Sposoby obliczeń Microsoft Cloud for Sustainability API
Ważne
Niektóre lub wszystkie te funkcje są dostępne w wersji zapoznawczej. Zawartość i funkcjonalność mogą ulec zmianie.
Metodologia obliczania emisji dwutlenku węgla w chmurze firmy Microsoft oblicza emisje dwutlenku węgla związane z korzystaniem z zasobów przetwarzania w chmurze platformy Azure firmy Microsoft i w Microsoft 365. Obejmuje emisje dwutlenku węgla w zakresach 1, 2 i 3, obliczone podczas produkcji, pakowania, transportu, użytkowania i faz wycofania z eksploatacji sprzętu centrum danych we wszystkich centrach danych będących własnością firmy Microsoft i dzierżawionych przez firmę Microsoft. Obciążenie i użycie danych są mierzone tą metodyką wyłącznie dla usługi w chmurze Azure firmy Microsoft i w Microsoft 365. Metodologia usługi Microsoft 365 jest ograniczona do emisji skojarzonej z używaniem następujących produktów:
- Microsoft Exchange Online
- Microsoft SharePoint
- Microsoft OneDrive
- Microsoft Teams
- Microsoft Word
- Microsoft Excel
- Microsoft PowerPoint
- Microsoft Outlook
Uwaga
Nowe metody księgowości szybko się zmieniają. Dokładamy wszelkich starań, aby z czasem rozwijać, weryfikować i udoskonalać nasze metodologie w celu uwzględnienia opartych na podstawach naukowych, zweryfikowanych metod, gdy staną się one dostępne i odpowiednie do oceny emisji dwutlenku węgla związanych z chmurą platformy Azure.
Ważne
W lutym 2024 r. dane zostaną poddane ponownemu obliczeń z powodu aktualizacji w metodyce, która umożliwia obecnie bardziej szczegółowe analiza konwersji. Aby uzyskać więcej informacji o tych zmianach, zobacz Często zadawane pytania na temat obliczania.
Na poniższym obrazie przedstawiono przykłady typów źródeł 1, 2 i 3 różnych typów danych w serwerach w chmurze firmy Microsoft.
Standardy używane do obliczania
W firmie Microsoft dzielimy emisje gazów cieplarnianych (GHG) na trzy kategorie zgodnie z Greenhouse Gas Protocol, który to uznawany na całym świecie standard metodologii obliczeń i raportowania emisji gazów cieplarnianych (GHG).
Zakres 1: Emisje bezpośrednie – Emisje ze spalania stacjonarnego i ruchomego, a także emisje procesowe i ulotne.
Zakres 2: Emisje pośrednie - Emisje wynikające ze zużycia energii elektrycznej, ciepła lub pary.
Zakres 3: Pozostałe emisje pośrednie – Faza produkcji i emisje związane z wycofaniem z eksploatacji (związane z łańcuch dostaw). Zakres tego narzędzia obejmuje zakres 3 kategorii 1, 2, 4, 5, 9 i 12.
Obliczenia interfejsu API są wynikiem oceny cyklu życia. W jej ramach oceniano użycie energii do operacji przetwarzania w chmurze i emisję węgla związaną z następującymi działaniami na platformie Azure i Microsoft 365:
- Wyodrębnianie nieprzetworzone materiałów produkcyjnych
- Agregowanie składników
- Zakończenie zarządzania materiałami
Poniższy obraz przedstawia zakresy rozliczania emisji dwutlenku węgla według interesariuszy:
Uwzględnione źródła emisji
Emisje gazów cieplarnianych są klasyfikowane do emisji z zakresu 1, 2 i 3 w oparciu o poziom kontroli organizacji nad źródłami tych emisji.
Zakres 1
Emisje gazów cieplarnianych obejmują emisje ze spalania oleju napędowego i emisje niezorganizowane z używania czynników chłodniczych do chłodzenia naszych centrów danych. Nasze emisje z zakresu 1 są niewielkie w porównaniu z emisjami z zakresu 2, dlatego łączymy je do celów sprawozdawczych.
