Samouczek: tworzenie sieci wirtualnych platformy Azure i zarządzanie nimi za pomocą programu Azure PowerShell na maszynach wirtualnych z systemem Windows

Artykuł
08/24/2024

Dotyczy: ✔️ maszyny wirtualne z systemem Windows

Maszyny wirtualne platformy Azure korzystają z sieci platformy Azure do wewnętrznej i zewnętrznej komunikacji sieciowej. Ten samouczek przedstawia proces wdrażania dwóch maszyn wirtualnych i konfigurowania dla nich sieci platformy Azure. W przykładach w tym samouczku założono, że maszyny wirtualne hostują aplikację internetową z zapleczem bazy danych, jednak wdrożenie aplikacji nie zostało omówione w samouczku. Z tego samouczka dowiesz się, jak wykonywać następujące czynności:

Tworzenie sieci wirtualnej i podsieci
Tworzenie publicznego adresu IP
Tworzenie maszyny wirtualnej frontonu
Zabezpieczanie ruchu sieciowego
Tworzenie maszyny wirtualnej zaplecza

Omówienie sieci maszyn wirtualnych

Sieci wirtualne platformy Azure umożliwiają bezpieczne połączenia sieciowe między maszynami wirtualnymi, Internetem i innymi usługami platformy Azure, takimi jak Azure SQL Database. Sieci wirtualne są podzielone na logiczne segmenty nazywane podsieciami. Podsieci są używane do sterowania przepływem sieciowym oraz pełnią funkcję granicy zabezpieczeń. Wdrażana maszyna wirtualna zwykle zawiera wirtualny interfejs sieciowy dołączony do podsieci.

Podczas pracy z tym samouczkiem zostaną utworzone następujące zasoby:

Sieć wirtualna z dwiema podsieciami

myVNet — sieć wirtualna, której maszyny wirtualne używają do komunikacji między sobą i z Internetem.
myFrontendSubnet — podsieć w sieci myVNet używana przez zasoby frontonu.
myPublicIPAddress — publiczny adres IP używany do uzyskania dostępu do maszyny myFrontendVM za pośrednictwem Internetu.
myFrontendNic — interfejs sieciowy używany przez maszynę wirtualną myFrontendVM do komunikacji z maszyną myBackendVM.
myFrontendVM — maszyna wirtualna używana do komunikacji pomiędzy Internetem a maszyną myBackendVM.
myBackendNSG — sieciowa grupa zabezpieczeń, która kontroluje komunikację między maszyną myFrontendVM a maszyną myBackendVM.
myBackendSubnet — podsieć skojarzona z grupą myBackendNSG i używana przez zasoby zaplecza.
myBackendNic — interfejs sieciowy używany przez maszynę wirtualną myBackendVM do komunikacji z maszyną myFrontendVM.
myBackendVM — maszyna wirtualna, która korzysta z portu 1433 do komunikacji z maszyną myFrontendVM.

Uruchamianie usługi Azure Cloud Shell

Usługa Azure Cloud Shell to bezpłatna interaktywna powłoka, której możesz używać do wykonywania kroków opisanych w tym artykule. Udostępnia ona wstępnie zainstalowane i najczęściej używane narzędzia platformy Azure, które są skonfigurowane do użycia na koncie.

Aby otworzyć usługę Cloud Shell, wybierz pozycję Wypróbuj w prawym górnym rogu bloku kodu. Możesz również uruchomić usługę Cloud Shell w oddzielnej karcie przeglądarki, przechodząc do strony https://shell.azure.com/powershell. Wybierz przycisk Kopiuj, aby skopiować bloki kodu, wklej je do usługi Cloud Shell, a następnie naciśnij klawisz Enter, aby je uruchomić.

Tworzenie podsieci

W tym samouczku zostanie utworzona jedna sieć wirtualna z dwoma podsieciami. Zostanie utworzona podsieć frontonu do hostowania aplikacji internetowej oraz podsieć zaplecza do hostowania serwera bazy danych.

Przed utworzeniem sieci wirtualnej należy utworzyć grupę zasobów za pomocą polecenia New-AzResourceGroup. Poniższy przykład obejmuje tworzenie grupy zasobów o nazwie myRGNetwork w lokalizacji EastUS:

New-AzResourceGroup -ResourceGroupName myRGNetwork -Location EastUS

Utwórz konfigurację podsieci o nazwie myFrontendSubnet za pomocą polecenia New-AzVirtualNetworkSubnetConfig:

$frontendSubnet = New-AzVirtualNetworkSubnetConfig `
  -Name myFrontendSubnet `
  -AddressPrefix 10.0.0.0/24

Następnie utwórz konfigurację podsieci o nazwie myBackendSubnet:

$backendSubnet = New-AzVirtualNetworkSubnetConfig `
  -Name myBackendSubnet `
  -AddressPrefix 10.0.1.0/24

Tworzenie sieci wirtualnej

Utwórz sieć wirtualną o nazwie myVNet na podstawie konfiguracji myFrontendSubnet i myBackendSubnet za pomocą polecenia New-AzVirtualNetwork:

$vnet = New-AzVirtualNetwork `
  -ResourceGroupName myRGNetwork `
  -Location EastUS `
  -Name myVNet `
  -AddressPrefix 10.0.0.0/16 `
  -Subnet $frontendSubnet, $backendSubnet

W ten sposób utworzono sieć i podzielono ją na dwie podsieci — jedną dla usług frontonu i jedną dla usług zaplecza. W kolejnej sekcji zostaną utworzone maszyny wirtualne połączone z tymi podsieciami.

