Przełącz się z komputerów mainframe na platformę Azure
Jako alternatywna platforma do uruchamiania tradycyjnych aplikacji mainframe platforma Azure oferuje środowisko obliczeniowe i magazyn w warstwie Hiperskala w środowisku wysokiej dostępności. Uzyskujesz wartość i elastyczność nowoczesnej platformy opartej na chmurze bez kosztów związanych ze środowiskiem mainframe.
Ta sekcja zawiera wskazówki techniczne dotyczące przejścia z platformy mainframe na platformę Azure.
MIPS a procesory wirtualne
Nie ma uniwersalnej formuły mapowania, która istnieje do określenia liczby wirtualnych centralnych jednostek przetwarzania (vCPU) wymaganych do uruchamiania obciążeń mainframe. Jednak metryka miliona instrukcji na sekundę (MIPS) jest często mapowana na procesory wirtualne na platformie Azure. MiPS mierzy ogólną moc obliczeniową komputera mainframe, zapewniając stałą wartość liczby cykli na sekundę dla danej maszyny.
Mała organizacja może wymagać mniej niż 500 miPS, podczas gdy duża organizacja zazwyczaj używa więcej niż 5000 MIPS. Przy 1000 USD na pojedynczą miPS duża organizacja wydaje około 5 milionów dolarów rocznie na wdrożenie 5000-MIPS infrastruktury. Roczne oszacowanie kosztów dla typowego wdrożenia platformy Azure w tej skali wynosi około jedną dziesiątą kosztu infrastruktury MIPS.
Dokładne obliczenie miPS dla procesorów wirtualnych z platformą Azure zależy od typu procesorów wirtualnych i dokładnego obciążenia, które jest uruchomione. Jednak badania porównawcze zapewniają dobrą podstawę do szacowania liczby i typu procesorów wirtualnych, które będą potrzebne. Najnowszy test porównawczy HPE zRef zawiera następujące szacunki:
288 MIPS na rdzeń oparty na intelu działających na serwerach HPE ProLiant dla zadań online (CICS).
170 MIPS na rdzeń intela dla zadań wsadowych COBOL.
Ten przewodnik szacuje 200 MIPS na procesor wirtualny do przetwarzania online i 100 MIPS na procesor wirtualny w celu przetwarzania wsadowego.
Uwaga
Te szacunki mogą ulec zmianie, gdy na platformie Azure staną się dostępne nowe serie maszyn wirtualnych.
Wysoka dostępność i tryb failover
Systemy Mainframe często oferują dostępność 9s (99,999 procent), gdy używane są sprzężenia mainframe i Parallel Sysplex. Jednak operatorzy systemu nadal muszą zaplanować przestój na potrzeby konserwacji i początkowych obciążeń programu (IPLs). Rzeczywista dostępność zbliża się do dwóch lub trzech 9s, porównywalnych z serwerami opartymi na technologii Intel.
Dla porównania platforma Azure oferuje umowy dotyczące poziomu usług oparte na zobowiązaniach (SLA), w których dostępność wielu 9s jest domyślną, zoptymalizowaną pod kątem replikacji usług lokalnych lub geograficznych.
Platforma Azure zapewnia dodatkową dostępność, replikując dane z wielu urządzeń magazynujących lokalnie lub w innych regionach geograficznych. W przypadku awarii opartej na platformie Azure zasoby obliczeniowe mogą uzyskiwać dostęp do replikowanych danych na poziomie lokalnym lub regionalnym.
W przypadku korzystania z zasobów platformy Azure jako usługi (PaaS), takich jak azure SQL Database i Azure Cosmos DB, platforma Azure może automatycznie obsługiwać tryb failover. W przypadku korzystania z infrastruktury jako usługi (IaaS) platformy Azure tryb failover opiera się na określonych funkcjach systemowych, takich jak funkcje zawsze włączone programu SQL Server, wystąpienia klastra trybu failover i grupy dostępności.
Skalowalność
Komputery Mainframe są zwykle skalowane w górę, a środowiska w chmurze są skalowane w poziomie. Komputery Mainframe można skalować w poziomie przy użyciu sprzężenia obiektu (CF), ale wysokie koszty sprzętu i magazynu sprawiają, że komputery mainframe są kosztowne do skalowania w poziomie.