Zakres 2
Emisje GHG zawierają emisje pochodzące z bezpośredniego zużycia energii do zasilania globalnych centrów danych, które firma Microsoft dzierżawi lub jest ich właścicielem. Inwestujemy globalnie w kontrakty na zakup energii (PPA) ze źródeł odnawialnych. Planujemy, że do 2025 roku będziemy je w stanie w 100% używać energii ze źródeł odnawialnych i wyeliminujemy energię z paliw kopalnych w operacjach kopii zapasowych.
Zakres 3
Emisja GHG obejmuje emisję wynikającą z działania z następujących urządzeń sprzętowych. Są to serwery i sprzęt sieciowy używane w centrach danych własnych i dzierżawionych.
- Wydobycie surowców
- Agregowanie wybranych składników
- Zarządzanie zakończeniem użytkowania (np. recykling, wysypiska lub kompostowanie)
To narzędzie obejmuje emisje od nieprzetworzonego materiału dla różnych części i składników, które są elementami sprzętowym i ich opakowaniem. Emisje zależą od składu materiałów i są wynikiem etapów cyklu życia produktu.
Ze względu na swój charakter, emisje z zakresu 1, 2 i 3 zależą od jednostki raportującej; emisje z zakresu 1 jednego przedsiębiorstwa mogą być emisjami z zakresu 3 innego przedsiębiorstwa. To narzędzie odzwierciedla połączone emisje zakresów 1, 2 i 3 firmy Microsoft związane z dostarczaniem usług w chmurze Azure i Microsoft 365. Te emisje odzwierciedlają emisje w zakresie 3 klienta związane z korzystaniem przez klienta z usług firmy Microsoft w chmurze.
Sposoby obliczeń
Jak wspomniano wcześniej, Microsoft opiera swoją metodologię obliczeń na zasadach z protokołu gazów cieplarnianych.
Metody obliczania dla zakresu 1 i 2
Zużycie energii dla emisji z zakresu 1 i 2 platformy Azure obejmuje magazyn, obliczenia lub sieć. Czas użytkowania w tych kategoriach pomaga nam przypisać emisje z zakresu 1 i 2.
Pełna metodologia dla zakresów 1 i 2 jest oparta na ocenie cyklu życia przeprowadzonej na potrzeby badania firmy Microsoft z 2018 r. Korzyści węglowe wynikające z przetwarzania w chmurze: badanie dotyczące chmury Microsoft we współpracy z WSP.
W metodologii dotyczącej zakresu 2 oblicza się energię i skutki węgla dla poszczególnych centrów danych w czasie. Uwzględnia się w niej następujące czynniki:
- Wydajność centrum danych i serwerów
- Współczynniki emisji sieci
- Zakupy energii ze źródeł odnawialnych
- Użycie infrastruktury energetycznej
Metody obliczania dla zakresu 3
Poniższy obraz przedstawia podsumowanie obliczania emisji z zakresu 3. Przedstawiono w nim metodologię alokacji emisji z zakresu 3.
Zaczynamy od oceny cyklu życia materiałów używanych w infrastrukturze centrum danych i obliczania różnych źródeł danych przez centrum danych. Następnie fragmentuje tę sumę na podstawie użycia każdego centrum danych przez klienta.
Ta metodologia dla emisji zakresu 3 oblicza wpływ energii i emisji dwutlenku węgla dla każdego centrum danych w czasie, korzystając z następujących elementów:
- Najbardziej typowe materiały użyte do produkcji infrastruktury technicznej używanej w centrach danych
- Najpopularniejsze części składające się na infrastrukturę chmurową (dyski twarde, układy FPGA, stelaże stalowe)
- Kompletna inwentaryzacja wszystkich zasobów (sklasyfikowanych według wykazu materiałów firmy Microsoft) w naszych centrach danych według regionów
- Czynniki węglowe dla infrastruktury chmurowej na różnych etapach życia (wydobycie surowców, agregacja komponentów, użytkowanie i utylizacja po wycofaniu z eksploatacji)
Zmienne obliczeniowe
- Domyślnie okres użytkowania sprzętu wynosi sześć lat.
- Krytyczna infrastruktura, taka jak centrum danych, nie jest obecnie uwzględniona w tej metodologii, ale może zostać dodana, gdy odpowiednie dane będą dostępne.
