Kontekst wyrażenia dekoratora potoku
Azure DevOps Services
Dekoratory potoków mają dostęp do kontekstu dotyczącego potoku, w którym są uruchamiane. Jako autor dekoratora potoków możesz użyć tego kontekstu do podejmowania decyzji dotyczących zachowania dekoratora. Informacje dostępne w kontekście są różne dla potoków i wydania. Ponadto dekoratory są uruchamiane po rozpoznawaniu nazw zadań do zadań globalnie unikatowych identyfikatorów (GUID). Gdy dekorator chce odwoływać się do zadania, powinien używać identyfikatora GUID, a nie nazwy lub słowa kluczowego.
Napiwek
Zapoznaj się z naszą najnowszą dokumentacją dotyczącą programowania rozszerzeń przy użyciu zestawu SDK rozszerzenia usługi Azure DevOps.
Uwaga
Dekoratory potoków są używane podczas kompilowania rozszerzeń internetowych. Te przykłady nie są przeznaczone do pracy w potokach YAML.
Zasoby
Zasoby potoku resources
są dostępne w obiekcie .
Repozytoria
Obecnie istnieje tylko jeden klucz: repositories
.
repositories
jest mapą z identyfikatora repozytorium na informacje o repozytorium.
W kompilacji projektanta alias podstawowego repozytorium to __designer_repo
.
W potoku YAML repozytorium podstawowe nosi nazwę self
.
W potoku wydania repozytoria nie są dostępne.
Dostępne są zmienne artefaktu wydania.
Aby na przykład wydrukować nazwę self
repozytorium w potoku YAML:
steps:
- script: echo ${{ resources.repositories['self'].name }}
Repozytoria zawierają następujące właściwości:
resources['repositories']['self'] =
{
"alias": "self",
"id": "<repo guid>",
"type": "Git",
"version": "<commit hash>",
"name": "<repo name>",
"project": "<project guid>",
"defaultBranch": "<default ref of repo, like 'refs/heads/main'>",
"ref": "<current pipeline ref, like 'refs/heads/topic'>",
"versionInfo": {
"author": "<author of tip commit>",
"message": "<commit message of tip commit>"
},
"checkoutOptions": {}
}
Zadanie
Szczegóły zadania są dostępne w job
obiekcie .
Dane wyglądają podobnie do następujących:
job =
{
"steps": [
{
"environment": null,
"inputs": {
"script": "echo hi"
},
"type": "Task",
"task": {
"id": "d9bafed4-0b18-4f58-968d-86655b4d2ce9",
"name": "CmdLine",
"version": "2.146.1"
},
"condition": null,
"continueOnError": false,
"timeoutInMinutes": 0,
"id": "5c09f0b5-9bc3-401f-8cfb-09c716403f48",
"name": "CmdLine",
"displayName": "CmdLine",
"enabled": true
}
]
}
Na przykład aby warunkowo dodać zadanie tylko wtedy, gdy jeszcze nie istnieje:
- ${{ if not(containsValue(job.steps.*.task.id, 'f3ab91e7-bed6-436a-b651-399a66fe6c2a')) }}:
- script: echo conditionally inserted
Zmienne
Dostępne są również zmienne potoku.
Jeśli na przykład potok miał zmienną o nazwie myVar
, jego wartość będzie dostępna dla dekoratora jako variables['myVar']
.
Na przykład aby nadać dekoratorowi rezygnację, możemy wyszukać zmienną. Autorzy potoków, którzy chcą zrezygnować z dekoratora, mogą ustawić tę zmienną, a dekorator nie jest wstrzykiwany. Jeśli zmienna nie jest obecna, dekorator jest wstrzykiwany jak zwykle.
my-decorator.yml
- ${{ if ne(variables['skipInjecting'], 'true') }}:
- script: echo Injected the decorator
Następnie w potoku w organizacji autor może zażądać, aby dekorator nie wstrzyknął się.
pipeline-with-opt-out.yml
variables:
skipInjecting: true
steps:
- script: echo This is the only step. No decorator is added.
Nazwy zadań i identyfikatory GUID
Dekoratory są uruchamiane po tym, jak zadania są już zamieniane w identyfikatory GUID. Rozważmy następujący kod YAML:
steps:
- checkout: self
- bash: echo This is the Bash task
- task: PowerShell@2
inputs:
targetType: inline
script: Write-Host This is the PowerShell task
Każdy z tych kroków jest mapowy na zadanie. Każde zadanie ma unikatowy identyfikator GUID. Nazwy zadań i słowa kluczowe są mapowane na identyfikatory GUID zadań przed uruchomieniem dekoratorów. Jeśli dekorator chce sprawdzić istnienie innego zadania, musi wyszukiwać według identyfikatora GUID zadania, a nie według nazwy lub słowa kluczowego.
W przypadku normalnych zadań (określonych za pomocą słowa kluczowego task
) można przyjrzeć się zadaniu task.json
w celu określenia jego identyfikatora GUID.
W przypadku specjalnych słów kluczowych, takich jak checkout
i bash
w poprzednim przykładzie, można użyć następujących identyfikatorów GUID:
Słowo kluczowe | Identyfikator GUID | Nazwa zadania |
---|---|---|
checkout |
6D15AF64-176C-496D-B583-FD2AE21D4DF4 |
n/a, zobacz notatkę |
bash |
6C731C3C-3C68-459A-A5C9-BDE6E6595B5B |
Bash |
script |
D9BAFED4-0B18-4F58-968D-86655B4D2CE9 |
Wiersz polecenia |
powershell |
E213FF0F-5D5C-4791-802D-52EA3E7BE1F1 |
PowerShell |
pwsh |
E213FF0F-5D5C-4791-802D-52EA3E7BE1F1 |
PowerShell |
publish |
ECDC45F6-832D-4AD9-B52B-EE49E94659BE |
PublishPipelineArtifact |
download |
30f35852-3f7e-4c0c-9a88-e127b4f97211 |
DownloadPipelineArtifact |
Po rozpoznaniu nazw zadań i słów kluczowych poprzedni kod YAML staje się:
steps:
- task: 6D15AF64-176C-496D-B583-FD2AE21D4DF4@1
inputs:
repository: self
- task: 6C731C3C-3C68-459A-A5C9-BDE6E6595B5B@3
inputs:
targetType: inline
script: echo This is the Bash task
- task: E213FF0F-5D5C-4791-802D-52EA3E7BE1F1@2
inputs:
targetType: inline
script: Write-Host This is the PowerShell task
Napiwek
Każdy z tych identyfikatorów GUID można znaleźć w task.json
pliku dla odpowiedniego zadania w polu.
Jedynym wyjątkiem jest checkout
, czyli natywna funkcja agenta.
Jego identyfikator GUID jest wbudowany w usługę Azure Pipelines i agenta.