Często zadawane pytania dotyczące zestawów skalowania maszyn wirtualnych platformy Azure

Płacisz za bazowe zasoby, które są używane przez zestaw skalowania, takie jak maszyny wirtualne, magazyn i zasoby sieciowe. Nie ma dodatkowych opłat za sam zestaw skalowania.

Zestaw skalowania może mieć od 0 do 1000 maszyn wirtualnych na podstawie obrazów platformy lub od 0 do 600 maszyn wirtualnych na podstawie obrazów niestandardowych.

Tak. Zestaw skalowania może zdefiniować konfigurację dołączonego dysku danych, który ma zastosowanie do wszystkich maszyn wirtualnych w zestawie. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Zestawy skalowania na platformie Azure i dołączone dyski danych. Oto przykłady innych opcji magazynowania danych:

• Azure Dyski zarządzane — Wersja Premium, Premium, Standardowa, Ultra
• Azure Files — dyski udostępnione bloku komunikatów serwera (SMB) lub sieciowego systemu plików (NFS)
• Azure NetApp Files
• Dyski udostępnione platformy Azure
• Dysk systemu operacyjnego
• Dysk tymczasowy — lokalny, nieobsługiowany przez usługę Azure Storage
• Usługa danych platformy Azure — na przykład Azure Table Storage lub Azure Blob Storage
• Zewnętrzna usługa danych — na przykład zdalna baza danych

Wszystkie regiony obsługują zestawy skalowania.

Wszystkie jednostki SKU są obsługiwane w przypadku zestawów skalowania maszyn wirtualnych.

Utwórz i przechwyć obraz maszyny wirtualnej, a następnie użyj go jako źródła zestawu skalowania. Aby zapoznać się z samouczkiem dotyczącym tworzenia i używania niestandardowego obrazu maszyny wirtualnej, możesz użyć interfejsu wiersza polecenia platformy Azure lub programu Azure PowerShell.

Uaktualnienie obrazu systemu operacyjnego to proces stopniowy i niedysrupcyjny, który aktualizuje obraz systemu operacyjnego dla całego zestawu skalowania maszyn wirtualnych w czasie, zapewniając minimalny wpływ na uruchomione obciążenia.

Reimage to bardziej natychmiastowa i destrukcyjna akcja, która ma wpływ tylko na wybrane wystąpienie maszyny wirtualnej, tymczasowo zatrzymując ją i ponownie instalując system operacyjny.

Dowiedz się więcej o różnicy między uaktualnieniem obrazu systemu operacyjnego i obrazem reimage.

Domyślnie maszyny wirtualne są usuwane z zestawu skalowania równomiernie w różnych strefach dostępności (jeśli zestaw skalowania jest wdrożony w konfiguracji strefowej) i domenach błędów w celu zmaksymalizowania dostępności. Najpierw są usuwane maszyny wirtualne o najwyższym identyfikatorze.

Kolejność usuwania maszyn wirtualnych można zmienić, określając zasady skalowania dla zestawu skalowania.

Zwiększenie pojemności do 18 spowoduje utworzenie 3 nowych maszyn wirtualnych. Za każdym razem następuje zwiększenie identyfikatora wystąpienia maszyny wirtualnej względem poprzedniej najwyższej wartości (na przykład 20, 21, 22). Maszyny wirtualne są zrównoważone w różnych domenach błędów.

Tak, można użyć sekwencjonowania rozszerzenia zestawu skalowania.

Regionalny (niezonalny) zestaw skalowania używa grup umieszczania, które działają jako niejawny zestaw dostępności z pięcioma domenami błędów i pięcioma domenami aktualizacji. Zestawy skalowania obejmujące ponad 100 maszyn wirtualnych obejmują wiele grup umieszczania. Aby uzyskać więcej informacji na temat grup umieszczania, zobacz Praca z dużymi zestawami skalowania maszyn wirtualnych. Zestaw dostępności maszyn wirtualnych może znajdować się w tej samej sieci wirtualnej co zestaw skalowania maszyn wirtualnych. Typową konfiguracją jest umieszczenie maszyn wirtualnych węzła sterowania (które często wymagają unikatowej konfiguracji) w zestawie dostępności i umieszczenie węzłów danych w zestawie skalowania.

Tak. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz dokument dotyczący strefy zestawu skalowania.

Zobacz Najlepsze rozwiązania dotyczące automatycznego skalowania maszyn wirtualnych.

Zobacz Obsługiwane metryki w usłudze Azure Monitor.

Tak. Aby zapoznać się z tymi przykładami, zobacz Typowe metryki skalowania automatycznego w usłudze Azure Monitor.

W przypadku kolejki usługi Service Bus użyj następującego kodu JSON:

"metricName": "MessageCount",
"metricNamespace": "",
"metricResourceUri": "/subscriptions/s1/resourceGroups/rg1/providers/Microsoft.ServiceBus/namespaces/mySB/queues/myqueue"

W przypadku kolejki magazynu użyj następującego kodu JSON:

"metricName": "ApproximateMessageCount",
"metricNamespace": "",
"metricResourceUri": "/subscriptions/s1/resourceGroups/rg1/providers/Microsoft.ClassicStorage/storageAccounts/mystorage/services/queue/queues/mystoragequeue"

Zastąp przykładowe wartości identyfikatorami zasobów Uniform Resource Identifiers (URI).

