Zalecenia dotyczące pisania zawartości dotyczącej interfejsów użytkownika
Dotyczy tej rekomendacji listy kontrolnej optymalizacji środowiska dobrze zaprojektowanej struktury Power Platform:
| XO:09 | Zawartość musi być zrozumiała i oferować jasne instrukcje. Należy używać podejścia, spójności i profesjonalnych treści, które ułatwia wykonanie zadania. |
|---|
W tym przewodniku opisano zalecenia dotyczące tworzenia efektywnej zawartości dostosowanej do potrzeb użytkownika. Zawartość jest podstawowym trybem komunikacji w interfejsie użytkownika i umożliwia komunikację z złożonych pomysłami niż tylko elementy wizualne. Słowa, które używamy w aplikacji, mają wpływ na sposób nawigacji i wychowania użytkowników przez nie, bez względu na to, czy prowadzimy je przez proces, czy udostępniamy ważne informacje systemowe.
Kluczowe strategie projektowania
Pisanie zawartości stanowi część projektowania interfejsu użytkownika (UI) zarówno jako sztuka, jak i wygląd. Połączenie tych najlepszych praktyk w zakresie kopiowania z najlepszymi praktykami w zakresie projektowania wizualnego poprawi interfejs użytkownika.
Czy zawartość może być skanowania
Podczas korzystania z aplikacji biznesowej ludzie nie są zainteresowani funkcjami interfejsu użytkownika lub są przesądni przez kolorowy język. Skupiają się na wykonaniu zadania. W tym celu należy pomagać im w pisaniu krótkich, skanowania bloków. Podzielić tekst na krótsze zdania i akapity. Należy unikać zbyt językowego języka. Użytkownicy często odwiedzają interfejs użytkownika z myślą o określonych celach, a zawartość powinna sprawniej prowadzić je do realizacji tych celów.
Zachowaj zwięzłość. Zawartość powinna być krótka i do momentu. Zwięzłość nie znaczy ograniczenia, co oznacza, że jest ono efektywniejsze. Użyj jak kilku słów, jednocześnie zachowując znaczenie. Upewnij się, że każde słowo w zawartości jest odpowiednie. W odpowiednim momencie podaj tylko niezbędne informacje. Należy pamiętać, że zbyt duża zawartość jest mniej prawdopodobne, aby można ją było odczytać. Postępuj zgodnie z poradami Marka Twaina: „Pisanie jest łatwe. Wystarczy wykreślić niewłaściwe słowa.”
Zacznij od najważniejszego fragmentu informacji, czyli od wartości dodanej do oferty. Jeśli spacja zezwala na to, dodaj krótki akapit lub dwa z informacjami o kolejności ważności. Aby dowiedzieć się więcej, kliknij łącze „Więcej informacji”. Czasami łatwiej jest najpierw napisać treść wiadomości, a następnie wpisać treść.
W miarę możliwości użyj określonych zleceń. Konkretne zlecenia są bardziej znacząca dla osób niż ogólne. W celu szybkiego zrozumienia dostępnych opcji lub niezbędnych działań należy użyć określonych słów, takich jak "pobierz", "aktualizacja", "wybierz" lub "zmień". Aby uniknąć nieporozumień i ograniczyć wieloznaczności, można wyeliminować słowa o wielu znaczeniach.
Zachowanie kontekstu i skupienia się na zadaniach
Ludzie muszą wiedzieć, co chcą wiedzieć. Treść powinna dostarczyć użytkownikom niezbędnych informacji niezbędnych do wykonywania swoich zadań lub podejmowania w ramach interfejsu użytkownika decyzji w ramach tego interfejsu użytkownika. Użytkownicy korzystają z zawartości w celu wytycznych dotyczących swoich interakcji i oczekują czytelnych, odpowiednich informacji spełniających ich potrzeby. Zawartość nie powinna powodować nieporozumień ani frustracji.
Jego rozmiary tworzą naturalny przepływ. Skoncentruj się na użytkowniku, wykonanej akcji lub wszystkim oczekiwaniom. Aby uniknąć frustracji i obciążenia funkcji poznawczych, nie należy dołączać informacji, które podciągają lub rozpraszają uwagę od bezpośredniego zadania.
Korzyści można położyć przed działaniem lub funkcją. Takie podejście zwiększa możliwość szybkiego wykonywania zadań przez użytkownika, wyjaśniając w pierwszej kolejności korzyści. Jaki będzie pozytywny wynik po zakończeniu działania? Przed podjęciem działania należy wyjaśnić im, o co należy spytać, i uniknąć prośby o pomoc przed wyjaśnieniem przyczyny.
