Udostępnij za pośrednictwem


Jak debugować i testować kod kwantowy

Podobnie jak w przypadku programowania klasycznego, niezbędne jest sprawdzenie, czy programy kwantowe działają zgodnie z oczekiwaniami i mogą diagnozować nieprawidłowe zachowanie. W tym artykule omówiono narzędzia oferowane przez platformę Azure Quantum Development Kit do testowania i debugowania programów kwantowych.

Q# Debugowanie programu

Rozszerzenie programu Visual Studio Code platformy Azure Quantum Development Kit (QDK) zawiera debuger dla Q# programów. Punkty przerwania można ustawić, przejść przez kod i do każdej funkcji lub operacji oraz śledzić nie tylko zmienne lokalne, ale także stan kwantowy kubitów.

Uwaga

Debuger programu VS Code działa tylko z plikami Q# (qs) i nie działa z komórkami Q# w notesie Jupyter Notebook. Aby przetestować komórki notesu Jupyter Notebook, zobacz Testowanie kodu.

W poniższym przykładzie przedstawiono podstawowe funkcje debugera. Aby uzyskać pełne informacje na temat korzystania z debugerów programu VS Code, zobacz Debugowanie.

W programie VS Code utwórz i zapisz nowy plik qs przy użyciu następującego kodu:

import Microsoft.Quantum.Arrays.*;
import Microsoft.Quantum.Convert.*;

operation Main() : Result {
    use qubit = Qubit();
    H(qubit);
    let result = M(qubit);
    Reset(qubit);
    return result;
}
  1. Ustaw punkt przerwania w wierszu H(qubit) , klikając po lewej stronie numeru wiersza.
  2. Wybierz ikonę debugera, aby otworzyć okienko debugera, a następnie wybierz pozycję Uruchom i Debuguj. Kontrolki debugera są wyświetlane w górnej części ekranu.
  3. Wybierz F5, aby rozpocząć debugowanie i przejdź do punktu przerwania. W okienku Zmienne debugera rozwiń kategorię Stan kwantowy. Widać, że kubit został zainicjowany w stanie |0> .
  4. Krok do (F11) H operacji i kodu źródłowego H dla operacji jest wyświetlany. Podczas wykonywania operacji zwróć uwagę, że wartość kwantowa zmienia się, gdy H operacja umieszcza kubit w superpozycję.
  5. Podczas przechodzenia przez operację (F10) M wartość kwantowa jest rozpoznawana jako |0> lub |1> w wyniku pomiaru, a wartość zmiennej result klasycznej jest wyświetlana.
  6. Podczas przechodzenia przez operację Reset kubit jest resetowany do |0>.

testowanie kodu

Chociaż debuger programu VS Code Q# nie jest dostępny dla Q# komórek w notesie Jupyter Notebook, zestaw QDK platformy Azure udostępnia pewne wyrażenia i funkcje, które mogą pomóc w rozwiązywaniu problemów z kodem.

Wyrażenie niepowodzenia

Wyrażenie fail kończy obliczenia całkowicie, co odpowiada krytycznemu błędowi, który zatrzymuje program.

Rozważmy ten prosty przykład, który weryfikuje wartość parametru:

# import qsharp package to access the %%qsharp magic command
import qsharp 
// use the %%qsharp magic command to change the cell type from Python to Q#
%%qsharp 
function PositivityFact(value : Int) : Unit {
    if value <= 0 {
        fail $"{value} isn't a positive number.";
    }   
}
PositivityFact(0);
Error: program failed: 0 isn't a positive number.
Call stack:
    at PositivityFact in line_2
Qsc.Eval.UserFail

  × runtime error
  ╰─▶ program failed: 0 isn't a positive number.
   ╭─[line_2:5:1]
 5 │ 
 6 │             fail $"{value} isn't a positive number.";
   ·             ────────────────────┬───────────────────
   ·                                 ╰── explicit fail
 7 │     }   
   ╰────

fail W tym miejscu wyrażenie uniemożliwia programowi kontynuowanie uruchamiania z nieprawidłowymi danymi.