Możesz utworzyć ustawienie autoskalowania na maszynie wirtualnej, aby używać metryk na poziomie hosta lub metryk na podstawie systemu operacyjnego gościa.

Aby uzyskać listę obsługiwanych metryk, zobacz Typowe metryki skalowania automatycznego w usłudze Azure Monitor.

Aby zapoznać się z pełnym przykładem zestawów skalowania maszyn wirtualnych, zobacz Advanced autoscale configuration by using Resource Manager templates for Virtual Machine Scale Sets (Zaawansowane konfigurowanie automatycznego skalowania przy użyciu szablonów usługi Resource Manager dla zestawów skalowania maszyn wirtualnych).

W przykładzie użyto metryki procesora CPU na poziomie hosta i metryki liczby komunikatów.

Alerty dotyczące metryk dla zestawów skalowania maszyn wirtualnych można tworzyć za pomocą programu PowerShell lub interfejsu wiersza polecenia platformy Azure. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Przykłady szybkiego startu programu PowerShell usługi Azure Monitor i przykłady szybkiego startu dla wielu platform interfejsu wiersza polecenia usługi Azure Monitor.

Zestaw TargetResourceId skalowania maszyn wirtualnych wygląda następująco:

/subscriptions/yoursubscriptionid/resourceGroups/yourresourcegroup/providers/Microsoft.Compute/virtualMachineScaleSets/yourvmssname

Możesz wybrać dowolny licznik wydajności maszyny wirtualnej jako metryka, aby ustawić alert. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Metryki systemu operacyjnego gościa dotyczące maszyn wirtualnych z systemem Windows opartych na usłudze Resource Manager i metryk systemu operacyjnego gościa dla maszyn wirtualnych z systemem Linux w artykule Azure Monitor autoskalowanie wspólnych metryk .

Zobacz automatyczne skalowanie zestawu skalowania maszyn wirtualnych. Skalowanie automatyczne można również skonfigurować za pomocą interfejsu wiersza polecenia platformy Azure i szablonów platformy Azure.

L.p. Jeśli reguły skalowania automatycznego wymagają większej liczby wystąpień maszyn wirtualnych w ramach zestawu skalowania, tworzone jest nowe wystąpienie maszyny wirtualnej. Zatrzymane (cofnięto przydział) wystąpienia maszyn wirtualnych nie są uruchamiane w ramach zdarzenia autoskalowania. Jednak zatrzymane (cofnięto przydział) maszyny wirtualne można usunąć w ramach zdarzenia skalowania automatycznego, które skaluje się w liczbie wystąpień, w taki sam sposób, że każde wystąpienie maszyny wirtualnej można usunąć na podstawie kolejności identyfikatorów wystąpień maszyn wirtualnych.

Aby bezpiecznie wysłać certyfikat do maszyny wirtualnej, możesz zainstalować certyfikat klienta bezpośrednio w magazynie certyfikatów systemu Windows z magazynu kluczy klienta.

Użyj następującego kodu JSON:

"secrets": [
    {
        "sourceVault": {
            "id": "/subscriptions/{subscriptionid}/resourceGroups/myrg1/providers/Microsoft.KeyVault/vaults/mykeyvault1"
        },
        "vaultCertificates": [
            {
                "certificateUrl": "https://mykeyvault1.vault.azure.net/secrets/{secretname}/{secret-version}",
                "certificateStore": "certificateStoreName"
            }
        ]
    }
]

Kod obsługuje systemy Windows i Linux.

Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Tworzenie lub aktualizowanie zestawu skalowania maszyn wirtualnych.

W najnowszym przykładzie w powłoce platformy Azure użyj następującej instrukcji interfejsu wiersza polecenia platformy Azure, która jest drukowana w pliku stdout:

az sf cluster create -h

Certyfikaty z podpisem własnym nie mogą być używane w przypadku zaufania rozproszonego udostępnianego przez urząd certyfikacji i nie powinny być używane dla żadnego klastra usługi Service Fabric przeznaczonego do hostowania rozwiązań produkcyjnych przedsiębiorstwa. Aby uzyskać więcej wskazówek dotyczących zabezpieczeń, zapoznaj się z najlepszymi rozwiązaniami dotyczącymi zabezpieczeń usługi Azure Service Fabric i scenariuszami zabezpieczeń klastra usługi Service Fabric.

Tak. Interfejs API REST dla programu osProfile jest podobny do standardowego interfejsu API REST maszyny wirtualnej.

Uwzględnij osProfile w szablonie:

"osProfile": {
    "computerName": "[variables('vmName')]",
    "adminUsername": "[parameters('adminUserName')]",
    "linuxConfiguration": {
        "disablePasswordAuthentication": "true",
        "ssh": {
            "publicKeys": [
                {
                    "path": "[variables('sshKeyPath')]",
                    "keyData": "[parameters('sshKeyData')]"
                }
            ]
        }
    }
}

Ten blok JSON jest używany w tym szablonie szybkiego startu platformy Azure.

Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Tworzenie lub aktualizowanie zestawu skalowania maszyn wirtualnych.

