ForEach-Object

Moduł:

Microsoft.PowerShell.Core

Wykonuje operację względem każdego elementu w kolekcji obiektów wejściowych.

Składnia

ForEach-Object
            [-InputObject <PSObject>]
            [-Begin <ScriptBlock>]
            [-Process] <ScriptBlock[]>
            [-End <ScriptBlock>]
            [-RemainingScripts <ScriptBlock[]>]
            [-WhatIf]
            [-Confirm]
            [<CommonParameters>]

ForEach-Object
            [-InputObject <PSObject>]
            [-MemberName] <String>
            [-ArgumentList <Object[]>]
            [-WhatIf]
            [-Confirm]
            [<CommonParameters>]

ForEach-Object
            -Parallel <scriptblock>
            [-InputObject <psobject>]
            [-ThrottleLimit <int>]
            [-TimeoutSeconds <int>]
            [-AsJob]
            [-UseNewRunspace]
            [-WhatIf]
            [-Confirm]
            [<CommonParameters>]

Opis

Polecenie cmdlet ForEach-Object wykonuje operację na każdym elemencie w kolekcji obiektów wejściowych. Obiekty wejściowe mogą być przesyłane potokami do polecenia cmdlet lub określone przy użyciu parametru InputObject.

Począwszy od programu Windows PowerShell 3.0, istnieją dwa różne sposoby konstruowania polecenia ForEach-Object.

• blok skryptu. Możesz użyć bloku skryptu, aby określić operację. W bloku skryptu użyj zmiennej $_ do reprezentowania bieżącego obiektu. Blok skryptu jest wartością parametru Process. Blok skryptu może zawierać dowolny skrypt programu PowerShell.

  Na przykład następujące polecenie pobiera wartość właściwości ProcessName każdego procesu na komputerze.

  Get-Process | ForEach-Object {$_.ProcessName}

  ForEach-Object obsługuje bloki begin, processi end zgodnie z opisem w about_functions.

  Nuta

  Bloki skryptu są uruchamiane w zakresie wywołującego. W związku z tym bloki mają dostęp do zmiennych w tym zakresie i mogą tworzyć nowe zmienne, które utrzymują się w tym zakresie po zakończeniu wykonywania polecenia cmdlet.

• instrukcja Operation. Możesz również napisać instrukcję operacji, która jest znacznie bardziej podobna do języka naturalnego. Możesz użyć instrukcji operation, aby określić wartość właściwości lub wywołać metodę. Instrukcje operacji zostały wprowadzone w programie Windows PowerShell 3.0.

  Na przykład następujące polecenie pobiera również wartość właściwości ProcessName każdego procesu na komputerze.

  Get-Process | ForEach-Object ProcessName

• blok równoległego uruchamiania skryptu. Począwszy od programu PowerShell 7.0, dostępny jest trzeci zestaw parametrów, który równolegle uruchamia każdy blok skryptu. Parametr ThrottleLimit ogranicza liczbę uruchomionych jednocześnie skryptów równoległych. Tak jak wcześniej, użyj zmiennej $_ do reprezentowania bieżącego obiektu wejściowego w bloku skryptu. Użyj słowa kluczowego $using:, aby przekazać odwołania zmiennych do uruchomionego skryptu.

  W programie PowerShell 7 zostanie utworzona nowa przestrzeń uruchamiania dla każdej iteracji pętli w celu zapewnienia maksymalnej izolacji. Może to być duża wydajność i trafienie zasobów, jeśli praca, którą wykonujesz, jest niewielka w porównaniu z tworzeniem nowych obszarów runspace lub jeśli istnieje wiele iteracji wykonujących znaczną pracę. Od wersji programu PowerShell 7.1 przestrzeń uruchomieniowa z puli obszarów runspace jest domyślnie ponownie wykorzystywana. Parametr ThrottleLimit ustawia rozmiar puli przestrzeni uruchomieniowej. Domyślny rozmiar puli przestrzeni uruchomieniowej to 5. Nadal można utworzyć nową przestrzeń uruchomieniową dla każdej iteracji przy użyciu przełącznika UseNewRunspace.

  Domyślnie skrypty równoległe używają bieżącego katalogu roboczego obiektu wywołującego, który uruchamiał zadania równoległe.

  Aby uzyskać więcej informacji, zobacz sekcję NOTES tego artykułu.

