Εκπομπές πεδίου 1
Οι εκπομπές πεδίου 1 περιλαμβάνουν διοξείδιο του άνθρακα (CO2), μεθάνιο (CH4) και υποξείδιο του αζώτου (N2O) που εκλύονται από καύση σταθερών εγκαταστάσεων, καύση μέσων μεταφοράς και από ακούσιες διαφεύγουσες εκπομπές. Οι διαφεύγουσες εκπομπές μπορούν επίσης να περιλαμβάνουν υδροφθοράνθρακες (HFCs), υπερφθορικές ενώσεις (PFCs), εξαφθοριούχο θείο (SF6) και τριφθοριούχο άζωτο (NF3). Αυτό το άρθρο περιγράφει τις μεθόδους υπολογισμού που χρησιμοποιεί το Microsoft Sustainability Manager για κάθε τύπο πηγής εκπομπών.
Καύση σταθερών εγκαταστάσεων
Το Microsoft Sustainability Manager ακολουθεί τη μεθοδολογία της Υπηρεσίας προστασίας περιβάλλοντος των Η.Π.Α. (EPA) για τον υπολογισμό των εκπομπών πεδίου 1 από πηγές καύσης σταθερών εγκαταστάσεων. Στις πηγές αυτές περιλαμβάνονται τα τυπικά καύσιμα, η βιομάζα και τα καύσιμα που προέρχονται από απόβλητα. Θα χρησιμοποιηθεί μία από τις δύο ακόλουθες μεθόδους για τον υπολογισμό της καύσης σταθερών εγκαταστάσεων ανάλογα με τις πληροφορίες που είναι διαθέσιμες για το καύσιμο.
Έγγραφο αναφοράς EPA: Καθοδήγηση απογραφής αερίων θερμοκηπίου: Άμεσες εκπομπές από πηγές καύση σταθερών εγκαταστάσεων (EPA.gov)
Μέθοδος ανάλυσης καυσίμου 1
Σε αυτήν τη μέθοδο, χρησιμοποιείται η παρακάτω εξίσωση για τον υπολογισμό εκπομπών:
Εκπομπές = καυσίμου × EF1
Ακολουθεί μια εξήγηση της εξίσωσης:
- Εκπομπές = Μάζα CO2, CH4 ή N2Oπου εκπέμπεται
- Καύσιμο = Μάζα ή όγκος καυσίμου που καίγεται
- EF 1 = CO2, CH4 ή N2O συντελεστής εκπομπών ανά μονάδα μάζας ή όγκου
Η μέθοδος 1 χρησιμοποιείται όταν το περιεχόμενο θέρμανσης του καυσίμου είναι άγνωστο ή όταν η κατανάλωση καυσίμου είναι γνωστή μόνο σε μονάδες μάζας ή όγκου. Επειδή υπάρχει λιγότερη βεβαιότητα, αυτή η μέθοδος είναι λιγότερο προτιμώμενη από τη μέθοδο 2.
Μέθοδος ανάλυσης καυσίμου 2
Σε αυτήν τη μέθοδο, χρησιμοποιείται η παρακάτω εξίσωση για τον υπολογισμό εκπομπών:
Εκπομπές καυσίμου×HHV = ×EF 2
Ακολουθεί μια εξήγηση της εξίσωσης:
- Εκπομπές = Μάζα CO2, CH4 ή N2Oπου εκπέμπεται
- Καύσιμο = Μάζα ή όγκος καυσίμου που καίγεται
- HHV (υψηλότερη θερμογόνος ικανότητα) = Περιεκτικότητα σε θερμότητα καυσίμου, σε μονάδες ενέργειας ανά μάζα ή όγκο καυσίμου
- EF 2 = CO2, CH4 ή N2O συντελεστής εκπομπών ανά μονάδα ενέργειας
Η μέθοδος 2 είναι η προτιμώμενη μέθοδος όταν η χρήση του καυσίμου παρέχεται σε μονάδες ενέργειας, όπως οι μονάδες therms ή οι μονάδες μέτρησης θερμοκρασίας (BTUs) και όταν είναι γνωστό το περιεχόμενο θερμοκρασίας του καυσίμου.
Για πληροφορίες σχετικά με τους συντελεστές εκπομπών δείτε Συντελεστές εκπομπών για αποθέματα αερίων θερμοκηπίων (βιβλίο εργασίας του Excel).
Καύση μέσων μεταφοράς
Το Microsoft Sustainability Manager ακολουθεί τη μεθοδολογία EPA για τον υπολογισμό εκπομπών του πεδίου 1 από πηγές καύσης μέσων μεταφοράς. Οι υπολογισμοί διαφέρουν από τους υπολογισμούς για εκπομπές καύση σταθερών εγκαταστάσεων καθώς υπάρχουν ξεχωριστές εξισώσεις για CO2 και για N20 και CH4.