Aby usunąć przestarzałe certyfikaty, usuń stary certyfikat z listy certyfikatów magazynu. Pozostaw wszystkie certyfikaty, które mają pozostać na komputerze na liście. Ta akcja nie powoduje usunięcia certyfikatu ze wszystkich maszyn wirtualnych. Nie dodaje również certyfikatu do nowych maszyn wirtualnych utworzonych w zestawie skalowania maszyn wirtualnych.

Aby usunąć certyfikat z istniejących maszyn wirtualnych, użyj niestandardowego rozszerzenia skryptu, aby ręcznie usunąć certyfikat z magazynu certyfikatów.

Jeśli udostępniasz maszyny wirtualne tylko z publicznym kluczem SSH, nie musisz umieszczać kluczy publicznych w usłudze Azure Key Vault. Klucze publiczne nie są tajne.

Klucze publiczne SSH można podać w postaci zwykłego tekstu podczas tworzenia maszyny wirtualnej z systemem Linux:

"linuxConfiguration": {
    "ssh": {
        "publicKeys": [
            {
                "path": "path",
                "keyData": "publickey"
            }
        ]
    }
}

Przykład można znaleźć w szablonie szybkiego startu vm-sshkey w usłudze GitHub.

Ten błąd może wystąpić, jeśli spróbujesz odczytać ten sam magazyn zamiast używać nowego certyfikatu magazynu dla istniejącego magazynu źródłowego. Polecenie Add-AzVmssSecret nie działa poprawnie, jeśli dodajesz więcej wpisów tajnych.

Aby dodać więcej wpisów tajnych z tego samego magazynu kluczy, zaktualizuj następującą listę: $vmss.properties.osProfile.secrets[0].vaultCertificates.

Aby uzyskać oczekiwaną strukturę danych wejściowych, zobacz Tworzenie lub aktualizowanie zestawu maszyn wirtualnych.

Znajdź wpis tajny w obiekcie Zestawu skalowania maszyn wirtualnych, który znajduje się w magazynie kluczy. Następnie dodaj odwołanie do certyfikatu (adres URL i nazwę magazynu wpisów tajnych) do listy skojarzonej z magazynem.

Nowe maszyny wirtualne nie będą miały starego certyfikatu. Jednak maszyny wirtualne, które mają certyfikat i które są już wdrożone, mają stary certyfikat.

Nie trzeba kodować haseł w skryptach. Możesz dynamicznie pobierać hasła z uprawnieniami używanymi do uruchamiania skryptu wdrażania. Jeśli masz skrypt, który przenosi certyfikat z magazynu kluczy wpisów tajnych, polecenie magazynu get certificate wpisów tajnych również generuje hasło pliku PFX.

Odwołanie do certyfikatu zdalnego zarządzania systemem Windows (WinRM) musi znajdować się we Secrets właściwości profilu systemu operacyjnego.

Celem wskazania magazynu źródłowego jest wymuszanie zasad listy kontroli dostępu (ACL), które istnieją w modelu usług Azure Cloud Services użytkownika. Jeśli magazyn źródłowy nie jest określony, użytkownicy, którzy nie mają uprawnień do wdrażania wpisów tajnych lub uzyskiwania dostępu do wpisów tajnych w magazynie kluczy, mogą za pośrednictwem dostawcy zasobów obliczeniowych (CRP). Listy ACL istnieją nawet dla zasobów, które nie istnieją.

Jeśli podasz nieprawidłowy identyfikator magazynu źródłowego, ale prawidłowy adres URL magazynu kluczy, podczas sondowania operacji zostanie zgłoszony błąd.

Certyfikaty są dodawane do wszystkich maszyn wirtualnych, nawet istniejących. Jeśli właściwość Zestawu upgradePolicy skalowania maszyn wirtualnych jest ustawiona na manualwartość , certyfikat zostanie dodany do maszyny wirtualnej podczas ręcznej aktualizacji maszyny wirtualnej.

Aby dowiedzieć się, jak wdrażać certyfikaty dla maszyn wirtualnych z systemem Linux, zobacz Wdrażanie certyfikatów na maszynach wirtualnych z magazynu kluczy zarządzanych przez klienta.

Aby dodać certyfikat magazynu do istniejącego wpisu tajnego, zobacz poniższy przykład programu PowerShell. Użyj tylko jednego obiektu tajnego.

$newVaultCertificate = New-AzVmssVaultCertificateConfig -CertificateStore MY -CertificateUrl https://sansunallapps1.vault.azure.net:443/secrets/dg-private-enc/55fa0332edc44a84ad655298905f1809

$vmss.VirtualMachineProfile.OsProfile.Secrets[0].VaultCertificates.Add($newVaultCertificate)

Update-AzVmss -VirtualMachineScaleSet $vmss -ResourceGroup $rg -Name $vmssName

W przypadku odtworzenia obrazu maszyny wirtualnej certyfikaty zostaną usunięte. Ponowne wyobrażanie sobie całego dysku systemu operacyjnego powoduje usunięcie całego dysku systemu operacyjnego.