Przykłady

Przykład 1. Dzielenie liczb całkowitych w tablicy

W tym przykładzie jest pobierana tablica trzech liczb całkowitych i dzieli każdą z nich o 1024.

30000, 56798, 12432 | ForEach-Object -Process {$_/1024}

29.296875
55.466796875
12.140625

Przykład 2. Pobieranie długości wszystkich plików w katalogu

W tym przykładzie pliki i katalogi są przetwarzane w katalogu instalacyjnym programu PowerShell $PSHOME.

Get-ChildItem $PSHOME |
  ForEach-Object -Process {if (!$_.PSIsContainer) {$_.Name; $_.Length / 1024; " " }}

Jeśli obiekt nie jest katalogiem, blok skryptu pobiera nazwę pliku, dzieli wartość jego właściwości Length o 1024 i dodaje spację (" ") w celu oddzielenia go od następnego wpisu. Polecenie cmdlet używa właściwości PSISContainer w celu określenia, czy obiekt jest katalogiem.

Przykład 3. Działanie na najnowszych zdarzeniach systemowych

W tym przykładzie jest zapisywanych 1000 najnowszych zdarzeń z dziennika zdarzeń systemu do pliku tekstowego. Bieżący czas jest wyświetlany przed i po przetworzeniu zdarzeń.

Get-EventLog -LogName System -Newest 1000 |
    ForEach-Object -Begin {Get-Date} -Process {
        Out-File -FilePath Events.txt -Append -InputObject $_.Message
    } -End {Get-Date}

Get-EventLog pobiera 1000 najnowszych zdarzeń z dziennika zdarzeń systemu i potokuje je do polecenia cmdlet ForEach-Object. Parametr Begin wyświetla bieżącą datę i godzinę. Następnie parametr Process używa polecenia cmdlet Out-File do utworzenia pliku tekstowego o nazwie events.txt i przechowuje właściwość komunikatu każdego zdarzenia w tym pliku. Na koniec parametr zakończenia służy do wyświetlania daty i godziny po zakończeniu całego przetwarzania.

Przykład 4. Zmiana wartości klucza rejestru

Ten przykład zmienia wartość wpisu rejestru RemotePath we wszystkich podkluczach w kluczu HKCU:\Network na wielkie litery.

Get-ItemProperty -Path HKCU:\Network\* |
  ForEach-Object {
    Set-ItemProperty -Path $_.PSPath -Name RemotePath -Value $_.RemotePath.ToUpper()
  }

Możesz użyć tego formatu, aby zmienić formularz lub zawartość wartości wpisu rejestru.

Każdy podklucz w kluczu sieci reprezentuje zamapowany dysk sieciowy, który ponownie łączy się podczas logowania. Wpis RemotePath zawiera ścieżkę UNC podłączonego dysku. Jeśli na przykład zamapujesz dysk E: na \\Server\Share, zostanie utworzony podklucz E E w HKCU:\Network z wartością rejestru RemotePath ustawioną na wartość \\Server\Share.

Polecenie używa polecenia cmdlet Get-ItemProperty, aby pobrać wszystkie podklucze klucza sieci oraz polecenie cmdlet Set-ItemProperty, aby zmienić wartość wpisu rejestru RemotePath w każdym kluczu. W Set-ItemProperty polecenia ścieżka jest wartością właściwości PSPath klucza rejestru. Jest to właściwość obiektu programu Microsoft .NET Framework, która reprezentuje klucz rejestru, a nie wpis rejestru. Polecenie używa metody ToUpper() wartości RemotePath, która jest ciągiem REG_SZ.

Ponieważ Set-ItemProperty zmienia właściwość każdego klucza, polecenie cmdlet ForEach-Object jest wymagane do uzyskania dostępu do właściwości.

Przykład 5. Używanie zmiennej automatycznej $null

W tym przykładzie pokazano efekt potokowania $null zmiennej automatycznej do polecenia cmdlet ForEach-Object.

1, 2, $null, 4 | ForEach-Object {"Hello"}

Hello
Hello
Hello
Hello

Ponieważ program PowerShell traktuje $null jako jawny symbol zastępczy, polecenie cmdlet ForEach-Object generuje wartość dla $null, podobnie jak w przypadku innych obiektów potokowych do niego.

Przykład 6. Pobieranie wartości właściwości

Ten przykład pobiera wartość właściwości Path wszystkich zainstalowanych modułów programu PowerShell przy użyciu parametru MemberName polecenia cmdlet ForEach-Object.

