Udostępnij za pośrednictwem


Tworzenie klastra usługi Azure Stack HCI przy użyciu programu Windows PowerShell

Dotyczy: Azure Stack HCI, wersja 22H2

Ważne

Usługa Azure Stack HCI jest teraz częścią usługi Azure Local. Jednak starsze wersje rozwiązania Azure Stack HCI, na przykład 22H2 będą nadal odwoływać się do rozwiązania Azure Stack HCI i nie będą odzwierciedlać zmiany nazwy. Dowiedz się więcej.

Ostrzeżenie

Instrukcje wdrażania podane w tym artykule dotyczą starszej wersji usługi Azure Stack HCI w wersji 22H2. W przypadku nowych wdrożeń zalecamy użycie najnowszej ogólnie dostępnej wersji usługi Azure Local, zobacz About Azure Local deployment(Informacje o lokalnym wdrożeniu platformy Azure).

Z tego artykułu dowiesz się, jak za pomocą programu Windows PowerShell utworzyć hiperkonwergentny klaster usługi Azure Stack HCI korzystający z usługi Miejsca do magazynowania Direct. Jeśli zamiast tego używasz kreatora tworzenia klastra w Centrum administracyjnym systemu Windows do utworzenia klastra, zobacz Tworzenie klastra za pomocą centrum administracyjnego systemu Windows.

Uwaga

Jeśli przeprowadzasz instalację pojedynczego serwera usługi Azure Stack HCI 21H2, użyj programu PowerShell, aby utworzyć klaster.

Istnieje wybór między dwoma typami klastrów:

  • Klaster standardowy z jednym lub dwoma węzłami serwera, wszystkie znajdujące się w jednej lokacji.
  • Rozproszony klaster z co najmniej czterema węzłami serwera obejmującymi dwa lokacje z dwoma węzłami na lokację.

W scenariuszu pojedynczego serwera wykonaj te same instrukcje dla jednego serwera.

Uwaga

Klastry rozproszone nie są obsługiwane w konfiguracji pojedynczego serwera.

W tym artykule utworzymy przykładowy klaster o nazwie Cluster1 składający się z czterech węzłów serwera o nazwie Server1, Server2, Server3 i Server4.

W scenariuszu klastra rozproszonego używamy klastra ClusterS1 jako nazwy i używamy tych samych czterech węzłów serwera rozciągniętych między lokacjami Site1 i Site2.

Aby uzyskać więcej informacji na temat klastrów rozproszony, zobacz Omówienie klastrów rozproszony.

Zanim rozpoczniesz

Przed rozpoczęciem upewnij się, że:

  • Przeczytaj i poznaj wymagania systemowe rozwiązania Azure Stack HCI.
  • Zapoznaj się z wymaganiami dotyczącymi sieci fizycznej i wymaganiami dotyczącymi sieci hosta dla usługi Azure Stack HCI.
  • Zainstaluj system operacyjny Azure Stack HCI na każdym serwerze w klastrze. Zobacz Wdrażanie systemu operacyjnego Azure Stack HCI.
  • Upewnij się, że wszystkie serwery znajdują się w prawidłowej strefie czasowej.
  • Upewnij się, że masz konto, które jest członkiem lokalnej grupy Administratorzy na każdym serwerze.
  • Uprawnienia w usłudze Active Directory do tworzenia obiektów.
  • W przypadku klastrów rozszerzonych skonfiguruj z wyprzedzeniem dwie witryny w usłudze Active Directory.

Używanie programu Windows PowerShell

Program PowerShell można uruchomić lokalnie w sesji protokołu RDP na serwerze hosta lub zdalnie uruchomić program PowerShell z komputera zarządzania. W tym artykule opisano opcję zdalną.

W przypadku uruchamiania programu PowerShell z komputera zarządzającego, dołącz parametr -Name lub -Cluster z nazwą zarządzanego przez ciebie serwera lub klastra. Ponadto może być konieczne określenie w pełni kwalifikowanej nazwy domeny (FQDN) podczas używania parametru -ComputerName dla węzła serwera.

Potrzebujesz poleceń cmdlet z narzędzi administracji zdalnej serwera (RSAT) oraz modułów programu PowerShell dla Hyper-V i klastrowania z przełączaniem awaryjnym. Jeśli polecenia cmdlet i moduły nie są jeszcze dostępne w sesji programu PowerShell na komputerze zarządzania, możesz dodać je przy użyciu następującego polecenia: Add-WindowsFeature RSAT-Clustering-PowerShell.