Jeśli wpis tajny zostanie usunięty z magazynu kluczy, a następnie stop deallocate wszystkie maszyny wirtualne, a następnie uruchom je ponownie, wystąpi błąd. Wystąpił błąd, ponieważ dostawca CRP musi pobrać wpisy tajne z magazynu kluczy, ale nie może. W tym scenariuszu można usunąć certyfikaty z modelu zestawu skalowania maszyn wirtualnych.

Składnik CRP nie sprawia, że wpisy tajne klienta są trwałe. Jeśli uruchomisz stop deallocate polecenie dla wszystkich maszyn wirtualnych w zestawie skalowania maszyn wirtualnych, pamięć podręczna zostanie usunięta. W tym scenariuszu wpisy tajne są pobierane z magazynu kluczy.

Ten problem nie występuje podczas skalowania w górę, ponieważ istnieje buforowana kopia wpisu tajnego w usłudze Azure Service Fabric (w modelu dzierżawy z jedną siecią szkieletową).

Celem jest zapewnienie użytkownikowi jasnego, jaki certyfikat jest wdrażany na swoich maszynach wirtualnych.

Jeśli tworzysz maszynę wirtualną, a następnie zaktualizujesz wpis tajny w magazynie kluczy, nowy certyfikat nie zostanie pobrany do maszyn wirtualnych. Jednak maszyny wirtualne wydają się odwoływać się do niej, a nowe maszyny wirtualne otrzymują nowy wpis tajny. Aby uniknąć tego problemu, musisz odwołać się do wersji wpisu tajnego.

Aby wdrożyć .cer kluczy publicznych w zestawie skalowania maszyn wirtualnych, można wygenerować plik pfx zawierający tylko pliki .cer przy użyciu polecenia X509ContentType = Pfx. Na przykład załaduj plik .cer jako x509Certificate2 obiekt w języku C# lub programie PowerShell, a następnie wywołaj metodę .

Aby uzyskać więcej informacji, zobacz X509Certificate.Export Method (X509ContentType, String).

Aby emulować przekazywanie certyfikatu jako ciąg base64, możesz wyodrębnić najnowszy adres URL w wersji w szablonie usługi Resource Manager. Uwzględnij następującą właściwość JSON w szablonie usługi Resource Manager:

"certificateUrl": "[reference(resourceId(parameters('vaultResourceGroup'), 'Microsoft.KeyVault/vaults/secrets', parameters('vaultName'), parameters('secretName')), '2015-06-01').secretUriWithVersion]"

W zestawach skalowania maszyn wirtualnych i maszynach wirtualnych certyfikaty muszą być opakowane w obiekty JSON.

Obsługujemy również aplikację typu zawartości/x-pkcs12.

Obecnie nie obsługujemy plików .cer. Aby użyć plików .cer, wyeksportuj je do kontenerów pfx.

Zestawy skalowania maszyn wirtualnych to cienka warstwa interfejsu API na szczycie protokołu CRP. Obydwa składniki są częścią platformy obliczeniowej w drzewie usług platformy Azure.

Z punktu widzenia zgodności zestawy skalowania maszyn wirtualnych są podstawową częścią platformy obliczeniowej Azure. Udostępniają one następujące informacje samodzielnie: zespół, narzędzia, procesy, metodologia wdrażania, mechanizmy zabezpieczeń, kompilacja just in time (JIT), monitorowanie i alerty. Zestawy skalowania maszyn wirtualnych są zgodne ze standardem PCI (Payment Card Industry), ponieważ CRP jest częścią bieżącego zaświadczania PCI Data Security Standard (DSS).

Aby uzyskać więcej informacji, zobacz temat Microsoft Trust Center.

Tak. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz omówienie tożsamości zarządzanych. Przykładowe szablony tożsamości usługi zarządzanej (MSI) można znaleźć w temacie Szablony szybkiego startu platformy Azure dla systemów Linux i Windows.

W witrynie Azure Portal możesz usunąć pojedyncze wystąpienie lub usunąć zbiorczo, wybierając wiele wystąpień. W przypadku próby usunięcia pojedynczego wystąpienia, które ma blokadę, blokada jest przestrzegana i nie można usunąć wystąpienia. Jeśli jednak wybierzesz zbiorczo wiele wystąpień, a każde z tych wystąpień ma blokadę, blokady nie są przestrzegane. Wszystkie wybrane wystąpienia zostaną usunięte.

W interfejsie wiersza polecenia platformy Azure masz możliwość usunięcia tylko pojedynczego wystąpienia. Jeśli próbujesz usunąć pojedyncze wystąpienie, które ma blokadę, blokada jest przestrzegana i nie można usunąć tego wystąpienia.

Aby usunąć rozszerzenie zestawu skalowania maszyn wirtualnych, użyj następującego przykładu programu PowerShell:

$vmss = Get-AzVmss -ResourceGroupName "resource_group_name" -VMScaleSetName "vmssName"

$vmss=Remove-AzVmssExtension -VirtualMachineScaleSet $vmss -Name "extensionName"

Update-AzVmss -ResourceGroupName "resource_group_name" -VMScaleSetName "vmssName" -VirtualMacineScaleSet $vmss

Wartość można znaleźć extensionName w pliku $vmss.