Get-Module -ListAvailable | ForEach-Object -MemberName Path
Get-Module -ListAvailable | Foreach Path

Drugie polecenie jest równoważne pierwszemu. Używa ona aliasu Foreach polecenia cmdlet ForEach-Object i pomija nazwę parametru MemberName, który jest opcjonalny.

Polecenie cmdlet ForEach-Object jest przydatne do pobierania wartości właściwości, ponieważ pobiera wartość bez zmiany typu, w przeciwieństwie do poleceń cmdlet format lub polecenia cmdlet Select-Object, które zmienia typ wartości właściwości.

Przykład 7. Dzielenie nazw modułów na nazwy składników

W tym przykładzie przedstawiono trzy sposoby dzielenia dwóch nazw modułów rozdzielonych kropkami na ich nazwy składników. Polecenia wywołają metodę Split ciągów. Trzy polecenia używają innej składni, ale są równoważne i zamienne. Dane wyjściowe są takie same dla wszystkich trzech przypadków.

"Microsoft.PowerShell.Core", "Microsoft.PowerShell.Host" |
    ForEach-Object {$_.Split(".")}
"Microsoft.PowerShell.Core", "Microsoft.PowerShell.Host" |
    ForEach-Object -MemberName Split -ArgumentList "."
"Microsoft.PowerShell.Core", "Microsoft.PowerShell.Host" |
    Foreach Split "."

Microsoft
PowerShell
Core
Microsoft
PowerShell
Host

Pierwsze polecenie używa tradycyjnej składni, która zawiera blok skryptu i bieżący operator obiektu $_. Używa składni kropki, aby określić metodę i nawiasy, aby ująć argument ogranicznika.

Drugie polecenie używa parametru MemberName, aby określić metodę Split i ArgumentList parametr w celu zidentyfikowania kropki (.) jako ogranicznika podziału.

Trzecie polecenie używa aliasu Foreach polecenia cmdlet ForEach-Object i pomija nazwy parametrów MemberName i ArgumentList, które są opcjonalne.

Przykład 8: Używanie ForEach-Object z dwoma blokami skryptów

W tym przykładzie przekazujemy dwa bloki skryptu pozycjonalnie. Wszystkie bloki skryptu są powiązane z parametrem Process. Są one jednak traktowane tak, jakby zostały przekazane do parametrów Begin i Process.

1..2 | ForEach-Object { 'begin' } { 'process' }

begin
process
process

Przykład 9: Używanie ForEach-Object z więcej niż dwoma blokami skryptu

W tym przykładzie przekazujemy cztery bloki skryptu pozycjonalnie. Wszystkie bloki skryptu są powiązane z parametrem Process. Są one jednak traktowane tak, jakby zostały przekazane do parametrów Begin, Processi End.

1..2 | ForEach-Object { 'begin' } { 'process A' }  { 'process B' } { 'end' }

begin
process A
process B
process A
process B
end

Nuta

Pierwszy blok skryptu jest zawsze mapowany na blok begin, ostatni blok jest mapowany na blok end, a dwa środkowe bloki są mapowane na blok process.

Przykład 10: Uruchamianie wielu bloków skryptów dla każdego elementu potoku

Jak pokazano w poprzednim przykładzie, wiele bloków skryptu przekazanych przy użyciu parametru procesu jest mapowanych na parametry Begin and End. Aby uniknąć tego mapowania, należy podać jawne wartości parametrów Begin i End.

1..2 | ForEach-Object -Begin $null -Process { 'one' }, { 'two' }, { 'three' } -End $null

one
two
three
one
two
three

Przykład 11. Uruchamianie powolnego skryptu w równoległych partiach

W tym przykładzie jest uruchamiany blok skryptu, który ocenia ciąg i śpi przez jedną sekundę.

$Message = "Output:"

1..8 | ForEach-Object -Parallel {
    "$using:Message $_"
    Start-Sleep 1
} -ThrottleLimit 4

Output: 1
Output: 2
Output: 3
Output: 4
Output: 5
Output: 6
Output: 7
Output: 8

Wartość parametru ThrottleLimit jest ustawiona na 4, dzięki czemu dane wejściowe są przetwarzane w partiach czterech. Słowo kluczowe $using: służy do przekazywania zmiennej $Message do każdego bloku skryptu równoległego.