Tworzenie publicznego adresu IP

Publiczny adres IP umożliwia dostęp do zasobów platformy Azure w Internecie. Można skonfigurować dynamiczną lub statyczną alokację publicznego adresu IP. Domyślnie publiczny adres IP jest przydzielany dynamicznie. Dynamiczne adresy IP są zwalniane, gdy przydział maszyny wirtualnej zostaje cofnięty. Dlatego adres IP zmienia się podczas każdej operacji, która obejmuje cofnięcie przydziału maszyny wirtualnej.

Można też ustawić statyczną metodę alokacji, co gwarantuje, że adres IP pozostaje przydzielony do maszyny wirtualnej nawet wówczas, gdy jej przydział zostanie cofnięty. Jeśli używasz statycznego adresu IP, nie możesz określić samego adresu IP. Zamiast tego jest on przydzielany z puli dostępnych adresów.

Na koniec utwórz publiczny adres IP o nazwie myPublicIPAddress, korzystając z polecenia New-AzPublicIpAddress:

$pip = New-AzPublicIpAddress `
  -ResourceGroupName myRGNetwork `
  -Location EastUS `
  -AllocationMethod Dynamic `
  -Name myPublicIPAddress

Możesz zmienić parametr -AllocationMethod na Static, aby przypisać statyczny publiczny adres IP.

Tworzenie maszyny wirtualnej frontonu

Aby maszyna wirtualna mogła komunikować się w sieci wirtualnej, potrzebuje wirtualnego interfejsu sieciowego. Utwórz interfejs sieciowy za pomocą polecenia New-AzNetworkInterface:

$frontendNic = New-AzNetworkInterface `
  -ResourceGroupName myRGNetwork `
  -Location EastUS `
  -Name myFrontend `
  -SubnetId $vnet.Subnets[0].Id `
  -PublicIpAddressId $pip.Id

Ustaw nazwę użytkownika i hasło potrzebne dla konta administratora na maszynie wirtualnej przy użyciu polecenia Get-Credential. Te poświadczenia służą do nawiązywania połączenia z maszyną wirtualną w dodatkowych krokach:

$cred = Get-Credential

Utwórz maszyny wirtualne za pomocą polecenia New-AzVM.

New-AzVM `
   -Credential $cred `
   -Name myFrontend `
   -PublicIpAddressName myPublicIPAddress `
   -ResourceGroupName myRGNetwork `
   -Location "EastUS" `
   -Size Standard_D1 `
   -SubnetName myFrontendSubnet `
   -VirtualNetworkName myVNet

Zabezpieczanie ruchu sieciowego

Sieciowa grupa zabezpieczeń (NSG, network security group) zawiera listę reguł zabezpieczeń, które blokują lub zezwalają na ruch sieciowy do zasobów połączonych z usługami Azure Virtual Network (VNet). Sieciowe grupy zabezpieczeń można skojarzyć z podsieciami lub pojedynczymi interfejsami sieciowymi. Sieciowa grupa zabezpieczeń skojarzona z interfejsem sieciowym ma zastosowanie tylko do skojarzonej maszyny wirtualnej. Jeśli sieciowa grupa zabezpieczeń jest skojarzona z podsiecią, te reguły są stosowane do wszystkich zasobów połączonych z tą podsiecią.

Reguły sieciowych grup zabezpieczeń

Reguły sieciowych grup zabezpieczeń określają porty sieciowe, dla których ruch jest dozwolony lub niedozwolony. Reguły mogą zawierać zakresy źródłowych lub docelowych adresów IP, umożliwiając kontrolę ruchu pomiędzy określonymi systemami lub podsieciami. Reguły sieciowych grup zabezpieczeń mają również priorytet (od 1 do 4096). Priorytet określa kolejność oceny reguł. Reguła z priorytetem 100 jest oceniana przed regułą z priorytetem 200.

Wszystkie sieciowe grupy zabezpieczeń zawierają zestaw reguł domyślnych. Reguł domyślnych nie można usunąć, ale ponieważ mają przypisany najniższy priorytet, mogą być zastąpione przez tworzone zasady.

Sieć wirtualna — ruch pochodzący z sieci wirtualnej i kończący się w niej jest dozwolony zarówno w kierunku przychodzącym, jak i wychodzącym.
Internet — ruch wychodzący jest dozwolony, ale ruch przychodzący jest blokowany.
Moduł równoważenia obciążenia — umożliwia modułowi równoważenia obciążenia platformy Azure badanie kondycji maszyn wirtualnych i wystąpień ról. Jeśli nie używasz zestawu z równoważeniem obciążenia, możesz przesłonić tę regułę.

