Basisstrategieën voor risicobeperking beschrijven

4 minuten

U hebt geleerd dat er veel verschillende soorten cyberaanvallen zijn. Maar hoe verdedig je je organisatie tegen cybercriminelen? Er zijn verschillende manieren waarop u cyberaanvallen in de buurt kunt houden, van meervoudige verificatie tot verbeterde browserbeveiliging en door gebruikers te informeren en op te leiden.

Wat is een risicobeperkingsstrategie?

Een risicobeperkingsstrategie is een meting of verzameling stappen die een organisatie neemt om een cyberaanval te voorkomen of te verdedigen. Dit wordt meestal gedaan door technologisch en organisatiebeleid en -processen te implementeren die zijn ontworpen om te beschermen tegen aanvallen. Hier volgen enkele van de vele verschillende risicobeperkingsstrategieën die beschikbaar zijn voor een organisatie:

Meervoudige verificatie

Normaal gesproken, als iemands wachtwoord of gebruikersnaam is aangetast, kan een cybercrimineel de controle krijgen over het account. Maar meervoudige verificatie is geïntroduceerd om dit te bestrijden.

Meervoudige verificatie werkt door een gebruiker meerdere vormen van identificatie te verplichten om te controleren of ze zijn wie ze beweren te zijn. De meest voorkomende vorm van identificatie die wordt gebruikt om een gebruiker te verifiëren of te verifiëren, is een wachtwoord. Dit vertegenwoordigt iets wat de gebruiker weet.

Twee andere verificatiemethoden bieden iets dat de gebruiker heeft, zoals een vingerafdruk of netvliesscan (een biometrische vorm van verificatie) of iets dat de gebruiker heeft, zoals een telefoon, hardwaresleutel of ander vertrouwd apparaat. Meervoudige verificatie maakt gebruik van twee of meer van deze vormen van bewijs om een geldige gebruiker te verifiëren.

Een bank kan bijvoorbeeld vereisen dat een gebruiker beveiligingscodes verstrekt die naar hun mobiele apparaat worden verzonden, naast hun gebruikersnaam en wachtwoord, om toegang te krijgen tot hun onlineaccount.

Browserbeveiliging

We vertrouwen allemaal op browsers voor toegang tot internet om te werken en onze dagelijkse taken uit te voeren. Zoals u eerder hebt geleerd, kunnen aanvallers inbreuk maken op slecht beveiligde browsers. Een gebruiker kan een schadelijk bestand downloaden of een schadelijke invoegtoepassing installeren die de browser, het apparaat kan in gevaar brengen en zichzelf zelfs kan doorgeven aan de systemen van een organisatie. Organisaties kunnen zich beschermen tegen deze soorten aanvallen door beveiligingsbeleid te implementeren dat:

Voorkomen dat onbevoegde browserextensies of invoegtoepassingen worden geïnstalleerd.
Alleen toestaan dat browsers op apparaten kunnen worden geïnstalleerd.
Blokkeer bepaalde sites met webinhoudsfilters.
Houd browsers up-to-date.

Gebruikers informeren

Social engineering-aanvallen zijn afhankelijk van de beveiligingsproblemen van mensen om schade te veroorzaken. Organisaties kunnen zich beschermen tegen social engineering-aanvallen door hun personeel op te leiden. Gebruikers moeten leren hoe ze schadelijke inhoud herkennen die ze ontvangen of tegenkomen, en weten wat ze moeten doen wanneer ze iets verdachts herkennen. Organisaties kunnen gebruikers bijvoorbeeld leren het volgende te doen:

Identificeer verdachte elementen in een bericht.
Reageer nooit op externe aanvragen voor persoonlijke gegevens.
Vergrendel apparaten wanneer ze niet in gebruik zijn.
Alleen gegevens opslaan, delen en verwijderen volgens het beleid van de organisatie.

Informatie over bedreigingen

Het bedreigingslandschap kan enorm zijn. Organisaties kunnen veel aanvalsvectoren hebben die allemaal mogelijke doelen zijn voor cybercriminelen. Dit betekent dat organisaties zoveel mogelijk maatregelen moeten nemen om aanvallen te bewaken, te voorkomen, te verdedigen en zelfs mogelijke beveiligingsproblemen te identificeren voordat cybercriminelen deze gebruiken om aanvallen uit te voeren. Kortom, ze moeten bedreigingsinformatie gebruiken.

Met bedreigingsinformatie kan een organisatie systeeminformatie, details over beveiligingsproblemen, informatie over aanvallen en meer verzamelen. Op basis van het begrip van deze informatie kan de organisatie vervolgens beleid implementeren voor beveiliging, apparaten, gebruikerstoegang en meer, om zich te beschermen tegen cyberaanvallen. Het verzamelen van informatie om inzichten te verkrijgen en te reageren op cyberaanvallen, wordt bedreigingsinformatie genoemd.

Organisaties kunnen technologische oplossingen gebruiken om bedreigingsinformatie in hun systemen te implementeren. Dit zijn vaak intelligente oplossingen voor bedreigingen die automatisch informatie kunnen verzamelen en zelfs aanvallen en beveiligingsproblemen kunnen opsporen en erop kunnen reageren.