Przykład 12: Równoległe pobieranie wpisów dziennika

Ten przykład pobiera 50 000 wpisów dziennika z 5 dzienników systemowych na lokalnym komputerze z systemem Windows.

$logNames = 'Security', 'Application', 'System', 'Windows PowerShell',
    'Microsoft-Windows-Store/Operational'

$logEntries = $logNames | ForEach-Object -Parallel {
    Get-WinEvent -LogName $_ -MaxEvents 10000
} -ThrottleLimit 5

$logEntries.Count

50000

Parametr Parallel określa blok skryptu uruchamiany równolegle dla każdej nazwy dziennika wejściowego. Parametr ThrottleLimit gwarantuje, że wszystkie pięć bloków skryptu jest uruchamianych w tym samym czasie.

Przykład 13: Uruchamianie równoległe jako zadanie

W tym przykładzie jest tworzone zadanie, które uruchamia blok skryptu równolegle, dwa naraz.

PS> $job = 1..10 | ForEach-Object -Parallel {
    "Output: $_"
    Start-Sleep 1
} -ThrottleLimit 2 -AsJob

PS> $job

Id     Name            PSJobTypeName   State         HasMoreData     Location      Command
--     ----            -------------   -----         -----------     --------      -------
23     Job23           PSTaskJob       Running       True            PowerShell    …

PS> $job.ChildJobs

Id     Name            PSJobTypeName   State         HasMoreData     Location      Command
--     ----            -------------   -----         -----------     --------      -------
24     Job24           PSTaskChildJob  Completed     True            PowerShell    …
25     Job25           PSTaskChildJob  Completed     True            PowerShell    …
26     Job26           PSTaskChildJob  Running       True            PowerShell    …
27     Job27           PSTaskChildJob  Running       True            PowerShell    …
28     Job28           PSTaskChildJob  NotStarted    False           PowerShell    …
29     Job29           PSTaskChildJob  NotStarted    False           PowerShell    …
30     Job30           PSTaskChildJob  NotStarted    False           PowerShell    …
31     Job31           PSTaskChildJob  NotStarted    False           PowerShell    …
32     Job32           PSTaskChildJob  NotStarted    False           PowerShell    …
33     Job33           PSTaskChildJob  NotStarted    False           PowerShell    …

Parametr ThrottleLimit ogranicza liczbę uruchomionych jednocześnie bloków skryptów równoległych. Parametr AsJob powoduje, że polecenie cmdlet ForEach-Object zwraca obiekt zadania zamiast przesyłania strumieniowego danych wyjściowych do konsoli. Zmienna $job odbiera obiekt zadania, który zbiera dane wyjściowe i monitoruje stan działania. Właściwość $job.ChildJobs zawiera podrzędne zadania, które uruchamiają równoległe bloki skryptów.

Przykład 14: Używanie odwołań do zmiennych bezpiecznych wątków

W tym przykładzie są wywoływane bloki skryptów równolegle w celu zbierania unikatowych obiektów procesu.

$threadSafeDictionary = [System.Collections.Concurrent.ConcurrentDictionary[string,object]]::new()
Get-Process | ForEach-Object -Parallel {
    $dict = $using:threadSafeDictionary
    $dict.TryAdd($_.ProcessName, $_)
}

$threadSafeDictionary["pwsh"]

NPM(K)    PM(M)      WS(M)     CPU(s)      Id  SI ProcessName
 ------    -----      -----     ------      --  -- -----------
     82    82.87     130.85      15.55    2808   2 pwsh

Pojedyncze wystąpienie obiektu ConcurrentDictionary jest przekazywane do każdego bloku skryptu w celu zbierania obiektów. Ponieważ ConcurrentDictionary jest bezpieczny wątkiem, można bezpiecznie zmodyfikować każdy skrypt równoległy. Niewątkowy obiekt, taki jak System.Collections.Generic.Dictionary, nie będzie bezpieczny do użycia w tym miejscu.

Nuta

W tym przykładzie jest nieefektywne użycie parametru Parallel. Skrypt dodaje obiekt wejściowy do współbieżnego obiektu słownika. Jest to proste i nie jest warte obciążenia związanego z wywoływaniem każdego skryptu w osobnym wątku. Uruchamianie ForEach-Object bez przełącznika równoległego jest wydajniejsze i szybsze. W tym przykładzie pokazano tylko, jak używać zmiennych bezpiecznych wątków.