W przypadku zawartości na poziomie zadania nie skoncentruj się na chwale się swoją marką firmy w różnych różnych sposobów. Na przykład o odrzuć usługę „Usługa zabezpieczeń programu Microsoft Connector łatwo przybędzie do kampusu o 14:15” za pomocą wiadomości „Autobus przybędzie o 14:15”.
Mów normalnie
Używaj prostego, jasnego języka, który jest łatwo zrozumiały przez odbiorcy docelowy, i nie trzeba używać niepotrzebnych terminów technicznych. Użytkownicy powinni mieć możliwość zrozumienia zawartości, zmniejszając prawdopodobieństwo nieporozumień lub nieprawidłowej interpretowania, zwiększając zaangażowanie. Rozumienie tekstu na poziomie piętnastolatka. Utrzymywanie odpowiedniego poziomu odczytu pozwala zwiększyć dostępność i dostępność, dzięki temu poszerzyć zakres użytkowników.
Zawierają zdania nie więcej niż 25 słów. Zdania powinny być krótkie i krótkie. Krótkie zdania z dostatecznmi informacjami ułatwiają zrozumienie, ułatwiając odczytywanie i zrozumienie zawartości.
Należy unikać skrótów i skrótów. Nawet większość inżynierów oprogramowania woli prosty, nie technicalny język. Ważne jest, aby w takich komunikatach o błędach unikać. Należy również pamiętać, że wiele typowych fraz jest kojarznych i może nie być znaczących dla wszystkich osób.
Zastąp nad wyrazy techniczne prostszym. Słowa, takie jak „konfigurowanie”, „uaktywnienie” lub „nieprawidłowe”, są niepotrzebnie techniczne. Zachowanie prostoty. Używaj tylko tych skrótów, które są znane użytkownikom. Rozpisz akronimy przy ich pierwszym wystąpieniu na każdej stronie, a następnie używaj odniesień w nawiasach, na przykład „Call to Action (CTA)”
Należy unikać podwójnych ujemnych wartości. Podwójne negacje zwiększają obciążenie poznawcze. Sprawiają, że ludzie poświęcają dodatkowy czas na dekodowaniu wiadomości. Skupienie się na bezpośrednich, pozytywnych działaniach.
Korzystanie z przyjaznego i przyjaznego środowiska
Należy być grzecznym, ale nie zbyt przypochlebnym. Oczekują na to monity i działania. W całym interfejsie użytkownika nie trzeba używać ciągu „prosimy”. Użyj terminów, takich jak „proszę” i „przepraszam”, przekonywując je do zadań, które są niełatwe, wynikających z błędu z Twojej strony lub mają poważne konsekwencje. Jednak nigdy nie jest to dobrym rozwiązaniem w przypadku zawartości interfejsu użytkownika.
Napisz, jak rozmawiając bezpośrednio do użytkownika. Użycie stylu nieformalnego „ty” wspiera przyjazny ton, skupiając się na użytkowniku i pomaga uniknąć strony biernej. Pomiń zaimek i jego czasy pomocnicze, a następnie rozpocznij zdanie od czasnika. Ponownie skoncentruj się na podejmowaniu połączenia za pomocą „Ty” lub „Twoje”.
Należy unikać obniżenia obciążenia funkcji poznawczych w sytuacji, gdy pierwsza osoba posiada („Mój pulpit nawigacyjny”) i języka drugiej osoby.
Gdy produkt lub aplikacja adresuje użytkownika, należy użyć nazwy „my” lub nazwy organizacji. Należy unikać nieporozumień, mów jasno, kto rozmawia lub działa. Na przykład użyj funkcji „Udało się znaleźć te wyniki”, a nie „Udało mi się znaleźć te wyniki”. Używając nazwy „my”, można sprawić, aby interfejs użytkownika był bardziej ludzkim i aby zademonstrować odpowiedzialność za błędy systemowe, a także pokazać znaczenie użytkownika na każdym etapie. Należy jednak unikać nadsyłania „my”, ponieważ może to rozpraszać uwagę użytkownika. Aby skupić się na użytkowniku, należy rezerwować „my” na temat błędów systemowych, aktualizacji stanu i innych problemów związanych z systemem.
Używaj typowych skrótów, by stworzyć przyjazny, nieformalny ton. Nigdy nie należy używać nazwy firmy w formularzu posiadany, i unikać używania jej w kontrakcie. Należy unikać jednoznacznych skrótów. Należy unikać mieszania skrótów i pisowni pełnych słów, ponieważ powoduje to niespójność i zmniejsza zaufanie. Używanie wyrazów z pisownią w miejsce typowych kontraktów wprowadza niepotrzebną formalość.
