Środowisko projektowe

Ważne

Jest to dokumentacja usługi Azure Sphere (starsza wersja). Usługa Azure Sphere (starsza wersja) zostanie wycofana 27 września 2027 r., a użytkownicy muszą przeprowadzić migrację do usługi Azure Sphere (zintegrowanej) do tej pory. Użyj selektora wersji znajdującego się powyżej spisu treści, aby wyświetlić dokumentację usługi Azure Sphere (zintegrowaną).

Aplikacje dla usługi Azure Sphere można tworzyć w systemie Windows 11, Rocznicowej aktualizacji systemu Windows 10 (lub nowszej) lub na maszynie z systemem Linux z systemem Ubuntu 24.04 (wersja wstępna), Ubuntu 22.04 LTS lub Ubuntu 20.04 LTS. Jeśli używasz systemu Windows 11, użyj wersji 22.02 (lub nowszej) zestawu Azure Sphere SDK.

• W przypadku systemu Windows zainstaluj zestaw Windows SDK. Do kompilowania, wdrażania i debugowania aplikacji w systemie Windows można użyć programu Visual Studio, programu Visual Studio Code lub wiersza polecenia.
• W przypadku systemu Linux zainstaluj zestaw SDK systemu Linux. Do kompilowania, wdrażania i debugowania aplikacji w systemie Linux można użyć programu Visual Studio Code lub wiersza polecenia.

Zestaw SDK usługi Azure Sphere obejmuje następujące główne składniki:

• Katalogi sysroot, które zawierają biblioteki, pliki nagłówków i narzędzia używane do kompilowania i łączenia aplikacji przeznaczonej dla określonego zestawu interfejsów API.
• Definicje sprzętu, które opisują możliwości sprzętowe dostępne na różnych urządzeniach sprzętowych i mogą służyć do określania ich w plikach app-manifest.json.
• CMakeFiles definiujące rozszerzenia usługi Azure Sphere do narzędzia CMake.
• Interfejs wiersza polecenia (CLI) usługi Azure Sphere.

W samouczkach przedstawiono proces tworzenia i wdrażania pierwszej aplikacji. Udostępniamy również repozytorium przykładów w usłudze GitHub , które zawiera przykładowe aplikacje, które pokazują, jak programować sprzęt usługi Azure Sphere i korzystać z interfejsów API.

Środowisko uruchomieniowe aplikacji usługi Azure Sphere

Środowisko uruchomieniowe aplikacji usługi Azure Sphere udostępnia dwa zestawy bibliotek na potrzeby tworzenia aplikacji wysokiego poziomu: podstawowe interfejsy API i interfejsy API biblioteki applibs. Podstawowe interfejsy API są oparte na bibliotekach , które nie są przeznaczone wyłącznie dla urządzeń usługi Azure Sphere, natomiast interfejsy API biblioteki applibs są przeznaczone specjalnie dla urządzeń usługi Azure Sphere. Aplikacje wysokiego poziomu utworzone za pomocą zestawu SDK usługi Azure Sphere kompilować i łączyć się z tymi interfejsami. Tych interfejsów API nie można używać w aplikacjach obsługujących czas rzeczywistym.

Pliki nagłówkowe dla podstawowych interfejsów API są instalowane w folderach Sysroots\API set\usr\include katalogu instalacyjnego zestawu SDK usługi Azure Sphere. Pliki nagłówkowe interfejsów API biblioteki applibs są instalowane w folderze Sysroots\API set\usr\include\applibs katalogu instalacyjnego zestawu SDK usługi Azure Sphere.

Napiwek

Standardowe nagłówki POSIX języka C znajdują się w dwóch folderach: Sysroots\API set\usr\include dla ogólnych nagłówków interfejsu API i Sysroots\API set\usr\include\sys dla nagłówków interfejsu API zależnych od systemu. Zalecamy używanie ogólnych interfejsów API.

Narzędzia

Zestaw SDK usługi Azure Sphere zawiera interfejs wiersza polecenia usługi Azure Sphere do zarządzania urządzeniami, tworzenia i wdrażania aplikacji oraz pracy z usługami w chmurze.