Przykład 15: Pisanie błędów z wykonywaniem równoległym

W tym przykładzie jest zapisywany strumień błędów równolegle, gdzie kolejność zapisanych błędów jest losowa.

1..3 | ForEach-Object -Parallel {
    Write-Error "Error: $_"
}

Write-Error: Error: 1
Write-Error: Error: 3
Write-Error: Error: 2

Przykład 16: Kończenie błędów w równoległym wykonywaniu

W tym przykładzie pokazano błąd zakończenia w jednym równoległym uruchomieniu skryptblocku.

1..5 | ForEach-Object -Parallel {
    if ($_ -eq 3)
    {
        throw "Terminating Error: $_"
    }

    Write-Output "Output: $_"
}

Exception: Terminating Error: 3
Output: 1
Output: 4
Output: 2
Output: 5

Output: 3 nigdy nie jest zapisywany, ponieważ równoległy blok skryptu dla tej iteracji został zakończony.

Nuta

PipelineVariable wspólnych zmiennych parametrów nie są obsługiwane w scenariuszach Foreach-Object -Parallel nawet w przypadku słowa kluczowego $using:.

Przykład 17: Przekazywanie zmiennych w zagnieżdżonym skryptie równoległym ScriptBlockSet

Możesz utworzyć zmienną poza Foreach-Object -Parallel skryptblock o określonym zakresie i użyć jej wewnątrz bloku skryptu za pomocą słowa kluczowego $using.

$test1 = 'TestA'
1..2 | Foreach-Object -Parallel {
    $using:test1
}

TestA
TestA

# You CANNOT create a variable inside a scoped scriptblock
# to be used in a nested foreach parallel scriptblock.
$test1 = 'TestA'
1..2 | Foreach-Object -Parallel {
    $using:test1
    $test2 = 'TestB'
    1..2 | Foreach-Object -Parallel {
        $using:test2
    }
}

Line |
   2 |  1..2 | Foreach-Object -Parallel {
     |         ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
     | The value of the using variable '$using:test2' can't be retrieved because it has
     | not been set in the local session.

Zagnieżdżony blok skryptu nie może uzyskać dostępu do zmiennej $test2 i zostanie zgłoszony błąd.

Przykład 18: Tworzenie wielu zadań, które uruchamiają skrypty równolegle

Parametr ThrottleLimit ogranicza liczbę skryptów równoległych uruchomionych w każdym wystąpieniu ForEach-Object -Parallel. Nie ogranicza liczby zadań, które można utworzyć podczas korzystania z parametru AsJob. Ponieważ same zadania są uruchamiane współbieżnie, istnieje możliwość utworzenia wielu zadań równoległych, z których każdy działa do limitu ograniczenia liczby współbieżnych bloków skryptów.

$jobs = for ($i=0; $i -lt 10; $i++) {
    1..10 | ForEach-Object -Parallel {
        ./RunMyScript.ps1
    } -AsJob -ThrottleLimit 5
}

$jobs | Receive-Job -Wait

W tym przykładzie jest tworzonych 10 uruchomionych zadań. Każde zadanie nie uruchamia więcej niż 5 skryptów jednocześnie. Całkowita liczba wystąpień uruchomionych współbieżnie jest ograniczona do 50 (10 razy throttleLimit 5).

Parametry

-ArgumentList

Określa tablicę argumentów do wywołania metody. Aby uzyskać więcej informacji na temat zachowania ArgumentList, zobacz about_Splatting.

Ten parametr został wprowadzony w programie Windows PowerShell 3.0.

Typ:	Object[]
Aliasy:	Args
Position:	Named
Domyślna wartość:	None
Wymagane:	False
Akceptowanie danych wejściowych potoku:	False
Akceptowanie symboli wieloznacznych:	False

-AsJob

Powoduje uruchomienie równoległego wywołania jako zadania programu PowerShell. Pojedynczy obiekt zadania jest zwracany zamiast danych wyjściowych z uruchomionych bloków skryptu. Obiekt zadania zawiera podrzędne zadania dla każdego bloku skryptu równoległego, który jest uruchamiany. Możesz użyć obiektu zadania z dowolnymi poleceniami cmdlet zadania programu PowerShell, aby wyświetlić stan uruchomienia i pobrać dane.

Ten parametr został wprowadzony w programie PowerShell 7.0.