Fact(), funkcja

Możesz zaimplementować to samo zachowanie co w poprzednim przykładzie przy użyciu Fact() funkcji z Microsoft.Quantum.Diagnostics przestrzeni nazw. Funkcja Fact() ocenia dany warunek klasyczny i zgłasza wyjątek, jeśli jest to fałsz.

import qsharp 
%%qsharp
function PositivityFact(value : Int) : Unit {
    Fact(value > 0, "Expected a positive number."); 
}
PositivityFact(4);
Error: program failed: Expected a positive number.
Call stack:
    at Microsoft.Quantum.Diagnostics.Fact in diagnostics.qs
    at PositivityFact in line_4
Qsc.Eval.UserFail

  × runtime error
  ╰─▶ program failed: Expected a positive number.
    ╭─[diagnostics.qs:29:1]
 29 │         if (not actual) {
 30 │             fail message;
    ·             ──────┬─────
    ·                   ╰── explicit fail
 31 │         }
    ╰────

DumpMachine(), funkcja

DumpMachine() to Q# funkcja, która umożliwia zrzut informacji o bieżącym stanie target maszyny do konsoli i kontynuowanie uruchamiania programu.

Uwaga

Po wydaniu platformy Azure Quantum Development KitDumpMachine() funkcja używa teraz kolejności big-endian dla danych wyjściowych.

import qsharp
%%qsharp
import Microsoft.Quantum.Diagnostics.*;
operation MultiQubitDumpMachineDemo() : Unit {
    use qubits = Qubit[2];
    X(qubits[1]);
    H(qubits[1]);
    DumpMachine();

    R1Frac(1, 2, qubits[0]);
    R1Frac(1, 3, qubits[1]);
    DumpMachine();
    
    ResetAll(qubits);
}
MultiQubitDumpMachineDemo();
Basis State
(|𝜓₁…𝜓ₙ⟩)	Amplitude	Measurement Probability	Phase
|00⟩	0.7071+0.0000𝑖	 50.0000%	↑	0.0000
|01⟩	−0.7071+0.0000𝑖	 50.0000%	↓	-3.1416

Basis State
(|𝜓₁…𝜓ₙ⟩)	Amplitude	Measurement Probability	Phase
|00⟩	0.7071+0.0000𝑖	 50.0000%	↑	0.0000
|01⟩	−0.6533−0.2706𝑖	 50.0000%	↙	-2.7489   

dump_machine(), funkcja

dump_machine to funkcja języka Python, która zwraca bieżącą przydzieloną liczbę kubitów i słownik języka Python o rozrzedowanych amplitudach stanu, które można przeanalizować. Korzystanie z jednej z tych funkcji w notesie Jupyter Notebook umożliwia przechodzenie przez operacje podobnie jak debuger. Przy użyciu poprzedniego przykładowego programu:

import qsharp 
%%qsharp
use qubits = Qubit[2];
X(qubits[0]);
H(qubits[1]);
dump = qsharp.dump_machine()
dump

Basis State
(|𝜓₁…𝜓ₙ⟩)	Amplitude	Measurement Probability	Phase
|10⟩	0.7071+0.0000𝑖	 50.0000%	↑	0.0000
|11⟩	0.7071+0.0000𝑖	 50.0000%	↑	0.0000
%%qsharp
R1Frac(1, 2, qubits[0]);
R1Frac(1, 3, qubits[1]);
dump = qsharp.dump_machine()
dump
Basis State
(|𝜓₁…𝜓ₙ⟩)	Amplitude	Measurement Probability	Phase
|10⟩	0.5000+0.5000𝑖	 50.0000%	↗	0.7854
|11⟩	0.2706+0.6533𝑖	 50.0000%	↗	1.1781    
# you can print an abbreviated version of the values
print(dump)
STATE:
|10⟩: 0.5000+0.5000𝑖
|11⟩: 0.2706+0.6533𝑖
# you can access the current qubit count
dump.qubit_count
2
# you can access individual states by their index
dump[2]
(0.5+0.5000000000000001j)
dump[3]
(0.27059805007309845+0.6532814824381883j)