Krok 1. Konfigurowanie serwerów

Najpierw nawiąż połączenie z poszczególnymi serwerami, dołącz je do domeny (ta sama domena, w którym znajduje się komputer zarządzania), a następnie zainstaluj wymagane role i funkcje.

Krok 1.1. Nawiązywanie połączenia z serwerami

Aby nawiązać połączenie z serwerami, musisz najpierw mieć łączność sieciową, dołączyć do tej samej domeny lub w pełni zaufanej domeny i mieć lokalne uprawnienia administracyjne do serwerów.

Otwórz program PowerShell i użyj w pełni kwalifikowanej nazwy domeny lub adresu IP serwera, z którym chcesz nawiązać połączenie. Po uruchomieniu następującego polecenia na każdym serwerze zostanie wyświetlony monit o podanie hasła.

W tym przykładzie przyjęto założenie, że serwery mają nazwy Server1, Server2, Server3 i Server4:

Enter-PSSession -ComputerName "Server1" -Credential "Server1\Administrator"

Oto inny przykład wykonywania tej samej czynności:

$myServer1 = "Server1"
$user = "$myServer1\Administrator"

Enter-PSSession -ComputerName $myServer1 -Credential $user

Napiwek

W przypadku uruchamiania poleceń programu PowerShell z komputera zarządzania może wystąpić błąd, taki jak usługa WinRM nie może przetworzyć żądania. Aby rozwiązać ten problem, użyj programu PowerShell, aby dodać każdy serwer do listy Zaufanych hostów na komputerze zarządzania. Ta lista obsługuje symbole wieloznaczne, na przykład Server*.

Set-Item WSMAN:\Localhost\Client\TrustedHosts -Value Server1 -Force

Aby wyświetlić listę zaufanych hostów, wpisz Get-Item WSMAN:\Localhost\Client\TrustedHosts.

Aby opróżnić listę, wpisz Clear-Item WSMAN:\Localhost\Client\TrustedHost.

Krok 1.2. Dołączanie do domeny i dodawanie kont domeny

W poprzednim kroku nawiązaliśmy połączenie z każdym węzłem serwera przy użyciu konta <ServerName>\Administratoradministratora lokalnego .

Aby kontynuować, należy dołączyć serwery do domeny i użyć konta domeny, które znajduje się w lokalnej grupie Administratorzy na każdym serwerze.

Enter-PSSession Użyj polecenia cmdlet , aby nawiązać połączenie z każdym serwerem i uruchomić następujące polecenie cmdlet, podstawiając nazwę serwera, nazwę domeny i poświadczenia domeny:

Add-Computer -NewName "Server1" -DomainName "contoso.com" -Credential "Contoso\User" -Restart -Force  

Jeśli twoje konto administratora nie jest członkiem grupy Administratorzy domeny, dodaj konto administratora do lokalnej grupy Administratorzy na każdym serwerze — lub jeszcze lepiej, dodaj grupę używaną dla administratorów. Aby to zrobić, możesz użyć następującego polecenia:

Add-LocalGroupMember -Group "Administrators" -Member "king@contoso.local"

Krok 1.3. Instalowanie ról i funkcji

Następnym krokiem jest zainstalowanie wymaganych ról i funkcji systemu Windows na każdym serwerze dla klastra. Poniżej przedstawiono role do zainstalowania:

  • BitLocker
  • Łączenie centrum danych
  • Klastrowanie z przełączaniem awaryjnym
  • Serwer plików
  • Moduł deduplikacji danych FS
  • Hyper-V
  • Hyper-V PowerShell
  • Moduł RSAT-Clustering-PowerShell
  • Moduł RSAT-AD-PowerShell
  • NetworkATC
  • Limit przepustowości protokołu SMB
  • Replika magazynowa (dla rozciągniętych klastrów)

Użyj następującego polecenia dla każdego serwera (jeśli łączysz się za pośrednictwem pulpitu zdalnego, pomiń -ComputerName parametr tutaj i w kolejnych poleceniach):

Install-WindowsFeature -ComputerName "Server1" -Name "BitLocker", "Data-Center-Bridging", "Failover-Clustering", "FS-FileServer", "FS-Data-Deduplication", "FS-SMBBW", "Hyper-V", "Hyper-V-PowerShell", "RSAT-AD-Powershell", "RSAT-Clustering-PowerShell", "NetworkATC", "Storage-Replica" -IncludeAllSubFeature -IncludeManagementTools