Aby zapoznać się z przykładem szablonu zestawu skalowania maszyn wirtualnych, który integruje się z dziennikami usługi Azure Monitor, zobacz drugi przykład w temacie Deploy an Azure Service Fabric cluster and enable monitoring by using Azure Monitor Logs (Wdrażanie klastra usługi Azure Service Fabric i włączanie monitorowania przy użyciu dzienników usługi Azure Monitor).

Jeśli zasady aktualizacji są ustawione na automatyczne, ponowne wdrożenie szablonu przy użyciu nowych właściwości rozszerzenia aktualizuje wszystkie maszyny wirtualne.

Jeśli zasady aktualizacji są ustawione ręcznie, najpierw zaktualizuj rozszerzenie, a następnie ręcznie zaktualizuj wszystkie wystąpienia na maszynach wirtualnych.

Jeśli definicja rozszerzenia w modelu zestawu skalowania maszyn wirtualnych jest aktualizowana, a upgradePolicy właściwość jest ustawiona na automatic, aktualizuje maszyny wirtualne. Jeśli właściwość jest ustawiona upgradePolicy na manual, rozszerzenia są oflagowane jako niezgodne z modelem.

Jeśli istniejąca maszyna wirtualna jest uzdrowiona przez usługę, jest wyświetlana jako ponowny rozruch, a rozszerzenia nie są uruchamiane ponownie. Jeśli maszyna wirtualna jest odtwarzana ponownie, proces jest podobny do zastępowania dysku systemu operacyjnego obrazem źródłowym. Wszystkie specjalizacje z najnowszego modelu, takie jak rozszerzenia, są uruchamiane ponownie.

Aby dołączyć zestaw skalowania maszyn wirtualnych do domeny usługi Active Directory, możesz zdefiniować rozszerzenie.

Aby zdefiniować rozszerzenie, użyj JsonADDomainExtension właściwości :

"extensionProfile": {
    "extensions": [
        {
            "name": "joindomain",
            "properties": {
                "publisher": "Microsoft.Compute",
                "type": "JsonADDomainExtension",
                "typeHandlerVersion": "1.3",
                "settings": {
                    "Name": "[parameters('domainName')]",
                    "OUPath": "[variables('ouPath')]",
                    "User": "[variables('domainAndUsername')]",
                    "Restart": "true",
                    "Options": "[variables('domainJoinOptions')]"
                },
                "protectedsettings": {
                    "Password": "[parameters('domainJoinPassword')]"
                }
            }
        }
    ]
}

Możesz użyć rozszerzenia Azure Automation Desired State Configuration. Jeśli system operacyjny to Windows Server 2012 R2, platforma Azure pobiera konfigurację z programu Windows Management Framework (WMF) 5.0, uruchamia się ponownie, a następnie kontynuuje konfigurację.

Skonfiguruj ustawienia chronione przy użyciu klucza konta magazynu i nazwy. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Rozszerzenie niestandardowego skryptu.

Masz następujące możliwości:

• Zmień model zestawu skalowania maszyn wirtualnych bezpośrednio. Ta opcja jest dostępna tylko w interfejsie API 2017-12-01 i nowszych wersjach.

  Zaktualizuj poświadczenia administratora bezpośrednio w modelu zestawu skalowania (na przykład przy użyciu eksploratora zasobów platformy Azure, programu PowerShell lub interfejsu wiersza polecenia platformy Azure). Po zaktualizowaniu zestawu skalowania wszystkie nowe maszyny wirtualne mają nowe poświadczenia. Istniejące maszyny wirtualne mają tylko nowe poświadczenia, jeśli są odtwarzane.

• Zresetuj hasło przy użyciu rozszerzeń dostępu do maszyny wirtualnej. Upewnij się, że zostały spełnione wymagania dotyczące hasła zgodnie z opisem w artykule Często zadawane pytania.

  Użycie rozszerzenia dostępu do maszyny wirtualnej nie wymaga ponownego utworzenia pliku, ponieważ rozszerzenie nie aktualizuje hasła w modelu. Rozszerzenie uruchamia skrypt, aby dołączyć hasło do hasła lub do pliku klucza SSH. Rozszerzenie nie usuwa oryginalnego klucza SSH. Po zaktualizowaniu rozszerzenia uaktualnij wystąpienia, aby zastosować aktualizacje do nazwy użytkownika i hasła we wszystkich wystąpieniach maszyn wirtualnych.

  Uwaga

  Jeśli dla zasad automatycznego uaktualniania ustawiono manualwartość , ręcznie wybierz wystąpienie, aby wykonać operację uaktualniania dla poszczególnych wystąpień maszyn wirtualnych. Jeśli automatyczne uaktualnianie zostanie ustawione na Auto, rozszerzenie zostanie automatycznie uaktualnione. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Automatyczne uaktualnienia rozszerzeń

  Użyj następującego przykładu programu PowerShell dla zestawu skalowania maszyn wirtualnych z systemem Windows:

  $vmssName = "myvmss"
  $vmssResourceGroup = "myvmssrg"
  $publicConfig = @{"UserName" = "newuser"}
  $privateConfig = @{"Password" = "********"}
  