Operacje CheckZero() i CheckAllZero()

CheckZero() i CheckAllZero() są Q# operacjami, które mogą sprawdzić, czy bieżący stan tablicy kubitu lub kubitu wynosi $\ket{0}$. CheckZero() Zwraca true wartość , jeśli kubit jest w stanie $\ket{0}$ i false czy jest w jakimkolwiek innym stanie. CheckAllZero() Zwraca wartość true , jeśli wszystkie kubity w tablicy znajdują się w stanie $\ket{0}$ i false jeśli kubity znajdują się w jakimkolwiek innym stanie.

import Microsoft.Quantum.Diagnostics.*;

operation Main() : Unit {
    use qs = Qubit[2];
    X(qs[0]); 
    if CheckZero(qs[0]) {
        Message("X operation failed");
    }
    else {
        Message("X operation succeeded");
    }
    ResetAll(qs);
    if CheckAllZero(qs) {
        Message("Reset operation succeeded");
    }
    else {
        Message("Reset operation failed");
    }
}

dump_operation(), funkcja

dump_operation to funkcja języka Python, która przyjmuje operację lub definicję operacji, oraz liczbę kubitów do użycia i zwraca macierz kwadratową liczb zespolonych reprezentujących dane wyjściowe operacji.

Importujesz dump_operation z qsharp.utilspliku .

import qsharp
from qsharp.utils import dump_operation

W tym przykładzie przedstawiono macierz bramy tożsamości z jednym kubitem i bramą hadamarda.

res = dump_operation("qs => ()", 1)
print(res)
res = dump_operation("qs => H(qs[0])", 1)
print(res)
[[(1+0j), 0j], [0j, (1+0j)]]
[[(0.707107+0j), (0.707107+0j)], [(0.707107+0j), (-0.707107-0j)]]

Możesz również zdefiniować funkcję lub operację przy użyciu polecenia qsharp.eval() , a następnie odwołać się do niej z .dump_operation Pojedynczy kubit reprezentowany wcześniej może być również reprezentowany jako

qsharp.eval("operation SingleQ(qs : Qubit[]) : Unit { }")

res = dump_operation("SingleQ", 1)
print(res)
[[(1+0j), 0j], [0j, (1+0j)]]

W tym przykładzie użyto Controlled Ry bramy do zastosowania obrotu do drugiego kubitu

qsharp.eval ("operation ControlRy(qs : Qubit[]) : Unit {qs[0]; Controlled Ry([qs[0]], (0.5, qs[1]));}")

res = dump_operation("ControlRy", 2)
print(res)
[[(1+0j), 0j, 0j, 0j], [0j, (1+0j), 0j, 0j], [0j, 0j, (0.968912+0j), (-0.247404+0j)], [0j, 0j, (0.247404+0j), (0.968912+0j)]]

Poniższy kod definiuje Q# operację ApplySWAP i drukuje jej macierz wraz z operacją tożsamości z dwoma kubitami.

qsharp.eval("operation ApplySWAP(qs : Qubit[]) : Unit is Ctl + Adj { SWAP(qs[0], qs[1]); }")

res = dump_operation("qs => ()", 2)
print(res)
res = dump_operation("ApplySWAP", 2)
print(res)
[[(1+0j), 0j, 0j, 0j], [0j, (1+0j), 0j, 0j], [0j, 0j, (1+0j), 0j], [0j, 0j, 0j, (1+0j)]]
[[(1+0j), 0j, 0j, 0j], [0j, 0j, (1+0j), 0j], [0j, (1+0j), 0j, 0j], [0j, 0j, 0j, (1+0j)]]

Więcej przykładów operacji testowania, których można użyć dump_operation() , można znaleźć na stronie Przykładowe operacje testowania w zestawie QDK.