value:None
Required:False
Accept pipeline input:False
Accept wildcard characters:False

-MaximumRedirection

Określa, ile razy program PowerShell przekierowuje połączenie z alternatywnym identyfikatorem URI (Uniform Resource Identifier) przed niepowodzeniem połączenia. Wartość domyślna to 5. Wartość 0 (zero) uniemożliwia wszystkie przekierowania.

Type:Int32
Position:Named
Default value:5
Required:False
Accept pipeline input:False
Accept wildcard characters:False

-Method

Określa metodę używaną dla żądania internetowego. Dopuszczalne wartości dla tego parametru to:

  • Default
  • Usuń
  • Get
  • Head
  • Merge
  • Opcje
  • Patch
  • Wpis
  • Put
  • Ślad
Type:WebRequestMethod
Accepted values:Default, Get, Head, Post, Put, Delete, Trace, Options, Merge, Patch
Position:Named
Default value:Default
Required:False
Accept pipeline input:False
Accept wildcard characters:False

-OutFile

Określa plik wyjściowy, dla którego to polecenie cmdlet zapisuje treść odpowiedzi. Wprowadź ścieżkę i nazwę pliku. Jeśli pominięto ścieżkę, wartość domyślna to bieżąca lokalizacja.

Domyślnie Invoke-WebRequest zwraca wyniki do potoku. Aby wysłać wyniki do pliku i do potoku, użyj parametru Passthru .

Type:String
Position:Named
Default value:None
Required:False
Accept pipeline input:False
Accept wildcard characters:False

-PassThru

Wskazuje, że polecenie cmdlet zwraca wyniki oprócz zapisywania ich w pliku. Ten parametr jest prawidłowy tylko wtedy, gdy parametr OutFile jest również używany w poleceniu .

Type:SwitchParameter
Position:Named
Default value:False
Required:False
Accept pipeline input:False
Accept wildcard characters:False

-Proxy

Określa serwer proxy dla żądania, zamiast łączyć się bezpośrednio z zasobem internetowym. Wprowadź identyfikator URI serwera proxy sieci.

Type:Uri
Position:Named
Default value:None
Required:False
Accept pipeline input:False
Accept wildcard characters:False

-ProxyCredential

Określa konto użytkownika, które ma uprawnienia do używania serwera proxy określonego przez parametr serwera proxy . Wartość domyślna to użytkownik bieżący.

Wpisz nazwę użytkownika, taką jak User01 lub Domain01\User01, lub wprowadź obiekt PSCredential , taki jak jeden wygenerowany przez Get-Credential polecenie cmdlet.

Ten parametr jest prawidłowy tylko wtedy, gdy parametr serwera proxy jest również używany w poleceniu. W tym samym poleceniu nie można użyć parametrów ProxyCredential i ProxyUseDefaultCredentials .

Type:PSCredential
Position:Named
Default value:Current user
Required:False
Accept pipeline input:False
Accept wildcard characters:False

-ProxyUseDefaultCredentials

Wskazuje, że polecenie cmdlet używa poświadczeń bieżącego użytkownika do uzyskiwania dostępu do serwera proxy określonego przez parametr proxy .

Ten parametr jest prawidłowy tylko wtedy, gdy parametr serwera proxy jest również używany w poleceniu. W tym samym poleceniu nie można użyć parametrów ProxyCredential i ProxyUseDefaultCredentials .

Type:SwitchParameter
Position:Named
Default value:None
Required:False
Accept pipeline input:False
Accept wildcard characters:False

-SessionVariable

Określa zmienną, dla której to polecenie cmdlet tworzy sesję żądania internetowego i zapisuje ją w wartości. Wprowadź nazwę zmiennej bez symbolu znaku dolara ($).

Po określeniu zmiennej Invoke-WebRequest sesji program tworzy obiekt sesji żądania internetowego i przypisuje go do zmiennej o określonej nazwie w sesji programu PowerShell. Możesz użyć zmiennej w sesji zaraz po zakończeniu wykonywania polecenia.

W przeciwieństwie do sesji zdalnej sesja żądania sieci Web nie jest trwałym połączeniem. Jest to obiekt, który zawiera informacje o połączeniu i żądaniu, w tym pliki cookie, poświadczenia, maksymalną wartość przekierowania i parametry agenta użytkownika. Służy do udostępniania stanu i danych między żądaniami internetowymi.

Aby użyć sesji żądania internetowego w kolejnych żądaniach sieci Web, określ zmienną sesji w wartości parametru WebSession . Program PowerShell używa danych w obiekcie sesji żądania internetowego podczas nawiązywania nowego połączenia. Aby zastąpić wartość w sesji żądania internetowego, użyj parametru polecenia cmdlet, takiego jak UserAgent lub Credential. Wartości parametrów mają pierwszeństwo przed wartościami w sesji żądania internetowego.