Aby uruchomić polecenie na wszystkich serwerach w klastrze w tym samym czasie, użyj następującego skryptu, modyfikując listę zmiennych na początku w celu dopasowania do środowiska:

# Fill in these variables with your values
$ServerList = "Server1", "Server2", "Server3", "Server4"
$FeatureList = "BitLocker", "Data-Center-Bridging", "Failover-Clustering", "FS-FileServer", "FS-Data-Deduplication", "Hyper-V", "Hyper-V-PowerShell", "RSAT-AD-Powershell", "RSAT-Clustering-PowerShell", "NetworkATC", "FS-SMBBW", "Storage-Replica"

# This part runs the Install-WindowsFeature cmdlet on all servers in $ServerList, passing the list of features in $FeatureList.
Invoke-Command ($ServerList) {
    Install-WindowsFeature -Name $Using:Featurelist -IncludeAllSubFeature -IncludeManagementTools
}

Następnie uruchom ponownie wszystkie serwery:

$ServerList = "Server1", "Server2", "Server3", "Server4"
Restart-Computer -ComputerName $ServerList -WSManAuthentication Kerberos

Krok 2. Przygotowanie do konfiguracji klastra

Następnie sprawdź, czy serwery są gotowe do klastrowania.

W ramach sprawdzania kondycji rozważ uruchomienie następujących poleceń, aby upewnić się, że serwery nie należą jeszcze do klastra:

Użyj Get-ClusterNode polecenia , aby wyświetlić wszystkie węzły:

Get-ClusterNode

Użyj Get-ClusterResource polecenia , aby wyświetlić wszystkie węzły klastra:

Get-ClusterResource

Użyj Get-ClusterNetwork polecenia , aby wyświetlić wszystkie sieci klastrów:

Get-ClusterNetwork

Krok 2.1. Przygotowywanie dysków

Przed włączeniem Miejsca do magazynowania Direct upewnij się, że dyski trwałe są puste. Uruchom następujący skrypt, aby usunąć wszystkie stare partycje i inne dane.

Uwaga

Wyklucz ze skryptu wszystkie dyski wymienne dołączone do węzła serwera. Jeśli na przykład uruchamiasz ten skrypt lokalnie z węzła serwera, nie chcesz czyścić dysku wymiennego używanego do wdrażania klastra.

# Fill in these variables with your values
$ServerList = "Server1", "Server2", "Server3", "Server4"

Invoke-Command ($ServerList) {
    Update-StorageProviderCache
    Get-StoragePool | ? IsPrimordial -eq $false | Set-StoragePool -IsReadOnly:$false -ErrorAction SilentlyContinue
    Get-StoragePool | ? IsPrimordial -eq $false | Get-VirtualDisk | Remove-VirtualDisk -Confirm:$false -ErrorAction SilentlyContinue
    Get-StoragePool | ? IsPrimordial -eq $false | Remove-StoragePool -Confirm:$false -ErrorAction SilentlyContinue
    Get-PhysicalDisk | Reset-PhysicalDisk -ErrorAction SilentlyContinue
    Get-Disk | ? Number -ne $null | ? IsBoot -ne $true | ? IsSystem -ne $true | ? PartitionStyle -ne RAW | % {
        $_ | Set-Disk -isoffline:$false
        $_ | Set-Disk -isreadonly:$false
        $_ | Clear-Disk -RemoveData -RemoveOEM -Confirm:$false
        $_ | Set-Disk -isreadonly:$true
        $_ | Set-Disk -isoffline:$true
    }
    Get-Disk | Where Number -Ne $Null | Where IsBoot -Ne $True | Where IsSystem -Ne $True | Where PartitionStyle -Eq RAW | Group -NoElement -Property FriendlyName
} | Sort -Property PsComputerName, Count

Krok 2.2. Testowanie konfiguracji klastra

W tym kroku upewnij się, że węzły serwera są prawidłowo skonfigurowane do tworzenia klastra. Polecenie Test-Cluster cmdlet służy do uruchamiania testów w celu sprawdzenia, czy konfiguracja jest odpowiednia do działania jako klaster hiperkonwergentny. W poniższym przykładzie użyto parametru -Include z określonymi kategoriami testów, aby upewnić się, że prawidłowe testy są uwzględnione w weryfikacji.

Test-Cluster -Node $ServerList -Include "Storage Spaces Direct", "Inventory", "Network", "System Configuration"

Krok 3. Tworzenie klastra

Teraz możesz utworzyć klaster z węzłami serwera zweryfikowanymi w poprzednich krokach.