- Microsoft 365 Metodologia: Miary wykorzystania serwera proxy są stosowane zamiast rzeczywistego wykorzystania zasobów obliczeniowych i pamięci masowej po stronie serwera w celu podziału całkowitej emisji dwutlenku węgla. W przypadku dostępnych danych mogą je zastąpić.
Sprawdzanie poprawności metodologii znajduje się w oficjalnych dokumentach Nowe podejście do różnych metod wyszukiwania danych dotyczących zakresu 3.
Atrybucje klientów i obliczenia dotyczące emisji dwutlenku węgla
W przypadku klientów Azure emisje są przydzielane na podstawie ich względnego wykorzystania Azure w danym regionie centrum danych. Algorytm oblicza współczynnik wykorzystania, który zapewnia emisję na jednostkę wykorzystania przez klienta w określonym regionie centrum danych Azure, a następnie emisja jest bezpośrednio obliczana na podstawie tego współczynnika. Ten proces atrybucji jest przedstawiony graficznie na obrazie metodyki alokacji emisji w zakresie 3 we wcześniejszej części tego artykułu.
W tym kroku jest obliczana emisja dla aplikacji komercyjnych Microsoft 365 w każdym regionie centrum danych. Te wartości emisji są rozdzielane na poszczególnych klientów w oparciu o serwery proxy według zużycia zasobów po stronie serwera (w tym aktywnego użytkowania i/lub przechowywania danych w dołączonych aplikacjach Microsoft 365). Dla każdego klienta w każdym regionie centrum danych jest obliczany regionalny współczynnik użycia reprezentujący jego względne użycie w porównaniu z innymi klientami. Następnie na podstawie tego współczynnika są obliczane bezpośrednio emisje. Miary używania serwera proxy są stosowane zamiast rzeczywistego wykorzystania mocy obliczeniowej i pamięci po stronie serwera i mogą zostać zastąpione w miarę jak będą dostępne odpowiednie dane.
Ta metodologia segmentacji według wykorzystania przez klientów jest spójna w obliczeniach emisji dwutlenku węgla w zakresie 1, 2 i 3.
Wyłączone regiony
Niektóre regiony nie są uwzględniane w obliczeniach tej emisji, w tym centra danych będące własnością firm innych niż Microsoft. W poniższej tabeli przedstawiono wyłączone regiony:
| Obszar geograficzny | Regiony centrów danych |
|---|---|
| Azure Government | Us Dod (region środkowy) US Dod (region wschodni) US Gov Arizona US Gov Teksas US Gov Wirginia US Sec (region wschodni) US Sec (region zachodni) US Sec (region zachodni środkowy) |
| Chiny | Chiny Wschodnie Chiny Wschodnie 2 Chiny Wschodnie 3 Chiny Północne Chiny Północne 2 Chiny Północne 3 |
| Niemcy | Niemcy Środkowe (niezależne) Niemcy Północne Niemcy Północne (niezależne) Niemcy Środkowo-Zachodnie |
| Indie | Indie Środkowe Indie Zachodnie |
| Katar | Katar Środkowy |
Aktualizacja obliczania — często zadawane pytania
Dlaczego dla moich organizacji zaktualizowano wartości osób, które nie są wydomowione z platformy Azure?
W lutym 2024 roku udoskonaliliśmy metodologia przypisywania szacunków emisji dwutlenku węgla. Ta aktualizacja pozwala na bardziej ziarniste i dokładne wyglądanie wsadu do każdego zasobu, subskrypcji i klienta Azure.
Jaka jest różnica między starych i nowych osób?
Nowa metodyka umożliwia teraz bardziej szczegółowy i szczegółowy opis sytuacji, w której zasób należy do nieokreślonego regionu , takiego jak Wszystko, Null lub Globalny. Obecnie nie tylko na poziomie subskrypcji można uzyskać dostęp do informacji o tym, co poszczególnych zasobów platformy Azure. Te szczegółowe dane są dostępne za pośrednictwem rozwiązań do zbierania danych zrównoważonego rozwoju i Microsoft Fabric optymalizacji emisji dwutlenku węgla na platformie Azure (wersja zapoznawcza). Zwiększa ona bezpieczeństwo i kontrolę nad środowiskiem.