Tworzenie sieciowych grup zabezpieczeń

Utwórz regułę ruchu przychodzącego o nazwie myFrontendNSGRule, aby zezwolić na przychodzący ruch internetowy na maszynie myFrontendVM za pomocą polecenia New-AzNetworkSecurityRuleConfig:

$nsgFrontendRule = New-AzNetworkSecurityRuleConfig `
  -Name myFrontendNSGRule `
  -Protocol Tcp `
  -Direction Inbound `
  -Priority 200 `
  -SourceAddressPrefix * `
  -SourcePortRange * `
  -DestinationAddressPrefix * `
  -DestinationPortRange 80 `
  -Access Allow

Możesz zezwalać na ruch wewnętrzny do maszyny myBackendVM pochodzący jedynie z maszyny myFrontendVM, tworząc dla podsieci zaplecza sieciową grupę zabezpieczeń. W poniższym przykładzie pokazano tworzenie sieciowej grupy zabezpieczeń o nazwie myBackendNSGRule:

$nsgBackendRule = New-AzNetworkSecurityRuleConfig `
  -Name myBackendNSGRule `
  -Protocol Tcp `
  -Direction Inbound `
  -Priority 100 `
  -SourceAddressPrefix 10.0.0.0/24 `
  -SourcePortRange * `
  -DestinationAddressPrefix * `
  -DestinationPortRange 1433 `
  -Access Allow

Dodaj sieciową grupę zabezpieczeń o nazwie myFrontendNSG przy użyciu polecenia New-AzNetworkSecurityGroup:

$nsgFrontend = New-AzNetworkSecurityGroup `
  -ResourceGroupName myRGNetwork `
  -Location EastUS `
  -Name myFrontendNSG `
  -SecurityRules $nsgFrontendRule

Teraz dodaj sieciową grupę zabezpieczeń o nazwie myBackendNSG przy użyciu polecenia New-AzNetworkSecurityGroup:

$nsgBackend = New-AzNetworkSecurityGroup `
  -ResourceGroupName myRGNetwork `
  -Location EastUS `
  -Name myBackendNSG `
  -SecurityRules $nsgBackendRule

Dodaj sieciowe grupy zabezpieczeń do podsieci:

$vnet = Get-AzVirtualNetwork `
  -ResourceGroupName myRGNetwork `
  -Name myVNet
$frontendSubnet = $vnet.Subnets[0]
$backendSubnet = $vnet.Subnets[1]
$frontendSubnetConfig = Set-AzVirtualNetworkSubnetConfig `
  -VirtualNetwork $vnet `
  -Name myFrontendSubnet `
  -AddressPrefix $frontendSubnet.AddressPrefix `
  -NetworkSecurityGroup $nsgFrontend
$backendSubnetConfig = Set-AzVirtualNetworkSubnetConfig `
  -VirtualNetwork $vnet `
  -Name myBackendSubnet `
  -AddressPrefix $backendSubnet.AddressPrefix `
  -NetworkSecurityGroup $nsgBackend
Set-AzVirtualNetwork -VirtualNetwork $vnet

Tworzenie maszyny wirtualnej zaplecza

Na potrzeby tego samouczka najprostszym sposobem tworzenia maszyny wirtualnej zaplecza jest wykorzystanie obrazu programu SQL Server. Samouczek obejmuje wyłącznie tworzenie maszyny wirtualnej z serwerem baz danych. Nie podaje żadnych informacji na temat uzyskiwania dostępu do bazy danych.

Utwórz interfejs myBackendNic:

$backendNic = New-AzNetworkInterface `
  -ResourceGroupName myRGNetwork `
  -Location EastUS `
  -Name myBackend `
  -SubnetId $vnet.Subnets[1].Id

Ustaw nazwę użytkownika i hasło potrzebne dla konta administratora na maszynie wirtualnej przy użyciu polecenia Get-Credential:

$cred = Get-Credential

Utwórz maszynę myBackendVM.

New-AzVM `
   -Credential $cred `
   -Name myBackend `
   -ImageName "MicrosoftSQLServer:SQL2016SP1-WS2016:Enterprise:latest" `
   -ResourceGroupName myRGNetwork `
   -Location "EastUS" `
   -SubnetName MyBackendSubnet `
   -VirtualNetworkName myVNet

Obraz w tym przykładzie ma zainstalowany program SQL Server, ale nie jest używany w ramach tego samouczka. Został on uwzględniony, aby zademonstrować sposób konfigurowania maszyny wirtualnej do obsługiwania ruchu internetowego albo do zarządzania bazami danych.

Następne kroki

W tym samouczku utworzono i zabezpieczono sieci platformy Azure na potrzeby maszyn wirtualnych.

Tworzenie sieci wirtualnej i podsieci
Tworzenie publicznego adresu IP
Tworzenie maszyny wirtualnej frontonu
Zabezpieczanie ruchu sieciowego
Tworzenie maszyny wirtualnej zaplecza

Aby dowiedzieć się więcej na temat ochrony dysków maszyny wirtualnej, zobacz Tworzenie kopii zapasowych i odzyskiwanie po awarii dla dysków.

Udostępnij za pośrednictwem