Typ:	SwitchParameter
Position:	Named
Domyślna wartość:	None
Wymagane:	False
Akceptowanie danych wejściowych potoku:	False
Akceptowanie symboli wieloznacznych:	False

-Begin

Określa blok skryptu uruchamiany przed wykonaniem tego polecenia cmdlet przetwarza wszystkie obiekty wejściowe. Ten blok skryptu jest uruchamiany tylko raz dla całego potoku. Aby uzyskać więcej informacji na temat bloku begin, zobacz about_Functions.

Typ:	ScriptBlock
Position:	Named
Domyślna wartość:	None
Wymagane:	False
Akceptowanie danych wejściowych potoku:	False
Akceptowanie symboli wieloznacznych:	False

-Confirm

Monituje o potwierdzenie przed uruchomieniem polecenia cmdlet.

Typ:	SwitchParameter
Aliasy:	cf
Position:	Named
Domyślna wartość:	False
Wymagane:	False
Akceptowanie danych wejściowych potoku:	False
Akceptowanie symboli wieloznacznych:	False

-End

Określa blok skryptu uruchamiany po tym poleceniu cmdlet przetwarza wszystkie obiekty wejściowe. Ten blok skryptu jest uruchamiany tylko raz dla całego potoku. Aby uzyskać więcej informacji na temat bloku end, zobacz about_Functions.

Typ:	ScriptBlock
Position:	Named
Domyślna wartość:	None
Wymagane:	False
Akceptowanie danych wejściowych potoku:	False
Akceptowanie symboli wieloznacznych:	False

-InputObject

Określa obiekty wejściowe. ForEach-Object uruchamia instrukcję bloku skryptu lub operacji dla każdego obiektu wejściowego. Wprowadź zmienną zawierającą obiekty lub wpisz polecenie lub wyrażenie, które pobiera obiekty.

W przypadku używania parametru InputObject z ForEach-Objectzamiast potokowania wyników polecenia w celu ForEach-Objectwartość InputObject jest traktowana jako pojedynczy obiekt. Jest to prawda, nawet jeśli wartość jest kolekcją, która jest wynikiem polecenia, takiego jak -InputObject (Get-Process). Ponieważ InputObject nie może zwracać pojedynczych właściwości z tablicy lub kolekcji obiektów, zalecamy, aby w przypadku używania ForEach-Object do wykonywania operacji na kolekcji obiektów dla tych obiektów, które mają określone wartości we zdefiniowanych właściwościach, należy użyć ForEach-Object w potoku, jak pokazano w przykładach w tym temacie.

Typ:	PSObject
Position:	Named
Domyślna wartość:	None
Wymagane:	False
Akceptowanie danych wejściowych potoku:	True
Akceptowanie symboli wieloznacznych:	False

-MemberName

Określa nazwę właściwości elementu członkowskiego, która ma być wywoływana, lub metoda składowa. Składowe muszą być członkami wystąpienia, a nie statycznych elementów członkowskich.

Dozwolone są symbole wieloznaczne, ale działają tylko wtedy, gdy wynikowy ciąg jest rozpoznawany jako unikatowa wartość. Jeśli na przykład uruchomisz Get-Process | ForEach -MemberName *Name, wzorzec wieloznaczny pasuje do więcej niż jednego elementu członkowskiego, co powoduje niepowodzenie polecenia.

Ten parametr został wprowadzony w programie Windows PowerShell 3.0.

Typ:	String
Position:	0
Domyślna wartość:	None
Wymagane:	True
Akceptowanie danych wejściowych potoku:	False
Akceptowanie symboli wieloznacznych:	True

-Parallel

Określa blok skryptu, który ma być używany do przetwarzania równoległego obiektów wejściowych. Wprowadź blok skryptu opisujący operację.

Ten parametr został wprowadzony w programie PowerShell 7.0.

Typ:	ScriptBlock
Position:	Named
Domyślna wartość:	None
Wymagane:	True
Akceptowanie danych wejściowych potoku:	False
Akceptowanie symboli wieloznacznych:	False

-Process

Określa operację wykonywaną na każdym obiekcie wejściowym. Ten blok skryptu jest uruchamiany dla każdego obiektu w potoku. Aby uzyskać więcej informacji na temat bloku process, zobacz about_Functions.