  $extName = "VMAccessAgent"
  $publisher = "Microsoft.Compute"
  $vmss = Get-AzVmss -ResourceGroupName $vmssResourceGroup -VMScaleSetName $vmssName
  $vmss = Add-AzVmssExtension -VirtualMachineScaleSet $vmss -Name $extName -Publisher $publisher -Setting $publicConfig -ProtectedSetting $privateConfig -Type $extName -TypeHandlerVersion "2.0" -AutoUpgradeMinorVersion $true
  Update-AzVmss -ResourceGroupName $vmssResourceGroup -Name $vmssName -VirtualMachineScaleSet $vmss
  

  Użyj następującego przykładu interfejsu wiersza polecenia platformy Azure dla zestawu skalowania maszyn wirtualnych z systemem Linux:

  az vmss extension set \
    --resource-group myResouceGroup \ 
    --vmss-name myScaleSet \
    --publisher Microsoft.OSTCExtensions \
    --name VMAccessForLinux \
    --version 1.5 \
    --protected-settings "{'username': 'newUser', 'password': 'newPassword'}"
  

Tak. Sieciową grupę zabezpieczeń można zastosować bezpośrednio do zestawu skalowania, odwołując się do niego w networkInterfaceConfigurations sekcji profilu sieciowego. Oto przykład:

"networkProfile": {
    "networkInterfaceConfigurations": [
        {
            "name": "nic1",
            "properties": {
                "primary": "true",
                "ipConfigurations": [
                    {
                        "name": "ip1",
                        "properties": {
                            "subnet": {
                                "id": "[concat('/subscriptions/', subscription().subscriptionId,'/resourceGroups/', resourceGroup().name, '/providers/Microsoft.Network/virtualNetworks/', variables('vnetName'), '/subnets/subnet1')]"
                            },
                            "loadBalancerInboundNatPools": [
                                {
                                    "id": "[concat('/subscriptions/', subscription().subscriptionId,'/resourceGroups/', resourceGroup().name, '/providers/Microsoft.Network/loadBalancers/', variables('lbName'), '/inboundNatPools/natPool1')]"
                                }
                            ],
                            "loadBalancerBackendAddressPools": [
                                {
                                    "id": "[concat('/subscriptions/', subscription().subscriptionId,'/resourceGroups/', resourceGroup().name, '/providers/Microsoft.Network/loadBalancers/', variables('lbName'), '/backendAddressPools/addressPool1')]"
                                }
                            ]
                        }
                    }
                ],
                "networkSecurityGroup": {
                    "id": "[concat('/subscriptions/', subscription().subscriptionId,'/resourceGroups/', resourceGroup().name, '/providers/Microsoft.Network/networkSecurityGroups/', variables('nsgName'))]"
                }
            }
        }
    ]
}

Jeśli masz dwa zestawy skalowania maszyn wirtualnych z usługą Azure Load Balancer i są one w tej samej subskrypcji i regionie, możesz cofnąć przydział publicznych adresów IP z każdego z nich i przypisać je do drugiego. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Zamiana adresów VIP: wdrożenie niebieski-zielony w usłudze Azure Resource Manager. Może jednak wystąpić opóźnienie, ponieważ przydział zasobów jest cofnięty lub przydzielany na poziomie sieci. Szybszą opcją jest użycie bramy aplikacja systemu Azure z dwoma pulami zaplecza i regułą routingu. Alternatywnie możesz hostować aplikację za pomocą usługi aplikacja systemu Azure, która obsługuje szybkie przełączanie między miejscami przejściowymi i produkcyjnymi.

Adresy IP są wybierane z określonej podsieci.

Metoda alokacji adresów IP zestawu skalowania maszyn wirtualnych jest zawsze dynamiczna, ale nie oznacza to, że te adresy IP mogą ulec zmianie. W takim przypadku wartość dynamiczna oznacza tylko, że nie określasz adresu IP w żądaniu PUT . Określ zestaw statyczny przy użyciu podsieci.

Zobacz Wdrażanie zestawu skalowania maszyn wirtualnych w istniejącej sieci wirtualnej.

Tak. Aby użyć przyspieszonej sieci, ustaw wartość enableAcceleratedNetworking na true w ustawieniach zestawu skalowania networkInterfaceConfigurations . Na przykład:

"networkProfile": {
    "networkInterfaceConfigurations": [
        {
            "name": "niconfig1",
            "properties": {
                "primary": true,
                "enableAcceleratedNetworking" : true,
                "ipConfigurations": [
                ]
            }
        }
    ]
}

Aby utworzyć zestaw skalowania maszyn wirtualnych z niestandardową konfiguracją DNS, dodaj dnsSettings pakiet JSON do sekcji zestawu networkInterfaceConfigurations skalowania. Oto przykład:

    "dnsSettings":{
        "dnsServers":["10.0.0.6", "10.0.0.5"]
    }

Aby utworzyć zestaw skalowania maszyn wirtualnych, który przypisuje publiczny adres IP do każdej maszyny wirtualnej, upewnij się, że wersja interfejsu API zasobu Microsoft.Compute/virtualMachineScaleSets to 2017-03-30 i dodaj publicipaddressconfiguration pakiet JSON do sekcji zestawu ipConfigurations skalowania. Oto przykład:

    "publicipaddressconfiguration": {
        "name": "pub1",
        "properties": {
        "idleTimeoutInMinutes": 15
        }
    }

Tak. Identyfikatory zasobów dla wielu pul adresów zaplecza bramy aplikacji można dodać do applicationGatewayBackendAddressPools listy w ipConfigurations sekcji profilu sieciowego zestawu skalowania.

