Gramatyka wyrażeń

Artykuł
10/16/2024

Uwaga

Microsoft Power Fx to nowa nazwa języka formuł dla aplikacji kanw. Te artykuły są pracą w toku, gdyż stale wyodrębniamy język z aplikacji kanw, integrujemy go z innymi produktami Microsoft Power Platform i udostępniamy jako rozwiązanie open source. Zacznij od przeglądu Microsoft Power Fx, aby znaleźć wprowadzenie do języka.

Microsoft Power Fx jest oparte na formułach, które łączą nazwę z wyrażeniem. Podobnie jak w arkuszach programu Excel, jak zależności przychodzące od zmiany wyrażenia, wyrażenie jest ponownie przeliczane, a wartość nazwy zmienia się, a następnie kaskadowo przeliczana jest na inne formuły.

Ta gramatyka odpowiedzialna jest za wyrażenie w formule. Powiązanie z nazwą, aby utworzyć formułę, zależy od tego, jak zintegrowane jest Power Fx. W arkuszach składnia połączenia nie jest wyeksponowana, ale jest ona zapisywana przez lokalizację, w której zostało zapisane wyrażenie — na przykład przez wprowadzenie wyrażenia =B1 w komórce A1. W niektórych przypadkach nie jest w ogóle wymagane powiązanie, a Power Fx używane jest jako narzędzie do oceny wyrażeń. Np. ma to miejsce w przypadku obsługi kolumn obliczanych w tabeli bazy danych. W przypadku Power Apps, powiązanie jest niejawne podczas pracy w Power Apps Studio za pomocą formatu seryjnego opartego na YAML do użycia poza Power Apps Studio.

Konwencje dotyczące gramatyki

Gramatyki leksykalne i składniowe są prezentowane przy użyciu produkcji gramatyki. Każda produkcja gramatyki definiuje symbol niekońcowy i możliwe rozszerzenia tego symbolu na sekwencje symboli niekońcowych i końcowych. W przypadku produkcji gramatyki symbole niekońcowe są pisane kursywą, a symbole końcowe są pisane czcionką o stałej szerokości.

Pierwszy wiersz produkcji gramatyki jest nazwą zdefiniowanego symbolu niekońcowego, po którym następuje dwukropek. Każdy kolejny wiersz z wcięciem zawiera możliwe rozszerzenie niekońcowe podane jako sekwencja symboli niekońcowych lub końcowych. Na przykład produkcja:

Identyfikator globalny:
[@Identyfikator]

Definiuje element GlobalIdentifier, który ma składać się z tokenu [@, po nim identyfikatora, a po nim tokenu ].

Jeśli istnieje więcej niż jedno możliwe rozszerzenie symbolu niekońcowego, alternatywy są wyświetlane w oddzielnych wierszach. Ten sufiks jako indeks dolny „opcjonalnie” jest używany do wskazania opcjonalnego symbolu. Na przykład produkcja:

Wywołanie funkcji:
FunctionIdentifier(FunctionArguments_opt)

to skrócona forma produkcji:

Wywołanie funkcji:
Identyfikator funkcji()
FunctionIdentifier(Argumenty funkcji)

Alternatywy są zwykle wyświetlane w oddzielnych wierszach, chociaż w przypadkach, gdy istnieje wiele alternatyw, fraza „jedno z następujących” może poprzedzać listę rozszerzeń podaną w jednym wierszu. Jest to po prostu skrócony sposób wyświetlania każdej z alternatyw w osobnych wierszach.

Na przykład produkcja:

Cyfra dziesiętna:jedna z
0 1 2 3 4 5 6 7 8 9

to skrócona forma produkcji:

Cyfra dziesiętna:
0
1
2
3
4
5
6
7
8
9

Analiza leksykalna

Produkcja jednostek alfabetycznych definiuje leksykę gramatyczną wyrażenia Power Fx. Każde prawidłowe wyrażenie Power Fx jest zgodne z tą gramatyką.

Jednostka wyrażenia:
Opcja ExpressionElements

Elementy wyrażenia:
Element wyrażenia
ExpressionElementExpressionElements_opcjonalnie

Element wyrażenia:
Odstępu
Komentarz

Na poziomie leksykalnym wyrażenie Power Fx składa się ze strumienia elementów Whitespace, Comment i Token. Każda z tych produkcji została omówiona w poniższych sekcjach. Tylko elementy token są istotne w gramatyce składniowej.

Znak odstępu

Białe znaki są używane do oddzielania komentarzy i tokenów w dokumencie Power Apps.