Εκπομπές CO2
Για CO2, μία από τις δύο ακόλουθες μεθόδους για τον υπολογισμό της καύσης μέσων μεταφοράς ανάλογα με τις πληροφορίες που είναι διαθέσιμες για το καύσιμο.
Έγγραφο αναφοράς EPA: Οδηγίες απογραφής αερίων θερμοκηπίου: Άμεσες εκπομπές από καύση μέσων μεταφοράς πηγή (epa.gov)
Μέθοδος υπολογισμού εκπομπών CO2 1
Σε αυτήν τη μέθοδο, χρησιμοποιείται η παρακάτω εξίσωση για τον υπολογισμό εκπομπών CO2:
Εκπομπές = καυσίμου × EF1
Ακολουθεί μια εξήγηση της εξίσωσης:
- Εκπομπές = Μάζα εκπεμπόμενου CO2
- Καύσιμο = Μάζα ή όγκος καυσίμου που καίγεται
- EF 1 = CO2 συντελεστής εκπομπών ανά μονάδα μάζας ή όγκου
Η μέθοδος 1 είναι η συνιστώμενη μέθοδος μόνο όταν το περιεχόμενο θέρμανσης του καυσίμου είναι άγνωστο και όταν η ποσότητα του καυσίμου παρέχει σε μονάδες μάζας ή όγκου. Επειδή υπάρχει λιγότερη βεβαιότητα, αυτή η μέθοδος είναι λιγότερο προτιμώμενη από τη μέθοδο 2.
Μέθοδος υπολογισμού εκπομπών CO2 2
Σε αυτήν τη μέθοδο, χρησιμοποιείται η παρακάτω εξίσωση για τον υπολογισμό εκπομπών CO2:
Εκπομπές καυσίμου×HHV = ×EF 2
Ακολουθεί μια εξήγηση της εξίσωσης:
- Εκπομπές = Μάζα εκπεμπόμενου CO2
- Καύσιμο = Μάζα ή όγκος καυσίμου που καίγεται
- HHV (υψηλότερη θερμογόνος ικανότητα) = Περιεκτικότητα σε θερμότητα καυσίμου, σε μονάδες ενέργειας ανά μάζα ή όγκο καυσίμου
- EF 2 = CO2 συντελεστής εκπομπών ανά μονάδα ενέργειας
Η μέθοδος 2 είναι η προτιμώμενη μέθοδος όταν η τιμή θερμοκρασίας του καυσίμου είναι γνωστή και όταν η κατανάλωση του καυσίμου παρέχεται σε μονάδες ενέργειας όπως therms ή BTUs.
N2O και CH4 εκπομπές
Για εκπομπές N2O και CH4, ο υπολογισμός καθορίζεται από τον τύπο του οχήματος: δρόμου (αυτοκίνητα, φορτηγά ή λεωφορεία) ή μη δρόμου (κατασκευαστικός ή γεωργικός εξοπλισμός, περονοφόρα, πλοία, βάρκες, σιδηροδρομικά οχήματα ή αεροσκάφη).
Υπολογισμός εκπομπών N2O και CH4 οχήματος δρόμου
Για οχήματα δρόμου, χρησιμοποιείται η παρακάτω εξίσωσης για τον υπολογισμό εκπομπών Ν2O και CH4:
Απόσταση = εκπομπών × EF4
Ακολουθεί μια εξήγηση της εξίσωσης:
- Εκπομπές = Μάζα CH4 ή N2O που εκπέμπεται
- Απόσταση = Απόσταση που διένυσε το όχημα
- EF 4= CH4 ή N2O συντελεστής εκπομπών ανά μονάδα απόστασης
Υπολογισμός εκπομπών N2O και CH4 οχήματος μη δρόμου
Για οχήματα μη δρόμου, χρησιμοποιείται η παρακάτω εξίσωσης για τον υπολογισμό εκπομπών Ν2O και CH4:
Εκπομπές = καυσίμου × EF5
Ακολουθεί μια εξήγηση της εξίσωσης:
- Εκπομπές = Μάζα CH4 ή N2O που εκπέμπεται
- Καύσιμο = Όγκος καυσίμου που καίγεται
- EF 5= CH4 ή N2O συντελεστής εκπομπών ανά μονάδα όγκου
Για πληροφορίες σχετικά με τους συντελεστές εκπομπών, ανατρέξτε στο Παράρτημα Α του εγγράφου αναφοράς EPA που παρέχεται στην αρχή αυτής της ενότητας.