Po podaniu wielu bloków skryptu do parametru Process pierwszy blok skryptu jest zawsze mapowany na blok begin. Jeśli istnieją tylko dwa bloki skryptu, drugi blok jest mapowany na blok process. Jeśli istnieją co najmniej trzy bloki skryptu, pierwszy blok skryptu jest zawsze mapowany na blok begin, ostatni blok jest mapowany na blok end, a środkowe bloki są mapowane na blok process.

Typ:	ScriptBlock[]
Position:	0
Domyślna wartość:	None
Wymagane:	True
Akceptowanie danych wejściowych potoku:	False
Akceptowanie symboli wieloznacznych:	False

-RemainingScripts

Określa wszystkie bloki skryptu, które nie są pobierane przez parametr procesu.

Ten parametr został wprowadzony w programie Windows PowerShell 3.0.

Typ:	ScriptBlock[]
Position:	Named
Domyślna wartość:	None
Wymagane:	False
Akceptowanie danych wejściowych potoku:	False
Akceptowanie symboli wieloznacznych:	False

-ThrottleLimit

Określa liczbę bloków skryptu uruchamianych równolegle. Obiekty wejściowe są blokowane do momentu, aż liczba uruchomionych bloków skryptu spadnie poniżej ThrottleLimit. Wartość domyślna to 5.

Parametr ThrottleLimit ogranicza liczbę skryptów równoległych uruchomionych w każdym wystąpieniu ForEach-Object -Parallel. Nie ogranicza liczby zadań, które można utworzyć podczas korzystania z parametru AsJob. Ponieważ same zadania są uruchamiane współbieżnie, można utworzyć wiele zadań równoległych, z których każdy działa do limitu limitu liczby współbieżnych bloków skryptów.

Ten parametr został wprowadzony w programie PowerShell 7.0.

Typ:	Int32
Position:	Named
Domyślna wartość:	5
Wymagane:	False
Akceptowanie danych wejściowych potoku:	False
Akceptowanie symboli wieloznacznych:	False

-TimeoutSeconds

Określa liczbę sekund oczekiwania na równoległe przetworzenie wszystkich danych wejściowych. Po upływie określonego limitu czasu wszystkie uruchomione skrypty zostaną zatrzymane. Pozostałe obiekty wejściowe do przetworzenia są ignorowane. Wartość domyślna 0 wyłącza limit czasu, a ForEach-Object -Parallel może działać w nieskończoność. Wpisywanie Ctrl+C w wierszu polecenia zatrzymuje uruchomione polecenie ForEach-Object -Parallel. Nie można użyć tego parametru wraz z parametrem AsJob.

Ten parametr został wprowadzony w programie PowerShell 7.0.

Typ:	Int32
Position:	Named
Domyślna wartość:	0
Wymagane:	False
Akceptowanie danych wejściowych potoku:	False
Akceptowanie symboli wieloznacznych:	False

-UseNewRunspace

Powoduje wywołanie równoległe w celu utworzenia nowej przestrzeni uruchomieniowej dla każdej iteracji pętli zamiast ponownego użycia przestrzeni runspace z puli obszarów runspace.

Ten parametr został wprowadzony w programie PowerShell 7.1

Typ:	SwitchParameter
Position:	Named
Domyślna wartość:	False
Wymagane:	False
Akceptowanie danych wejściowych potoku:	False
Akceptowanie symboli wieloznacznych:	False

-WhatIf

Pokazuje, co się stanie, jeśli polecenie cmdlet zostanie uruchomione. Polecenie cmdlet nie jest uruchamiane.

Typ:	SwitchParameter
Aliasy:	wi
Position:	Named
Domyślna wartość:	False
Wymagane:	False
Akceptowanie danych wejściowych potoku:	False
Akceptowanie symboli wieloznacznych:	False

Dane wejściowe

PSObject

Do tego polecenia cmdlet można przekazać dowolny obiekt.

Dane wyjściowe

PSObject

To polecenie cmdlet zwraca obiekty określone przez dane wejściowe.

Uwagi

Program PowerShell zawiera następujące aliasy dla ForEach-Object:

• Wszystkie platformy:
  • %
  • foreach

Polecenie cmdlet ForEach-Object działa podobnie jak instrukcja Foreach, z tą różnicą, że nie można przekazać danych wejściowych do instrukcji Foreach. Aby uzyskać więcej informacji na temat instrukcji Foreach, zobacz about_Foreach.