Podczas tworzenia klastra możesz otrzymać ostrzeżenie podające treść — "There were issues while creating the clustered role that may prevent it from starting. For more information, view the report file below." możesz je bezpiecznie zignorować. To ostrzeżenie jest spowodowane brakiem dostępnych dysków dla świadka klastra. Świadek klastra jest tworzony w kolejnych krokach.

Uwaga

Jeśli serwery używają statycznych adresów IP, zmodyfikuj następujące polecenie, aby odzwierciedlić statyczny adres IP, dodając następujący parametr i określając adres IP: -StaticAddress <X.X.X.X>;.

$ClusterName="cluster1" 
New-Cluster -Name $ClusterName –Node $ServerList –nostorage

Po utworzeniu klastra może upłynąć trochę czasu na replikację nazwy klastra za pośrednictwem systemu DNS w domenie, zwłaszcza jeśli serwery grupy roboczej są nowo dodawane do usługi Active Directory. Mimo że klaster może być wyświetlany w Centrum administracyjnym systemu Windows, może nie być jeszcze dostępny do nawiązania połączenia.

Dobry sposób, aby upewnić się, że wszystkie zasoby klastra są online:

Get-Cluster -Name $ClusterName | Get-ClusterResource

Jeśli rozpoznawanie klastra nie powiedzie się po pewnym czasie, w większości przypadków można nawiązać połączenie przy użyciu nazwy jednego z klastrowanych serwerów zamiast nazwy klastra.

Krok 4. Konfigurowanie sieci hosta

Firma Microsoft zaleca używanie usługi Network ATC do wdrażania sieci hostów, jeśli używasz usługi Azure Stack HCI w wersji 21H2 lub nowszej. W przeciwnym razie zobacz Wymagania sieci hosta dla określonych szczegółowych wymagań.

Usługa Network ATC może zautomatyzować wdrażanie konfiguracji sieci, którą zaplanowałeś, jeśli określisz co najmniej jeden typ zamierzeń dla kart. Aby uzyskać więcej informacji na temat określonych typów intencji, zobacz: Network Traffic Types (Typy ruchu sieciowego).

Krok 4.1: Przegląd adapterów fizycznych

W jednym z węzłów klastra uruchom Get-NetAdapter , aby przejrzeć fizyczne karty sieciowe. Upewnij się, że każdy węzeł w klastrze ma takie same nazwane adaptery fizyczne i że raportują stan jako "w górę".

Get-NetAdapter -Name pNIC01, pNIC02 -CimSession $ClusterName | Select Name, PSComputerName

Jeśli nazwa karty fizycznej różni się między węzłami w klastrze, możesz zmienić jej nazwę przy użyciu polecenia Rename-NetAdapter.

Rename-NetAdapter -Name oldName -NewName newName

Krok 4.2. Konfigurowanie intencji

W tym przykładzie tworzona jest intencja określająca intencję obliczeniową i magazynową. Aby uzyskać więcej przykładów intencji, zobacz Upraszczanie sieci hostów za pomocą usługi Network ATC .

Uruchom następujące polecenie, aby dodać typy intencji przechowywania i obliczeń do pNIC01 i pNIC02. Należy pamiętać, że określamy -ClusterName parametr .

Add-NetIntent -Name Cluster_ComputeStorage -Compute -Storage -ClusterName $ClusterName -AdapterName pNIC01, pNIC02

Polecenie powinno zostać natychmiast zwrócone po początkowej weryfikacji.

Krok 4.3. Weryfikowanie wdrożenia zamiaru

Uruchom polecenie cmdlet , Get-NetIntent aby wyświetlić intencję klastra. Jeśli masz więcej niż jedną intencję Name , możesz określić parametr, aby wyświetlić szczegóły tylko określonej intencji.

Get-NetIntent -ClusterName $ClusterName

Aby wyświetlić stan udostępniania intencji, uruchom polecenie Get-NetIntentStatus.

Get-NetIntentStatus -ClusterName $ClusterName -Name Cluster_ComputeStorage

Zwróć uwagę na parametr stanu przedstawiający aprowizowanie, weryfikowanie, powodzenie, niepowodzenie.

Status powinien pokazywać sukces za kilka minut. Jeśli status powodzenia nie występuje lub pojawi się błąd parametru stanu, sprawdź podgląd zdarzeń w poszukiwaniu problemów.

Uwaga

W tej chwili usługa Network ATC nie konfiguruje adresów IP dla żadnych zarządzanych adapterów sieciowych. Kiedy Get-NetIntentStatus zgłosi zakończenie stanu, należy dodać adresy IP do adapterów.