Zachować spójność stylistyczną
Jednym słowem lub frazą można spójnym odwoływać się do określonej akcji w całej pracy. Jeśli na przykład w jednym obszarze interfejsu zostanie wywołany proces zabezpieczenia „rezerwacji”, nie należy w innym miejscu nazwać procesu „planowania” lub „harmonogramu”. Aby zapewnić spójność, należy sprawdzić użycie wyrazów w całej organizacji. Utwórz listę zaakceptowanych postanowień przewodnika, do których może odwoływać się zespół.
Należy użyć odpowiedniej wielkości liter. Na przykład zgadza się na użycie małych liter z zdania w całym interfejsie użytkownika, umieszczając w zdaniu tylko pierwsze słowo z literami, a także nazwy osób, miejsc i produktów — zawsze z wielkich liter. W przypadku strzałek, przycisków i hiperłączy użyj kaskadowego zdania bez znaków interpunkcyjnych. W razie wątpliwości nie należy pisać z wielkich liter. Sprawa tytułu może być używana w przypadku tytułów pozycji (Dyrektor ds. finansów), nazw organizacji lub działów (Kadry), produktów lub programów firmowych oraz nazw osób i miejsc. W żadnym wypadku nie są zalecane wszystkie limity. Aby wyróżnić tekst, należy rozważyć użycie różnych stylów typografia, takich jak rozmiar, wagę czcionki lub kolor zamiast wszystkich limitów.
Ustalanie priorytetów prawidłowej struktury zdań
Sposób reakcji osób na aplikację i jej odreagowania zależy od jakości pisania, od ogólnego tekstu i treści, w jakim się komunikuje. Generalnie podczas pisania używane są cztery typy zdań (czyli struktury ze zdaniami). Zazwyczaj w zawartości interfejsu użytkownika są używane trzy z czterech, w zależności od zawartości i charakter produktu.
- Używaj regularnie instrukcji deklaracyjnych. Opis funkcji składnika jest przykładem zastosowania instrukcji deklaratywnych.
- Należy dowolnie używać trybu rozkazującego. Są to monity i polecenia, takie jak prośba do użytkownika o przejrzenie zmian, a następnie przesłanie.
- Należy zachować ostrożność w przypadku instrukcji z zapytaniem. Są to pytania. Są one możliwe do zaakceptowania w przepływach produktów, gdy użytkownicy muszą dokonać wyboru. Mogą pomóc odkrywać rozwiązania lub wyjaśnić potrzeby użytkownika.
- Rzadko używaj wykrzykników, gdy ich pozytywny wpływ zmniejsza się z nadużyciem.
Kiedy używać strony aktywnej
W stronie czynnej podmiot wykonuje czynność zdania; na przykład "Wprowadź kilka liter". W stronie biernej podmiot otrzymuje tę czynność; na przykład "Wprowadzanych jest kilka liter".
Pasywne wiadomości głosowej sytują lub pominiej pochwałę. Zdanie będzie mniej bezpośrednie i czasami jednoznaczne. Brakuje im jasności.
W poniższej tabeli przedstawiono stronę czynną i bierną.
| Aktywne | Pasywne |
|---|---|
| „Kliknij przycisk «Prześlij», by zapisać swoje zmiany”. | „Wprowadzone zmiany zostaną zapisane po kliknięciu przycisku «Prześnij»”. |
| „Wprowadź adres e-mail, aby otrzymywać aktualizacje”. | „Aktualizacje zostaną odebrane po wprowadzeniu adresu e-mail”. |
| „Wybierz preferowany język z menu rozwijanego”. | „Preferowany język można wybrać z menu rozwijanego”. |
| „Wypełnij formularz swoimi informacjami kontaktowymi”. | „Formularz powinien być wypełniony Twoimi informacjami kontaktowymi”. |
| „Przejrzyj warunki przed przystąpieniem do pracy”. | „Warunki można przejrzeć przed przystąpieniem do pracy”. |
| „Kliknij obraz, aby wyświetlić go w pełnym rozmiarze”. | „Klikając ten obraz, można wyświetlać go w pełnym rozmiarze”. |
W każdym z tych przykładów aktywny głosowe zawiera czytelne instrukcje dla użytkownika (tematu), określając działania, które muszą podjąć. Dzięki temu użytkownicy mogą zrozumieć, co muszą zrobić efektywniej, ponieważ daje im to lepsze wskazówki działania. W przykładach pasywnych nie jest podane wykonanie działania w tej sprawie, więc oznacza to, że osoba odpowiedzialna za wykonanie działania w tej sprawie. Użytkownik powinien być o tym pamiętać, kiedy musi podjąć działanie.