Począwszy od programu PowerShell 4.0, metody Where i ForEach zostały dodane do użycia z kolekcjami. Więcej informacji na temat tych nowych metod można znaleźć tutaj about_arrays

Korzystanie z ForEach-Object -Parallel:

• ForEach-Object -Parallel uruchamia każdy blok skryptu w nowej przestrzeni uruchomieniowej. Nowe obszary runspace tworzą znacznie większe obciążenie niż uruchamianie ForEach-Object z przetwarzaniem sekwencyjnym. Ważne jest, aby użyć równoległych, w których obciążenie związane z równoległym działaniem jest niewielkie w porównaniu z pracą wykonywaną przez blok skryptów. Na przykład:

  • Skrypty intensywnie korzystające z obliczeń na maszynach wielordzeniowych
  • Skrypty, które spędzają czas na oczekiwaniu na wyniki lub wykonywanie operacji na plikach

  Użycie parametru Parallel może spowodować, że skrypty będą działać znacznie wolniej niż zwykle. Zwłaszcza jeśli skrypty równoległe są proste. Poeksperymentuj z Parallel, aby dowiedzieć się, gdzie może być korzystne.

• W przypadku równoległego uruchamiania obiektów ozdobionych ScriptProperties lub ScriptMethods nie można zagwarantować poprawnego działania, jeśli są uruchamiane w innej przestrzeni uruchomieniowej niż skrypty zostały pierwotnie dołączone do nich.

  Wywołanie scriptblock zawsze próbuje uruchomić w home runspace, niezależnie od tego, gdzie jest on rzeczywiście wywoływany. Jednak ForEach-Object -Parallel tworzy tymczasowe przestrzenie uruchamiania, które zostaną usunięte po użyciu, więc nie ma już przestrzeni uruchamiania skryptów do wykonania.

  To zachowanie może działać tak długo, jak domu przestrzeń uruchomieniowa nadal istnieje. Jednak nie można uzyskać żądanego wyniku, jeśli skrypt jest zależny od zmiennych zewnętrznych, które są obecne tylko w przestrzeni uruchomieniowej obiektu wywołującego, a nie domu przestrzeni uruchomieniowej.

• Błędy niepowodujące zakończenia są zapisywane w strumieniu błędów polecenia cmdlet, ponieważ występują równolegle uruchomione bloki skryptów. Ponieważ równoległa kolejność wykonywania skryptblock jest niedeterministyczna, kolejność, w której błędy pojawiają się w strumieniu błędów, jest losowa. Podobnie komunikaty zapisywane w innych strumieniach danych, takie jak ostrzeżenie, pełne lub informacje, są zapisywane w tych strumieniach danych w nieokreślonej kolejności.

  Kończenie błędów, takich jak wyjątki, powoduje przerwanie pojedynczego wystąpienia równoległego bloków skryptów, w których występują. Błąd zakończenia w jednym skryblokach może nie spowodować zakończenia polecenia cmdlet Foreach-Object. Inne bloki skryptów, uruchomione równolegle, nadal działają, chyba że napotkają również błąd zakończenia. Błąd zakończenia jest zapisywany w strumieniu danych błędu jako ErrorRecord z FullyQualifiedErrorIdPSTaskException. Błędy zakończenia można konwertować na błędy, które nie kończą się, przy użyciu try/catch programu PowerShell lub bloków trap.

• typowych zmiennych parametrów potoku nie są obsługiwane w scenariuszach równoległych, nawet w przypadku słowa kluczowego $using:.

  Ważny

  Zestaw parametrów ForEach-Object -Parallel uruchamia bloki skryptów równolegle w osobnych wątkach procesu. Słowo kluczowe $using: umożliwia przekazywanie odwołań zmiennych z wątku wywołania polecenia cmdlet do każdego uruchomionego wątku blokowego skryptu. Ponieważ bloki skryptu są uruchamiane w różnych wątkach, zmienne obiektu przekazywane przez odwołanie muszą być bezpiecznie używane. Ogólnie rzecz biorąc, bezpieczne jest odczytywanie z przywołynych obiektów, które nie ulegają zmianie. Jeśli musisz zmodyfikować stan obiektu, musisz użyć bezpiecznych obiektów wątku, takich jak .NET System.Collection.Concurrent types (Zobacz przykład 14).

Linki powiązane

• Compare-Object
• Where-Object
• Group-Object
• Measure-Object
• New-Object
• Select-Object
• Sort-Object
• Tee-Object