Cf oferuje również ściśle powiązane obliczenia, podczas gdy funkcje skalowalne w poziomie platformy Azure są luźno powiązane. Chmura może być skalowana w górę lub w dół, aby dopasować dokładne specyfikacje użytkowników, a moc obliczeniowa, magazyn i usługi są skalowane na żądanie w ramach modelu rozliczeń opartego na użyciu.
Tworzenie kopii zapasowych i odzyskiwanie
Klienci komputerów Mainframe zwykle utrzymują lokacje odzyskiwania po awarii lub używają lub niezależnego dostawcy komputerów mainframe na potrzeby awarii. Synchronizacja z lokacją odzyskiwania po awarii jest zwykle wykonywana za pośrednictwem kopii danych w trybie offline. Obie opcje generują wysokie koszty.
Automatyczna nadmiarowość geograficzna jest również dostępna za pośrednictwem sprzężenia mainframe. Takie podejście jest kosztowne i jest zwykle zarezerwowane dla systemów o znaczeniu krytycznym. Natomiast platforma Azure ma łatwe do zaimplementowania i ekonomiczne opcje tworzenia kopii zapasowych, odzyskiwania i nadmiarowości na poziomie lokalnym lub regionalnym albo za pośrednictwem nadmiarowości geograficznej.
Storage
Część zrozumienia sposobu działania komputerów mainframe polega na dekodowaniu różnych nakładających się terminów. Na przykład magazyn centralny, pamięć rzeczywista, rzeczywisty magazyn i główny magazyn zwykle odnoszą się do magazynu dołączonego bezpośrednio do procesora mainframe.
Sprzęt mainframe obejmuje procesory i wiele innych urządzeń, takich jak urządzenia magazynujące bezpośredni dostęp (DASD), stacje taśm magnetycznych i kilka typów konsol użytkowników. Taśmy i DASD są używane do funkcji systemowych i programów użytkownika.
Typy magazynu fizycznego dla komputerów mainframe obejmują:
- Magazyn centralny: znajduje się bezpośrednio na procesorze mainframe, jest to również nazywane procesorem lub magazynem rzeczywistym.
- Magazyn pomocniczy: znajduje się oddzielnie od komputera mainframe, ten typ obejmuje magazyn na dyskach DASD i jest również znany jako magazyn stronicowania.
Chmura oferuje szereg elastycznych, skalowalnych opcji i płacisz tylko za te potrzebne opcje. Usługa Azure Storage oferuje wysoce skalowalny magazyn obiektów dla obiektów danych, usługę systemu plików dla chmury, niezawodny magazyn komunikatów i magazyn NoSQL. W przypadku maszyn wirtualnych dyski zarządzane i niezarządzane zapewniają trwały, bezpieczny magazyn dysków.
Programowanie i testowanie komputera Mainframe
Głównym czynnikiem w projektach migracji komputerów mainframe jest zmiana twarzy tworzenia aplikacji. Organizacje chcą, aby środowisko deweloperskie było bardziej elastyczne i odpowiadało na potrzeby biznesowe.
Komputery Mainframe zwykle mają oddzielne partycje logiczne (LPARs) na potrzeby programowania i testowania, takie jak QA i przejściowe LPAR. Rozwiązania programistyczne mainframe obejmują kompilatory (COBOL, PL/I, Assembler) i edytory. Najbardziej typowym rozwiązaniem jest system Interactive System Productivity Facility (ISPF) dla systemu operacyjnego z/OS działającego na komputerach mainframe IBM. Inne obejmują narzędzia ROSCOE Programming Facility (RPF) i Computer Associates, takie jak bibliotekarz CA i CA-Panvalet.
Środowiska emulacji i kompilatory są dostępne na platformach x86, więc programowanie i testowanie może być zwykle jednym z pierwszych obciążeń do migracji z komputera mainframe na platformę Azure. Dostępność i powszechne korzystanie z narzędzi DevOps na platformie Azure przyspiesza migrację środowisk deweloperskich i testowych.
Gdy rozwiązania są opracowywane i testowane na platformie Azure i są gotowe do wdrożenia w komputerze mainframe, należy skopiować kod do komputera mainframe i skompilować go tam.