Strona bierna może być używana do zmiękczania komunikatów lub unikania bycia zbyt bezpośrednim, na przykład w przypadku wystąpienia błędów; Na przykład, gdy nacisk kładziony jest na przekazanie informacji o tym, co się stało, a nie na przypisywanie winy lub odpowiedzialności, użyj strony biernej. Niepowodzenia są frustrujące niezależnie od tego, kto jest w błędzie. Nie wolno obwiniać ani oskarżać użytkownika.
W poniższej tabeli przedstawiono stronę czynną i bierną w komunikatach błędów.
| Aktywne | Pasywne |
|---|---|
| „Wprowadzono hasło niepoprawnie”. | „Wprowadzone hasło jest niepoprawne”. |
| „Nie mogliśmy odnaleźć pliku”. | „Nie można odnaleźć pliku”. |
| „Przesyłasz formularz”. | „Formularz został przesłany”. |
| „Napotkaliśmy błąd podczas przetwarzania Twojego żądania”. | „Wystąpił błąd podczas przetwarzania Twojego żądania”. |
| „Zapisaliśmy zmiany”. | „Zmiany zostały zapisane”. |
Aby uzyskać informacje o najlepszych rozwiązaniach i standardach, można polegać na aktywnym aspekcie. Ogólne wskazówki (szczególnie zalecane w przypadku zalecanej czynności w celu uniknięcia komunikatów o błędach) zawierają pasywny komunikat o błędach.
Należy pamiętać o zawartości potrzebnej w przypadku technologii pomocnych
Ułatwienia dostępu zapewniają, że zawartość będzie przejmowaalna, przechowane i zrozumiała dla wszystkich użytkowników, w tym osób niepełnosprawnych. Funkcje takie jak opisowy tekst alternatywny lub alt dla obrazów zapewniają, że zawartość interfejsu użytkownika jest łatwo dostępna i zrozumiała dla użytkowników korzystających z technologii wspomagających. Tekst alternatywny jest często używany z obrazami w celu zapewnienia opisu tekstu dla czytników ekranu, ale może być również używany w przypadku elementów nietekstowych na stronie internetowej, takich jak filmy, pliki audio, wykresy, wykresy i składniki interaktywne, takie jak przyciski lub ikony.
Tekst alternatywny należy podać w sposób zwięzły i opisowy, który przekazuję przeznaczenie i treść zawartości. Powinna ona być czytelna, czytelna i odpowiednią dla kontekstu obrazu. Należy unikać zbyt technicznego języka lub zbędnych szczegółów. Skoncentruj się na przetwarzaniu istotnych informacji, takich jak kluczowe obiekty, akcje lub elementy wizualne, jednocześnie unikanie subjectytywnego skupienia się na obrazie. Zachowaj zwięzłość, aby czytelnicy ekranu efektywnie go odczytywali. Należy pamiętać, że standardowe zalecenia dotyczące maksymalnych długości tekstu alternatywnych zazwyczaj wynosi 125 znaków. Pisanie w odpowiednim tonie i upewnianie się, że zawartość jest błędnie poprawiana.
Pisz dla odbiorców międzynarodowych
Podczas pisania treści do aplikacji używanej na całym świecie należy rozważyć rozważenie różnorodności i ważność w celu zapewnienia dołączania i zgodności z użytkownikami z różnych środowisk. Użycie języka, który jest łatwo zrozumiały dla globalnego odbiorcy. Należy unikać kolokwializmów, slangu i odwołań specyficznych dla języka. W ten sposób nie zostanie przypadkowo wykluczyć lub obrazić użytkowników z różnych regionów lub lingwisty. Dostosowane wersje interfejsu zawierają tłumaczenia dostosowane do języka i odbiorcy telefonii użytkownika, co pozwala zwiększyć zaangażowanie użytkowników i zrozumienie jego umiejętności.
Podczas projektowania zawartości dla organizacji międzynarodowych zrozumieć normy, wartości i preferencje dotyczące odbiorcy. Różne kanały mają różne style komunikacji, różnych norm społecznościowych i wpływają na zachowanie i oczekiwania użytkowników. Tworzenie interfejsów rezonowania z użytkownikami obejmuje czynniki, takie jak symbolografia kolorów, ikonografia i formaty prezentacji zawartości specyficzne dla poszczególnych ikon. Wybierz elementy wizualne, takie jak ikony i obrazy, które mają znaczenie dla użytkowników w różnych kontekstach. Podczas gdy niektóre symbole mogą przenosić znaczenie, inne mogą znacznie się różnić w zależności od norm i przekonań. Upewnienie się przed lokalnymi ekspertami lub przeprowadzenie testowania użytkowników w procesie projektowania i lokalizacji może dostarczyć cennych informacji i zapewnić, że interfejs odzwierciedla preferencje i preferencje odbiorcy.