Jednym z powodów tworzenia zestawu skalowania maszyn wirtualnych z mniej niż dwiema maszynami wirtualnymi jest użycie elastycznych właściwości zestawu skalowania maszyn wirtualnych. Można na przykład wdrożyć zestaw skalowania maszyn wirtualnych z zerowymi maszynami wirtualnymi, aby zdefiniować infrastrukturę bez płacenia kosztów działania maszyn wirtualnych. Następnie, gdy wszystko będzie gotowe do wdrożenia maszyn wirtualnych, możesz zwiększyć pojemność zestawu skalowania maszyn wirtualnych na liczbę wystąpień produkcyjnych.

Innym powodem, dla którego można utworzyć zestaw skalowania maszyn wirtualnych z mniej niż dwiema maszynami wirtualnymi, jest mniej niż w przypadku korzystania z zestawu dostępności z dyskretnymi maszynami wirtualnymi. Zestawy skalowania maszyn wirtualnych umożliwiają pracę z niezmiennymi jednostkami obliczeniowymi, które są zamienne. Ta jednolitość jest kluczowym inicjatorem zestawów skalowania maszyn wirtualnych w porównaniu z zestawami dostępności. Wiele obciążeń bezstanowych nie śledzi poszczególnych jednostek. Jeśli obciążenie spadnie, można skalować w dół do jednej jednostki obliczeniowej, a następnie skalować w górę do wielu, gdy obciążenie wzrośnie.

Aby zmienić liczbę maszyn wirtualnych w zestawie skalowania maszyn wirtualnych w witrynie Azure Portal, w sekcji Właściwości zestawu skalowania maszyn wirtualnych wybierz okienko Skalowanie i użyj paska suwaka.

Masz pewną elastyczność w sposobie obsługi alertów dla określonych progów. Można na przykład zdefiniować dostosowane elementy webhook. Poniższy przykład elementu webhook pochodzi z szablonu usługi Resource Manager:

{
    "type": "Microsoft.Insights/autoscaleSettings",
    "apiVersion": "[variables('insightsApi')]",
    "name": "autoscale",
    "location": "[parameters('resourceLocation')]",
    "dependsOn": [
        "[concat('Microsoft.Compute/virtualMachineScaleSets/', parameters('vmSSName'))]"
    ],
    "properties": {
        "name": "autoscale",
        "targetResourceUri": "[concat('/subscriptions/',subscription().subscriptionId, '/resourceGroups/', resourceGroup().name, '/providers/Microsoft.Compute/virtualMachineScaleSets/', parameters('vmSSName'))]",
        "enabled": true,
        "notifications": [
            {
                "operation": "Scale",
                "email": {
                    "sendToSubscriptionAdministrator": true,
                    "sendToSubscriptionCoAdministrators": true,
                    "customEmails": [
                        "youremail@address.com"
                    ]
                },
                "webhooks": [
                    {
                        "serviceUri": "<service uri>",
                        "properties": {
                            "key1": "custommetric",
                            "key2": "scalevmss"
                        }
                    }
                ]
            }
        ]
    }
}

Tak, możesz.

Tak, możesz przenieść zasoby zestawu skalowania do nowej subskrypcji lub grupy zasobów.

Aby zaktualizować zestaw skalowania maszyn wirtualnych do nowego obrazu i zarządzać poprawkami, zobacz Uaktualnianie zestawu skalowania maszyn wirtualnych.

Tak, możesz użyć operacji reimage, aby zresetować maszynę wirtualną bez zmiany obrazu. Jeśli jednak zestaw skalowania maszyn wirtualnych odwołuje się do obrazu platformy z version = latestprogramem , maszyna wirtualna może zaktualizować go do późniejszego obrazu systemu operacyjnego po wywołaniu polecenia reimage.

Tak, instalując rozszerzenie usługi Azure Monitor na maszynach wirtualnych zestawu skalowania. Oto przykład, który używa interfejsu wiersza polecenia platformy Azure:

az vmss extension set --name MicrosoftMonitoringAgent --publisher Microsoft.EnterpriseCloud.Monitoring --resource-group Team-03 --vmss-name nt01 --settings "{'workspaceId': '<your workspace ID here>'}" --protected-settings "{'workspaceKey': '<your workspace key here'}"

Wymagane informacje workspaceId i workspaceKey można znaleźć w obszarze roboczym usługi Log Analytics w witrynie Azure Portal. Na stronie Przegląd wybierz kafelek Ustawienia. Wybierz kartę Połączone źródła u góry.