W tym samym poleceniu nie można użyć parametrów SessionVariable i WebSession .

Type:String
Aliases:SV
Position:Named
Default value:None
Required:False
Accept pipeline input:False
Accept wildcard characters:False

-TimeoutSec

Określa, jak długo żądanie może być oczekujące przed upływem limitu czasu. Wprowadź wartość w sekundach. Wartość domyślna 0 określa limit czasu nieokreślony.

Zwrócenie lub przekroczenie limitu czasu zapytania systemu nazw domen (DNS) może potrwać do 15 sekund. Jeśli żądanie zawiera nazwę hosta, która wymaga rozwiązania, a właściwość TimeoutSec zostanie ustawiona na wartość większą niż zero, ale krótsza niż 15 sekund, może upłynąć 15 sekund lub więcej, zanim zostanie zgłoszony wyjątek WebException i upłynął limit czasu żądania.

Type:Int32
Position:Named
Default value:None
Required:False
Accept pipeline input:False
Accept wildcard characters:False

-TransferEncoding

Określa wartość nagłówka odpowiedzi HTTP kodowania transferu. Dopuszczalne wartości dla tego parametru to:

  • Fragmentaryczne
  • Kompresji
  • Deflate
  • Gzip
  • Tożsamość
Type:String
Accepted values:chunked, compress, deflate, gzip, identity
Position:Named
Default value:None
Required:False
Accept pipeline input:False
Accept wildcard characters:False

-Uri

Określa identyfikator URI (Uniform Resource Identifier) zasobu internetowego, do którego jest wysyłane żądanie internetowe. Wprowadź identyfikator URI. Ten parametr obsługuje wartości HTTP, HTTPS, FTP i FILE.

Ten parametr jest wymagany.

Type:Uri
Position:0
Default value:None
Required:True
Accept pipeline input:False
Accept wildcard characters:False

-UseBasicParsing

Wskazuje, że polecenie cmdlet używa obiektu odpowiedzi dla zawartości HTML bez analizy modelu DOM (Document Object Model). Ten parametr jest wymagany, gdy program Internet Explorer nie jest zainstalowany na komputerach, na przykład w instalacji Server Core systemu operacyjnego Windows Server.

Type:SwitchParameter
Position:Named
Default value:False
Required:False
Accept pipeline input:False
Accept wildcard characters:False

-UseDefaultCredentials

Wskazuje, że cmdet używa poświadczeń bieżącego użytkownika do wysłania żądania internetowego.

Type:SwitchParameter
Position:Named
Default value:False
Required:False
Accept pipeline input:False
Accept wildcard characters:False

-UserAgent

Określa ciąg agenta użytkownika dla żądania internetowego. Domyślny agent użytkownika jest podobny do Mozilla/5.0 (Windows NT; Windows NT 6.1; en-US) WindowsPowerShell/3.0 niewielkich zmian dla każdego systemu operacyjnego i platformy.

Aby przetestować witrynę internetową przy użyciu standardowego ciągu agenta użytkownika używanego przez większość przeglądarek internetowych, użyj właściwości klasy PSUserAgent , takich jak Chrome, FireFox, InternetExplorer, Opera i Safari. Na przykład następujące polecenie używa ciągu agenta użytkownika dla programu Internet Explorer

Type:String
Position:Named
Default value:None
Required:False
Accept pipeline input:False
Accept wildcard characters:False

-WebSession

Określa sesję żądania internetowego. Wprowadź nazwę zmiennej, w tym znak dolara ($).

Aby zastąpić wartość w sesji żądania internetowego, użyj parametru polecenia cmdlet, takiego jak UserAgent lub Credential. Wartości parametrów mają pierwszeństwo przed wartościami w sesji żądania internetowego.

W przeciwieństwie do sesji zdalnej sesja żądania sieci Web nie jest trwałym połączeniem. Jest to obiekt, który zawiera informacje o połączeniu i żądaniu, w tym pliki cookie, poświadczenia, maksymalną wartość przekierowania i parametry agenta użytkownika. Służy do udostępniania stanu i danych między żądaniami internetowymi.

Aby utworzyć sesję żądania internetowego, wprowadź nazwę zmiennej (bez znaku dolara) w wartości parametru Invoke-WebRequestSessionVariable polecenia. Invoke-WebRequest tworzy sesję i zapisuje ją w zmiennej . W kolejnych poleceniach użyj zmiennej jako wartości parametru WebSession .

W tym samym poleceniu nie można użyć parametrów SessionVariable i WebSession .

Type:WebRequestSession
Position:Named
Default value:None
Required:False
Accept pipeline input:False
Accept wildcard characters:False

Dane wejściowe

Object

Treść żądania internetowego można przekazać Invoke-WebRequestdo elementu .

Dane wyjściowe

HtmlWebResponseObject