Krok 5. Konfigurowanie lokacji (klaster rozproszony)

To zadanie ma zastosowanie tylko w przypadku tworzenia klastra rozproszonego między dwoma lokacjami z co najmniej dwoma serwerami w każdej lokacji.

Uwaga

Jeśli wcześniej skonfigurowano lokacje i usługi Active Directory, nie musisz ręcznie tworzyć lokacji zgodnie z opisem w następnej sekcji.

Krok 5.1. Tworzenie witryn

W poniższym poleceniu cmdlet FaultDomain jest po prostu inną nazwą witryny. W tym przykładzie użyto nazwy klastra rozproszonego "ClusterS1".

New-ClusterFaultDomain -CimSession $ClusterName -FaultDomainType Site -Name "Site1"
New-ClusterFaultDomain -CimSession $ClusterName -FaultDomainType Site -Name "Site2"

Get-ClusterFaultDomain Użyj polecenia cmdlet , aby sprawdzić, czy obie lokacje są tworzone dla klastra.

Get-ClusterFaultDomain -CimSession $ClusterName

Krok 5.2. Przypisywanie węzłów serwera

Następnie przypiszemy cztery węzły serwera do odpowiednich lokacji. W poniższym przykładzie serwer1 i serwer2 są przypisane do lokacji Site1, natomiast serwer3 i serwer4 są przypisane do lokacji Site2.

Set-ClusterFaultDomain -CimSession $ClusterName -Name "Server1", "Server2" -Parent "Site1"
Set-ClusterFaultDomain -CimSession $ClusterName -Name "Server3", "Server4" -Parent "Site2"

Get-ClusterFaultDomain Za pomocą polecenia cmdlet sprawdź, czy węzły znajdują się w odpowiednich lokacjach.

Get-ClusterFaultDomain -CimSession $ClusterName

Krok 5.3. Ustawianie preferowanej witryny

Można również zdefiniować globalną preferowaną witrynę, co oznacza, że określone zasoby i grupy muszą być uruchamiane w preferowanej witrynie. To ustawienie można zdefiniować na poziomie lokacji przy użyciu następującego polecenia:

(Get-Cluster).PreferredSite = "Site1"

Określenie preferowanego miejsca dla klastrów rozciągniętych ma następujące korzyści:

  • Zimny start — podczas zimnego startu maszyny wirtualne są umieszczane w preferowanej lokacji

  • Głosowanie kworum

    • W przypadku dynamicznego kworum, waga jest najpierw zmniejszana w witrynie pasywnej (zreplikowanej), aby zapewnić, że preferowana witryna przetrwa, jeśli wszystkie inne warunki są równe. Ponadto węzły serwera są najpierw usuwane z pasywnej lokalizacji przy ponownym grupowaniu po zdarzeniach, takie jak asymetryczne awarie połączeń sieciowych.

    • Podczas rozłamu kworum dwóch witryn, jeśli nie można skontaktować się ze świadkiem klastra, preferowana witryna zostanie automatycznie uznana za zwycięzcę. Węzły serwera w stronie pasywnej następnie opuszczają członkostwo w klastrze, umożliwiając klastrowi przetrwanie jednoczesnej utraty 50% głosów.

Preferowaną lokację można również skonfigurować na poziomie roli klastra lub grupy. W takim przypadku można skonfigurować inną preferowaną lokację dla każdej grupy maszyn wirtualnych, aby lokacja mogła być aktywna i preferowana dla określonych maszyn wirtualnych.

Krok 5.4. Konfigurowanie klastra rozproszonego za pomocą usługi Network ATC

Po wersji 22H2 można użyć usługi Network ATC do skonfigurowania klastra Stretch. Network ATC dodaje typ intencji "Stretch" od wersji 22H2. Aby wdrożyć intencję z klastrowaniem Stretch za pomocą usługi Network ATC, uruchom następujące polecenie:

Add-NetIntent -Name StretchIntent -Stretch -AdapterName "pNIC01", "pNIC02"

Intencja rozproszeniowa może być również łączona z innymi intencjami podczas wdrażania z usługą Network ATC.