Διαφεύγουσες εκπομπές
Το Microsoft Sustainability Manager ακολουθεί τη μεθοδολογία EPA για τη χρήση της μεθόδου παρακολούθησης για την εκτίμηση των διαφεύγουσων εκπομπών του πεδίου 1 από ψυγείο, κλιματιστικό και εξοπλισμό κατάσβεσης. Μετά τον υπολογισμό των εκπομπών, υπολογίζονται μέσω του δυναμικού υπερθέρμανσης του πλανήτη (GWP) για το σχετικό ψυκτικό. Μπορείτε να βρείτε το GWP για διαφορετικά ψυκτικά στους πίνακες του παρακάτω εγγράφου αναφοράς EPA.
Έγγραφο αναφοράς EPA: Οδηγίες απογραφής αερίων θερμοκηπίου: Άμεσες διαφεύγουσες εκπομπές από ψύξη, κλιματισμό, καταστολή πυρκαγιάς και βιομηχανικά αέρια (EPA.gov)
Μέθοδος ανίχνευσης
Η μέθοδος ανίχνευσης μπορεί να βασίζεται σε συντελεστές εκπομπών συγκεκριμένου εξοπλισμού. Για αυτόν το λόγο, υπάρχει μία μέθοδος ανίχνευσης για εξοπλισμό ψύξης και κλιματισμού και άλλη για εξοπλισμό κατάσβεσης. Λόγω της αβεβαιότητας αυτής της μεθόδου, ο οργανισμός θα πρέπει να χρησιμοποιήσει μία από τις άλλες μεθόδους εάν διαπιστώσει ότι οι διαφεύγουσες εκπομπές είναι σημαντικές.
Εξοπλισμός ψύξης και κλιματισμού
Εξίσωση 1: Εκτιμώμενοι υπολογισμοί από την εγκατάσταση
Η παρακάτω εξίσωση χρησιμοποιείται για την εκτίμηση των εκπομπών από την εγκατάσταση εξοπλισμού ψύξης και κλιματισμού:
Εκπομπές από την εγκατάσταση = CN × (k ÷ 100)
Ακολουθεί μια εξήγηση της εξίσωσης:
- CN = Ποσότητα ψυκτικού μέσου που φορτίστηκε στο νέο στοιχείο εξοπλισμού
- k = Απώλειες συναρμολόγησης ως ποσοστό του ποσού που χρεώθηκε
Εξίσωση 2: Εκτιμώμενοι υπολογισμοί από τη λειτουργία
Η παρακάτω εξίσωση χρησιμοποιείται για την εκτίμηση των εκπομπών από τη λειτουργία εξοπλισμού ψύξης και κλιματισμού:
Εκπομπές από τη λειτουργία = C × (x ÷ 100) × T
Ακολουθεί μια εξήγηση της εξίσωσης:
- C = Ψυκτική ικανότητα του εξοπλισμού
- x = Ετήσιος ρυθμός διαρροής ως ποσοστό της χωρητικότητας
- T = Χρόνος σε έτη κατά τον οποίο χρησιμοποιήθηκε ο εξοπλισμός κατά τη διάρκεια της περιόδου αναφοράς (για παράδειγμα, το T ισούται με 0,5 εάν ο εξοπλισμός χρησιμοποιήθηκε κατά τη διάρκεια της μισής περιόδου αναφοράς και στη συνέχεια απορρίφθηκε.)
Εξίσωση 3: Εκτιμώμενοι υπολογισμοί από απόρριψη
Η παρακάτω εξίσωση χρησιμοποιείται για την εκτίμηση των εκπομπών από απόρριψη εξοπλισμού ψύξης και κλιματισμού:
Εκπομπές από τη διάθεση = CD × (y ÷ 100) × (1 – z ÷ 100)
Ακολουθεί μια εξήγηση της εξίσωσης:
- CD = Ψυκτική ικανότητα του εξοπλισμού που απορρίπτεται
- y = Ποσοστό της δυναμικότητας που παραμένει κατά τη στιγμή της διάθεσης
- z = Ποσοστό του ψυκτικού μέσου που ανακτάται
Εξοπλισμός κατάσβεσης
Οι εκπομπές που προέρχονται από σταθερά συστήματα είναι 2,5 τοις εκατό (0,025) της συνολικής ικανότητας των μονάδων για κάθε αέριο. Οι εκπομπές από φορητό εξοπλισμό είναι 3,5 τοις εκατό (0,035) της συνολικής ικανότητας των μονάδων για κάθε αέριο.