Czy jest jeszcze plan aktualizacji interfejsów API Cloud for Sustainability OData w celu wyświetlania szczegółowych danych dotyczących emisji zasobów ziarnistych?
Ulepszenie interfejsu API OData w celu uwzględnienia danych dotyczących zabezpieczeń na poziomie zasobów ma na celu ich ukończenie w 2024 r. W wersji tymczasowej interfejsu API OData, mimo że są wyświetlane dane na poziomie subskrypcji, działa w oparciu o poprawioną metodykę. W tym podejściach wszystkie zasoby są agregowane i przedstawiane na poziomie subskrypcji.
Czy wszystkie dane historyczne zostały zaktualizowane w celu odzwierciedlenia nowej metody?
Nie, dane historyczne dotyczące emisji platformy Azure pochodzące od czerwca 2022 r. są ponownie przeliczane za pomocą nowej metodologii.
Czy dane na pulpitach nawigacyjnych wpływów środowiska Azure i Cloud for Sustainability są takie same?
Pulpit nawigacyjny wpływu emisji i interfejs API Cloud for Sustainability zapewniają dane oparte na tym samym źródle i są takie same.
Czy jest dla mnie dostępna opcja uzyskiwania dostępu do moich danych o przechowaniach platformy Azure przy użyciu starej metody?
Niestety przy użyciu starej metody nie można podać danych, które trzeba podać.
Dlaczego nie widzę danych dotyczących emisji za poprzedni miesiąc?
Dane dotyczące danego miesiąca będą dostępne po 15 dniach od zakończenia tego miesiąca (w tym dni nie robocze).
Ogólne często zadawane pytania
Jak jest obliczane użycie?
Użycie jest oparte na sumie obliczeń, magazynu i transferu danych w chmurze firmy Microsoft. Użycie obliczeń emisji może być inne niż użycie do celów rozliczeniowych przez firmę Microsoft.
Jakiej jednostki używa Microsoft do pomiaru emisji dwutlenku węgla?
Używaną jednostką jest metryka ekwiwalentu dwutlenku węgla (Mt ekwiwalentu CO2).
Zastrzeżenie
Interfejs API aplikacji Microsoft Cloud for Sustainability (wersja zapoznawcza) jest oparty na standardach branżowych dotyczących obliczania emisji dla serwerów. Podaje ogólny szacunek, który ułatwia organizacjom uzyskanie wglądu w emisję węgla wynikającą z infrastruktury związanej z używaniem usług Azure Cloud Services. Wyniki wyszukiwania, interpretacje i wyniki podsumowanie przedstawione w interfejsie API Microsoft Cloud for Sustainability (wersja zapoznawcza), w tym obliczenia, nie są konkretnymi poradami ani rekomendacjami. Informacje i widoki mogą ulec zmianie bez powiadomienia. Interfejs API Microsoft Cloud for Sustainability (wersja zapoznawcza) jest dostarczany w takiej wersji, w jakiej jest, bez reprezentacji ani oferowania jakichkolwiek informacji, wyrażanych lub przemyślanych, w tym między innymi wszelkich funkcji reprezentacji i ograniczeń dotyczących wyników używania interfejsu API Microsoft Cloud for Sustainability (wersja zapoznawcza), jego odpowiedniości, dokładności, niezawodności i poprawiania. Całe ryzyko związane z korzystaniem z interfejsu API Microsoft Cloud for Sustainability (wersja zapoznawcza) ponosi użytkownik. Microsoft nie przyjmie odpowiedzialności za korzystanie z interfejsu API Microsoft Cloud for Sustainability (wersja zapoznawcza). W żadnym wypadku Microsoft nie będzie ponosić odpowiedzialności za inne bezpośrednie lub pośrednie szkody, w tym utracone zyski, utracone oszczędności, przypadkowe lub wynikowe uszkodzenie wynikające ze szkód lub użycia albo niemożności użycia interfejsu API Microsoft Cloud for Sustainability (wersja zapoznawcza), nawet jeśli Microsoft ostrzegał o możliwości wystąpienia takich szkód.
Informacje pokrewne
Microsoft Cloud for Sustainability Omówienie
Microsoft Cloud for Sustainability interfejsu API Przykłady zapytań API OData Interfejs
Microsoft Cloud for Sustainability API