Białe znaki:
dowolny separator spacji Unicode (klasa Zs)
dowolny separator linii Unicode (klasa Zl)
dowolny separator akapitu Unicode (klasa Zp)
Znak tabulacji poziomej (U+0009)
Znak wysuwu wiersza (U+000A)
Znak tabulacji pionowej (U+000B)
Znak wysuwu strony (U+000C)
Znak powrotu karetki (U+000D)
Znak następnego wiersza (U+0085)

Komentarze

Obsługiwane są dwa typy komentarzy:

Komentarze jednowierszowe zaczynają się od znaków // i przechodzą do końca wiersza źródłowego.
Komentarze z ogranicznikami rozpoczynają się od znaków /* i kończą się znakami */. Komentarze z ogranicznikami mogą obejmować wiele wierszy.

Komentarz:
Ograniczony komentarz
Komentarz jednowierszowy

Komentarz jednowierszowy:
//SingleLineCommentCharacters_opt

SingleLineCommentCharacters:
SingleLineCommentCharacter
SingleLineCommentCharacterSingleLineCommentCharacters_opt

SingleLineCommentCharacter:
wszelkie znaki Unicode poza znakiem NewLineCharacter

Ograniczony komentarz:
/*DelimitedCommentCharacters_opt*/

DelimitedCommentCharacters:
DelimitedCommentCharactersNoAsteriskDelimitedCommentCharacters_opt
*DelimitedCommentAfterAsteriskCharacters

DelimitedCommentAfterAsteriskCharacters:
OgranicznikKomentarzNoSlashGwiazdkaZnakOgraniczonyKomentarzZnaki_opt
*DelimitedCommentAfterAsteriskCharacters

DelimitedCommentCharactersNoAsterisk:
Dowolny znak Unicode z wyjątkiem gwiazdki (*)

OgraniczonaKomentarzNoSlashGwiazdkaPostać:
Dowolny znak Unicode z wyjątkiem ukośnika (/) oraz gwiazdki (*)

Komentarze nie są zagnieżdżone. Sekwencje znaków /* i */ nie mają specjalnego znaczenia w komentarzu jednowierszowym, a sekwencje znaków // i /* nie mają specjalnego znaczenia w komentarzu z ogranicznikami.

Komentarze nie są przetwarzane w literałach tekstowych.

W następującym przykładzie przedstawiono dwa komentarze z ogranicznikami:

/* Hello, world
*/
"Hello, world"    /* This is an example of a text literal */

W poniższych przykładach przedstawiono trzy jednowierszowe komentarze:

// Hello, world
//
"Hello, world"    // This is an example of a text literal

Literały

Element literał jest reprezentacją wartości w kodzie źródłowym.

Dosłownie:
Literał logiczny
LiczbaLiterał
TextLiteral (Literał tekstowy)

Literały logiczne

Literał logiczny jest używany do zapisywania wartości true i false i produkuje wartość logiczną.

LogicalLiteral:jeden z
true false

Literały liczbowe

Literał liczbowy jest używany do zapisywania wartości liczbowej i produkuje wartość liczbową.

LiczbaLiterał:
Cyfry dziesiętne Wykładnik..._{Część opt}
Cyfrydziesiętne SeparatorCyfry_{dziesiętne wybierz}WykładnikCzęść_opt
SeparatordziesiętnyCyfrydziesiętne WykładnikCzęść_opt

Cyfry dziesiętne:
Cyfra dziesiętna
Cyfry dziesiętne Cyfradziesiętna

Cyfra dziesiętna:jedna z
0 1 2 3 4 5 6 7 8 9

Część wykładnicza:
Znakwykładnika_optDecimalDigits

Wykładnik:jeden z
e E

Znak:jeden z
+ -

Literały tekstowe

Literał tekstowy jest używany do zapisania sekwencji znaków Unicode i produkuje wartość tekstową. Literały tekstowe są zamknięte w cudzysłów. Aby uwzględnić w wartości tekstowej cudzysłowy, powtórz te cudzysłowy, jak pokazano w następującym przykładzie:

"The ""quoted"" text" // The "quoted" text

TextLiteral:
"TextLiteralCharacters_opt"

TextLiteralCharacters:
TextLiteralCharacterTextLiteralCharacters_opcjonalnie

TextLiteralCharacter:
TextCharacterNoDoubleQuote
DoubleQuoteEscapeSequence (Sekwencja ucieczki DoubleQuote)

TextCharacterNoDoubleQuote:
dowolny znak punktowy Unicode z wyjątkiem podwójnego cudzysłowu

DoubleQuoteEscapeSequence:
" "

Identyfikatory

Element identyfikator to nazwa używana do odwoływania się do wartości. Identyfikatory mogą być zwykłymi identyfikatorami lub identyfikatorami w cudzysłowie pojedynczym.

