Włączanie debugowania dołączania JIT
Uwaga
Ten artykuł jest specyficzny dla programu .NET Framework. Nie ma zastosowania do nowszych implementacji platformy .NET, w tym .NET 6 i nowszych wersji.
Debugowanie JIT-attach to fraza używana do opisywania dołączania debugera do procesu w przypadku wystąpienia błędów lub może być wyzwalana przez określone metody lub funkcje.
Debugowanie JIT-attach jest używane w następujących warunkach błędów:
Nieobsługiwane wyjątki (zarówno w kodzie natywnym, jak i zarządzanym).
Environment.FailFast metoda lub funkcja RaiseFailFastException (rodzina systemu Windows 7).
Błędy krytyczne środowiska uruchomieniowego.
Debugowanie dołączania JIT jest również wyzwalane przez wywołania następujących metod i funkcji:
Debugger.Launch Metoda.
Debugger.Break Metoda.
DebugBreak , funkcja (Win32).
Przed programem .NET Framework 4 program .NET Framework dostarczył oddzielne klucze rejestru w celu kontrolowania zachowania natywnych i zarządzanych debugerów. Począwszy od programu .NET Framework 4, kontrolka jest konsolidowana w ramach jednego klucza rejestru: HKEY_LOCAL_MACHINE\SOFTWARE\Microsoft\Windows NT\CurrentVersion\AeDebug. Wartości, które można ustawić dla tego klucza, określają, czy debuger jest wywoływany, a jeśli tak, czy jest wywoływany za pomocą okna dialogowego wymagającego interakcji z użytkownikiem. Aby uzyskać informacje na temat ustawiania tego klucza rejestru, zobacz Konfigurowanie automatycznego debugowania.