Modyfikacje strony

Na podstawie kroków 5.1-5.3 można dodać wstępnie utworzone lokacje do intencji rozproszonej wdrożonej za pomocą usługi Network ATC. Usługa NETWORK ATC obsługuje to przy użyciu funkcji SiteOverrides. Aby utworzyć usługę SiteOverride, uruchom polecenie:

 $siteOverride = New-NetIntentSiteOverrides

Po utworzeniu elementu siteOverride można ustawić dowolną właściwość dla tego siteOverride. Upewnij się, że właściwość name siteOverride ma dokładnie taką samą nazwę, jak nazwa witryny w CLusterFaultDomain. Niezgodność nazw między elementem ClusterFaultDomain i siteOverride powoduje, że parametr siteOverride nie jest stosowany.

Właściwości, które można ustawić dla określonego siteOverride, to: Name, StorageVlan i StretchVlan. Można na przykład utworzyć 2 siteOverrides dla dwóch lokacji— site1 i site2 przy użyciu:

$siteOverride1 = New-NetIntentSiteOverrides
$siteoverride1.Name = "site1"
$siteOverride1.StorageVLAN = 711
$siteOverride1.StretchVLAN = 25

$siteOverride2 = New-NetIntentSiteOverrides
$siteOverride2.Name = "site2"
$siteOverride2.StorageVLAN = 712
$siteOverride2.StretchVLAN = 26

W oknie programu PowerShell możesz uruchomić polecenie $siteOverride1, $siteOverride2 aby upewnić się, że wszystkie właściwości zostały ustawione w żądany sposób.

Na koniec, aby dodać jedno lub więcej przesłonięć witryny do swojego celu, uruchom polecenie:

Add-NetIntent -Name StretchIntent -Stretch -AdapterName "pNIC01" , "pNIC02" -SiteOverrides $siteOverride1, $siteOverride2

Krok 6: Włączanie Storage Spaces Direct

Po utworzeniu klastra użyj polecenia cmdlet Enable-ClusterStorageSpacesDirect, które włączy Storage Spaces Direct i automatycznie wykona następujące czynności:

  • Utwórz pulę przechowywania: tworzy pulę przechowywania dla klastra o nazwie "Cluster1 Storage Pool".

  • Utwórz dysk historii wydajności klastra: Tworzy wirtualny dysk historii wydajności klastra w puli magazynowej.

  • Tworzenie woluminów danych i dzienników: Tworzy wolumin danych i wolumin dziennika w puli pamięci masowej.

  • Konfigurowanie pamięci podręcznych Storage Spaces Direct: Jeśli dla Storage Spaces Direct jest dostępny więcej niż jeden typ nośnika (dysku), wybierane są najszybsze urządzenia jako pamięci podręczne (do odczytu i zapisu w większości przypadków).

  • Tworzenie warstw: tworzy dwie warstwy jako warstwy domyślne. Jedna nazywa się „Capacity” (Pojemność), a druga „Performance” (Wydajność). Polecenie cmdlet analizuje urządzenia i konfiguruje poszczególne warstwy przy użyciu urządzeń różnych typów i odporności.

W przypadku scenariusza pojedynczego serwera jedynym elementem FaultDomainAwarenessDefault jest PhysicalDisk. Enable-ClusterStorageSpacesDirect Polecenie cmdlet wykrywa pojedynczy serwer i automatycznie konfiguruje FaultDomainAwarenessDefault jako dysk fizyczny podczas włączania.

W przypadku klastrów rozciągniętych Enable-ClusterStorageSpacesDirect polecenie cmdlet będzie również wykonywało następujące czynności:

  • Sprawdź, czy witryny są skonfigurowane
  • Ustal, które węzły znajdują się w których lokalizacjach
  • Określa, jaką przestrzeń pamięci ma do dyspozycji każdy węzeł.
  • Sprawdza, czy funkcja Storage Replica jest zainstalowana na każdym węźle
  • Tworzy pulę magazynową dla każdej lokacji i identyfikuje ją nazwą lokacji
  • Tworzy woluminy danych i dzienników w każdej puli magazynów — jeden na lokację

Następujące polecenie włącza Storage Spaces Direct w wielowęzłowym klastrze. Można również określić przyjazną nazwę puli magazynowej, jak pokazano poniżej:

Enable-ClusterStorageSpacesDirect -PoolFriendlyName "$ClusterName Storage Pool" -CimSession $ClusterName

Oto przykład wyłączenia pamięci podręcznej dla pamięci masowej w klastrze jednowęzłowym:

Enable-ClusterStorageSpacesDirect -CacheState Disabled

Aby wyświetlić pule magazynów, użyj następującego polecenia:

Get-StoragePool -CimSession $ClusterName

Po utworzeniu klastra

Po utworzeniu klastra istnieją inne ważne zadania, które należy wykonać:

Następne kroki