Narzędzie CMake wraz z lekkim narzędziem do kompilacji Ninja zapewnia koordynację kompilacji dla aplikacji usługi Azure Sphere. Jeśli używasz programu Visual Studio, narzędzia CMake i Ninja są instalowane automatycznie. Jeśli używasz programu Visual Studio Code lub interfejsu wiersza polecenia usługi Azure Sphere, musisz zainstalować je samodzielnie w systemie Windows lub Linux.

Zarówno program Visual Studio, jak i program Visual Studio Code mają rozszerzenia usługi Azure Sphere, które upraszczają tworzenie aplikacji usługi Azure Sphere. Za pomocą tych rozszerzeń można łatwo kompilować, debugować, testować i wdrażać aplikacje usługi Azure Sphere bezpośrednio ze środowiska IDE. Oba rozszerzenia mają pełną obsługę narzędzi CMake usługi Azure Sphere.

Kontenery

Usługa Azure Sphere udostępnia kontener, który pakuje zestaw SDK w autonomicznym środowisku systemu Linux. Korzystając z kontenera ze wstępnie zdefiniowanym środowiskiem kompilacji, można uniknąć kroków instalowania (lub odinstalowywania, a następnie ponownego instalowania) odpowiedniego środowiska kompilacji zestawu SDK. Środowisko kompilacji można modyfikować zgodnie z własnymi potrzebami i replikować to środowisko do wszystkich maszyn hosta w tym samym czasie z jednolitymi wynikami. Aby uzyskać szczegółowe informacje, zobacz Tworzenie aplikacji usługi Azure Sphere przy użyciu kontenerów. Możesz również użyć kontenera w ramach scenariusza ciągłej integracji, w którym potok kompilacji, taki jak GitHub Actions lub Azure Pipelines, automatycznie ponownie kompiluje aplikację za każdym razem, gdy zostanie wprowadzona zmiana w kodzie źródłowym. Aby uzyskać szczegółowe informacje, zobacz Dodawanie ciągłej integracji do kompilacji kontenerów .

Co to jest kontener?

Kontenery to przenośne pakiety, które są dostarczane z własnymi uproszczonymi środowiskami uruchamianymi w jądrze maszyny hosta. Kontenery są lekkie, ponieważ używają warstw udostępnionych. Te warstwy mogą być udostępnionymi fragmentami systemu operacyjnego lub udostępnionymi aplikacjami. Warstwy zapobiegają narzuceniu maszyny wirtualnej, która zawiera cały system operacyjny i wszystkie skojarzone aplikacje. Udostępnianie umożliwia szybkie uruchamianie kontenerów.

Kontenery można pobrać z rejestru kontenerów, takiego jak Rejestr Artefaktów Microsoft (MAR).

Co kontenery przynoszą do usługi Azure Sphere

Kontener dla środowiska kompilacji zestawu SDK usługi Microsoft Azure Sphere zapewnia wstępnie utworzone środowisko programistyczne. Kontener udostępnia następujące elementy:

• Wersja systemu Ubuntu Linux dla bieżącej wersji usługi Azure Sphere
• Bieżąca wersja zestawu Azure Sphere SDK dla systemu Linux
• Dodatkowe narzędzia wymagane przez zestaw SDK, takie jak CMake i Ninja

Usługa Azure Sphere używa kontenerów platformy Docker skonfigurowanych z plikami tekstowymi dockerfile . Możesz tworzyć pliki Dockerfile, które używają podstawowego obrazu kontenera do tworzenia niestandardowych kontenerów do tworzenia aplikacji usługi Azure Sphere. Uruchomienie dostosowanego kontenera spowoduje pobranie najnowszego obrazu podstawowego, jeśli nie znajduje się na maszynie hosta, skompiluje nowy dostosowany kontener w razie potrzeby, skompiluje określoną aplikację i zakończy działanie. Następnie możesz skopiować dane wyjściowe kompilacji aplikacji na maszynę hosta, na której zainstalowano zestaw SDK usługi Azure Sphere i załadować aplikację bezpośrednio na urządzenie. Niestandardowy kontener kompilacji nie jest zwykle używany interaktywnie, ale może to być na przykład do diagnozowania problemów z kompilacją.