Aby włączyć diagnostykę rozruchu, najpierw utwórz konto magazynu. Następnie umieść ten blok JSON w zestawie virtualMachineProfileskalowania maszyn wirtualnych i zaktualizuj zestaw skalowania maszyn wirtualnych:

"diagnosticsProfile": {
    "bootDiagnostics": {
        "enabled": true,
        "storageUri": "http://yourstorageaccount.blob.core.windows.net"
    }
}

Po utworzeniu InstanceView nowej maszyny wirtualnej właściwość maszyny wirtualnej wyświetla szczegóły zrzutu ekranu. Oto przykład:

"bootDiagnostics": {
    "consoleScreenshotBlobUri": "https://o0sz3nhtbmkg6geswarm5.blob.core.windows.net/bootdiagnostics-swarmagen-4157d838-8335-4f78-bf0e-b616a99bc8bd/swarm-agent-9574AE92vmss-0_2.4157d838-8335-4f78-bf0e-b616a99bc8bd.screenshot.bmp",
    "serialConsoleLogBlobUri": "https://o0sz3nhtbmkg6geswarm5.blob.core.windows.net/bootdiagnostics-swarmagen-4157d838-8335-4f78-bf0e-b616a99bc8bd/swarm-agent-9574AE92vmss-0_2.4157d838-8335-4f78-bf0e-b616a99bc8bd.serialconsole.log"
}

Odwiedź stronę Rozwiązywanie typowych problemów z zestawami skalowania maszyn wirtualnych.

Interfejs API GET REST można wywołać ListVMInstanceViews za pomocą następującego identyfikatora URI zasobu:

/subscriptions/<subscription_id>/resourceGroups/<resource_group_name>/providers/Microsoft.Compute/virtualMachineScaleSets/<scaleset_name/virtualMachines?$expand>=instanceView&$select=instanceView

Domena błędów nie jest zwracana, gdy zestaw skalowania używa maksymalnego rozłożenia (platformFaultDomainCount = 1), ponieważ nie ma gwarancji, ile domen błędów będzie używanych z tym ustawieniem.

Nie, nie można. Rozszerzenia mogą jednak działać na podstawie unikatowych właściwości maszyny wirtualnej, na której są uruchomione, na przykład nazwy maszyny. Rozszerzenia mogą również wysyłać zapytania dotyczące metadanych http://169.254.169.254 wystąpienia, aby uzyskać więcej informacji na temat maszyny wirtualnej.

Luki są spowodowane tym, że właściwość Zestawu overprovision skalowania maszyn wirtualnych jest ustawiona na wartość domyślną true. Jeśli dla nadmiernej aprowizacji ustawiono truewartość , tworzona jest większa liczba maszyn wirtualnych niż żądane. Dodatkowe maszyny wirtualne są następnie usuwane. W takim przypadku zyskujesz zwiększoną niezawodność wdrażania, ale kosztem ciągłych reguł nazewnictwa i ciągłego tłumaczenia adresów sieciowych (NAT).

Tę właściwość można ustawić na false. W przypadku małych zestawów skalowania maszyn wirtualnych niezawodność wdrożenia nie będzie znacząco wpływać.

Główną różnicą jest to, że deallocate nie usuwa wirtualnych dysków twardych (VHD). Istnieją koszty magazynowania skojarzone z uruchomionym programem stop deallocate. Możesz użyć jednego lub drugiego z następujących powodów:

• Chcesz przestać płacić za koszty obliczeniowe, ale chcesz zachować stan dysku maszyn wirtualnych.
• Chcesz szybciej uruchomić zestaw maszyn wirtualnych niż zestaw skalowania maszyn wirtualnych w poziomie.
  • W związku z tym scenariuszem możesz utworzyć własny aparat autoskalowania i szybciej skalować kompleksową skalę.
• Masz zestaw skalowania maszyn wirtualnych, który jest nierównomiernie dystrybuowany między domenami błędów lub domenami aktualizacji. Ta nierówna dystrybucja może być spowodowane selektywnym usunięciem maszyn wirtualnych lub usunięciem maszyn wirtualnych po nadmiernej aprowizacji. start Następnie w stop deallocate zestawie skalowania maszyn wirtualnych równomiernie dystrybuuje maszyny wirtualne między domenami błędów lub domenami aktualizacji.

Utwórz migawkę na podstawie wystąpienia zestawu skalowania maszyn wirtualnych. Oto przykład:

$rgname = "myResourceGroup"
$vmssname = "myVMScaleSet"
$Id = 0
$location = "East US"

$vmss1 = Get-AzVmssVM -ResourceGroupName $rgname -VMScaleSetName $vmssname -InstanceId $Id
$snapshotconfig = New-AzSnapshotConfig -Location $location -AccountType Standard_LRS -OsType Windows -CreateOption Copy -SourceUri $vmss1.StorageProfile.OsDisk.ManagedDisk.id
New-AzSnapshot -ResourceGroupName $rgname -SnapshotName 'mySnapshot' -Snapshot $snapshotconfig

Utwórz dysk zarządzany na podstawie migawki. Oto przykład:

$snapshotName = "mySnapshot"
$snapshot = Get-AzSnapshot -ResourceGroupName $rgname -SnapshotName $snapshotName
$diskConfig = New-AzDiskConfig -AccountType Premium_LRS -Location $location -CreateOption Copy -SourceResourceId $snapshot.Id
$osDisk = New-AzDisk -Disk $diskConfig -ResourceGroupName $rgname -DiskName ($snapshotName + '_Disk')