Identyfikator:
IdentifierName,alenieOperatoraniContextKeyword

IdentyfikatorNazwa:
IdentifierStartCharacterIdentifierContinueCharacters_opt
'SingleQuotedIdentifier (Identyfikator pojedynczego cytatu)'

IdentifierStartCharacter:
Znak litery
_

IdentifierContinueCharacter:
IdentifierStartCharacter (IdentyfikatorZnak_startowy)
Cyfra dziesiętna
Łącznik Character
Łączenie postaci
FormattingCharacter (FormatowanieZnak)

IdentifierContinueCharacters:
IdentifierContinueCharacterIdentifierContinueCharacters_opt

LiteraZnak:
dowolny znak Unicode klasy Wielkie litery (Lu) lub Małe litery (Ll)
dowolny znak Unicode z klasy Jak nazwy własne (Lt)
dowolny znak Unicode klasy Modyfikator litery (Lm) lub Inne litery (Lo)
dowolny znak Unicode z klasy Liczba litera (Nl)

ŁączenieZnaku:
dowolny znak Unicode klasy Znak bez odstępów (Mn) lub Znak łączący odstępy (Mc)

Cyfra dziesiętna:
dowolny znak Unicode klasy Liczba dziesiętna (Nd)

ŁącznikPostać:
dowolny znak Unicode klasy Łącznik interpunkcji (Pc)

Formatowanie znaku:
dowolny znak Unicode klasy Format (Cf)

Identyfikatory w formie cudzysłowów pojedynczych

Element identyfikator-w-pojedynczym-cudzysłowie może służyć do zezwalania na użycie jako identyfikator dowolnej sekwencji zawierającej zero lub więcej znaków Unicode, co obejmuje słowa kluczowe, białe znaki, komentarze i operatory. Pojedyncze znaki cudzysłowu są obsługiwane z sekwencją dwóch cudzysłowów.

SingleQuotedIdentifier:
SingleQuotedIdentifierCharacters (SingleQuotedIdentifierCharacters)

SingleQuotedIdentifierCharacters:
SingleQuotedIdentifierCharacterSingleQuotedIdentifierCharacters_opcjonalnie

SingleQuotedIdentifierCharacter:
TextCharactersNoSingleQuote
SingleQuoteEscapeSequence (Sekwencja ucieczki)

TextCharactersNoSingleQuote:
Dowolny znak Unicode z wyjątkiem ' (U+0027)

SingleQuoteEscapeSequence:
' '

Jednoznaczny identyfikator

DisambiguatedIdentifier:
Identyfikator kolumny tabeli
Identyfikator globalny

Identyfikator kolumny tabeli:
Identyfikator[@Identyfikator]

Identyfikator globalny:
[@Identyfikator]

Słowa kluczowe w kontekście

KontekstSłowo kluczowe:
Parent
Self
ThisItem
ThisRecord

Uwzględnij wielkość liter

Power Apps rozróżnia wielkość liter w identyfikatorach. Narzędzie do tworzenia automatycznie zamieni je na odpowiedni rozmiar w trakcie pisania formuły.

Separatory

Separator dziesiętny:
. (kropka) dla języków, w których kropka jest separatorem liczb dziesiętnych, na przykład 1.23
, (przecinek) w przypadku języków, w których separatorem liczb dziesiętnych jest przecinek. 1,23

ListSeparator:
, (przecinek), jeśli separator dziesiętny to . (kropka)
; (średnik), jeśli DecimalSeparator to , (przecinek)

Separator łańcuchów:
; (średnik), jeśli DecimalSeparator to . (kropka)
;; (podwójny średnik), jeśli DecimalSeparator to , (przecinek)

Operatory

Operatory są używane w formułach w celu opisywania operacji obejmujących co najmniej jeden operand. Na przykład wyrażenie a + b używa operatora +, aby dodać dwa operandy a i b.

Operator:
BinaryOperator
BinaryOperatorRequiresWhitespace
PrefixOperator (Operator prefiksu)
PrefixOperatorRequiresWhitespace
Operator przyrostka

BinaryOperator:jeden z
= < <= > >= <>
+ - * / ^
&
&& ||
in exactin