<Nagłówki>
Punkt końcowy można rozwiązać za pomocą jednego lub większej liczby nagłówków protokołu SOAP oprócz podstawowego identyfikatora URI. Jednym z zestawów scenariuszy, w których jest to przydatne, jest zestaw scenariuszy pośredniczących protokołu SOAP, w których punkt końcowy wymaga, aby klienci tego punktu końcowego dołączali nagłówki PROTOKOŁU SOAP przeznaczone dla pośredników. Ten element konfiguracji może służyć do definiowania takich niestandardowych nagłówków adresów. Wpisy w kolekcji nagłówków punktu końcowego są elementami XML zdefiniowanymi przez użytkownika. Każdy element musi być dobrze sformułowany XML.
<Konfiguracji>
<System.servicemodel>
<Klienta>
<Punktu końcowego>
<Nagłówki>
Składnia
<headers>
<region xmlns="Uri">"String"</region>
<member xmlns="Uri">"String"</member>
</headers>
Atrybuty i elementy
W poniższych sekcjach opisano atrybuty, elementy podrzędne i elementy nadrzędne.
Atrybuty
Brak.
Elementy podrzędne
Elementy XML zdefiniowane przez użytkownika.
Elementy nadrzędne
| Element | Opis |
|---|---|
| <Punktu końcowego> | Konfiguruje różne typy punktów końcowych. |
Uwagi
Opcjonalne nagłówki zawierają bardziej szczegółowe informacje dotyczące adresowania w celu zidentyfikowania punktu końcowego lub interakcji z nim. Na przykład nagłówki mogą wskazywać, jak przetworzyć komunikat przychodzący, gdzie punkt końcowy powinien wysłać komunikat odpowiedzi lub którego wystąpienia usługi używać do przetwarzania komunikatu przychodzącego od określonego użytkownika, gdy jest dostępnych wiele wystąpień.
